2,305 matches
-
trebui să aibă o abundență atmosferică similară nebuloasei solare, incluzând hidrogen și neon. Mulți astronomi cred că originea metanului din atmosfera lui Titan este satelitul însuși, considerându-se că metanul este eliberat de erupțiile criovulcanice. O posibilă origine biologică a metanului nu a fost exclusă. Există de asemenea un model al circulației aerului, care a fost identificat ca urmând direcția de rotație a lui Titan, de la vest către est. Observațiile atmosferei, realizate în 2004 de "Cassini", sugerează că Titan este și
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
satelitului, reflectând lumina solară înapoi în spațiu, ceea ce face ca suprafața să fie semnificant mai rece decât atmosfera superioară. Satelitul recepționează doar aproximativ 1% din cantitatea de lumină solară pe care o primește Pământul. Norii lui Titan, probabil compuși din metan, etan sau alte substanțe organice simple, sunt împrăștiați și variabili, presărați prin ceața înconjurătoare. Acest metan atmosferic creează un efect de seră la suprafață, fără de care Titan ar fi mult mai rece. Descoperirile sondei Huygens indică prezența unor ploi periodice
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
decât atmosfera superioară. Satelitul recepționează doar aproximativ 1% din cantitatea de lumină solară pe care o primește Pământul. Norii lui Titan, probabil compuși din metan, etan sau alte substanțe organice simple, sunt împrăștiați și variabili, presărați prin ceața înconjurătoare. Acest metan atmosferic creează un efect de seră la suprafață, fără de care Titan ar fi mult mai rece. Descoperirile sondei Huygens indică prezența unor ploi periodice de metan lichid și alți compuși organici care udă suprafața satelitului. În octombrie 2007, observatorii au
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
sau alte substanțe organice simple, sunt împrăștiați și variabili, presărați prin ceața înconjurătoare. Acest metan atmosferic creează un efect de seră la suprafață, fără de care Titan ar fi mult mai rece. Descoperirile sondei Huygens indică prezența unor ploi periodice de metan lichid și alți compuși organici care udă suprafața satelitului. În octombrie 2007, observatorii au constatat o creștere a opacității aparente a norilor, deasupra regiunii ecuatoriale Xanadu, un fel de „burniță de metan”, deși acest lucru nu este o dovadă directă
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
sondei Huygens indică prezența unor ploi periodice de metan lichid și alți compuși organici care udă suprafața satelitului. În octombrie 2007, observatorii au constatat o creștere a opacității aparente a norilor, deasupra regiunii ecuatoriale Xanadu, un fel de „burniță de metan”, deși acest lucru nu este o dovadă directă a existenței ploii. Totuși, imaginile cu lacurile din emisfera sudică surprinse timp de un an, arată că acestea au crescut și că au fost alimentate de căderile sezoniere de ploi hidrocarbonice. Este
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
unde oceanele sunt limitate în această zonă către tropice, pe Titan, zona traversează distanța dintre cei doi poli, cărând norii de ploaie cu ea. Acest lucru face că Titan, în ciuda temperaturilor scăzute, să aibă un climat tropical. Numărul lacurilor de metan vizibile în apropierea polului sud este mai mic decât numărul de lacuri de lângă polul nord. Deoarece polul sud este actualmente în vară și polul nord în iarnă, o ipoteză ar fi că ploile cu metan apar la poli iarna, iar
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
climat tropical. Numărul lacurilor de metan vizibile în apropierea polului sud este mai mic decât numărul de lacuri de lângă polul nord. Deoarece polul sud este actualmente în vară și polul nord în iarnă, o ipoteză ar fi că ploile cu metan apar la poli iarna, iar metanul se evaporă vara. În septembrie 2006, "Cassini" a fotografiat un mare nor la o înălțime de 40 km deasupra polului nord. Deși se știa că metanul este cel care se condensează în atmosfera lui
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
vizibile în apropierea polului sud este mai mic decât numărul de lacuri de lângă polul nord. Deoarece polul sud este actualmente în vară și polul nord în iarnă, o ipoteză ar fi că ploile cu metan apar la poli iarna, iar metanul se evaporă vara. În septembrie 2006, "Cassini" a fotografiat un mare nor la o înălțime de 40 km deasupra polului nord. Deși se știa că metanul este cel care se condensează în atmosfera lui Titan, norul era susceptibil de a
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
iarnă, o ipoteză ar fi că ploile cu metan apar la poli iarna, iar metanul se evaporă vara. În septembrie 2006, "Cassini" a fotografiat un mare nor la o înălțime de 40 km deasupra polului nord. Deși se știa că metanul este cel care se condensează în atmosfera lui Titan, norul era susceptibil de a conține etan, datorită mărimii detectate a particulelor care era de numai 1-3 micrometri și etanul se poate congela, de asemenea, la aceste altitudini. În decembrie, "Cassini
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
norul era susceptibil de a conține etan, datorită mărimii detectate a particulelor care era de numai 1-3 micrometri și etanul se poate congela, de asemenea, la aceste altitudini. În decembrie, "Cassini" a observat din nou norul acoperitor și a detectat metan, etan și alți compuși organici. Norul avea peste 2400 km în diametru și era încă vizibil peste o lună la o nouă trecere a sondei spațiale. Una dintre ipoteze este aceea că în prezent plouă (sau, dacă este suficient de
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
în prezent plouă (sau, dacă este suficient de rece, ninge) la polul nord; căderile de la latitudinile nordice polare fiind suficient de puternice pentru a duce particule organice spre suprafață. Aceasta a fost cea mai puternică dovadă pentru ipoteza existenței ciclului metanului pe Titan (analog ciclului apei pe Pământ). Nori au mai fost găsiți deasupra regiunii polare de sud. În timp ce acoperă de obicei doar 1% din discul Titanului, au fost observate izbucniri în care stratul de nori se extinde rapid acoperind cca.
