13,026 matches
-
Blake: „El nu poate înțelege filozofia; cum te poți aștepta să înțeleagă un lucru ca poezia?“ (D. A. T. Gasking, A. C. Jackson, „Ludwig Wittgenstein“, în Portraits of Wittgenstein, vol. 4, p. 146.) Nu este vorba aici atât de situarea poeziei deasupra filozofiei, cât de exprimarea regretului că ele se îndepărtează tot mai mult una de cealaltă. 42 Citat după R. Monk, Bertrand Russellă, p. 293. 43 B. Russell, „What I believe“, în B. Russell, Why I am not a Christiană , pp. 69
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Malcolm, op. cit., p. 90.) Wittgenstein îl aprecia din această perspectivă pe Kirkegaard. 55 Vezi M. O’C. Drury, „Bemerkungen zu einigen Gespräche mit Wittgenstein“, în op. cit., pp. 128-129. Iată și o însemnare din 1949: „Dacă creștinismul reprezintă adevărul, atunci orice filozofie despre el este falsă.“ (Însemnări postumeă, p. 159.) Lui Drury i-a spus că, din punctul lui de vedere, faptul dacă Iisus, ca persoană, a existat sau nu nu are nici o influență asupra semnificației pe care o acordă celor ce
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
lor. Reprezentativ este volumul The Revolution in Philosophy, McMillan, London, 1956, care strânge laolaltă textele unor conferințe despre Frege, Russell, Moore, Wittgenstein, Cercul de la Viena, cu o introducere de Gilbert Ryle. Că Wittgenstein a fost unul din inițiatorii „revoluției în filozofie“ de la începutul secolului al XX-lea era ceva acceptat drept neproblematic. În prefața traducerii germane a lucrării mai sus amintite a lui Ayer, Herbert Herring scria: „Ideile filozofice ale WITTGENSTEIN ȘI RUSSELL 377 Cercului de la Viena, ale lui Russell și
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
analizei logice.“ (A. J. Ayer, Sprache, Wahrheit und Logik, Reclam, Stuttgart, 1970, p. 231.) Sunt aprecieri care au reprezentat mult timp un loc comun. 71a Într-un paragraf din cartea sa Sintaxa logică a limbajului, intitulat „ Logică a științei în loc de filozofie“, Carnap scria: „Teza mai precisă că filozofia nu poate să fie nimic altceva decât analiza logică a noțiunilor și propozițiilor științifice (adică ceea ce vrem să numim logica științei) a fost susținută, întemeiată amănunțit și cercetată în consecințele ei în mod
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
und Logik, Reclam, Stuttgart, 1970, p. 231.) Sunt aprecieri care au reprezentat mult timp un loc comun. 71a Într-un paragraf din cartea sa Sintaxa logică a limbajului, intitulat „ Logică a științei în loc de filozofie“, Carnap scria: „Teza mai precisă că filozofia nu poate să fie nimic altceva decât analiza logică a noțiunilor și propozițiilor științifice (adică ceea ce vrem să numim logica științei) a fost susținută, întemeiată amănunțit și cercetată în consecințele ei în mod special de Wittgenstein și de Cercul de la
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
de căile tradiționale ale filozofării.“ (H. Feigl, „The Origin and Spirit of Logical Positivism“, în (eds.) P. Achinstein, St. P. Barker, The Legacy of Logical Positivism, The John Hopkins Press, Baltimore, 1969, p. 3.) 74 Identificând drept trăsături distinctive ale „filozofiei austriece“ cerința caracterului științific și acceptarea idealurilor științelor naturii, empirismul și atitudinea critică față de limbaj, Rudolf Haller lasă să se înțeleagă că ele pot fi regăsite în gândirea tânărului Wittgenstein. (Vezi R. Haller, Fragen zu Wittgenstein und Aufsätze zur österreichischen
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
