1,730 matches
-
ce a amânat "drama" / 276 6.2.5. Relicva din învățământul psihologic bucureștean / 278 6.2.6. În loc de concluzii epilog / 280 Concluzii / 281 Încheiere / 284 Summary / 289 Indice de autori / 293 Bibliografie / 298 Introducere Pe când eram copil, prin târguri, prin obor, uneori și prin centru, se putea găsi câte o țigancă tânără și frumoasă, cu lumea adunată în jur, ghicind câte unui trecător. Mă trăgeam aproape, ascultam, nu înțelegeam nimic, până la urmă însă am memorat din textele ei. Cu ele vorbea
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
Pe autorul acestei cărți câteva imagini aveau să-l Însoțească o viață Întreagă. Ele erau expresia intrării brutale a istoriei În universul unei copilării petrecute În condiții de anormalitate istorică. Cea mai Îndepărtată este imaginea câtorva drumuri spre xe "Gara Obor"Gara Obor (București-Est). Nu era o simplă plimbare, ci un drum ce avea un aer tainic: erau conduse - avea să Înțeleagă treptat copilul de 4 ani - rude ce emigrau spre o țintă misterioasă. O gară mică, având peroane mici, pline
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
acestei cărți câteva imagini aveau să-l Însoțească o viață Întreagă. Ele erau expresia intrării brutale a istoriei În universul unei copilării petrecute În condiții de anormalitate istorică. Cea mai Îndepărtată este imaginea câtorva drumuri spre xe "Gara Obor"Gara Obor (București-Est). Nu era o simplă plimbare, ci un drum ce avea un aer tainic: erau conduse - avea să Înțeleagă treptat copilul de 4 ani - rude ce emigrau spre o țintă misterioasă. O gară mică, având peroane mici, pline de cei
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
nescontându-se o mișcare populară de amploare în Capitală, unde regimul avea cele mai multe forțe la dispoziție pentru represiune: armată, poliție, jandarmerie, plus serviciile secrete. în realitate nu a fost așa, căci Bucureștiul, prin oamenii, care au ridicat masele populare din Obor și apoi din toată Capitala, Vică Negulescu și Fane Cârjan, unul suporter, celălalt mijlocaș centru, apoi antrenor la Unirea Tricolor, au mutat centrul de greutate al Revoluției Legionare la București, unde s-a obținit apoi și abdicarea regelui. Manifestul scris
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
lui Nicolae Petrașcu. cu Nicolschi, care era strâns cu ușa de forța tânără internă pe care o reprezenta Mișcarea Legionară, în perioada 1945 1948. El era omul care, împreună cu Fane Cârjan ridicase la luptă, în 1940 la 3 septembrie, întreg Oborul și de aici, toată Capitala. Era unul din organizatorii echipei românești Unirea Tricolor, unde și Cârjan, întâi ca jucător și apoi ca antrenor, activase câștigând jucătorii și uriașa galerie oboreană pentru ideea națională. Când cei doi au pornit în fruntea
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
I, borș cu buruieni. Meniul nu a fost născocit de noi ci tot de ei, adică de cei care nu pierdeau nicio ocazie de a da sfaturi de cumpătare altora așa cum nu-și economiseau nici otrava oratorică aruncată prin iarmaroace, oboare sau pe la colțuri de stradă. Cât despre „faimoasa” și aproape muribunda federație a tineretului democrat, Iacob nu are decât critici aspre: „... consiliul județian F.N.T.D.R. din localitate duce o activitate foarte redusă aceasta datorită lipsei de răspundere a unor membri din
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
mai funcționau, totuși. În această situație erau: „... școlile primare 1, 2 și 3 de băieți, școala primară nr.1 de fete, școala primară mixtă din Corni, biroul Serviciului Tehnic și Veterinar, Secția de Pompieri, grajdul de la Ocolul Dric, cantonul de la Oborul de vite, cantonul de la bariera Calea Basarabiei, localul cinematografului și Teatrului comunal, localul Serviciului Sanitar și Hala principală”. Nu scăpaseră de furia sinistrului de 7,4 pe scara Richter nici morga cimitirului Eternitatea sau casa intendentului din aceeași locație. Această
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
țara, atât cât mai i rapturi teritoriale din vara anului 1940, ă copie Ordinul Circular (...) rugându-vă să binevoiți a lua cunoștință de conținut și a se aproba înființarea cântarului de control oficial (...) atât în piața halei, cât și în oborul de ceriale, fără de care nu se pot executa întocmai dispozițiunile preconizate de Guvern în lupta pentru descoperirea infracțiunilor comise la Legea speculei ilicite și a sabotajului economic”. Așadar, lupta împotriva speculei și sabotajului se întețise la maximum. Preambulul Ordinului Circular
