1,344 matches
-
să le spun ce mă supără. — Îmi este greu să mă ridic atunci când mama mea este în genunchi, zic eu. — Orhideea, trebuie să te deprinzi cu eticheta, zice mama. Acum ești doamna Yehonala. Mama ta e onorată să se considere servitoarea ta. — E vremea pentru baia Majestății Voastre, zice una dintre manfoos. — Îmi permiteți să mă ridic acum, doamnă Yehonala? mă întreabă mama. — Ridică-te! Te rog! strig eu și sar jos din pat. Mama se ridică încet. E limpede că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
cincisprezece bucăți de piele de bivol, oaie, șarpe și iepure și o sută de nasturi din argint. Pare mult, dar le veți termina până la sfârșitul anului, deoarece sunteți răspunzătoare de plata salariilor celor șase eunuci, șase doamne de onoare, patru servitoare și trei bucătari pe care îi aveți. Servitoarele se ocupă de nevoile dumneavoastră personale, în timp ce eunucii fac curățenie, se ocupă de grădină și transmit mesaje. Eunucii sunt responsabili și de paza somnului dumneavoastră. În primul an, ei vor face cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
și iepure și o sută de nasturi din argint. Pare mult, dar le veți termina până la sfârșitul anului, deoarece sunteți răspunzătoare de plata salariilor celor șase eunuci, șase doamne de onoare, patru servitoare și trei bucătari pe care îi aveți. Servitoarele se ocupă de nevoile dumneavoastră personale, în timp ce eunucii fac curățenie, se ocupă de grădină și transmit mesaje. Eunucii sunt responsabili și de paza somnului dumneavoastră. În primul an, ei vor face cu schimbul, cinci în afara dormitorului și unul înăuntru. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
multe rochii frumoase, însă jumătate dintre ele nu sunt pe gustul meu. Apoi trebuie să-mi aleg pantofii, pălăriile și bijuteriile. După ce mă dau jos din pat, merg într-o cameră să folosesc vasul de toaletă. Sunt urmată de șase servitoare. Nu folosește la nimic să le cer să fiu lăsată singură: oamenii ăștia au fost antrenați de eunucul-șef Shim să fie surzi și muți în astfel de situații. Camera e mare și nemobilată. În mijloc se află un vas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Seamănă cu un pepene mare. În colțurile încăperii sunt lampioane micuțe, iar pereții sunt împodobiți cu draperii brodate cu flori albastre și albe. Am mare nevoie, dar nu pot să fac. Nu există fereastră care să lase mirosul să iasă. Servitoarele stau în jurul meu, fixându-mă cu privirea. Le spun iar și iar să mă lase singură, dar ele refuză. Mă imploră să le îngădui să mă slujească. Una dintre ele ține un prosop umed ca să mă șteargă după aceea, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
e cu siguranță un idiot. — Vai, nu, doamnă, să nu mai spuneți așa ceva! An-te-hai e șocat. Majestatea Sa Marea Împărăteasă e cea care a inventat regulile. Mi-o închipui pe Marea Împărăteasă șezând pe vasul ei de toaletă, asistată de servitoarele care umplu camera. În mod sigur ea crede că rahații ei sunt diamante și pârțurile ei sunt parfum. Majestatea Sa are reguli despre mărimea, forma, lungimea, culoarea și mirosul scaunelor? — Vă rog, doamnă. An-te-hai începe să devină neliniștit. Doar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
crengile mătură și zgârie pământul. A doua zi dimineață An-te-hai îmi spune că sunt fructe roșii peste tot: — Seamănă cu niște pete de sânge. V-au acoperit grădina, iar unele au rămas între țiglele acoperișului. O primesc pe Norișor, o servitoare în vârstă de cincisprezece ani, cu ochi mici și obrajii împliniți. Cum trebuie să mă supun dorinței primei soții, îi ofer lui Norișor o sumă frumușică, pe care fata o primește cu un „Vă mulțumesc“ dulce. Îi spun lui An-te-hai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ce urmeză. Mă preocupă copilul pe care-l port. Înainte de a apuca să-mi schimb hainele, un grup de eunuci de la Sala Pedepsei dau buzna în palatul meu. Nu vor să spună cine i-a trimis. Îmi arestează eunucii și servitoarele și cotrobăie prin sertare și dulapuri. An-te-hai mă ajută să-mi pun roba de Curte și îmi zice: — Mai bine m-ați trimite să-l înștiințez de îndată pe Majestatea Sa. Au de gând să vă chinuie până când pierdeți „sămânța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a doua parte, „baia în aur“. La porunca lui, patru eunuci scot afară o cadă din aur, o așază în mijlocul curții, sub o magnolie înflorită, și o umplu cu apă. În jurul ei sunt așezate încălzitoare cu cărbuni. Un grup de servitoare îngenunchează lângă cadă, în timp ce două doici îmi aduc fiul afară. Servitoarele îl dezbracă pe Tung Chih și îl scufundă în cadă. El țipă, dar protestele nu-i sunt luate în seamă. Servitoarele îl țin de piciorușe și de brațe așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
