2,694 matches
-
și cercetarea curriculară fenomenologicătc "15.3.5. Max van Manen și cercetarea curriculară fenomenologică" Cele mai mari gafe și nedreptăți ale raționalismului iluminist au fost făcute împotriva rațiunii însăși. Nu vom înșira aici acest lung șir de decizii și atitudini iraționale. O vom menționa doar pe aceea care privește strămutarea pedagogiei din rândul Geisteswissenschaften în rândul științelor naturii. Behavioriștii americani și pozitiviștii europeni poartă în acest sens o vină imensă. Științele umaniste, științele culturii și științele spiritului - din rândul cărora fac
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
cercetarea și proiectarea curriculară trebuie abordate în termenii „legii numerelor mari” (Gauss, Poisson), ai „modelizării complexității” (Waddington, Gould), ai „sistemelor departe de echilibru” (Glansdorf, Prigogine) ș.a. - pe scurt, în termenii hiperraționalității pozitive. Curricula ultramoderniste nu vor fi imprecise, incoerente, metaforice, iraționale, fantasmagorice; ele nu vor fi nici „suprasaturate” normativ, nu vor încorseta excesiv gândirea și demersurile educatorului. Curricula ultramoderniste vor fi însă „proiecte digitale”, construcții de mare precizie în care amănuntele vor fi la fel de importante ca și ansamblul, în care fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
sfârșește într-o romantică îmbrățișare ce îi transformă pe cei doi diavoli în îngeri păzitori ai fericirii comune. Confruntarea dintre modernism și postmodernism, în ciuda analogiilor cu alegoria de mai sus, nu este o poveste romantică. „Eroii” comuni sunt rațiunea și iraționalul. Gândirea postmodernă nu este - decât în mod nesemnificativ - irațională; ea este antiraționalistă - în sensul că atacă exagerările teoretice și practice ale raționalismului. Tocmai pentru că nu este irațională (cum s-a întâmplat la antimoderniștii începutului de veac XX), gândirea postmodernă a
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
cei doi diavoli în îngeri păzitori ai fericirii comune. Confruntarea dintre modernism și postmodernism, în ciuda analogiilor cu alegoria de mai sus, nu este o poveste romantică. „Eroii” comuni sunt rațiunea și iraționalul. Gândirea postmodernă nu este - decât în mod nesemnificativ - irațională; ea este antiraționalistă - în sensul că atacă exagerările teoretice și practice ale raționalismului. Tocmai pentru că nu este irațională (cum s-a întâmplat la antimoderniștii începutului de veac XX), gândirea postmodernă a intrat într-un dialog fructuos cu gândirea modernă. Cele
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
de mai sus, nu este o poveste romantică. „Eroii” comuni sunt rațiunea și iraționalul. Gândirea postmodernă nu este - decât în mod nesemnificativ - irațională; ea este antiraționalistă - în sensul că atacă exagerările teoretice și practice ale raționalismului. Tocmai pentru că nu este irațională (cum s-a întâmplat la antimoderniștii începutului de veac XX), gândirea postmodernă a intrat într-un dialog fructuos cu gândirea modernă. Cele două paradigme pot fi asemănate cu doi experți, dintr-o anumită branșă, care au ce discuta - chiar dacă se
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
descriere a extinderii înțelegerii curriculumului dincolo de granițele circumscrise de curricula formale moderne; este vorba despre „teorii curriculare noi” pe care raționalitatea modernă nu le-a identificat, pe care nu le-a sondat și care par a ține de o „dimensiune irațională” a curriculumului; aceste curricula noi, nonformale nu sunt, probabil, deloc „iraționale” (Leslie Owen Wilson); dar numai o abordare hiperrațională ar putea să confirme că iraționalitatea lor aparentă se sprijină pe o raționalitate mai profundă. În al doilea rând, ilustrăm câteva
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
moderne; este vorba despre „teorii curriculare noi” pe care raționalitatea modernă nu le-a identificat, pe care nu le-a sondat și care par a ține de o „dimensiune irațională” a curriculumului; aceste curricula noi, nonformale nu sunt, probabil, deloc „iraționale” (Leslie Owen Wilson); dar numai o abordare hiperrațională ar putea să confirme că iraționalitatea lor aparentă se sprijină pe o raționalitate mai profundă. În al doilea rând, ilustrăm câteva dintre frământările care însoțesc noua sinteză curriculară prin încercările, uneori disperate
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
început o nouă odisee pedagogică. În orice caz, cei doi Wilson - Leslie și Brent - par a deschide, cu timiditate și fără pretenții paternaliste, calea care duce spre teoria generală a curriculumului și spre designul curricular ultramodern. 15.4.2. Geografia „irațională” a curriculumuluitc "15.4.2. Geografia „irațională” a curriculumului" „La început n-a existat decât curriculumul!” „Curriculumul” ca atare! - și nimic mai mult. Cu alte cuvinte, ceea ce se face cu migală și cumpănită judecată în școli. Așa credeau primii teoreticieni
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
