14,274 matches
-
prilej Gusti preciza faptul că "Un muzeu este [...] un mijloc de a înfățișa astfel colecțiile pentru ca din ele să se desprindă o învățătură plăcută și foarte sugestivă pentru marele public vizitator". În afară de un spațiu al valorificării științifice, Muzeul Satului Românesc tinde să fie și un adevărat muzeu modern, adică o "permanentă lecție vie și intuitivă menită să atragă luarea aminte a opiniei publice și să arunce în circulație o serie de gînduri, de probleme și de lămuriri cu privire la viața noastră socială
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
da măsurare după da da da Organigrama experimentului EȘANTIONAREA Etapa eșantionării a ținut cont atît de designul cercetării (împărțirea subiecților pe grupe experimentale și de control), cît și de criteriul științific impus de independența subiecților, știut fiind faptul că oamenii tind să aibă un comportament similar atunci cînd fac parte din același grup (în cazul nostru clasa) datorită efectului de contagiune. În acest sens, deși s-a lucrat cu 3 clase de elevi, populația a fost considerată totalitatea acestora, indiferent de
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
ca elemente de limbaj plastic. Punctul definiții: În artele vizuale punctul este: rezultatul primei întîlniri a unui instrument de lucru cu suprafațasuport, sau rezultat al folosirii unui procedeu artistic; considerat a fi "orice formă plană sau spațială ale cărei dimensiuni tind să se micșoreze pînă la obținerea celei mai mici forme plastice, în raport cu suprafața suport" (Album metodic, p.11). Linia definiții: linia rezultă din mișcarea punctului, fie din relațiile de tensiune ce se creează între puncte (P. Klee); o succesiune de
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
Lyon. 33. În Publics et Musées, secțiunea Public, nouvelles technologies, musées, no. 13 /1998, I.C.O.M., Presses Universitaires de Lyon. 34. Artă minimală minimal art reprezintă o direcție în creația artistică americană a anilor '70, opusă unor curente ce tind spre negarea valorii obiectului artistic. Reprezentanți ai acestei grupări cum ar fi DONALD JUDD, SOL LE WITT, CARL ANDRÉ reabilitează obiectul artistic ca fiind semnificativ prin el însuși, valoarea operei de artă este semnificativă prin mesajul acesteia exclusiv estetic (în
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
a transcende vremii în care a fost scrisă și mai apoi înscrisă în patrimoniul peren al culturii naționale. Etichete precum „Labiș - poet al revoluției”, „Labiș - poet comunist”, „Labiș - poet al obedienței față de Putere” și altele escamotează, minimalizează, dacă nu cumva tind să anuleze contribuția realmente valoroasă a scriitorului la tezaurul de valori literare românești. Pe de altă parte, situarea pe cealaltă poziție, a adulării excesive, a fetișizării operei labișiene se poate dovedi a fi la fel de neproductivă ca și subestimarea acesteia. Este
NICOLAE LABIȘ – RECURS LA MEMORIE DIMENSIUNI SPAŢIO-TEMPORALE ÎN POEZIA LUI NICOLAE LABIȘ by MIHAELA DUMITRIŢA CIOCOIU () [Corola-publishinghouse/Science/91867_a_107354]
-
siderale, a atitudinilor amețitoare și a adâncurilor abisale, a zvonurilor tăinuite. Este convins că viața trebuie trăită intens, febril, că sensul existenței este lupta. Asemenea creatorului Mioriței și asemenea lui Eminescu și Sadoveanu, pe care și-i recunoaște ca dascăli, tinde să dea fenomenelor proporții hiperbolice, are intenția sublimului, a tragicului, a infinitului, a cosmicului, a grandiosului, vede în codru un simbol al întinderilor fără hotar și al veșniciei, o metaforă a vieții însăși, o sugestie a condiției poetului reprezentativ. Astfel
NICOLAE LABIȘ – RECURS LA MEMORIE DIMENSIUNI SPAŢIO-TEMPORALE ÎN POEZIA LUI NICOLAE LABIȘ by MIHAELA DUMITRIŢA CIOCOIU () [Corola-publishinghouse/Science/91867_a_107354]
-
