1,971 matches
-
rememorări ale oamenilor care i-au fost aproape, și - pe de altă parte - printr-un fel de asumare a dramei fondaniene de către un cititor specializat, care e mai mult decât atât, adică un martor pasionat, un soi de interlocutor intim postum, ce i se adresează nu o dată foarte direct, la persoana a doua singular, autorului investigat. O undă de discret lirism, în afara oricărei emfaze, însoțește acest periplu al lecturii, marcând o solidaritate spirituală, o apropiere mai umană de persoana și scrisul
Cu Benjamin Fondane dincolo de Istorie by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/5570_a_6895]
-
Sud, cu strălucite eseuri filosofice despre Heidegger, Kierkegaard, Șestov, Bachelard, dar nu mai puțin șantierele mereu deschise, precum cel al „ediției fără sfârșit” care e Ulysse, reluat, rescris, extins... Și, în aceiași ani, munca la cartea ce avea să rămână postumă și nedefinitivată, Baudelaire și experiența abisului... Note confesive, corespondență, amintiri ale unor oameni apropiați (Ștefan Lupașcu, Cioran, Claude Sernett, José Corti, Jean Lescure...) reconstituie cadrul biografic și de laborator scriitoricesc al lui Fondane din acei ani tulburi, de ferventă căutare
Cu Benjamin Fondane dincolo de Istorie by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/5570_a_6895]
-
Viața unui om singur. (Cartea, incendiară din câte se pare, conține referiri nu tocmai flatante la o bună parte dintre personalitățile culturale ale momentului. E probabil și unul dintre motivele pentru care autorul a decis ca ea să fie publicată postum.) Luni dimineață, la ora nouă, articolul, semnat de Simona Chițan, era disponibil integral pe Internet. Printre cei încondeiați de Marino se numără G. Călinescu, Emil Cioran, C. Noica, Gabriel Liiceanu, Andrei Pleșu, Mircea Dinescu, Eugen Simion. Citatele sunt elocvente. Nu
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6538_a_7863]
-
Biruința va fi astfel deplină și fulgerătoare." (p. 62) Cuvintele acestea, scrise în 1928, sunt premonitorii: Eliade era deja copt pentru convertirea la tiparul legionar de trăire mesianică. Potrivit acestei logici, spiritualul trebuia să se subordoneze naționalului în vederea unei mîntuiri postume - adică exact logica care făcea ca apariția lui Zelea-Codreanu să fie nu numai așteptată, dar chiar dorită. Iar dacă democrația nu e prielnică virilității spirituale, nici feminitatea nu poate servi drept model unui intelectual însuflețit de idealul eroului. Femeia nu
Feminizarea democratică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8461_a_9786]
-
în cele mai diferite medii fără să se știe de fapt cine le scrisese; mai mult, nu s-a îngrijit niciodată de editarea lor, deși a trăit pînă la o vîrstă înaintată, așa încît cea dintîi ediție Conachi va apărea postum, scoasă de fiica poetului în condiții filologic discutabile, mai degrabă ca un act de pietate filială. Social vorbind, pe Conachi l-au interesat condiția sa de mare boier, de om politic proeminent (coredactor al Regulamentului Organic), de erudit și, între
Părintele (re)găsit al poeziei românești Costache Conachi by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5270_a_6595]
-
nici o clipă că instrumentul poetic forjat în acest scop avea să folosească după el întregii literaturi române. Ingenuitatea cu care a procedat la această capitală reformă uimește cu adevărat abia astăzi. Nu a căutat faimă literară, cu atît mai puțin postumă (aceasta trebuie să-i fi fost absolut indiferentă): a dobîndit-o însă în mod natural și pentru totdeauna. Inventînd un nou tip de limbaj poetic, Conachi n-a procedat însă ca un inspirat, ci ca un om de cultură; poetul a
Părintele (re)găsit al poeziei românești Costache Conachi by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5270_a_6595]
-