caz, cei doi Wilson - Leslie și Brent - par a deschide, cu timiditate și fără pretenții paternaliste, calea care duce spre teoria generală a curriculumului și spre designul curricular ultramodern. 15.4.2. Geografia „irațională” a curriculumuluitc "15.4.2. Geografia „irațională” a curriculumului" „La început n-a existat decât curriculumul!” „Curriculumul” ca atare! - și nimic mai mult. Cu alte cuvinte, ceea ce se face cu migală și cumpănită judecată în școli. Așa credeau primii teoreticieni moderni ai curriculumului. Postmoderniștii au dat însă
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
a cărui caracteristică fundamentală era perfecțiunea intrinsecă, armonia. Așa apărea lumea pitagoreică, a cărei esență o constituia armonia numerelor naturale; tot astfel apărea kosmos-ul platonic, cu o organizare și o funcționare perfecte, susținute de zeități cu atribuții precise. Descoperirea numerelor iraționale de către pitagoreici a fost trăită catastrofic, întrucât acestea păreau a strica armonia divină a lumii; de aceea, îngrozitoarea dezvăluire matematică a fost interzisă și, vreme de multe secole, nimeni nu a aflat „taina pitagoreică”. b) Viziunea modernă a lumii. Imaginea
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
localități, rețele personale și instituții. Această participare esențială, cum am numit-o, menține integritatea și raționalitatea participanților" (Selznick, 1992: 367-368). Spre deosebire de adepții sociologismului pe linia fundamental durkheimiană și de criticii sau scepticii comunității, Selznick nu privește participarea în comunitate ca irațională sau distrugătoare a eu-lui ci, dimpotrivă, consideră că în absența comunității raționalitatea este adesea precară. Chiar participarea în grupurile de interes, guvernate de calculul rece al costurilor și beneficiilor are de câștigat dacă se petrece în comunități. Din această perspectivă
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
deosebire de existența de masă caracterizată de predominarea elementului social și, numai în nu știu al câtelea rând, național." În privința raportului comunitate-masă, arată că o comunitate presupune un geniu colectiv, o conștiință cu justificare istorică și un gen de solidaritate irațională. Într-o comunitate, conștiința nu înseamnă niciodată conștiința individului, ci a comunității. Atât timp cât popoarele și-au început viața în comunitate, decadența lor nu poate însemna decât emanciparea din ea. Fărâmițarea în inși, solidari numai prin interes și prin presiunea numărului
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
scăzută, în timp ce pe plan cultural se sublinia analfabetismul. Vulcănescu considera însă că afirmația inferiorității culturale era și ea neîntemeiată, atât timp cât țăranul stăpânește în întregime orizontul său spiritual, orășeanul fiind specializat, orientat doar către anumite aspecte. În plan juridic, obiceiurile strămoșești, iraționale, complicate și greoaie marcau de asemenea negativ. Inferioritatea politică ar fi fost observabilă în dezinteresul față de treburile publice, rezistența la schimbare și lipsa conștiinței cetățenești. Dintre toate acestea, Vulcănescu îi acordă o relativă întemeiere doar inferiorității tehnice. Arată însă că
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
bine în fața presiunilor părinților. Problemele cele mai mari le ridică însă, pentru viața grupului familial, copilul unic, care este destul de des un „copil-problemă” în școală. Răsfățul continuu îl transformă pe copilul unic într-un mic tiran al familiei, pe cât de irațional și capricios, pe atât de temut și de imprevizibil în reacții, în raport cu ceilalți din jur. d. Dezacordul dintre cerere și ofertă. Părinții trebuie să facă dovada unui simț al măsurii în atitudinea și exigențele preconizate față de copil, dublat de capacitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
în Europa (în îngeri, 78% în Statele Unite, față de 26% în Marea Britanie). De asemenea, spiritismul este mai mult „nord-american”, la fel ca și credința în OZN-uri de origine extraterestră. Pe scurt, francezii nu sunt nici pe departe oamenii cei mai iraționali. Tabel comparativ al credințelor în câteva țări occidentale (în procente) Media a 59 de sondaje din anii 2000 (adaptare după Jean Quellette, Le palmarès des crojances, site-ul Libre pensée1) Statele Unite Canada Marea Britanie Franța Dumnezeu 86 81 56 56 Vrăjitori
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
și de specialiștii cu doctorate; doar subiecții experți în matematică sau în științe tehnice ating un nivel de 50%, care nu este nici el prea ridicat. Concluzie Așadar, omul nu este, prin natura sa, logic, fapt ce explică existența credințelor iraționale. Cortexul, centru al învățării, este constituit din neuroni care se interconectează la comandă; aceștia își pot însuși Mozart sau rap, o credință sau alta etc. Vom redescoperi iraționalitatea în jocurile de noroc (loto etc.), dar și în credințele în grafologie
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
deci raționalul la el însuși. Nimic surprinzător în ideea modernității capitalismului câtă vreme acesta se poate sprijini pe matematică, modernă ea însăși, pentru a-și ține contabilitatea. Teza lui Weber răstoarnă raționamentul, propunând drept cauză a "spiritului" capitalist un element irațional: "asceza" puritanilor "în mijlocul lumii". "Monahismul medieval, ascetic în afara lumii, avea deja o organizare rațională a vieții, dar această organizare era exterioară vieții cotidiene și chiar i se opunea. În asceza în mijlocul lumii, organizarea rațională a vieții are drept scop pătrunderea
