1,389 matches
-
de grupul lor, trecînd peste cuvîntul superiorului său. Din doi, unul trebuia să fie securist, Poștașule, greu de zis însă care era, zîmbește Bătrînul dînd pagina. La Spitalul de Urgențe, doctorii povestesc iar despre țintași ai Securității, arme cu infraroșu, telescoape și gloanțe dum dum, pînă și ăștia le știau pe toate, mie îmi vine tot mai greu să citesc, se destăinuie Bătrînul încercînd marea cu degetul, privindul pe Poștaș pe sub sprîncene, încercînd să-i pătrundă în suflet. Ăștia au tras
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
periferiei. O vioară Într-o prăvălie cu mașini de cusut. O femeie și un adolescent. Rătăcirile senzualității. Moartea unui bătrân. Gândurile și plictisul. Sala unui cinematograf care pare o baie publică. Bâlciul din care se decupează, Într-o lentilă de telescop, panopticul. Viața secretă și tentaculară a obiectelor. Halucinațiile. Vinovăția. Rușinea. Spaimele. Arșița. Somnul. Șoarecii, peștii Într-un acvariu, rochiile dintr-un dulap, mirosul putreziciunilor la malul unui râu. Nu este vorba de războaie, de ambiții planetare, de steaguri istorice, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
a înțelege evidența. E mai curat, pur și simplu. De fapt, fiica lui nu se uitase niciodată înapoi. După opt ani își construise singură un computer din componente. La optsprezece ani îl folosea deja ca să analizeze dârele luminoase văzute prin telescopul din curte. Acum, la treizeci de ani, când trăia în California, statul cel mai abstract, câștiga finanțări de la NSF ca să găsească noi planete, dintre care cel puțin una se va dovedi cu siguranță mai curată decât Pământul. Cei trei băieți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
sărută? Unde? De ce?“ Sylvie se strecura înăuntru din jumătate în jumătate de oră, insistând: „Fetelor, ori începeți să vorbiți, ori o lăsați baltă“. Comportamentul ei la telefon nu se schimbase prea mult, doar că locul Tetrisului fusese luat de imaginile telescopului Hubble. Weber o auzea tastând la celălalt capăt; țăcănitul furtiv al tastelor. Solicita fonduri sau căuta prin baze de date astronomice uriașe. Nu spuse nimic timp de câteva secunde. În cele din urmă, o întrebă: — Cum merge vânătoarea de planete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
dar adevărul era că nici el nu știa ce face toată ziua, nu se gândea la asta și nu conștientiza. Erau mari șanse ca într-o zi să se masturbeze în neștire, sau să stea cu ochii lipiți de lentila telescopului, fixând aurora, sau să se cuibărească într-un colț și să-i asculte pe ai lui cum se ceartă violent din cauza unor observații meteorologice contradictorii. Se mira singur constatând ce viață interesantă duce, mai ales atunci când pleacă spre Sprujdt cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
în circumstanțe dubioase. Proiecția în imagine este responsabilă de caracterul ambiguu al ieșirii din sine, prin care creatorul se livrează imensității timpului, sentimentului cosmic. Dar acesta din urmă, în lirica lui Botta, poate provoca, paradoxal, o implozie: Stele ascunse în telescop, Întoarceți-vă în cer. (Fantasmagoria) Spânzuratul a luat noaptea pe umeri A îndopat buzunarul cu recile juvaeruri Și a tulit-o ca un ogar cu limba scoasă prin ceruri. (Jaf) Este sugerată imagistic opoziția schilleriană finit-infinit, real-idee, generatoare de tensiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
pe umeri A îndopat buzunarul cu recile juvaeruri Și a tulit-o ca un ogar cu limba scoasă prin ceruri. (Jaf) Este sugerată imagistic opoziția schilleriană finit-infinit, real-idee, generatoare de tensiune lirică. Credința că întreg firmamentul poate încăpea într-un telescop, că luna și soarele pot fi sorbite de privirile unui orb ("Priviri, la matcă vă-nturnați..."), că melcii se pot închide definitiv în "cocioabe", copacii în muguri și oamenii în pietre, fixează demersul poetic într-o atitudine duală: finitul devine o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
lui, și nu reușesc să văd limpede decît dacă mă aplec peste prăpastia reprezentată de clipa În care m-am născut. Mă uit În jos spre ea de la mare Înălțime, focalizîndu-mi imaginația pînă mi se preschimbă Într-un soi de telescop. Cred că o văd. Da, acum recunosc cartea. Draga de Flo a făcut confetti din Finnegans Wake. Joyce a fost un mare Scriitor, poate Cel mai Mare. Am fost născut, culcușit și alăptat pe carcasa desfrunzită a celei mai puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