și 17,8% pentru cu cei cu risc înalt [32]. Într-o analiză multivariată, factorii care se asociază independent cu riscul de CHC au fost: vârsta, sexul masculin, nivelul trombocitelor, timpul de protrombină, albuminemia și AFP [33], dar scorurile predictive tind să includă și modificările morfologice [34] sau alți parametri [35]. Stratificarea pacienților în clase de risc pentru CHC ar permite o mai bună prioritizare în procesul de supraveghere, în funcție de scorurile predictive. În același timp, trebuie identificate cirozele avansate, clasa Child-Pugh
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92139_a_92634]
-
relație, în care este sigur că va eșua din nou și acest lucru i se pare de netolerat). Idealizează relația cu părinții, este incoerent și inconsistent în relatarea amintirilor despre copilărie, persistă obsesiv în afirmațiile standard pozitive despre rolurile parentale. Tinde să idealizeze copilăria, descriind-o ca sigură, minunată, dar imaginile evocate nu constituie suportul pentru protecție și îngrijire, care, de fapt, reprezintă portretul actual idealizat al persoanei în cauză. * Adultul cu atașament preocupat În copilărie corespunde unui atașament anxios rezistent
by Doru Tompea, Oana Lăcrămioara Bădărău, Răzvan Lăzărescu, [Corola-publishinghouse/Science/1121_a_2629]
-
este definit ca un ansamblu de elemente interdependente și între care există interacțiuni.38 Teoria generală a sistemelor este teorie despre sisteme desprinse de formele lor concrete. Extragerea se realizează prin reținerea componentelor esențiale, definitorii ale fiecărui tip de sistem. Tinzând la cunoașterea generalului din sisteme teoria generală a sistemelor consideră ca obiect al său de cunoaștere complexitățile organizate. Orice sistem vehiculează materie, energie și informație. Din punct de vedere structural sistemul este o interacțiune dintre obiecte. Obiectele la rândul lor
by Doru Tompea, Oana Lăcrămioara Bădărău, Răzvan Lăzărescu, [Corola-publishinghouse/Science/1121_a_2629]
-
sunt Închinate fiecăreia dintre persoanele Sfintei Treimi. Acestora li se adaugă o a patra parte, dipticele, care Îmbrățișează Întreaga Biserică. Ca urmare anaforaua liturgică se Încheie cu un ecfonis care exprimă unitatea În slăvirea lui Dumnezeu spre care trebuie să tindă Biserica: „și ne dă nouă cu o gură și o inimă a slăvi și a cânta preacinstitul și de mare cuviință numele Tău”. În concluzie, dacă În primele secole creștine improvizația era un factor important În cadrul dezvoltării anaforalei liturgice
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Mihail Iustin Mitrea () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92309]
-
educatorului, pe când în dezbateri are loc o confruntare de argumente, participând numai cine are ceva de spus, de exprimat o poziție. În dialog, educatul pune, mai degrabă, întrebări, solicitând răspunsul care condiționează orientarea etică sau morală, pe când în dezbatere fiecare tinde să ofere ceva pentru clarificarea comună. Creativitatea, aportul propriu privește pe orice participant chiar dacă el nu coincide cu educatorul. Dezbaterile nu asimilează pozițiile dogmatice, soluțiile definitive; lărgind perspectivele de întelegere a moralitații și civismului, ele îmbogățesc, totodată, aspectele problematice, lasă
Rezolvarea conflictelor dintre şcolarii mici by MARIA COVĂSNEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91762_a_93523]
-
între consecuție și consecvență. După Barthes (în linia lui Aristotel), izvorul NARATIVITĂȚII se leagă de exploatarea acestei confuzii, ceea-ce-vine-după-X într-o narațiune fiind procesat ca ceea-ce-este-cauzat-de-X: fie "A început să plouă, și Maria se lăsă copleșită de nostalgie"; nostalgia Mariei tinde să fie interpretată ca fiind cauzată de condițiile meteorologice. ¶Aristotle 1968 [1965]; Barthes 1975. Vezi și CAUZALITATE. erou [hero]. 1. PROTAGONISTUL sau personajul principal dintr-o narațiune. Eroul (sau eroina) reprezintă, de obicei, valori pozitive. 2. Unul din cele șapte