scot afară o cadă din aur, o așază în mijlocul curții, sub o magnolie înflorită, și o umplu cu apă. În jurul ei sunt așezate încălzitoare cu cărbuni. Un grup de servitoare îngenunchează lângă cadă, în timp ce două doici îmi aduc fiul afară. Servitoarele îl dezbracă pe Tung Chih și îl scufundă în cadă. El țipă, dar protestele nu-i sunt luate în seamă. Servitoarele îl țin de piciorușe și de brațe așa cum ar face-o dacă ar jupui de blană un iepure. Tuturor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
sunt așezate încălzitoare cu cărbuni. Un grup de servitoare îngenunchează lângă cadă, în timp ce două doici îmi aduc fiul afară. Servitoarele îl dezbracă pe Tung Chih și îl scufundă în cadă. El țipă, dar protestele nu-i sunt luate în seamă. Servitoarele îl țin de piciorușe și de brațe așa cum ar face-o dacă ar jupui de blană un iepure. Tuturor li se pare amuzant, însă pe mine mă doare fiecare plânset al fiului meu. Mi-e greu să stau liniștită, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mai tare, cu atât sunt mai mari șansele să ajungă puternic. Mă forțez să plec de acolo, ca să nu o pocnesc pe Nuharoo în piept. Bate vântul și din copaci plouă cu petale roz dintre care câteva ajung în cadă. Servitoarele adună petalele și i le arată lui Tung Chih, în încercarea de a-l liniști. Această imagine a îmbăierii sub magnolie ar fi fost minunată, dacă bebelușul nu ar fi chinuit. Habar nu am cât timp va mai trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
dacă bebelușul nu ar fi chinuit. Habar nu am cât timp va mai trebui să stea în apă. Mă uit în sus la soare și mă rog să rămână pe cer. — Hainele! cântă eunucul-șef Shim în stilul lui afectat. Servitoarele îl șterg repede pe Tung Chih și îl îmbracă, însă copilul e atât de obosit, încât adoarme imediat. Arată ca o păpușă din cârpe. Dar ceremonia e departe de a se fi încheiat. După ce cada este golită de apă, Tung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
și că pruncul nua avut o greutate normală la naștere. Nuharoo e redusă la tăcere, dar nu se predă. Tung Chih începe să strănute. Incapabilă să mă mai stăpânesc, mă duc la cadă și le împing la o parte pe servitoare. Îl iau pe Tung Chih și alerg înăuntru. Ceremoniile și festivitățile continuă la nesfârșit. În toiul lor, un grădinar descoperă o păpușă fetiș îngropată la mine în grădină. Pe pieptul acesteia sunt inscripționate două caractere negre care înseamnă „Tung Chih
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
pot invita pe copilă să stea la mine o vreme și să petreacă timp cu fratele ei vitreg. An-te-hai mi-a zis că fetei i s-a spus că mama ei a plecat într-o lungă călătorie, iar eunucilor și servitoarelor li s-a poruncit să păstreze secretă moartea doamnei Yun. Fata va afla adevărul în cel mai crud mod cu puțință: din bârfe, de la rivalele doamnei Yun care doresc să o vadă pe copilă suferind. Nuharoo vine neanunțată la miezul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a mă calma. Tung Chih se oprește și se întinde spre tavă. Mă simt de parcă eu aș fi pe masă, și nu obiectele. Am nevoie brusc să merg în camera de toaletă. Ies în mare grabă din sală și izgonesc servitoarele înainte ca ele să mă poată urma. Așezată pe vasul de toaletă, respir adânc de câteva ori. Durerea din partea dreaptă a capului s-a întins acum și în cea stângă. Mă ridic și îmi clătesc mâinile și fața cu apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
abordată situația, iar Su Shun și prințul Kung sunt liderii taberelor aflate în opoziție. — E prea mult din partea lor să ceară o audiență, zice Hsien Feng. Nu le voi permite barbarilor să vină la Peking. Obișnuita procesiune de eunuci și servitoare intră cu ceaiul. Sunt cu toții îmbrăcați magnific. De câte ori mă plimb prin grădină, nu simt decât puterea și gloria care mă înconjoară. Până și greierii de pe aleile grădinii au ceva nobil în ei; sunt grași, verzi și mai robuști decât aceia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
