13,950 matches
-
incertitudinii, al absurdului. Și toate acestea par fără sfârșit. Nu se mai întrezărește la cap de tunel, nici o luminiță. Doar un panou: Atenție: aici se moare. Aici se moare pe capete. Nu mai e timp de drăgălășenii, de „floricele pe câmpii/hai să le-adunăm copii". Pe de o parte, astrologii și prezicătorii proclamă sus și tare, că anul 2012 va însemna sfârșitul a toate. Și fel de fel de scenarii se iscă de aici. Pe de altă parte, luptele intestine
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
Baiazid. Alegerile, fiind ev mediu și deci era necesară o strictă economie bugetară, pe timpul acela, se țineau într-o singură circumscripție electorală, așa că pentru motive doar de el cunoscute, Mircea a trasat ferm circumscripția, cu centrul electoral la Rovine în câmpii, considerând că are în felul acesta un oarece avantaj. Istoria spune, că victoria în alegeri a lui Mircea de la Rovine ar fi fost așa de zdrobitoare și turcii au fost făcuți atât de praf, încât nu se vedea spahiu cu
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
află, ciorapii lui, tricoul, cheile, sarea, farfuria pentru pizza, scrumierele, ceaunul de mămăligă sau chiar șurubelnița sau holțșuruburile? Eu cred că asta ni se trage, ehei, de pe timpul statului în peșteri. Masculii, toată ziua, umblau de nebuni, pe dealuri și câmpii, după vânat mamuți și pescuit, străbăteau distanțe enorme, fără busole, fără hărți și chiar fără GPS, nici nu întrebau pe nimeni încotro e peștera cutare, sau terenul pentru vânătoarea de dinozauri, cutare, că pe vremea aia, pe cine să întrebe
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
cam risipiseră și dușmanul se codea pe colina cu iarbă măruntă. Leonard însă, deși derutat de spini, se găsea la adăpostul lanului de buruieni. Oricât s-ar fi îndârjit ocupantul, tot n-ar fi putut să secere cu mitralierele toată câmpia aceea cețoasă și zburlită ca o țeastă de nebun. De-acuma speranța i se transformase într-o bucurie mocnită. Aproape că râdea cu nasul înfipt printre bulgări. Îl ucidea însă setea. Gâtul i se uscase până în stomac. Fumul înțepător al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
e tocmai blocul pe care-l căutăm noi. Prâslea Prefectului de Ianuarie pândea însă sosirea Profesorului încă din prima zi de după Sfântul Vasile. Nu reușise să-și termine tema primită astă toamnă și acum, îngrijorat, ațintea cu binoclul, din balcon, câmpia dunăreană și bărăganul de unde se putea ivi inamicul. Într-adevăr,pe la mijloc de mai, odată cu primele cireșe, siluetele dușmanilor se conturară pe buza orizontului. Neamțo dracoli, șuieră prâsleanul și pe nesimțite trase cuiul de la o petardă defensivă. Pașaportu și aplecu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
ZMEURA DE CÎMPIE (roman Împotriva memoriei) Dedic această carte, din partea generației mele, rudelor noastre de sânge, veteranilor din războiul antifascist. PRESUPUNERI „Război este când te duci la război și te Întorci Înapoi și visezi război.“ [ Această definiție a fost auzită de prietenul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
fasolea pe care ar fi trebuit s-o susțină și dându-i posibilitatea celui care Îi plantase să se hrănească apoi cu ceva ce semăna cu fructele plopului sau ale răchitei (pere, micșunele etc.). Am mai apucat să văd, În câmpie, și aracii strâmbi și mărăcinoși de salcâm, la fel de obraznici atunci când ploua (Înfrunzeau adică) și deodată pretențioși pe timp de secetă; se transformau În sperietori, urâțeau și mai mult peisajul deja trist. Pe timp de grindină, spre exemplu, erau singurele obiecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
o parte din șoseaua cu patru benzi care trece pe lângă parc și pe sub un pod construit pentru calea ferată. Un fel de negură cuplată cu murdăria geamurilor Împiedică analiza detaliilor acestor imagini. Ansamblul se aseamănă mult cu un sat de câmpie adormit, iar singurul contraargument al acestei ipoteze ar fi hotelul și cerul plumburiu care chiar În spatele lui se luminează puțin făcând ca totul să pară o ilustrată dintr-o țară nordică. În toată această descriere am urmat tot timpul punctul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
