3,581 matches
-
o viziune optimistă ca finalitate, ca încredere în forța rațiunii, nicidecum el nu poate admite o teză ca aceea de care râdea Voltaire în Candide, „totul este cât se poate de bine, în cea mai bună lume posibilă”. Un atare optimism tămâietor și satisfăcut e retrograd, e mincinos și e laș. Or, marxismul, socialismul, revoluția presupun, neapărat și esențial, luciditate, adevăr și curaj. A-ți fura căciula e o atitudine retrogradă, reacționară. Îmi spuneți mereu ce nu e marxismul. Puteți să
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
le oferă stadiul de azi al tehnicii. Nu cred în utopiile anticipației. Dar dezvoltarea unor fenomene care au cauze obiective nu poate fi împiedicată nici prin deziderate, nici prin decizii. Și nici nu cred că se pune aici problema de optimism sau pesimism. De unde putem ști ce forme va lua acea „viclenie a rațiunii” de care vorbea Hegel? Soluțiile obiective nu pot consta în opțiuni. Dar există, pentru fiecare, soluții ale conștiinței proprii - care nici nu pot fi altceva decât niște
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
considera că nu i se poate întâmpla ceva rău, că este unic din acest punct de vedere), „efectul celei de-a treia persoane” (tendința de a considera că ești mai puțin expus decât o terță persoană mesajelor cu potențial periculos), „optimism nerealist” (anticiparea constantă de rezultate mai pozitive ale unei acțiuni) (Hoorens, 1995). Mai mult, la nivel societal, persoanele care identifică r. pot fi marginalizate sau penalizate, scepticismul lor fiind etichetat drept periculos pentru entuziasmul inițial al oricărui proiect. Rezultatul este
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
de remarcat că În jurnalele domnului Zaciu, adevărate comentarii de morală cotidiană, există această Împotrivire surdă la satanizare, deși autorul semnalează mai degrabă triumful satanizării În România, sugerând extincția, cu ton amar, funebru, deloc rezistent, În sensul de a crea optimism În suferință, de a Încuraja, de a crea sentimentul de onoare prin jertfă. Nu! Comunismul, ca și frigul, foamea, teama de o și mai mare mizerie, delațiunea erau copleșitoare. Zilele sunt inventariate de la masa de lucru de pe strada Bisericii Ortodoxe
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
de onoare prin jertfă. Nu! Comunismul, ca și frigul, foamea, teama de o și mai mare mizerie, delațiunea erau copleșitoare. Zilele sunt inventariate de la masa de lucru de pe strada Bisericii Ortodoxe cu pasiunea ieremiadelor. Asta dovedește că nu exista acel optimism al supraviețuirii printr-un act eroic. Murim, da, e clar că murim, de foame, de frig, de cenzură, dar măcar să murim eroic! Nu a existat deloc această hotărâre de a nu mai ceda. Rezistența nu a fost motivată printr-o
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
socială, care ar putea juca rolul de seamă Într-un viitor previzibil, nu se va restrânge doar la oportunism politic, dorință de Îmbogățire prin corupție și violență intrasocială. Caracterul ei continuu arată că tranziția poate fi, repet, reversibilă și că optimismul ori pesimismul față de reușita integrării europene, ca stări de spirit, nu dau răspunsurile așteptate despre posibila reconstrucție a societății civile. Criză și tranziție Corin Braga: Marius ne propune spre discuție ideea de tranziție și modelele tranziției, mai precis, dezagregarea modelelor
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
esențiale și l-am văzut Înconjurat În niște culori sceptice, pesimiste, mai ales după valurile de entuziasm de după ’90 și după Încercările de a găsi securitatea Într-un model. Acum am simțit În discuția de astăzi că există un anumit optimism. Revenind la societatea civilă și la conștiința crizei, cred că imediat după ’90 societatea civilă n-a existat, pentru că, În general, a fost formată din niște intelectuali care, desigur, aveau mai multă informație decât cetățeanul mediu; dar s-a văzut
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
evoluție duce la alte tipuri de reprezentări, la alte tipuri de modele sociale și că, foarte probabil, drumul nostru nu se mai află În urma altora care au pășit și au trecut prin aceleași situații istorice. Dar, ca să revin acum la optimismul de care vorbeam. S-a spus aici - În text nu există asta - că indubitabil se vor Întâmpla niște lucruri. Tranziția poate fi reversibilă, dar mai probabil e ca prin intrarea În UE și prin influență exterioară să se schimbe structura
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
educă decât atunci când imaginea lui are de câștigat de aici. În acest sens nu avem intelectuali, ci carieriști și narcisiaci, și cunoaștem cu toții destui dintre aceștia. Văd un prezent mult mai gri, deși m-aș bucura să aveți dreptate În optimismul pe care Îl expuneți. Generațiile tinere vor reuși să schimbe ceva poate pentru că nu se manifestă În interiorul modelului iluminist, modelul ce spune că generațiile tinere vor fi școlite În Occident și se vor Întoarce aici și vor schimba ceva. Nu