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
nivelurile sporite ale luminii soarelui din timpul verii îi ridică în atmosferă, rezultând convecție. Această explicație este complicată de faptul că formarea norilor a fost observată nu numai după solstițiul de vară, dar, de asemenea, și în mijlocul primăverii. Umiditatea de metan a crescut la Polul Sud, contribuind eventual la creșterea rapidă a mărimii norului . Acolo, în emisfera sudică, a fost vară până în 2010, atunci când orbita lui Saturn, care reglementează mișcare satelitului, a înclinat emisfera nordică spre Soare. Atunci când sezoanele se schimbă
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
nori variază în funcție de distanța de la suprafață pe diferite părți ale satelitului. În regiunile polare (la peste 60 de grade latitudine) apar pe scară largă nori permanenți de etan și mai sus, în troposferă. La latitudinile mai joase norii principali de metan se găsesc între 15 și 18 km, și sunt mai sporadici și localizați. În emisfera în care este vară de obicei apar nori de metan groși dar sporadici care par să se grupeze în jurul valorii de 40°. Observațiile la sol
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
permanenți de etan și mai sus, în troposferă. La latitudinile mai joase norii principali de metan se găsesc între 15 și 18 km, și sunt mai sporadici și localizați. În emisfera în care este vară de obicei apar nori de metan groși dar sporadici care par să se grupeze în jurul valorii de 40°. Observațiile la sol au evidențiat, de asemenea, variațiile sezoniere ale norilor. Pe parcursul orbitei de 30 de ani a lui Saturn, sistemele de nori de pe Titan par să se
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
se manifeste timp de 25 de ani și apoi dispar pentru patru-cinci ani înainte de a renaște din nou. Cassini a detectat și nori albi de mare altitudine de tip Cirrus în atmosfera superioară a lui Titan, probabil formați tot din metan. Deși nu există dovezi privind existența fulgererelor pe Titan, simulările pe computer sugerează ca norii din troposfera joasă a satelitului se pot acumula în cantități suficiente pentru a genera fulgere la o altitudine de aproximativ 20 km. Suprafața Titanului a
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
de lichide, sugerând un teren vechi care a fost tăiat prin intermediul sistemelor de flux. Există zone întunecate de dimensiuni similare în alte zone care au fost observate de la sol și de "Cassini". S-a speculat că acestea sunt mări de metan sau de etan, dar observațiile realizate de Cassini par să indice altceva (vezi mai jos). Posibilitatea existenței unor mări de hidrocarburi pe Titan a fost sugerată pentru prima oară pe baza datelor obținute de "Voyager 1" și "2" care au
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
Titanul ar avea o atmosferă groasă cu aproximativ o temperatură corectă și cu o compoziție necesare pentru existența acestor mări de hidrocarburi. Dovezi directe nu au fost obținute până în 1995, atunci când datele de la Hubble și alte observații au sugerat existența metanului lichid pe Titan, fie în buzunare deconectate sau la scară generală sub forma unor oceanele similare celor de apă de pe Pământ. Misunea "Cassini" a confirmat această ipoteză, deși nu imediat. Atunci când sonda a ajuns în sistemul saturnian în 2004, s-
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
nordice (care se găseau în timpul iernii), mai multe pete netede de mari dimensiuni au fost observate punctând suprafața din apropierea polului. Pe baza observațiilor, oamenii de știință au anunțat în ianuarie 2007 că există „dovezi definitive ale lacurilor pline cu gaz metan pe luna lui Saturn, Titan” . Echipa "Cassini-Huygens" a concluzionat că aceste caracteristici sunt aproape sigur lacurile de hidrocarburi de mult timp căutate, primele caracteristici stabile de lichid găsite în afara suprafeței Pământului. Unele dintre acestea par să aibă canale cu lichid
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
