13,218 matches
-
nobilă, trebuie să alung infernul din sufletul unor oameni care n-au rezistat. Unii suferă de boli ereditare, dar alții au ajuns aici pentru că n-au rezistat. O coardă a sufletului lor a pleznit. Ca la un violoncel. Și deodată melodia nu mai e normală. Scârțâie. Ce e infernul? O coardă ruptă. Ajunge o singură coardă ruptă și unitatea, minunea, se sfărâmă. Omul nu mai e om. Infernul pune stăpânire pe sufletul lui. E aspră și nobilă lupta dusă ca să tămăduiești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
se păru că aude deodată pe cineva cântând. De fapt nu o voce de om, ci parcă niște flaute, dar cu alt sunet. I se năzărea oare, ca și oazele ridicate din nisip pe zare? Totuși, acum auzea deslușit fermecătoarea melodie simplă, ca din flautele de aramă subțire, alcătuindu-se undeva aproape sau departe, din sunete înalte și puține. Cântecul părea legănat și vesel. Apoi părea trist. Iahuben se uită la Auta care stătea lungit, cu ochii închiși. Poate că dormea
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
câteva minute, pășind pe trotuarul neted. De la o fereastră deschisă, se auzea un bărbat cântând În limba germană, acompaniat de un pian. — A, exclamă Du Maurier, oprindu-se și săltând capul. Serenada lui Schubert. Rămaseră sub geam și ascultară, până când melodia ajunse la sfârșit. Du Maurier aplaudă entuziast și, după o clipă, două chipuri uimite, un bărbat și o femeie, amândoi tineri, apărură În cadrul ferestrei. — Bravo! strigă Du Maurier. Cei doi zâmbiră, făcură un semn cu mâna și se retraseră, măguliți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
zice pă afiș. — Bravo lu’ Alick! Doi cântăreți ambulanți, În paltoane zdrențăroase, unul cântând la o vioară prăpădită, celălalt din gură și Întinzând șapca pentru a aduna monedele, trecură pe lângă coadă. Cel cu șapca interpreta cu glas tare, răgușit, o melodie dintr-un muzical cunoscut: „De unde-ai pălăria? De unde oare? Că tare e hazlie Și În stil mare!“ Se auziră urale, În timp ce ușile de la galerie se deschideau și mulțimea se repezea Înăuntru. Imediat lângă intrare, un tânăr așezat pe un taburet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Întuneric aproape total pe timpul spectacolului. Știa că spectatorilor eleganți din West End, pe care Îi slujea, le plăcea să se vadă și să fie văzuți pe parcursul Întregii seri și nu doar În antracte. Orchestra Începu din nou să cânte, o melodie mai potolită ca introducere la primul act, iar publicul tăcu spectaculos. Arnold Bennett scoase creionul și carnetul. Cortina se ridică și sala fu străbătută de un ușor murmur aprobator. Scrise stenografiat În carnet: „Decor excelent, o grădină veche, foarte frumoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
vreme. — Fi! de ces vins d’Espagne, cită Henry, În timp ce Du Maurier Îi umplea paharul. — Într-adevăr, deși acesta m-a costat mai mult de quatre sous, Îi răspunse prietenul. Se așeză la pian și interpretă câteva măsuri săltărețe ale melodiei, Însoțindu-le de cuvinte: — Fi! de ces vins d’Espagne. Ils ne sont pas faits pour nous... Apoi se opri. Să n-o deranjăm pe săraca Pem. — Cântă-mi bucata aceea de Chopin pe care o interpretează Trilby chiar Înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Pic Pic Pic Și licurici joacă pe-un cântec micuț Tic Tic Tic Am dorit și iubesc Fulgii de zăpadă Și marea lucește mărunt./ Imagine, Con de pin, Lăcrămioare, Pasiune, Feeric, Lirism Abstract, În fine, A pleca, Colț din umbra melodiei mele(adierea de vară), Iubire, Iz Cravata roșie pe cămașa albă Imagine a ta în oglindă Deodorantul tău este proaspăt Și tu ești aproape./ Cerul e aici, aproape, într-un colț de paradis, Pe el se văd stelele difuzând, Iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
și să admiri Trecând un înțelept pe lângă toate, Invulnerabil, neîntrerupt, pribeag și neîmplinit. Nu suntem nicăieri, nu luăm nimic cu noi. Nu luăm nici în noi nimică, de ce am lua, Când suntem ideali?/ Colț de umbră, Aud din depărtări ritmul melodiei mele, Însă nu găsesc ecoul, nu ating profundul.... Poate se învață pe ocolite, poate se intuiește.... Poate că nu e nimic de aflat. Îmi e străin, nesigur, iar mie îmi este frică. Să pierd ecoul melodiei tale, Atingerea lucioasă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Aud din depărtări ritmul melodiei mele, Însă nu găsesc ecoul, nu ating profundul.... Poate se învață pe ocolite, poate se intuiește.... Poate că nu e nimic de aflat. Îmi e străin, nesigur, iar mie îmi este frică. Să pierd ecoul melodiei tale, Atingerea lucioasă pe fereastră; Steluța umbrei ce s-a rătăcit Bate de șapte ori la fereastra casei mele, Aș vrea să plece, căci ce pot să fac? Pentru acea, și numai pentru acea steluță./ Răsună vraja melodiei goale Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