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
de plastic sunt plasate undeva la o înălțime de trei metri, pentru a nu putea fi smulse prea ușor. Comerțul ambulant, practicat în exclusivitate de vânzători rromi, este mult mai intens decât cel de la Iași, se simte adierea balcanicei Piețe Obor. Supravegherea jandarmilor este mult mai severă, așa că strategiile de distragere a atenției sunt și ele mult mai abile, mai diversificate. Exemplu : o vânzătoare de acatiste și cărți miniaturale de rugăciuni intră în rând „deghizată” ca pelerin și abia după trecerea
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
și căutați par a fi vânzătorii de ceai, cafea, ness-café, covrigi, turtă dulce, produse ce răspund nevoilor imediate ale pelerinilor. Folosesc tarabe improvizate, două lemne și o bucată de placaj, seamănă mult cu comercianții pe care-i întâlneam în Piața Obor, în anii 1990, înainte de așa-zisa „modernizare” a acesteia, de fapt distrugerea, apoi privatizarea și anularea caracterului său de piață tradițională. Produsele sunt destul de scumpe, dar par să aibă oarecare succes, vânzările sunt încurajate și de frigul de afară, ce
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
foarte prezentă în mărfurile expuse. La fel ca și în alți ani, am reîntâlnit-o în zonă pe femeia care vindea păsări vii. Un singur cocoș, păstrat într-o pungă mare de rafie, așa cum vindeau pe vremuri precupețele de la Piața Obor. Când am întrebat-o ce vinde acolo, mi-a spus cu aerul cel mai firesc din lume, „un cocoș de țară, din ăsta bio, cum îi zice acuma...”. Icoane și castraveți „bio” - noua economie a mănăstirilor Orele 17.00-19.00
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
spune textul anunțului, ai șansa de a vedea Mănăstirea de Piatră de la Basarabovo și de a-ți face cumpărăturile în mallurile din orașul Ruse.” Afișul era lipit cu scotch pe unul dintre stâlpii de iluminat public din zona magazinului Bucur Obor, unul dintre cele mai frecventate locuri din Capitală, l-am arhivat în data de 21 iulie 2011. Revista de amenajări interioare Casa de vacanță (tipărită pe hârtie lucioasă, design foarte îngrijit, genul de revistă din holurile de așteptare ale saloanelor
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
gura încleștată, trecea tot înainte, refuzând orice discuție, orice degustare a noilor bunătăți. În acest timp, începu să se lămurească misterul, dezvăluit pe șușotite de unii din suita președintelui. Ceaușescu făcuse dimineața o vizită centrelor de vânzare a cărnii din Obor, însoțit de suită. Urma să verifice, a doua zi după o reașezare a prețurilor la carne, cum își însușiseră măcelarii noile prețuri și, mai ales, cum învățaseră să explice cumpărătorilor noile avantaje ce li se ofereau. Fusese nemulțumit de răspunsurile
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
materialele de construcție), dar și manevrele unor oameni cu capul pe umeri, printre care, desigur, fostul arhitect al Capitalei, profesorul Budișteanu, acum mazilit. Sătul de vizitele prin piețe, pe care nu le mai consemnează de când Ceaușescu a fost huiduit în Obor, unde nu se găsea în respectiva duminică decât varză acră, sătul de nebuniile lui Nicușor, care și-a bătut proaspăta mireasă, de fandoselile Zoichii, care a devenit comis-voiajor pe ruta București-Paris și retur, cât și de indiferența lui Valentin, cel
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
ale bucureștenilor și ale țării. Și totuși, acum, în seara aceasta de vară, aici, lângă clopotnița din deal, amintindu-mi lumânările aprinse de credincioși prin bisericile pe care le cercetasem în timpul zilei (de la Biserica Lucaci la Sf. Dumitru, de la Biserica Oborul Vechi, la Colțea), mâhnirea pentru atâtea pierderi, pentru atâtea ruine, nu poate pune stăpânire pe mine. Ascunse, dosite, micile, bătrânele Biserici ale Bucureștiului continuă să trăiască. Este mai multă speranță în ele decât în zidurile administrației roșii. Frescele pot să
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
rații, să-mi arate pe băieții lui, acum mărișori și educați de un profesor-preot În spiritul dreptei ortodoxii; să-mi arate apoi biserica măreață de pe Colentina, cu cinci turle, ridicată din râvna lui aposto licească și cu gologanii precupeților din Obor care dau lipsă la cântar; să-mi arate ateneele populare, cu conferințele instructive și moralizatoare ale misionarilor cul turali Însuflețiți de entuziasmul lui pentru ridicarea culturală a maselor, să-mi arate, În sfârșit, să-mi descopere, să mă uimească și