pauză de 60 de ani între prima lui carte de succes și cărțile autobiografice ulterioare conținând mărturia unui incest similar.) Amy Belette, deținătoarea manuscrisului, care a fost vreme de patru ani iubita, secretara și infirmiera lui Lonoff, se împotrivește dezvăluirii postume. Uitarea i se pare preferabilă unei faime bazate nu pe meritele operei, ci pe specularea a ceea ce a fost senzațional sau sordid în biografia autorului: „Omul care-și supraveghease fiecare cuvințel, omul care născocise toată viața lui ficțiuni ajunge, după
Instanța rămâne în pronunțare by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6584_a_7909]
-
Manolescu la Al. Călinescu și Mircea A. Diaconu îl recitesc pe Hogaș: este un autor demn de stimă dar, scriu ei, e un scriitor uitat. În excelentul său eseu monografic Calistrat Hogaș (Grigarux, 2007), Mircea A. Diaconu scria despre ieșirea postumă a lui Hogaș „dintr-un anonimat cvasitotal”, încercând să explice: „De va fi vreo fatalitate la mijloc, atunci nu știm dacă să o așezăm sub semnul simplei indiferențe față de propriul scris și al proverbialei tihne moldave, sub semnul unui dezinteres
Alte drumuri de munte by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/3949_a_5274]
-
care pe nedrept a căzut în dizgrație în anii ‘90, cauza caterisirii publice stînd doar în neînțelegerea adevăratelor intenții pe care rusul le cocea în suflet. Din acest motiv, volumul e o încercare de a îndrepta stofa boțită a imaginii postume a lui Soljenițîn. Analiza lui Mahoney se concentrează cu precădere pe cele două prelegeri pe care scriitorul rus le-a rostit la interval de 15 ani (prima la Universitatea Harvard în 1978 și a doua la Academia Internațională de Filozofie
Inclasabilul Soljenițîn by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5097_a_6422]
-
medicală franceză Archives Internationales de Physiologie (Liège). Tot atunci trimite patru comunicări la „Societatea de Biologie" din Paris, precizînd rolul pancreinei. Dacă și-ar fi scris textele în limba română, Paulescu ar fi fost pierdut și fără putință de apărare postumă, dar cum articolul apăruse în Franța într-o revistă de prestigiu în domeniul medicinei, reacțiile n-au lipsit. Din păcate, articolul a fost citit de cîțiva cercetători americani și, drept ecou al credulității cu care savantul și-a publicat concluziile
Cercetătorul creștin by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6091_a_7416]
-
schimbat vipia și tihna siestei din Huzurei cu ploile și ceața din Londra. Viața bate cartea? Da, pentru o zi-două, pentru că Țăndărei tot Huzurei (de la "huzurit", nu-i așa?) rămîne: acolo, în ficțiunile unui prozator care, în ultimul roman, tipărit postum, predă și o lecție de istorie: a anului 1917, în carte, repetîndu-și straniul interludiu, cum îl numește, azi: "Peste cîțiva ani, bîjbîiala asta va fi o lecție de istorie. Va fi scris acolo ce s-a întîmplat și de ce, cine
Țăndărei by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/8743_a_10068]
-
o întorce sec, dar încurcat, Leonida. Cel care a examinat cu atenție acest aspect al replicilor, remarcând că are oarece rațiuni rezon al lui Ipingescu și oarece impurități curat al lui Pristanda, este Alexandru Dragomir în Interpretarea platoniciană, cartea lui postumă din 2004. Scrisoarea pierdută ne oferă cele mai multe exemple de lectură rea a replicilor din comediile lui Caragiale. Lectură care i-a determinat pe mari actori să le accentueze caracterul comic până la a le face să pară imbecile. Trahanache suferă cel
Din nou despre Caragiale by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/4815_a_6140]
-
așa remarcabilă. Parcă pîndit de sfîrșitul lui prematur, opera lui Holban e acaparată de ideea morții, ca motiv obsedant, excelent demonstrată în romanele sale esențiale. Era un admirator al lui Proust (despre care a lăsat și un studiu excelent, publicat postum) și Gide, din spațiul literaturii române avînd ca modele opera Hortensiei Papadat-Bengescu, Camil Petrescu, propunînd, ca și autorul Patului lui Procust, scrierea nudă, anticalofilă, simpla înregistrare a unei experiențe. Unchiul său, E. Lovinescu, care evident nu-l agrea (reiese aceasta