putea auzi câinii sau cocoșii de la casele particulare vecine cu internatul de băieți. Acest cartier al orașului a fost sat până mai ieri și viața lui de acum nu se deosebește prea mult de cea dintr-un sat obișnuit din câmpie. Iese În cele din urmă Încheindu-se la pantaloni. Zece pași mai Încolo se oprește În fața unei uși, bate tare cu pumnul În ea și apoi o deschide violent lovind-o de perete În interior. — Deșteptarea, bă, ce, nu vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
și prin frumusețea lor. Armele din vechime, atenție, au păstrat de asemenea pe corpul lor Încrustături, pietre prețioase, fildeșuri și zeci de alte feluri de exprimare artistică. Ideea care mi-a venit tot traversând cu camionul satul ăsta pierdut În câmpia oltenească a fost să Încerc să descopăr legătura dintre frumusețea invocată a acareturilor enumerate mai sus și cea a urmașilor moderni. Se află aici: o grădiniță de copii o gogoșerie un restaurant un magazin universal un bloc cu patru etaje
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Casele de copii școlari (doar trăise și el Într-una din ele Între 13 și 18 ani, deci În timpul liceului), dar cu Popescu se Înțelegea cel mai bine. Descoperiseră Împreună că se trag din părinți care trăiseră În sate de câmpie aproape Învecinate. Poate se și cunoscuseră părinții lor. Popescu nu și-i văzuse niciodată pe ai săi, iar Grințu se despărțise de mama lui când avea 13 ani. La moartea ei, cineva, un unchi, Îl dusese să stea de vorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
numai pe el, Gelu, cel care chiar nu are nici un punct sigur de plecare, să caute. Ba Încă mai și speră, pentru simplul fapt că două sate presupuse a fi locurile lor natale se află unul lângă celălalt În descurajanta câmpie, că datele culese de Meșteru vor fi utile amândurora. Îl va pedepsi pentru asta. Își va amâna Într-atât povestirea, o va fragmenta și o va pune În dubiu, până când celălalt va pleca și el pe teren să-i dezlege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
mai, Grințu găsise un post de ghid colaborator la oficiul de turism și, Întrucât Însoțea prin țară grupuri de turiști străini, venea tot mai rar. Dar și Gelu era ocupat pentru că se ocupa cu Învățatul pentru bacalaureat. F. Zmeura de câmpie Bătrânul Învățător Popescu pare abia trezit dintr-un chinuitor somn de după-amiază, transpirat și cu capul Încă plin de confuzii: va fi avut vise sau mai degrabă coșmaruri? Te Întreabă brusc: Dar cum te numești dumneata? Îi răspunzi simplu. — Gelu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
cumva...? — Păi, sigur că da, asta e, ești băiat deștept, bravo, a zis el și a plecat Înăuntru, În casă, după o sticlă de vin. Într-adevăr curiozitatea grădinii lui consta În această mică plantație de zmeură, aici, În plină câmpie. Exista și probabil că dădea și roade. Salutări Scumpi din Sf.Gheroghe (iarăși printr-o minune de data aceasta) după un accident cam ciudat pe care am avut-o Într-un Jiguli a unui prieten din Ungaria, care m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
părea că satul are Într-adevăr o imagine de primăvară sărbătorească. Prin spatele caselor, prin grădini și pe maidane, Înfloriseră cireșii, vișinii, prunii și chiar merii. În față era o pădure, un crâng mai degrabă, aș cum sunt pădurile de câmpie; salcâmi, stejari, plute și sălcii amestecate și izvorând de-a valma direct din arătură. Verdele crângului era Încă timid și copleșit de negrul crengilor Încă netrezite la viață. Dinspre sat alerga În urma voastră o femeie trecută de patruzeci de ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
uriașul salcâm, drept ca o lumânare și tânăr, adică neavând Încă acea coajă crăpată sinuos, trecea un drum larg de pământ, un fel de șosea veche asemenea fostului drum al poștalionului de Stambul care cu siguranță că străbătuse și această câmpie. Credeai că știi sau Îi auziseși pe ceilalți copii spunând ceva despre „fosta Învățătoare, săraca, nebună, nebună“ și făceai legătura cu chipul Îmbătrânit prea devreme al femeii care se și apropiase de salcâm și-l Îndemna pe cel cu toporul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
soldat. Soldatul cel viu e tânăr, are o față rotundă, grăsulie și imberbă. El ține mâna dreaptă Întinsă deasupra crucii simple de lemn și pare că jură răzbunare. Imaginea este solemnă și gravă și este Înscrisă Într-un peisaj de câmpie mohorâtă cu mai mulți copaci tineri, desfrunziți, răspândiți ici-colo. Totul este foarte cenușiu, deci putem deduce că e toamna târzie și că plouă. O sală de tribunal cu bănci de lemn În care stau așezate mai multe persoane. În față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