și să mă uit la trupul ei rotofei. Și fac asta foarte des. Și totuși, imaginea pe care am păstrat-o despre mama În aceste momente, În afară de gabaritul ei enorm, e doar o ceață informă. Mijesc bine ochii, Îmi scot telescopul, focalizez, apoi focalizez din nou - și nu reușesc să deslușesc aproape nimic. CÎnd mă gîndesc la această perioadă petrecută alături de mama, nu-mi vin În minte decît cuvinte. Mă concentrez atît de tare că mai am un pic și leșin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
de o serie de Împrejurări inexorabile și nu de un defect adînc gravat În gena mea. Ca lumea să poată zice “Ai avut ghinion, Firmin” și nu “Asta ți-o puteam spune și noi”. Mijesc bine ochii și-mi fixez telescopul, Însă, din păcate, el nu observă nici un gram de har divin, nu oglindește, amplificîndu-le, nici măcar cîteva sclipiri de geniu, nu descoperă nimic decît o tulburare de alimentație. În loc de telescoape, medicii Își vor scoate stetoscoapele, electroencefalogramele, poligrafele, toate În sprijinul diagnosticului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
o puteam spune și noi”. Mijesc bine ochii și-mi fixez telescopul, Însă, din păcate, el nu observă nici un gram de har divin, nu oglindește, amplificîndu-le, nici măcar cîteva sclipiri de geniu, nu descoperă nimic decît o tulburare de alimentație. În loc de telescoape, medicii Își vor scoate stetoscoapele, electroencefalogramele, poligrafele, toate În sprijinul diagnosticului zdrobitor : un caz tipic de biblio-bulimie. Și partea cea mai cumplită din toată povestea asta e că vor avea cu toții dreptate. Și, În fața acestei dreptăți categorice, a clarității fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
exercita asupră-mi era atît de puternică Încît am Început să-mi sacrific ore și chiar zile Întregi pe care ar fi trebuit să mi le dedic cărților doar pentru a le putea privi mai mult. Îmi scot din nou telescopul. Aștept, cu nerăbdare abia ținută În frîu, ca ochii să mi se obișnuiască iar cu Întunericul ca de smoală. Îmi fixez obiectivul asupra acelui Rialto din vis și din amintiri și-mi balansez telescopul Într-o parte și Într-alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
mai mult. Îmi scot din nou telescopul. Aștept, cu nerăbdare abia ținută În frîu, ca ochii să mi se obișnuiască iar cu Întunericul ca de smoală. Îmi fixez obiectivul asupra acelui Rialto din vis și din amintiri și-mi balansez telescopul Într-o parte și Într-alta pînă mă găsesc pe mine cel tînăr, pe strămoșul lipsit de griji al acestei epave de azi, Încastrate În cercul lentilei : am În mînă o bucățică din ceva ce pare a fi ciocolată Snickers
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
țăcănind amenințător. M-am cocoțat pe fotoliu și m-am Întins pe spate, cu toate cele patru picioare În aer. Am Închis ochii. Am făcut mai mult decît să-i Închid, i-am strîns tare de tot. Mi-am scos telescopul minuscul și am căutat-o pe mama. Am Început să spun povestea vieții mele. Începea așa : „Aceasta este cea mai tristă poveste pe care am auzit-o vreodată”. Am stat așa toată dimineața, iar propozițiile soseau precum caravanele În deșert
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
puse în sufragerie, pe o măsuță meșterită de badea Ion. Pentru calculator se gândise la început să-l instaleze la mansardă, dar renunță la idee. Acolo avea de gând să lucreze, să scrie, să privească livada, satul și cerul cu "telescopul". Da, cu o lunetă cumpărată așa, într-o doară, când bântuia printr-un marché aux puces târgul de vechituri din Paris. Din copilărie fusese fermecat de bolta cerească și-și dorise o lunetă. Uite că o avea, o să-și găsească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
unde sub jungla vegetației crește jungla zgârie-norilor, ai senzația că ești prea aproape de marginea din sticlă a parapetului și dorești să te retragi mai în interior. Poți alege să privești și detaliile mai îndepărtate, introducând o monedă într-unul dintre telescoapele adresate turiștilor. Priveliștea de pe Victoria Peak, atât ziua cât și noaptea, îți taie răsuflarea, după cum se exprimă majoritatea excursioniștilor. Jungla vegetală din jurul vârfului Victoria te înviorează și te oxigenează cu al ei plămân uriaș, conectat la plămânii celor care trăiesc
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
În adîncurile inconștientului familial, unde te așteaptă lăcomia insațiabilă a unor pești orbi. Asta e viziunea mea asupra lumii În acest moment. Devin una din acele Îngrozitoare creaturi care mă fascinează, cu ochi care-mi ies din cap ca niște telescoape și cu organe fosforescente care-mi permit să-mi reperez prada. Nu vă puteți imagina numărul de pești luminiscenți care circulă În apele adînci. N-aș zice că e chiar ca pe Broadway, dar, cu un pic de deprindere, ajungi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
