13,100 matches
-
pe sub cei doi faguri... Eu? Eu cu mătura?... Dar n-am muncit niciodată. Ei, vezi?... Asta-i pricina... Noi muncim și noi mâncăm... mierea nu pică din cer... Nu te trimite nimeni să alergi prin flori... Dar de curățat, de reparat, de aerisit, de adus apă la pui, de luptat cu dușmanii noștri din afară, mă rog, se găsește de lucru... Si cine a hotărât toate astea?... Noi, albinele... Am să mă plâng împotriva voastră... N-ai decât... Am să mă
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
de carne, nu mai avea nici sânge deoarece se scursese în timpul schingiuirilor. Aleșii poporului și instituțiile de stat tac. Nu vor să-și recitească viața și să-și recunoască grelele păcate și, în măsura în care se mai poate, să încercăm cu toții să reparăm. Dar se tace ca mistrețul în porumb. Noi, legionarii, suntem sortiți să ne purtăm în tăcere Crucea și să închidem în sufletele noastre geamătul morților și martirilor noștri până la ultima filă a apocalipsului, când sudorile de sânge și chin ale
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
construită din bârne, care nu mai există. Ultima fotografie a tatei mi-l arată lângă ea. E cu căciula pe cap, dar fără suman. Va fi fost prin aprilie? Tata ține un ciocan în mâna dreaptă și e neras. Probabil, repara ceva când l-am întrerupt și l-am fotografiat. Acea casă am fost pe punctul s-o incendiez, într-un elan demiurgic, când aveam trei sau aproape patru ani, ceea ce m-a costat o fobie (ignifobie) de care sufăr și
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
cunoștea tot auditoriul. Nici acum nu știe ce l-a apucat însă a început să îl elogieze, - Adevărul este că fără exagerare pot spune despre Lică că-i un bun coleg, săritor, foarte bun meseriaș, își cunoștea mașina, și-o repară de multe ori singur, o îngrijește executând reviziile la timp, e liniștit, nu bea în timpul programului, cu beneficiarul se înțelege fără probleme! Și multe, ce i-au trecut prin cap... simțea cum sala îl urmărea atentă, nu îl întrerupea nimeni
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
văd în această putere, atît de lăudată, asupra vieții supușilor, greutatea cea mai apăsătoare a coroanei lor. Ei știu că sînt și ei oameni, ca aceia pe care trebuie să-i judece; ei știu că greșeli, nedreptăți, injurii pot fi reparate în această lume, dar o condamnare la moarte precipitată este un rău ireparabil: ei nu dau curs severității decît pentru a evita o consecință mai supărătoare, pe care o prevăd, în cazul în care s-ar comporta altfel; ei nu
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
faci unui tip care vorbește așa, se Întrebă Wilson. Se uită la Macomber cu ochii lui albaștri fără expresie, de mitralior, și acesta-i zâmbi. Avea un zâmbet plăcut, dacă ignorai durerea ce i se citea-n priviri. — Poate-mi repar greșeala la bivoli. După bivoli urmează să mergem, nu? Chiar mâine dimineață, dacă vrei, răspunse Wilson. Poate că se Înșelase totuși. Tipul Încasa insultele cum nu se poate mai bine. Clar, n-ai ce să zici despre un american. Macomber
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
În asta, resturi de cămilă? Cârciumarul: Da-ți-o peste gât, locotenente. O să vă simțiți mai bine imediat. Al treilea soldat: Păi, mai rău nici n-am cum să mă simt. Primul soldat: Ai Încredere. Și pe mine m-a reparat George acu’ câteva zile. Cârciumarul: Vă simțeați tare rău, locotenente. Știu eu ce face bine la stomac. [Al treilea soldat roman dă cana peste cap] Al treilea soldat roman: Isuse Hristoase! [Se strâmbă] Al doilea soldat: A, alarma aia falsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
atent la pătrunderea uleiului În fibrele lemnului vechi ce va trebui În curînd Înlocuit, Își spunea, dar mai Încolo, nu mai avea bani acum. MÎine sau poimîine după-amiază, pînă joi oricum, va vopsi În negru lucios șareta după ce-i va repara Încheieturile...a venit primăvara! Își trase șapca pe ceafă. „Care va să zică s-a terminat cu pămîntul N-a fost să fie...” Cerul lucea deasupra necrezut de albastru. „Vedeți, domnule judecător - Își vorbea - spuneați că dreptul de proprietate... ziceați ceva că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