fi regăsite în gândirea tânărului Wittgenstein. (Vezi R. Haller, Fragen zu Wittgenstein und Aufsätze zur österreichischen Philosophie, Editions Rodopi, Amsterdam, 1986, pp. 38-39.) Mai nuanțate sunt judecățile lui Peter Kampits. (Vezi P. Kampits, Între aparență și realitate. O istorie a filozofiei austriece, traducere de R. G. Pârvu, Humanitas, București, 1999, pp. 220-222.) În cuprinzătoarea sa monografie 378 GÂNDITORUL SINGURATIC consacrată Cercului de la Viena, Friedrich Stadler, comparându-l pe Wittgenstein cu Carnap, formulează concluzii sensibil diferite, scriind: „Pe de o parte, Wittgenstein
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Îl vedem astfel la un pol pe sensibilul gânditor solitar, pentru care critica limbajului, claritatea și exactitatea sunt o preocupare morală, la celălalt pe intelectualul care este obișnuit să lucreze în colectiv, cu intenții practic politice, în special cu o filozofie și o concepție științifică despre lume, ca mijloc pentru structurarea conștientă a vieții și pentru îmbunătățirea lumii.“ (Fr. Stadler, Studien zum Wiener Kreis, Suhrkamp Verlag, 1997, p. 481.) 75 O. K. Bouwsma, op. cit., p. 106. Wittgenstein a reluat această temă
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
ceva despre fleacurile pe care le publică oamenii, scriind după ce au încetat să gândească. Ei nu știu când să se oprească. Russell!“ (op. cit., p. 122). Și Malcolm își amintea că Wittgenstein a spus odată, zâmbind: „Russell nu se omoară cu filozofia!“ 76 J. N. Findlay, „My Encounters with Wittgenstein“, în Portraits of Wittgenstein, vol. 3, p. 117. 77 Russell adăuga, într-o paranteză, că unei asemenea afirmații i se opun unele „tendințe noi“. Ținând seama de considerațiile lui depreciative asupra filozofiei
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
filozofia!“ 76 J. N. Findlay, „My Encounters with Wittgenstein“, în Portraits of Wittgenstein, vol. 3, p. 117. 77 Russell adăuga, într-o paranteză, că unei asemenea afirmații i se opun unele „tendințe noi“. Ținând seama de considerațiile lui depreciative asupra filozofiei târzii a lui Wittgenstein, este plauzibil că o avea în vedere, în primul rând, pe aceasta. 78 Fr. Waismann, The Principles of Linguistic Philosophy, edited by R. Harré, Macmillan, London, 1965, p. 4. 79 „Copilul folosește, de regulă, un cuvânt
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Frankfurt am Main, 1989. Wittgenstein, Ludwig, Werksausgabe, Bd. III, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1984. Wittgenstein, Ludwig, Zettel, edited by E. M. Anscombe and G. H. von Wright, University of California Press, Berkeley and Los Angeles, 1967. Publicații ale autorului despre filozofia lui Wittgenstein „Cum se poate vorbi cu sens despre ceea ce este cert și ceea ce este îndoielnic?“, în L. Wittgenstein, Despre certitudine, Humanitas, București, 2005, pp. 9-46. „Dincolo de idealul științei. De la «Tractatus» la «Cercetări filozofice»“, în Analele Universității București, Filozofie, 2003
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
despre filozofia lui Wittgenstein „Cum se poate vorbi cu sens despre ceea ce este cert și ceea ce este îndoielnic?“, în L. Wittgenstein, Despre certitudine, Humanitas, București, 2005, pp. 9-46. „Dincolo de idealul științei. De la «Tractatus» la «Cercetări filozofice»“, în Analele Universității București, Filozofie, 2003, pp. 3-19. „În ajutorul cititorului“, în L. Wittgenstein, Tractatus LogicoPhilosophicus, Humanitas, București, 2001, pp. 25-73. „Înțelegerea filosofică: «A vedea mai bine»“, în (ed.) M. Flonta, Gh. Ștefanov, Ludwig Wittgenstein în filosofia secolului XX, Polirom, Iași, 2001, pp. 97-105. „Ludwig
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Wittgenstein în filosofia secolului XX, Polirom, Iași, 2001, pp. 97-105. „Ludwig Wittgenstein și Philosophia perennis“, în Revista de Filosofie, nr. 3-4, 2001, pp. 369 376. „Ludwig Wittgenstein și tradiția filosofică“, în M. Flonta, Cum recunoaștem pasărea Minervei? Reflecții asupra percepției filozofiei în cultura românească, Editura Fundației Culturale Române, 1998, pp. 171-200. „Notă introductivă“, în L. Wittgenstein, Caietul albastru, ediția întâi, Humanitas, 1993, pp. 5-20, ediția a doua, Humanitas, București, 2005, pp. 7-22. „Notă istorică“, în L. Wittgenstein, Cercetări filozofice, Humanitas, București