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
sud-estul european. Mai trebuind să amintesc aci, ca o Încheiere și cu un cuvânt de mulțumire și de recunoștință, pe câteva mari preotese ale cultului nostru culinar de altădată, cum era coana Lucreția a lui nea Liță, bunul cârciumar din spatele oborului de porci, [de la] La doi salcâmi, mustăcios, cu fața veselă și focos sub cămașa totdeauna desfăcută la piept, și care ne aducea vinul din bordeiul numai cu răcoarea pământului, iar coana Lucreția ne răsfăța, drăguța de ea, cu pui de
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
ai birturilor și ai frizeriilor - oricum, clienți serioși care s-ar fi rușinat să intre În bordelul cu lume amestecată la porți și În „salonul“ cu fel și fel de exemplare, mai grase și mai slabe, Înșirate ca vitele În obor, dar mai ales clienți cu viții speciale, maniaci, trăsniți, deprimați și deficienți sexuali, maturi sau bătrâni, cum era cel despre care ne povestea una din intrarea Zalomit, că venea Înso țit de vreun băiat cules de pe stradă și pus aici
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
pământului", așa să știi boier Alexa! "Sarea pământului"! Iertare, Măria ta! gângăvește Alexa speriat. Dau! N-am spus că nu dau! Cei mai buni, cei mai viteji au mușcat pământul! se dezlănțuie Ștefan. Și noi... noi ne târguim ca-n oborul de vite! De nu vrei nu da! De nu vreți nu dați! Sunteți liberi să nu dați! Dumnezeu să vă judece! Dăm! Dăm! se grăbesc boierii la danie. Cum să nu dăm! Câte una... Una... Să ne-nțelegem, boieri dumneavoastră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Slăviții" m-au prins la ananghie și m-au strâns cu ușa: "Vrei ajutor?! Vrei?!... Închină-te!" Ce era să fac? Suntem prea mici... Am strâns din dinți și... m-am închinat vasal. Și așa ne-am târguit, ca-n oborul de vite ne-am târguit, pentru cele câteva mii de oșteni juruiți. Aista a fost prețul! și Ștefan își șterge cu palma sudoarea pe frunte. A dat Dumnezeu de ne-am unit puterile. Craii aiștea nu-s vrednici nici gâțele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
plecat cu scrisul prin sat și nu era ușor de găsit. Atunci bătrâna Doca, a încercat alt descântec, tot de deochi: "Am strâns vacile de la nouă notari, De la nouă primari, De la nouă meșteri mari Și le-am strâns într-un obor Și oborul s-a spart Și vacile din obor au ieșit Și deochiul de la Răduța a ieșit Și s-a dus în munții înalți, În văi adânci, Unde cocor nu cântă, Câine nu latră, Pisică nu miaună, Fată mare cosiță
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
scrisul prin sat și nu era ușor de găsit. Atunci bătrâna Doca, a încercat alt descântec, tot de deochi: "Am strâns vacile de la nouă notari, De la nouă primari, De la nouă meșteri mari Și le-am strâns într-un obor Și oborul s-a spart Și vacile din obor au ieșit Și deochiul de la Răduța a ieșit Și s-a dus în munții înalți, În văi adânci, Unde cocor nu cântă, Câine nu latră, Pisică nu miaună, Fată mare cosiță nu împletește
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
de găsit. Atunci bătrâna Doca, a încercat alt descântec, tot de deochi: "Am strâns vacile de la nouă notari, De la nouă primari, De la nouă meșteri mari Și le-am strâns într-un obor Și oborul s-a spart Și vacile din obor au ieșit Și deochiul de la Răduța a ieșit Și s-a dus în munții înalți, În văi adânci, Unde cocor nu cântă, Câine nu latră, Pisică nu miaună, Fată mare cosiță nu împletește Că acolo va aștepta Cu mese întinse
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
și uneori ne cumpăra niște stambă pentru rochii, funde, broșe și ce mai credea dânsa că ne trebuie. O dată mi-a luat un ceas cu un milion, dar nici o zi n-a mers. Când avea timp, se ducea și-n obor, în piața de vite. Din târg, cumpăra totdeauna 3-4 purcei pentru crescut și se interesa cum se vând vițeii și juncanii. În caz că vacile noastre fătau bouți, îi vindea după câteva săptămâni. Dacă fătau vițele, le ținea numaidecât. Într-o vineri
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
au început să pună și țara la cale, căutând răspunsuri la unele nedumeriri din lumea satelor. Cei de la Cursești au început să vorbească despre prețurile scăzute ce le primeau pentru produsele lor, adică cerealele ce trebuiau să le vândă la oboare și târguri ca să mai facă rost de ceva bani. − Ia spune, cumnate Costache, că ești mai umblat cu chiriile pentru negustori sau pentru boier și auzi mai multe...cum pot să scadă mereu cerealiștii iștia evrei costul sacului de grâu
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]