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
relații de similitudine (implicînd selecția și substituția), și procesul metonimic, unde un subiect al discursului duce la altul, prin relații de contiguitate. Preluînd și extinzînd teoria lui Jakobson, care a pus accentul pe importanța procesului metonimic în ficțiunea realistă, naratologii tind să trateze NARAȚIUNEA ca avînd cu prioritate un caracter metonimic: ei argumentează că MOTIVELE și FUNCȚIILE se integrează în SECVENȚE, în principal prin relații de continuitate. Se poate totuși argumenta că narațiunea este într-un mod important o funcție a
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
somnul cu unde lente (SOL) și somnul paradoxal. Lobul parietal Lobul frontal Lobul occipital Lobul temporal Totuși, în ciuda unei invarianțe a ordinii de apariție a stadiilor, durata fiecăruia dintre ele are tendința să varieze în cursul somnului. Faza somnului paradoxal tinde spre o creștere în durată a fiecăreia dintre reaparițiile sale. Acest lucru implică o activitate onirică în creștere și deci un număr de vise mai important precedând trezirea. «Un creier inactiv într-un corp activ» sau somnul cu unde lente
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
prin urmare, implicațiile lor nu sunt întotdeauna ușor de înțeles. Dacă este adevărat că din punct de vedere al conținutului „noua alianță” nu este diferită de cea anterioară, din perspectiva modalităților de aplicare a prevederilor situația se schimbă substanțial: ea tinde din ce în ce mai mult să se transfere în viitor, în escatologie, oferind grupurilor de elite, care aveau convingerea certă că trăiesc într-o astfel de perioadă, posibilitatea de se identifica în ea: grupul de la Qumran, la Marea Moartă sau biserica creștină de la
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
anumit punct, rațională, cultul se pune dialectic în fața credinței și a pietății, în care, deseori, prevalează componenta irațională. Cu alte cuvinte, pentru a se exprima, credința și pietatea au nevoie, în mod aproape indispensabil, de cult, care, pe cont propriu, tinde să-și limiteze libertatea de exprimare, canalizând-o în forme mai mult sau mai puțin fixe, primite de la tradiție, pe care le aplică în plan sociologic în comunități organizate. a) Totodată, poate exista cult și fără credință și pietate, chiar dacă
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
care au fost scrise, adică secolele al IV-lea - al III-lea î.C. În ambele cazuri este evident că luăm cunoștință de conexiunea dintre sărbătoarea alianței și cea a săptămânilor. Pe măsură ce se înaintează în epoca post-exilică, numărul acestor mărturii tinde să crească, chiar dacă, la început, doar în sânul iudaismului heterodox. În Cartea Jubileelor (datată probabil în secolul al II-lea î.C. pe baza unor fragmente descoperite în prima grotă de la Qumran; textul complet s-a păstrat doar în limba
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
bună dreptate unii cercetători insistă că sărbătoarea exista cu adevărat și că, la origine, riturile ce au fost transferate în prima zi a lunii a șaptea serveau și la celebrarea Anului Nou. Deci, dacă în decursul secolelor data a variat, tinzând să se separe din ce în ce mai mult de ziua de 15 a lunii a șaptea, acesta nu este un motiv pentru a o suprima ca și cum nu ar fi existat niciodată. 12.5. Ziua Ispășirii În Lev 23,27 ș.u., ziua a
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
bouletòn, „din dorința celor interesați”), prin care cele două părți declarau solemn în fața tribunalului și în prezența martorilor, înainte de a concretiza raportul, că viitorul an sabatic nu va avea nici un efect asupra raportului lor. În viziunea lui Hillel, paradoxal, măsura tindea să tuteleze mai mult pe debitor decât pe creditor: apropiindu-se un an sabatic, era din ce în ce mai greu să obții credite și comerțul stagna. În realitate, însă, clauza prosbôl nu numai că nu elimina abuzurile, dar golea instituția și de elementele