cerc, puncte sau linii piezișe și nimeni, odată pusă În funcțiune instalația din care trebuiau să facă parte acele țevi, n-ar mai fi putut reconstitui textul care acum strălucea la soare pe rampa de mărfuri a acelei gări de câmpie. Poate tocmai de aceea țevile erau păstrate În continuare acolo, lăsate pradă ruginii. Unul dintre ceilalți doi ocupanți ai compartimentului citi cu voce tare inscripția și spune: Hm! Popescu Îl recunoscu după voce, fără să Întoarcă ochii spre el: era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
terasamentul căii ferate drumul cobora Într-un fel de vâlcea (deasupra căreia aerul Încălzit de soarele puternic juca În ape) și putea fi văzut urcând din nou aproape de orizont pe lângă un copac uriaș, un stejar probabil, care străjuia singuratic Întreaga câmpie. Trenul părea Înțepenit acolo, nici un zgomot, nici un șuierat de locomotivă nu se grăbea să-i anunțe plecarea. Câmpul arat avea o măreție specifică, imposibil de descris sau de comparat, ceva În prezența căruia nimeni și nimic, nici chiar trenul, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de om gospodar de acolo, cum mergea Însoțită de primar către viitoarea ei gardă, a fost: — No, călca-le-ar minunea de vaci! Și atunci s-a gândit că oamenii de pe aici nu sunt toți născuți și crescuți În această câmpie fără repere, că unii dintre ei veneau de undeva de la munte sau din podișul Transilvaniei, dar cine, de ce și când Îi adusese aici? * (MAȘINĂ) Târgul duminical nu e un obicei românesc dispărut pentru totdeauna (nu insistați și n-o faceți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
bine sfaturile ce i se dădeau. Era originar din Moldova, dar făcuse școala de pădurari pe undeva pe la Râmnicu Vâlcea. La terminarea școlii alesese postul de paznic de vânătoare la această pădure mică și veche din apropierea statului Burlești, În plină câmpie, „rămășiță din uriașul codru al Vlăsiei“, cum le spunea Ana țâncilor ei din clasa Întâi. De obicei aducea cu el o sticlă de țuică de prune și, cât stăteau ei de vorbă și o degustau, el o tot Îmbia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
ei În bucătărie ca să-și plimbe privirea furișă după mișcările ei, Înțepenea cu capul plecat. Își privea fix vârfurile bocancilor și spunea din când În când da. Animalele despre care vorbea bătrânul nu mai trăiau demult În această pădure de câmpie. Dacă bătrânul avusese cândva ocazia să le vâneze, era greu de crezut că și Culiță o va avea vreodată. El ascultă Însă cu smerenie și se transpunea În poveste cu totul. Cura lui săptămânală de utopie se satisfăcea În cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
fizică fusese serios zdruncinată de război. În felul ăsta și eu sunt un mutilat de război!“ Ana Îi răvăși părul cu mâna, râse scurt și-i spuse: — Vorbești prostii G.P., zău, hai las-o baltă că ai Început să bați câmpii. — Ba nu, deloc, te-ia uitat la palavragiul ăla din tren? Și el a trebuit să-și modifice calitățile caracterului. I-a fost frică, frică, tot timpul. Și Încercând să se adapteze ai văzut ce-a devenit: o canalie. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Anei singurul document pe care Îl avea la Îndemână. Nu era o hartă a acelui loc și nici o hârtie cu semnificații legate direct de originea lui. Era această poliță de 1000 lei. La poalele muntelui zona părea mai degrabă de câmpie decât de deal și era presărată cu numeroase construcții mici și mari, acareturi obișnuite sau specifice unei mânăstiri, porți, clopotnițe, chilii, arbori singuratici, grajduri, garduri și surse de apă, livezi desenate mai mult schematic decât naturalist. Deasupra fiecărui element se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de profesor. Nu se gândise În mod special la satul proptit sub munte și adunat În jurul mânăstirii ca o turmă de oi În jurul stânii, seara. Alesese, de fapt, numai județul, un județ Îndepărtat, o zonă mai degrabă muntoasă decât de câmpie, o senzație a Îndepărtării de lumea de neexplicat În care trăise până atunci. În timpul uneia dintre excursiile de o săptămână pe care le acompania de regulă pe același traseu, se nimerise să aibă În program și o zi Întreagă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]