Detectarea în 2004 a izotopului de argon 40 în atmosferă a indicat faptul că vulcanii au generat efluenți de „lavă” compusă din apă și amoniac. Hărțile globale de distribuție a lacurilor la suprafață au relevat faptul că nu există suficient metan la suprafață care să explice prezența continuă a metanului în atmosferă și, prin urmare, o parte importantă trebuie să fie adăugată prin procesele vulcanice. Totuși există câteva caracteristici de suprafață care pot fi interpretate fără echivoc ca fiind criovulcani. Una
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
atmosferă a indicat faptul că vulcanii au generat efluenți de „lavă” compusă din apă și amoniac. Hărțile globale de distribuție a lacurilor la suprafață au relevat faptul că nu există suficient metan la suprafață care să explice prezența continuă a metanului în atmosferă și, prin urmare, o parte importantă trebuie să fie adăugată prin procesele vulcanice. Totuși există câteva caracteristici de suprafață care pot fi interpretate fără echivoc ca fiind criovulcani. Una dintre primele aceste caracteristici descoperite de observațiile radar "Cassini
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
de 150 km lungime, 30 km lățime și 1,5 km înălțime a fost descoperită de "Cassini" în 2006. Această zonă se află în emisfera sudică și se crede că este compusă din materiale înghețate și acoperită cu zăpadă de metan. Mișcarea plăcilor tectonice, probabil influențată de un bazin de impact din apropiere, ar putea fi creat un gol prin care materialul muntelui a urcat. Înainte de "Cassini", oamenii de știință au presupus că cea mai mare a topografiei ar fi structuri
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
spre ecuator. Acest model al vântului provoacă dune de nisip construind linii lungi paralele aliniate de la vest spre est. Dunele își schimbă orientarea lângă munți, deoarece și direcția vântului se modifică. Nisipul de pe Titan s-ar fi putut forma atunci când metanul lichid a plouat și a erodat roca înghețată de bază, posibil sub forma unor viituri torențiale. O altă variantă este că nisipul ar putea proveni de la substanțele organice solide produse de reacțiile fotochimice din atmosferă. Studii din mai 2008 asupra
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
în compuși organici complecși. Experimentul Miller-Urey și alte câteva experimente au arătat că într-o atmosferă similară celei de pe Titan, prin adăugarea de radiație ultravioletă, pot apărea molecule complexe și substanțele polimerice ca tolinii. Reacția începe cu disocierea nitrogenului și metanului, formând hidrogen cianid și acetilenă. Alte reacții au fost studiate intensiv. În octombrie 2010, Sarah Horst de la Universitatea Arizona a afirmat că a găsit cinci baze nucleotide - blocuri de construcție a ADN-ului și a ARN-ului - printre mulțimea de
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
să asigure supraviețuirea vieții pe Titan. Transferul de căldură dintre învelișurile interioare și superioare ar fi critice în susținerea vieții într-un ocean subteran. Detectarea vieții microbiene ar depinde de efectele sale biogenice. De exemplu, s-a examinat posibilitatea ca metanul atmosferic și nitrogenul să fie de origine biologică. S-a mai sugerat că viața ar putea exista în lacurile de metan lichid, asemănător organismelor terestre care trăiesc în apă. Asemenea creaturi ar inhala H în loc de O, reacționând astfel cu acetilena
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]
-
un ocean subteran. Detectarea vieții microbiene ar depinde de efectele sale biogenice. De exemplu, s-a examinat posibilitatea ca metanul atmosferic și nitrogenul să fie de origine biologică. S-a mai sugerat că viața ar putea exista în lacurile de metan lichid, asemănător organismelor terestre care trăiesc în apă. Asemenea creaturi ar inhala H în loc de O, reacționând astfel cu acetilena în loc de glucoză și ar expira metan în loc de dioxid de carbon. În 2005, astrobiologul Christopher McKay a prezis că dacă viața metanogenică
Titan (satelit) () [Corola-website/Science/304016_a_305345]