creat atâtea traume în viața oamenilor. Este însă de datoria mea și a fratelui meu, datorie sfântă a unor fii care nu admit să fie întinată pe nedrept imag inea unui om. Știm că nu este posibilă o reabilitare, o reparați e mo rală, vrem doar să se înțeleagă că articolul respectiv este o mos tră de falsificare a realității, de manipulare a opiniei publice de dezinformare a publicului, prin proliferarea neadevărului. Cititorul neinformat de ieri și de astăzi, dar și
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
și nu pierdusem Încă pe nimeni. Oricum, mîntuirea trupului e mai puțin Însemnată decît cea a sufletului, asta o știe orice filozof, inclusiv menajera. Or, medicina nu-și propune salvarea spiritului, nici nu știe unde e, nu vrea decît să repare caroseria creaturii ce vine la ea. După douăzeci de ani de cugetări cubiste am ajuns Însă la concluzia că, de fapt, mîntuirea trupului e mai prețioasă. Iar trupul nu se vindecă cu ajutorul cuvintelor. Nu-ți trece nici măcar un simplu guturai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de gunoi a orașului, un cartier suprapopulat cu erudiți și infernal de zgomotos. Trec tramvaie, de la cinci dimineața, camioane grele, zbîrnîie ferestrele, perdelele, basculante, autobuze, motociclete de curse, mașini cu remorcă, căruțe, cîini cărora le place să latre, noaptea se repară continuu șinele plesnite-n timpul zilei, practic nu poți dormi fără dopuri de bumbac În urechi, fără cerumen, căști stereo cu sonorul dat la maximum În care-asculți Messa În si minor a lui Bach sau Mai la stînga trei ciocane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
mutam. Scoate-i șuruburile, Împinge-o prin translație, du-o-n altă parte, acum a ajuns În dormitor. E bine și-aici, numai că nu-i chiuvetă. Au vrut s-aducă și chiuveta, Însă m-am opus categoric. Mi-au reparat cîteva zile instalația sanitară, În sfîrșit rezervorul de la WC nu mai țîrÎie, acum se-aude ca un vuiet, văd Niagara, Urlătoarea, oameni plutind În ochiul de apă, iar lanțul trebuie doar tras cu toată forța de care ești În stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și-i cere amănunte despre tînărul compozitor. Directorul, care nu Întrevăzuse nici urmă de geniu la Ceaikovski, ca orice director, Își dă Însă seama c-ar putea profita de interesul subit al aristocratei indecent de melomane și bogate, pentru a repara acoperișul instituției. Astfel Încît Îi spune că bietul geniu o duce greu, ca noi toți, se luptă cu problemele mărunte de zi cu zi. Replica lui von Mekk e legendară, entuziasmantă chiar și-n ficțiune, conturînd idealul precis al oricărui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
prietenul, nu reușește pentru că tînărul blocase ușa și-avea și ghitara cu el și, după cum se auzea, era o ghitară surdă al cărei sunet ar fi Încastrat definitiv orice ușă-n oricare zid, Între timp roata bicicletei pe care-o repara Voight se Învîrte-n spatele său dînd impresia că este Însuși timpul ce se-nvîrte-n gol, golul În care vine Hendrix, Wait until Tomorrow. Nu trebuie să așteptăm pînă a doua zi povestea tandră dintre Fonda și Voight, deoarece intervine finalul dramatic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
la un moment dat Robocop se umanizează, Începe să viseze, Își aduce aminte de nevastă și copil, devine agitat și chiar rage ca Rambo atunci cînd șeful bandiților Îi Înfige o rangă ruginită În inimă. Dar nu Îi dăunează, Îl repară paramedicii de la service și revine În arenă mai cromat și mai decis ca oricînd. Singurul adversar pe măsura vedetei este un alt robot, mai bine dezvoltat tehnologic, dar aflat În slujba răului pentru că-i tîmpit. CÎnd apare, grohăie amenințător din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
marasm și neurastenie, alături de zilele, mai numeroase, firește, de pionierat, de orgolios efort, de creștere. În tot decursul lui iulie n-am fost decât o singură dată la Shillong și, acolo, am sorbit soarele, am văzut iarăși cinematograf, mi-am reparat patefonul, mi-am cumpărat romane polițiste, singurele pe care mai eram în stare să le citesc de când venisem în Assam. Totuși, știam că munca mea e bine apreciată la centru, și aceasta nu prin agentul nostru din Shillong, ― un irlandez