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
necesare. Nu cred că intelectualul a renunțat la o proiecție despre misionarismul său și Îmi explic acest lucru datorită gradului de utopie, În sensul de construcție proiectivă, ipotetică pe care creația artistică sau inovația științifică Îl conțin. Unda mea de optimism despre tranziție nu este, cred, greșită. Tranziția tuturor surprizelor, inclusiv a celor bune. Ea presupune o conștiință a crizei, pentru că Înseamnă o permanentă despărțire, un stadiu al Împlinirii imperfecte. Sensul vechi, iluminist, al progresului avea deja imprimat un profil al
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
cultural. Cred că momentele de dramatism sunt mult mai prielnice, deși costisitoare pentru acest fel de eu. E o ipoteză. Cred, de asemenea, că În reconstrucția societății civile nu doar memoria trecutului e partea care contează primordial, ci și uitarea. Optimismul tranziției e legat, vrem, nu vrem, și de faptul că o nouă generație pune de cele mai multe ori deoparte obsesiile trecutului. Le uită. Horea Poenar: Tocmai prin acest pericol de a nu deschide memoria asupra istoriei, de a nu trata critic
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
alcătuit din meditații despre soarta omului, pendulând între căutare și tăgadă în confruntarea cu divinul, Ai mei e compus din portrete de oameni ai gliei, Lucrătorii realizează o viziune de infern a Reșiței, iar ultimul ciclu, Natură, stă sub semnul optimismului, al solarității care alternează cu melancolia nopții. Preocupat de valorile folclorului bănățean, M.-L. alcătuiește lucrarea Considerații asupra artei țărănești din Banat (1936), o micromonografie în care prezintă portul, obiceiuri, mentalități. Cu placheta Colinde (1940) revine la o poezie cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288192_a_289521]
-
în viitor. Scorurile cele mai ridicate s-au obținut la următoarele dimensiuni: Conștientizarea propriilor emoții și răspunsuri echilibrate la situațiile stresante sau critice. Implicarea în situații noi, în relații interpersonale. Investiția în dezvoltarea personală. Scoruri medii s-au identificat la: Optimism, capacitatea de a persevera fără blamare sau demoralizare. Motivația intrinseca pentru strategii constructive, urmărirea cu speranță. Capacitatea de a se relaxa. Scorurile cele mai mici s-au obținut la următoarele dimensiuni: Crearea unei relații armonioase, climat confortabil. Capacitatea empatica. Schimbarea
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
Acest item al testului se referă la motivația proprie, intrinseca, la capacitatea de a elabora un plan pentru a trece peste obstacole, frustrări și a urmări un scop; vizează „speranța” ca dimensiune a QE. Al patrulea item identifica gradul de optimism al persoanei testate, capacitatea să da a persevera fără a se blama pe șine sau a se demoraliza. Acest scenariui urmărește comportarea persoanei față de minorități. Este vizată schimbarea prejudecăților prin acțiunea asupra lor și prin adoptarea unui mod democratic de
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
competențe: 1.creează un sens al misiunii pe care o au de îndeplinit în grup 2. îi motivează pe ceilalți să li se alăture în această misiune 3.creează o arhitectură socială adaptabila pentru discipolii lor 4.generează încredere și optimism 5.dezvolta alți lideri 6.obțin rezultate (sunt eficiențiă În finalul studiului sau, W. Bennis își exprimă convingerea că: Trebuie să învățăm din ce in ce mai bine despre leadership, subiect foarte important și urgent. („Până în prezent nu există o definiție a conducerii, unanim
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
a acționa pe termen scurt, nu apare la fel și pe termen lung. Conducătorii lipsiți de succes repeta anumite erori în gândirea lor, care denotă lipsa de înțelepciune, uneori chibzuința. Sternberg a inventariat șase feluri de erori stereotipale ale leadership-ului: optimismul nerealist (liderii apreciază că sunt atât de inteligenți și eficienți încât pot face absolut ceea ce voră; egocentrismul -conducătorii plini de succes încep să gândească că ei sunt singurii care contează, si nu oamenii pe care se bazează pentru a-i
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
confuziei. Reprezenta tărâmul a numeroase conflicte ale unui Ev Mediu intrat în declin - lupta dintre împărat și papalitate, biserică și stat, feudalism și mercantilism, aristocrație și burghezie. Intelectualii și oamenii de litere au simțit această schimbare și au manifestat, concomitent, optimism și neliniște.”1 Situația descrisă este asemănătoare cu cea din Anglia: „Geoffrey Chaucer s-a născut la mijlocul unui secol care, la fel ca toate secolele, era încărcat de catastrofe, plin de violență, instabil din punct de vedere social și economic
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