Proustianul Anton Holban by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16033_a_17358]
-
dramaturgiei lui I.D. Sîrbu ca și aceea a rolului său de secretar literar al teatrului craiovean sînt libere de prejudecăți, bazate pe text și pe document. Chiar dacă imaginea finală va fi departe de aceea cu care ne obișnuiseră elogiile reverenței postume, autoarea nu poate fi bănuită de rea intenție, ci poate doar de o luciditate prematură în contextul unui complex al vinovăției încă netratat, indus în rîndurile cititorilor și ale criticilor de însăși opera lui Sîrbu. Cartea merită binențeles o discuție
Despre I.D. Sîrbu, altfel by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/17194_a_18519]
-
de editare e mai prost plătită decît oricînd. Care ar fi principalele aspecte litigioase ale editării lui Eminescu, acelea spre care, adică, ar trebui să se îndrepte atenția? Primul aspect este păstrarea împărțirii textelor (mai ales poetice) în antume și postume. Cu excepția unei ediții a lui Al. Piru, împărțirea se bucură de favoarea aproape exclusivă a specialiștilor. Cel care a criticat-o cel mai sever a fost, în Testamentul unui eminescolog, Petru Creția. Nu voi relua argumentele lui. Dar nu voi
Spre o nouă ediție Eminescu by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15510_a_16835]
-
fost pentru el decît mici fragmente, exerciții, piese de atelier și, într-un fel, prepararea marii opere. Nu-i de mirare că așa stau lucrurile, pentru că Eminescu și-a lăsat, cred, cea mai interesantă parte a operei nepublicată, așa-zisele postume. De fapt, postumele sînt în realitate, de multe ori, superioare antumelor, tocmai pentru că autorul lor le considera un fel de exercițiu, un fel de preparare, un fel de eboșă pentru viitoarea mare operă. în aceste condiții, ideea de fragment și
Despre exercițiu by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/12017_a_13342]
-
urmăresc" una sau două cărți publicabile. În orice caz, această recapitulare finală este, probabil, textul cel mai „liber" din întreaga mea Viață, la propriu și la figurat. Nu sunt preocupat nici de dimensiunile manuscrisului, nici de editare, nici de punerea postumă în valoare, ci doar de reconstituirea cât mai fidelă a adevărului „meu". Fără inhibiții și fără ipocrizie. Ceea ce, constat tot mai mult, nu este ușor. În același timp, este și textul cel mai dificil dintre toate. Căci a rememora, fie
Izolarea definitivă by Adrian Marino () [Corola-journal/Journalistic/6518_a_7843]
-
poet despre care s-a vorbit foarte puțin. Antologia Înmiresmatele prăpăstii (titlul cărții este inspirat de poemul omonim) însumează cele două volume publicate de autor în timpul vieții, Troienii (1985) și Lumina și uitarea (1989), precum și un consistent grupaj de poeme postume, Măștile de sticlă. La sfârșitul anilor '80, când au apărut aceste cărți, toate reflectoarele criticii literare erau îndreptate spre noile vedete ale deja celebrului curent optzecist. Volumele lui Radu R. Șerban, nefăcând parte din curent, au trecut, de aceea, aproape
Sinele si lumea by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10114_a_11439]
-
de logici putem lungi, desigur, șirul întrebărilor-reproșuri. De ce lipsește din carte, să zicem, Ana Ipătescu, eroina care a sărit cu pistoale să elibereze guvernul pașoptist revoluționar arestat de reacțiune? Iar mai târziu i s-a oferit și ei, ca răsplată postumă, numele unei străzi centrale din București în dauna primului ministru conservator Lascăr Catargiu. Ea de ce lipsește din carte? De ce lipsesc și alții, la urma urmei, de ce lipsesc Neculuță, Păun Pincio, Tradem, poeții proletari? Răspunsul nu poate fi decât unul: nu