pierd ecoul melodiei tale, Atingerea lucioasă pe fereastră; Steluța umbrei ce s-a rătăcit Bate de șapte ori la fereastra casei mele, Aș vrea să plece, căci ce pot să fac? Pentru acea, și numai pentru acea steluță./ Răsună vraja melodiei goale Și fulgii cad necontrolați, Spectacolul uimește prin depărtare Și recele se instalează treptat. Spectacol estetic, bazat pe răceli. Cad frunzele de smarald, coboară fluturi de soare, Nu se aud ecouri, se simte apa lin Iar liricul senin Sună încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
tocurilor zglobii se aud pocnind pe metal. Iar imaginația începe să cânte. Însă, pe de altă parte cristalul bine conturat oferă claritatea de excepție, foarte bine conturată, și totul e poleit. Cristalul ciocnește sticla, oglinda. Sunetele se adună într-o melodie bine închegată: început, cuprins și încheiere. Pe holul gol din școală, în timp ce înalte clase se preda, pe bancheta din spate a unei limuzine, în drum spre casă, pe bancă, în hala centrală sau pe bancă între cumpărături, uitându-ne la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
deși totul începu răutăcios, în brațele lui Angi mă simțeam atât de bine, totul trecu și nu puteam să nu -mi facă plăcere mișcările lui rafinate, mângâierile lui cu grijă, apropierea de un bărbat cucernic ce mă purta pe o melodie frumoasă, ca un prinț de poveste. Nu că nu mai fusesem cu el la petreceri, din contră, dansam cu el frecvent la multe și felurite festivități. Însă puneam pe seama acelei luni petrecute separați faptul că mă simțeam puțin neobișnuit în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
tandru, îmi plăcea să dansez cu Angi ca bărbat. Chiar simpla lui atingere trezea în mine senzații nemaiavute, lăsând la o parte și romantismul serii și impresia că el e un prinț și eu o prințesă cum mă purta pe melodia de vis. Când și a treia melodie se termină dansul luă sfârșit și Angi mă conduse înapoi la acel grup. Apăruseră și domnii Charles Haumbert și Eduard Rabelais împreună cu soțiile lor, doamnele Hélène și Françoise care nu-l cunoșteau pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ca bărbat. Chiar simpla lui atingere trezea în mine senzații nemaiavute, lăsând la o parte și romantismul serii și impresia că el e un prinț și eu o prințesă cum mă purta pe melodia de vis. Când și a treia melodie se termină dansul luă sfârșit și Angi mă conduse înapoi la acel grup. Apăruseră și domnii Charles Haumbert și Eduard Rabelais împreună cu soțiile lor, doamnele Hélène și Françoise care nu-l cunoșteau pe Angi. La terminarea prezentărilor de rigoare, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
de inima mea. E drept că-mi și alegeam companiile persoane mai mult indiferente față de persoana mea și care își purtau singure de grijă. Și mă țineam la distanță de tipii prea drăguți, ca de pildă Emilian. După ce dansasem o melodie, ne întorsesem la grup, însă eu mă scuzai și plecai să vorbesc cu o prietenă pe care o zărisem în salon. Emilie! Ah, Irin, ce plăcere să te văd aici. Adi, Mireille, Michel, ea este Irin. Încântați. Ți-am remarcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
spunea: Ți-e frică? Nu. Ești aici? întindeam mâna spre el. Da. Știi bine că voi fi lângă tine de câte ori vei avea nevoie de mine. Știam acest lucru. Apoi ne atingeam și pentru o clipă uitam cine eram și dansam melodia ce o vroiam, pe care o scriam negru pe negrul cerului. Și acel tip de întâlnire se transformă într-un ritual secret al nostru, să ne prefacem că după ce intram în casă și ne mai îmbrățișam o dată în hol adormeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
cunoscuți traversând salonul, mă oprii în fața lui și rostii: Domnule, îmi acordați acest dans? Nu-mi răspunse, însă mă luă de mână și mă purtă până în celălalt colț al încăperii, pe ring, unde și alte perechi se mișcau în ritmul melodiei lente. Fără pic de rigiditate, mă îmbrățișă nițel mai strâns decât de obicei. Însă nu-și mișcă mâinile pe trupul meu, astfel încât îmbrățișarea noastră fu aceeași pe tot parcursul melodiei. Numai capetele noastre se atingeau, el înalt, blând și protector