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Open Court, La Salle, Illinois, 1963. Carnap, R., Logische Syntax der Sprache, Verlag von Julius Springer, Wien, 1934. Carnap, R., W. V. Quine on Logical Truth, în (ed.) P. A. Schilpp, The Philosophy of Rudolf Carnap, ed. cit. Dummet, M., Originile filozofiei analitice, traducere de I. Biriș, Editura Dacia, Cluj Napoca, 2004. (Ed.) Engel, P., Précis de philosophie analytique, P.U.F., Paris, 2000. (Eds.) Halle, B. and Wright, Cr., A Companion to the Philosophy of Language, Blackwell, Oxford, 2000. Hertz, Heinrich, Die
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Philosophy of Language, Blackwell, Oxford, 2000. Hertz, Heinrich, Die Prinzipien der Mechanik in neuen Zusammenhängen dargestellt, Johann Ambrosius Barth, Leipzig, 1894. Johnson, Paul, Intelectualii, traducere de Luana Stoica, Humanitas, București, 1999. Kampits, P., Între aparență și realitate. O istorie a filozofiei austriece, traducere de R. G. Pârvu, Humanitas, București, 1999. Köhler, Wolfgang R., „Der Wiener Kreis“, în Frankfurter Rundschau, 20 ian. 1979. Liiceanu, Gabriel, Jurnalul de la Păltiniș, Humanitas, București, 1991. Magee, Brayn, „The Philosophy of Bertrand Russell“, în Modern British Philosophy
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
1872-1921, The Free Press, New York, 1996. Noica, Constantin, Jurnal de idei, Humanitas, București, 1990. Popper, K. R., Conjecturi și infirmări, traducere de C. Stoenescu, D. Stoianovici, Editura Trei, București, 2001. 390 GÂNDITORUL SINGURATIC BIBLIOGRAFIE 391 Russell, B., O istorie a filozofiei occidentale, traducere de Drăgan Stoianovici, Humanitas, București, vol. II, p. 347. Russell, B., Our Knowledge of the External World as a Field for Scientific Method in Philosophy, Routledge, London and New York, 1999. Russell, B., Why I am not Christian and
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Knowledge of the External World as a Field for Scientific Method in Philosophy, Routledge, London and New York, 1999. Russell, B., Why I am not Christian and other Essays on Religion and Related Subjects, Unwin Books, London, 1971. Schlick, M., „Cotitura filozofiei“, traducere de M. Flonta, în M. Schlick, Formă și conținut. O introducere în gândirea filozofică, Editura Pelican, Giurgiu, 2003. Schlick, M., Viitorul filozofiei, traducere de Angela Teșileanu, în op. cit. Stadler, Friedrich, Studien zum Wiener Kreis, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
not Christian and other Essays on Religion and Related Subjects, Unwin Books, London, 1971. Schlick, M., „Cotitura filozofiei“, traducere de M. Flonta, în M. Schlick, Formă și conținut. O introducere în gândirea filozofică, Editura Pelican, Giurgiu, 2003. Schlick, M., Viitorul filozofiei, traducere de Angela Teșileanu, în op. cit. Stadler, Friedrich, Studien zum Wiener Kreis, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1997. Von Kutschera, Franz, Sprachphilosophie, völlig neu bearbeitete und erweiterte Auflage, W. Fink Verlag, München, 1975. Waismann, Fr., The Principles of Linguistic Philosophy
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
folosirea vaccinurilor din viruși vii (așa cum se practică în Africa) poate activa un virus adormit ca cel al bolii S.I.D.A..” VACCINAREA: EROARE MEDICALĂ A SECOLULUI PERICOLE ȘI CONSECINȚE domnul Doctor Louis de Brouwer Yin și Yang Sunt concepte din filozofia chineză ce încearcă să explice faptul că toate manifestările din natură sunt supuse unor forțe antagoniste dar complementare numite Yin și Yang. Orice proces din natură conține și o parte Yin și o parte Yang. Yang -elementul masculin. Acestui principiu