Pe altă planetă by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/10799_a_12124]
-
Nu prin negație sau prin răsturnare, nu prin denunț scientist sau prin demitizare brutală, ci prin relativizarea subtextuală a unui "complex periferic" de care au suferit & profitat - în cantități egale - autori ca Ion Vinea, Tristan Tzara, Benjamin Fondane sau pleiada postumă de comentatori entuziaști ai lui Urmuz. O altă variantă - în optica mea, mai credibilă decât cea dintâi - vine tocmai din curajul rarisim al lui Paul Cernat de a aborda, cu toată seriozitatea, o mișcare, să spunem așa, inabordabilă prin definiție
Avangarda și complexele criticii literare by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8806_a_10131]
-
-o groapă, / Pereți de lut mă strîng și mă strivesc; Mă roade patima pe-ncetul, ca o apă, / În pînzele durerii putrezesc." (Dezlegare). Născut la 27 noiembrie 1884, la Pîrscov, pe valea Buzăului, scriitorul cu cele mai uimitoare apariții editoriale postume se stinge în primăvara anului 1963. Rămîne în amintirea cunoscuților și a prietenilor cu figura lui de ascet hirsut, atins de "îngerețe", la a cărui apariție prin Cișmigiul plimbărilor predilecte copiii exclamă cu înfiorare: "Uite-l pe Dumnezeu!". Dacă debutul
Noiembrie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/12278_a_13603]
-
nimeni n-ar fi putut prevedea modul în care cei doi vor păși - fără să vrea, mînă-n mînă - granița noastră terestră, pentru a fi egal omagiați de același număr al României literare". E. Lovinescu și-a prelungit într-un fel postum existența exemplară, de conștiință directoare, grație fiicei sale devenită personaj central al Europei libere: "Decenii la rînd, vocea Monicăi Lovinescu, alături de cea a soțului ei, au reprezentat nu doar normalitatea de gîndire, ci, pentru cei înzestrați cu imaginație, vocea lui
Epistolar portughez by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9448_a_10773]
-
trecută, starul american a ajuns din nou, prin intermediul unei holograme, pe scena de la Billboard Music Awards. Holograma a prezentat silueta artistului, cântând și dansând pe ritmurile piesei sale "A Slave to the Rhythm", înregistrată în 1991 și inclusă în albumul postum "Xcape", lansat în luna mai. Primul album postum al megastarului, "Michael", a fost lansat în 2010. Pentru Zack Greenburg, cifrele sunt echivoce: "S-au obținut peste 700 milioane de dolari în cinci ani. În acest interval de timp, niciun artist
MICHAEL JACKSON, cinci ani de la moartea starului. Cu cât a crescut averea regelui pop by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/71246_a_72571]
-
unei holograme, pe scena de la Billboard Music Awards. Holograma a prezentat silueta artistului, cântând și dansând pe ritmurile piesei sale "A Slave to the Rhythm", înregistrată în 1991 și inclusă în albumul postum "Xcape", lansat în luna mai. Primul album postum al megastarului, "Michael", a fost lansat în 2010. Pentru Zack Greenburg, cifrele sunt echivoce: "S-au obținut peste 700 milioane de dolari în cinci ani. În acest interval de timp, niciun artist în viață nu a putut măcar să se apropie
MICHAEL JACKSON, cinci ani de la moartea starului. Cu cât a crescut averea regelui pop by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/71246_a_72571]
-
este citat ca autor al unui volum intitulat Alexandria, de fapt o prefață la albumul care reproduce ilustrațiile naive ale unui manuscris din Biblioteca Academiei, împreună cu textul cărții populare repovestit de Sadoveanu; nu sînt menționate în schimb alte volume, apărute postum (întâmplător, lista cărților sale este identică cu aceea citată în articolul din Dicționarul lui Zaciu și comp.), iar data morții sale nu apare, cum nu apare nici la alți autori trecuți de mult în lumea umbrelor: I. Crețu, Lucian Drimba
Criticii români de azi by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/15555_a_16880]