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
adevăr acela de a da un vot decisiv, atunci comportamentul fiecărui elector, care folosește o parte din timpul său pentru a se informa și o parte din energie și din bani pentru a merge la urne, ar apărea inexplicabil și irațional. Din contră, apare explicabil și ușor de înțeles, cel puțin în anumite contexte, de ce mulți cetățeni, așa cum se întîmplă în SUA, renunță să-și exercite dreptul de vot. S-a observat că, în cazul votului, ca și al altor comportamente
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
loialitatea, ea e înțeleasă ca un comportament intrinsec, constituit nu doar dintr-o pură acceptare pasivă, ci și dintr-o reafirmare a susținerii în momente dificile, de alegeri controversate. În mod semnificativ Hirschman adaugă că "loialitatea, departe de a fi irațională, poate răspunde scopului util, din punct de vedere social, de a împiedica progresia dezagregării (și deci chiar prăbușirea organizației, cu consecințe neprevăzute și probabil negative pentru toți participanții), așa cum se întîmplă adesea cînd ieșirea din organizație (de-zertarea) nu întîlnește obstacole
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
sugerează lipsa unui consens de fond asupra unor fenomene foarte semnificative pentru participarea politică și pentru dinamica societății. Teoria sociologică indică o bipartiție între unii cercetători (ca Le Bon, Tarde și Ortega y Gasset) care atribuie conotații în mod evident iraționale comportamentelor mulțimii și alți cercetători (ca Marx, Durkheim și Weber) care, chiar dacă folosesc instrumente analitice și perspective diferite, atribuie mișcărilor colective un rol de o mare importanță între modalitățile de acțiune socială, indiferent dacă prefigurează trecerea la forme de solidaritate
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
Mao de la "marele salt înainte" de la sfîrșitul anilor '50 la "revoluția culturală" de la jumătatea anilor '60, poate fi periodic resuscitată. În China, valurile de activități teroriste au fost pregătite cu minuțiozitate, încurajate și alimentate de sus. Nu au fost explozii iraționale ale unor grupuri dezavantajate și ideologizate. Dimpotrivă, au fost rezultatul alegerilor raționale ale actorilor conștienți care urmăreau obiective individuale și intenționau să desfășoare activități favorabile regimului: remobilizarea grupurilor de susținere a regimului, schimbarea claselor conducătoare, orientarea energiilor colective către industrializare
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
a se consolida. Teoria democratică se bazează pe argumentul solid că alegătorii sînt raționali și guvernanții responsabili, sau că ambele părți sînt în măsură să dea dovadă de aceste calități. Criticile la adresa democrației au avut în vedere atît comportamentele aparent iraționale și informarea imprecisă ale cetățenilor, cît și comportamentele iresponsabile și tentativele de manipulare ale guvernanților. Cei dintîi nu vor fi nici capabili, nici dispuși să-și facă bine calculele; ceilalți nu vor fi dispuși să-și accepte responsabilitățile și să
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
acestei curgeri spiralate. În capitolul dedicat geometriei naturii, vom vedea că acest fapt a fost binecunoscut în multe școli esoterice antice. În fapt, spirala respectivă este proporționată după numărul de aur (1+√5Ă/2=1,618..., care este un număr irațional (cu o infinitate de zecimaleă, de aceea spirala aceasta mai este numită și Spirala de Aur. Însăși natura existenței și a curgerii timpului Kozyrev o vedea fiind legată de mișcarea spiralată a materiei. În fapt, toate schimbările sunt cauzate de
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
Galilei era forțat de temuta Inchiziție să-și retragă, sub amenințarea torturii, afirmația că Pământul se mișcă în jurul Soarelui. Astfel, teoria heliocentrică, considerată ca fiind o erezie de către Biserica Catolică, era trecută sub tăcere. Acest fapt se întâmpla datorită atitudinii iraționale a Bisericii, care considera că Dumnezeu crease Pământul pentru Om, așezându-l în centrul Universului. În prezent, inchizitorii și marii prelați ai bisericii ar fi fost internați într-un spital psihiatric, fiindu-le administrat tratamentul corespunzător. Oricum, nu ar fi
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
indivizi ar continua să creadă - pentru că se pare în creierul anumitor oameni există ceva ce funcționează irațional. Acești oameni sunt victimele „de profesie” ale credulității, căzând ușor pradă sectelor și ale celor autointitulați „guru”. Pentru ei, credința, fie ea și irațională, e un fel de evadare din realitate, un refugiu, un punct de sprijin. Și oameni de acest fel sunt mulți ... foarte mulți ! Ultimele date statistice furnizate de National Institute for Mental Health din S.U.A. arătau că aproximativ 1,1% din
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]