A fi creştin by Rotaru Constantin [Corola-publishinghouse/Science/498_a_778]
-
despre problema în discuție. Pe măsură ce efectuăm documentarea, ar trebui să conștientizăm înclinația atitudinală. Odată recunoscută, putem să o contracarăm. În primul rând, prevenim aparitia subiectivismului în abordarea problemei. De exemplu, nu ignorăm unele date deoarece nu sunt în concordanță cu filozofia noastră. Surse de informații Câteva din sursele ce reprezintă izvoare primare de informare sunt: * dosarele și registrele ce conțin date de actualitate; * colegii, oamenii din alte compartimente, personalul de diferite categorii, toți pot fi surse bune de informații. Se recomandă
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
acela de a-i scoate pe oameni din starea mizeriei și de a-i aduce în starea fericirii; prin urmare, poezia își propune un precis obiectiv moral. De asemenea, ea trebuie să cuprindă la bază și un anumit gen de filozofie. Cele două genuri filosofice la Dante, aparțin, unul ordinei teoretice, iar celălalt ordinei practice. Poezia aplică la exemple ideile filosofiei teoretice și prin aceasta devine o filozofie practică. Dacă mai ținem seama că și prima componentă amintită, aceea a sensului
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
De asemenea, ea trebuie să cuprindă la bază și un anumit gen de filozofie. Cele două genuri filosofice la Dante, aparțin, unul ordinei teoretice, iar celălalt ordinei practice. Poezia aplică la exemple ideile filosofiei teoretice și prin aceasta devine o filozofie practică. Dacă mai ținem seama că și prima componentă amintită, aceea a sensului, îmbogățește poema cu o sumă de semnificații, ne putem da seama că în concepția lui Dante, poezia aduce o pondere cu mult mai mare decît aceea pe
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
și mai reprezentative realizări ale unei comunități, cele admirate îndeobște de membrii cei mai educați, sofisticați și inteligenți ai societății. În fine, cuvîntul cultură mai indică producțiile și creațiile ideale și spirituale ale unei societăți, arta și literatura, religia și filozofia, valorile, normele, ethosul, aspirațiile și imaginația care conturează marile orientări ale societății, stilul și forma societății ca întreg - însă fără practicile ei materiale comune și concrete". Dintre acestea va apela în următoarele capitole la o combinație dintre definiția a doua
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Benedict al XVI-lea): scepticismul urmărit cu încăpățînare și onestitate trebuie să se nege pe sine în final. (Acest tip de paradox logic a fost deja observat de către unii filozofi ai antichității greco-romane.) O anumită echivalență între diverse ideologii sau filozofii ia naștere inevitabil, iar religia devine imposibil de ținut prea mult timp în afara acestei sfere publice. E clar că oameni precum Charles Taylor (mai deschis și cu mai multă putere) și Jürgen Habermas (mai timid și mai nuanțat) au simțit
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
faptul că această disciplină a activității umane abordează chestiuni precum imperfecțiunea și înfrîngerea. În timp ce practic toate celelalte ramuri intelectuale (de la chimie la economie) se orientează spre faptul sigur, spre victoria adevărului, literatura se concentrează în direcția opusă. (Să zicem că filozofia e un caz oarecum ambiguu; scrierile lui Platon, cu siguranță, unele scrieri ale lui Schopenhauer și Nietzsche, posibil, și alte cîteva intră într-o zonă intermediară.) Literatura memorează ceea ce se pierde pe drum; marii scriitori sînt inevitabil contrapor-gresiști; scrisul e
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]