și nebuloasă, alta manifestând o deschidere extraordinară spre nou, valorificând în același timp cultura antică, spre valențele nebănuite ale spiritului uman care se poate înălța doar prin forța creației proprii. Capodopere cum sunt Decameronul sau Povestirile din Canterbury promovează individualismul, optimismul, dar și un 18 Ibidem, p. 122. (trad. n.) 19 Boccaccio, în introducerea la cartea sa De genealogia deorum gentilium, face un elogiu poeților: „Unii au considerat că poeții cultivați doar inventează povești superficiale, așa că ar fi nefolositori, ba chiar
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
mai spui...”95. Se intră astfel în opoziție cu ceea ce surprinsese economul în istorisirea sa, subliniindu-se ideea că cele două sexe au aspirații comune, sunt asemănătoare din punctul de vedere al emoțiilor trăite.96 Istorisirea răzeșului este plină de optimism, toleranță, exprimă dorința de egalitate umană. Naratorul are o viziune liberală asupra raportului dintre sexe și o admirație vădită pentru femei, este descris ca un „om nou” ce încearcă să răstoarne ierarhia tradițională. Povestirea lui se încheie subliniind ideea că
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
pentru femei, este descris ca un „om nou” ce încearcă să răstoarne ierarhia tradițională. Povestirea lui se încheie subliniind ideea că bunătatea este intrinsecă ființei umane, de aceea poate fi regăsită în orice clasă socială. „Povestirea sa este plină de optimism, reliefează ideea egalității și a toleranței. Conservatorismul plin de amărăciune al economului, mizantropia și misoginismul se fundamentează pe un pesimism miop.” 97 Zeul Phoebus se comportă ca un om, un 93 David Raybin, art. cit., p. 33. (trad. n.) 94
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
din componența brigatei reușesc totuși să ne convingă, să nu rămână doar nume alegorice, ci să dobândească un minimum de personalitate. Pampinea, care este vioaia, înfloritoarea (prima zi se află sub regența ei), pune întreg Decameronul într-o lumină a optimismului, a speranței, a bucuriei. Fiammetta este jucăușa, căci ludicul nu poate fi omis, este o componentă vitală a existenței, mai ales jocurile de iubire nelipsite într-un univers dominat de voci feminine tinere. Iubitoarea de cântece este Filomena; melosul aduce
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
bunătatea și nici devenirea morală 406. Simpla tristețe care se resimte în glasul personajului este o dovadă a moralității de care nu face totuși, în totalitate, absracție. Însă ceea ce primează la nevasta din Bath este apetitul pentru viață extraordinar, un optimism pe care eșecurile căsniciilor nu i l-au putu știrbi cu nimic. Personajul feminin a eșuat în a înțelege spiritul sacru al căsniciei, preferând să-și domine partenerii, decât să încerce a trăi într-o comuniune armonioasă, de aceea se
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
ceilalți.” 561 Giovanni Boccaccio debuta în colecția sa de povestiri cu un exemplu negativ, al corupției și venalității, portretul celui mai rău bărbat - ser Ciapelletto, însă încheia cu un model de virtute, supunere și răbdare - Griselda 562, mărturisindu-și astfel optimismul în legătură cu recuperarea inocenței într-o lume minată de neîncredere și delăsare. „Stilistic, analizând prima povestire o putem cataloga drept comică și aparținând unui registru minor, ultima istorisire este tragică și sublimă, cu tot arsenalul specific unei narațiuni hagiografice. Aceste două
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
descătușează stările afective. * Pălăria neagră * exprimă prudența, grija, avertismentul, judecata; * oferă o perspectivă întunecoasă, tristă, sumbră asupra problemei în discuție; * este perspectiv gândirii negative, pesimiste. * Pălăria galbenă * oferă o perspectivă pozitivă și constructivă asupra situației; * galbenul simbolizează lumina soarelui, strălucirea, optimismul; * este gândirea optimistă, construită pe un fundament logic. * Pălăria verde * exprimă idei noi, stimulând gândirea creativă; * verdele este culoarea ierbii, vegetației, abundenței; * este simbolul fertilității, al producției de idei noi, inovatoare. * Pălăria albastră * exprimă controlul procesului de gândire; * albastrul este
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
demersurilor propuse. Gânditorul pălăriei negre nu exprimă sentimente negative, acestea aparținând pălăriei roșii, după cum aprecierile pozitive sunt lăsate pălăriei galbene. În cazul unor idei noi, pălăria galbenă trebuie folosită înaintea pălăriei negre. Pălăria galbenă este simbolul gândirii pozitive, constructive, al optimismului. Se concentrează asupra aprecierilor pozitive, așa cum pentru pălăria neagră erau specifice cele negative. Exprimă speranța; are în vedere beneficiile, valoarea informațiilor și a faptelor date. Gânditorul pălăriei galbene luptă pentru a găsi suporturi logice și practice pentru aceste beneficii și
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]