onoare a cerului se schimba, constelația Lebedei făcând loc constelației Orionului, care urma să domnească peste întinderile albe de zăpadă. Povestirea ciobanului era foarte frumoasă. Printre pânzele imense și schimbătoare ale nopții miam imaginat muntele acela necunoscut ca un uriaș telescop care privea lumea de sus și în oglinzile căruia alunecau încet timpul și infinitul. Când am adormit, uriașele aripi ale fanteziei m-au purtat în căutarea acelei nopți minunate de început de iarnă. A doua zi dimineață, soarele strălucea într-
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
întreaga natură, vrei să rămâi aici sus, în vârfurile semețe ale Ceahlăului, să contempli minunatele înfăptuiri ale naturii. Chiar dacă noaptea e neagră și rece, chiar dacă ești departe de lumea ta de jos de care Ceahlăul se desprinde ca un enorm telescop, rămâi cu sufletul tot aici, în luminile binecuvântate ale piscurilor de diamant ale Ceahlăului, sub ocrotirea gărzilor de onoare ale cerului, în această profundă armonie a naturii. Poate că într-un târziu îți amintești ca ești un om și că
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
Ceahlăul era domnul din veac, către el se întorceau cei mai mulți, către el suspinau cei din obârșie, colindând și ținuturile păduroase. Ceahlăul se înalță cu piscuri înalte de calcar spre marile aripi ale fanteziei ca într-un templu, ca un enorm telescop. Mărimea lui aparentă și prestigiul țin de ansamblu. Toți munții moldovenești din preajma Bistriței sunt de o mică înălțime, căptușiți de păduri și brazi unde se întinde cămașa vegetației alpine. Pustietatea Ceahlăului și singurătatea lui nu are pereche decât dincolo în
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
miresme tari. Nu mai știam încotro să privesc. Din toate părțile mă chemau priveliști care mai de care mai fantastice. Dar cea mai frumoasă mi s-a părut aceea a unui munte ce se înălța până la cer ca un enorm telescop și un nume mi-a rămas adânc întipărit în minte - Rarăul. Când vâlvătaia de aur începe să e stingă, iar odată cu ea se sting și puternicele miresme de rășină proaspătă, noaptea neagră și rece se instalează încetîncet. Mii de licurici
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
căluții de lemn uzi de ploaie, printre scaunele și tarabele din grădina de pe acoperiș. Nu-mi venea să cred că există în inima orașului Tokyo un loc atât de pustiu. Midori mi-a spus că vrea să se uite prin telescop, așa că am introdus o monedă și i-am ținut umbrela deasupra capului. Într-un capăt al acoperișului se afla un colțișor acoperit, în care erau mașinuțe pentru copii. Ne-am așezat pe un podium ca să privim ploaia. Hai, vorbește, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
numit prima perioadă loomiană. O boală duodenală trecătoare a sugerat, sau impus, subiectul lucrării antemenționate; laptele, remediul instinctiv al ulcerosului, a fost, după Înțeleptele cercetări ale lui Farrel du Bosc, casta și alba muză a acestor Georgice moderne. Instalarea unui telescop pe azotea odăiței de serviciu și studiul febril și dezordonat al celor mai răspândite opere ale lui Flammarion, pregătesc a doua perioadă. Lună (1924) marchează cel mai poetic succes al autorului, sesamul care Îi deschide larg poarta cea mare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
a Parnasului. Apoi, anii de tăcere. Loomis deja nu mai frecventează cenaclurile; nu mai e veselul maestru de dans care stă În fruntea tuturor În subsolul căptușit cu covoare de la Royal Keller. Nu mai pleacă, nu, din strada Parera. Uitat, telescopul ruginește pe terasa solitară; zadarnic așteaptă noapte de noapte in-foliile lui Flammarion; claustrat În bibliotecă, Loomis Întoarce foile Istoriei filosofiilor și religiilor de Gregorovius; le bombardează cu Întrebări, marginalii și note; noi discipolii, am dori să le publicăm, dar asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
de lac cu trei ciorapi de lână; intuită În fine legea, tânărul matematician captează faptul că, invariabil, trei cu patru fac șapte și nu are nevoie să repete experiența cu caramele, tigri care au gustat carne de om, stridii și telescoape. Istoria dorește o metodologie similară. Îi convine, oare, unei națiuni de patrioți o Înfrângere militară? Desigur că nu. În ultimele texte aprobate de respectivele autorități, Walterloo e pentru Franța o victorie asupra hoardelor Angliei și Prusiei; din Puna de Atacama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]