părul lui moale și negru și îi aranjez coada. Îmi doresc să-l pot învăța pe Tung Chih să fie puternic. Vreau să știe că pacea nu trebuie luată niciodată ca pe ceva de la sine înțeles. El e dezmierdat de servitoare, obișnuit să vadă lângă patul său femei frumoase. Mă doare să-l aud pe Tung Chih spunând că vrea să ajungă la fel ca tatăl său când va fi mare - cu frumuseți drept tovarăși de joacă. Cu câteva zile în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
urmă, s-a raportat un caz de furt în Orașul Interzis. Nimeni nu a mărturisit fapta și nu au existat suspecți evidenți. Ancheta mi s-a încredințat mie. Simțeam că eunucii au un amestec, deoarece cineva trebuia să mute lucrurile. Servitoarele nu puteau ieși dincolo de porți fără permisiune. Am suspectat, de asemenea, membri ai familiei imperiale. Ei știau unde erau bunurile. Pe măsură ce investigațiile avansau, bănuiala mea s-a dovedit corectă: concubinele se înțeleseseră cu eunucii să împartă profitul. S-a dovedit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a-i lua ce avea în jurul gâtului, și mâinile pentru ce avea pe degete. Eu, una, m-am asigurat că mă îmbrac cât mai simplu cu putință. Nuharoo mi-a spus că rochia mea, pe care o luasem de la o servitoare bătrână, mă făcea să arăt dizgrațios. Vorbele ei m-au făcut să mă simt mai în siguranță. Când am încercat să-l îmbrac și pe Tung Chih la fel, Nuharoo s-a supărat: „Pentru numele lui Buddha, este Fiul Cerului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Chih. În loc să mă susțină, Curtea o roagă pe Nuharoo să „supravegheze comportamentul meu exagerat“. Mă întreb dacă Su Shun se află în spatele acestei cereri. Acum, Tung Chih nu mai are nici o problemă să-mi răspundă de față cu eunucii și servitoarele. E priceput la cuvinte. Uneori vorbește foarte sofisticat pentru un copil de cinci ani. Zice: „Ce josnic din partea ta să-mi negi firea!“ sau „Sunt un animal înzestrat!“, ori „E o greșeală că mă pui la culcare ca să te joci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
prin noroiul bătut de ploile repetate. Pentru prima oară în viața ei, Nuharoo a pierdut controlul asupra machiajului său. De furie, ea dădea vina pe slujnicele care cărau oglinda, prea obosite ca să o mai țină nemișcată. Îmi era milă de servitoare. Oglinda cât o fereastră era prea mare și prea grea pentru ele. Potrivit iscoadelor, trecătorile mișunau de bandiți. Mă îngrijoram în legătură cu ceea ce ar fi putut să aducă viitorul în ora următoare. Sub acoperirea ploii putea să atace oricine. Deoarece astrologul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
paturi sunt încălzitoare din ceramică, așa că ne punem hainele la uscat. În clipa în care Tung Chih vede că ligheanele sunt pline cu apă, Nuharoo țipă de bucurie, apoi oftează: — Asta e, cred că va trebui să mă spăl fără servitoare. Se dezbracă nerăbdătoare. Este prima oară când o văd goală. Trupul ei de culoarea fildeșului este o minunată operă a Cerului. Are un corp zvelt, cu sâni ca merele și picioare lungi, netede ca jadul. Spatele drept se curbează într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
strâns, să se pună la pământ, să se silească unul pe altul să îngenuncheze. Însă joaca nu era deloc așa de nevinovată cum părea. Alibiul copilăriei nu mai era valabil. Dacă mama Catherinei nu vede în aceste manifestări decât impulsivitate, servitoarele din casă încep să clevetească. Bârfelile se mută în scurt timp în gospodăriile din vecinătate. Catherine, copleșită dintr-odată de remușcări, se mustră cu asprime. Scriind în jurnal, se dedublează și, adoptând față de propria persoană calitatea de cenzor, își face
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
acasă la Leslie. Spre marea lui surpriză, descoperă o locuință somptuoasă, de "o eleganță năucitoare". Era limpede că părinții lui Leslie erau foarte înstăriți, iar lui Stingo îi trece fără să vrea prin minte "imaginea fugară a căsătoriei". Minnie, o servitoare negresă mărunțică, îl întâmpină cu căldură, iar peste puțin timp își face apariția și zeița sa, cu chipul înflăcărat și arătând superb în rochia de jerseu negru care i se mula pe trup. Celor doi porumbei li se alătură curând
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]