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
pe ring, unde și alte perechi se mișcau în ritmul melodiei lente. Fără pic de rigiditate, mă îmbrățișă nițel mai strâns decât de obicei. Însă nu-și mișcă mâinile pe trupul meu, astfel încât îmbrățișarea noastră fu aceeași pe tot parcursul melodiei. Numai capetele noastre se atingeau, el înalt, blând și protector, eu mică și firavă. Însă nu știam dacă exista iertare. Când celălalt dans începu, el slăbi strânsoarea și mă privi o clipă. Ochii mei îi zâmbeau și îl priveau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
suferință. Pauzei de după aceasta îi urmă un sărut pe care i-l dădui. Și buzele noastre calde se desfăcură doritoare, limbile se mângâiară suav și pasional. Și apoi trupurile noastre, ce simțiră dorința în cele mai fine fibre, dansară pe melodia sufletelor noastre. Și acea melodie era una de iubire sinceră, curată. Mă schimbai tot în hainele în care venisem, Angi se îmbrăcă și el, mersesem în curte. Acolo mă întoarse cu fața la el și, ținându-mă de brațe, îmi șopti. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
urmă un sărut pe care i-l dădui. Și buzele noastre calde se desfăcură doritoare, limbile se mângâiară suav și pasional. Și apoi trupurile noastre, ce simțiră dorința în cele mai fine fibre, dansară pe melodia sufletelor noastre. Și acea melodie era una de iubire sinceră, curată. Mă schimbai tot în hainele în care venisem, Angi se îmbrăcă și el, mersesem în curte. Acolo mă întoarse cu fața la el și, ținându-mă de brațe, îmi șopti. Eu îi auzii vocea foarte tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Cu juma' de oră-nainte? Da. Presupun că nimerești. Bună glumă! șopti Doru când închise. Mai avea timp să facă o vizită. La Amanda. Când intră în apartamentul ei, simți un gol în stomac. De parcă vântul ar fi șuierat o melodie pe ale cărei unde ar fi plutit o parte din acel stomac, om, viață. Doru simți un izbitor iz de mentă. Dumnezeule, cât nu-i plăcea menta! Avea gust tipa. Îmbinase normal plăcutul, utilul și frumosul. Predomina o nuanță de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
era, și el m-a ajutat, abia atunci l-am remarcat cu adevărat. Comunicasem prin semne, deoarece el era străin, din Ucraina. Am mai schimbat de atunci câteva vorbe în engleză. Pe fundalul pitoresc al unui Românii înstelate și pe melodiile în surdină "Funeral of hearts" (Him) și "Come into my world" (Kylie Minogue), ce-mi ilustrau viu în minte videoclipurile lor, m-a întrebat de câteva ori cate ceva. De fiecare data intra în vorba cu un ,,Excuse me", apropiindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ajută. Ne înțelegem prin semne deoarece el este străin, din Ucraina. Măi schimbăm câteva vorbe, la inițiativa lui, care, cu un ,,excuse me" mă mai întrebă câte ceva. Îmi oferă chiar și alune: ,,This may sum pretty foolish..." Toate acestea pe melodiile (și respectiv videoclipurile ce îmi veneau în minte) "Funeral of hearts", "The Sacrament" (Him) și "Come into my world" (Kylie Minogue), ce mă fac să mă gândesc, în mod ciudat, la copilăria mea, și într-o Românie înstelată. El este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
destul de plăcut, mă îmbrac festiv. Coborâm la o petrecere cu mulți, cunoscuți de-ai mei. Mi se-ntoarce. Câteva replici pe ici ,pe colo. Dansezi? Mă întreabă, dar nu așteaptă răspuns, deși vede că sunt ceva cam încurcată. E o melodie lentă și mă ia în brațe, imobilizându-mă și susținându-mă. E o senzație de liberare. Și dansul e frumușel. Ești liberă. Ce? Numai să nu spui nimic. Și dansul devine și mai plăcut. Cum ii cunoșteam pe proprietari, le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ars focul cu foc scăpaseră. Are pasiunea în ochi. Îi sclipește în ei. O pasiune ca a ei, istoria, viata și libertatea. Se făcu profesoara de istorie. Îi plăcu arheologia. E politicoasă și simțită, puternică și vie. Forța lui, a melodiei, a ritmului. Yago e o telenovelă foarte bună. La fel și ,,Hoțul de inimi". Înveți, și apoi totul devine instinct. Mai întâi a fost Rațiunea. Apoi a fost viața. Iar viața se naște acolo unde poate. Iar pentru noi, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]