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
4.a). Totuși, dacă în cazul templului din Elefantina, așa cum rezultă din scrisorile păstrate aici, raporturile cu autoritățile din Ierusalim erau frecvente și cordiale, în cazul celui din Leontopolis, relațiile par să fi fost dificile, astfel că istoriografia oficială iudaică tinde să supună acest episod unui fel de damnatio memoriae. Exista apoi și templul samaritean de pe muntele Garizim (cf. 6.5), cosiderat schismatic de iudei. b) Oricum, rămâne valabilă expresia lui Dimon I cel Drept, care a trăit către anul 300
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
retras în deșertul din apropierea coastei de N-V a Mării Moarte și care practica celibatul, și un altul care însă era răspândit în toată țara și permitea căsătoria membrilor săi. Autorii clasici care ne-au furnizat primele informații despre esenieni tind să-i idealizeze printr-o interpretare de tip moralist și edificator, dându-i exemplu de virtute într-o lume coruptă, astfel că imaginea transmisă rezultă cel puțin tendențioasă. Acum însă, grație scrierilor de la Qumran publicate după descoperirea lor (a fost
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
că la sfârșitul timpurilor va izbucni un „război între fiii luminii”, adică membrii grupului, și „fiii întunericului”, adică evreii compromiși cu lumea. Trasarea elementelor definitorii ale doctrinei lor (dacă ne este permis să vorbim de doctrine în sânul ebraismului care tinde mai degrabă către aspectul practic) nu e simplu de realizat deși avem la dispoziție scrierile lor, din cauza limbajului deseori ermetic, aproape codificat, uneori imposibil de înțeles cercetătorului modern. În orice caz, există la Qumran doctrine care provin direct din Biblie
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
arăta că acestea nu conduc la contradicții. Prin aderarea sa la poziția unei ortodoxii, a generat efecte la care inițiatorii ei nici nu visaseră. În forma sa cea mai obișnuită (și aceasta este forma comună a doctrinelor intelectuale sofisticate care tind să se plimbe prin peisajul intelectual), doctrina formalistă spunea că matematica constă pur și simplu în manipularea formală a simbolurilor neinterpretate, sau în raționamentul prin deducție formală (el însuși redus pur și simplu la manipularea simbolică) din oricare dintre ipoteze
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
obiectiv pentru oricare parte a matematicii, și cu adevărat (foarte eficient din propriile afirmații) împotriva semnificației și conținutului domeniilor matematice condiționate istoric, ca și împotriva problemelor sale intuiționiste centrale. În contextul aplicării matematicii în analiza fenomenelor lumii naturale, această perspectivă tinde să facă din orice aplicație semnificativă un miracol de principiu și un triumf al voinței asupra conținutului. Spusele lui Wigner despre eficiența nerezonabilă a matematicii în științele fizice își câștigă forța psihologică pentru cei mai mulți oameni în chiar termenii acestei concepții
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
poziționează undeva între, cu lucrări care implică atât soluționarea problemelor, cât și dezvoltarea unei teorii. De fapt, o teorie care nu conduce la soluționarea unor probleme concrete și interesante nu are nicio valoare. În schimb, orice problemă reală și profundă tinde să stimuleze dezvoltarea teoriei pentru soluționarea ei (ultima teoremă a lui Fermat fiind un exemplu clasic). Ce greutăți implică acest lucru pentru un student începător? Deși trebuie să citească articole și cărți și să absoarbă concepte și tehnici (teorie), în
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]