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
von Balthasar mă privea lung. Dar parcă nu m-ar fi văzut. - Astea-s tunuri rusești, mi-am spus apropiindu-mă. Nu se auzeau până adineaori. Continua să mă privească, uitîndu-se în gol. - Păcat de șosea, adăugai. De-abia o reparaserăm... Dar văzând că nu-mi răspunde, am ridicat din umeri și m-am depărtat. N-am mai privit clopotnița. Știam că sânt acolo, cu mitralierele și dinamita. Auzeam, depărtate și totuși puternice, exploziile pe șosea. Au început să pună încărcătură
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
aramă, și apoi să-l înalțe și, urîndu-le noroc, să-l apropie de buze și să soarbă cât va putea mai încet. Puțin timp în urmă deschise brusc ochii și-l surprinse lumina din salon. "A dat Dumnezeu și au reparat prizele!" își spuse, dar în aceeași clipă o văzu pe Maria Daria îndreptîndu-se încet spre el, și se ridică speriat din fotoliu. - Ce s-a întîmplat? o întrebă. Ai uitat ceva? Sau te-ai certat din nou cu Ieronim pe
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
ajungă la Woman Key și să stea În mangrovele de acolo, unde nu se va vedea cu nimeni și unde trebuia să vină barca să se-ntîlnească. — O să te faci bine, Îi spuse negrului. — Nu știu ce să zic, mă doare rău. — Te repar eu cînd ajungem. Nu ești rănit rău. Nu-ți mai face griji. — SÎnt Împușcat. Nu m-a mai Împușcat nimeni pînĂ acum. Oricum m, tot e rău. — Te-ai speriat, atîta tot. — Nu, domnule. M-au Împușcat. Și mă doare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Împușcat. Ești un negru de treabă, Wesley. Peste turuitul motoarelor și zgomotul Înalt, strident, pe care-l făcea barca spintecînd apa, simți În inimă un cîntec ciudat și adînc. Așa se simțea mereu cînd se-ntorcea acasă. „Sper să-mi repare brațul“, se gîndi. „Am mare nevoie de brațu’ Ăsta.“ Denunțul Mai demult, În Madrid, Chicote era un fel de The Stork, fărĂ muzică și debutante, sau semăna cu ce ar fi barul masculin Waldorf dacă ar primi și fete Înăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
oamenii cînd sînt supuși unui conflict emoțional, dorința aceea care face din scriitori niște prieteni atît de fermecători. Chelnerul se apropie din nou de noi. — Tu ce zici? mă-ntreabă. — Eu, unul, nu l-aș denunța, spusei, Încercînd acum să repar tîmpenia pe care o făcusem cu numărul. Dar eu sînt străin, și e războiul vostru și problema voastră. Însă ești cu noi. — În totalitate și pentru totdeauna. Dar asta nu include să-mi denunț vechii prieteni. — Dar În ce mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
grajdurilor Montana. Știam că am găsit un loc bun de filmare și eram veseli. Dar ne păcĂleam singuri crezînd că nu eram prea departe. — Hai să mergem la Chicote, spusei În timp ce coboram dealul spre hotelul Florida. Însă ei trebuiau să repare o cameră, să schimbe filmul și să sigileze rolele pe care filmaserăm, așa că m-am dus singur. În Spania nu ești niciodată singur, așa că de data asta chiar Îmi surîdea o schimbare. Mergînd pe Gran Via, către Chicote, În seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
spus că băieții plecaseră deja spre restaurantul de pe Grand Via. Ungurul rămĂsese să-și mai pună o dată discurile noi. Mi-era foarte foame și mîncarea de pe Gran Via era jalnică. Cei doi operatori mîncaseră deja și acum se apucaseră să repare camera stricată. Restaurantu’ Ăsta era Într-o pivniță și, ca s-ajungi la el, trebuia să treci de un șir de paznici, apoi o luai prin bucătĂrie și mai trebuia să cobori niște scări. Și era o păcĂleală. Aveau supă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
am uitat la ei cum coborau pe scări. Cheliuță dădea din cap Încet, sprijinit de cîte un tip de fiecare parte. Acu’ chiar că era adormit. La ei În cemeră, cei doi tipi cu care făceam filmul Încercau Încă să repare camera stricată. Era o treabă delicată și foarte obositoare pentru ochi. CÎnd i-am Întrebat: dacăo să reușească, cel Înalt Îmi răspunse: — Da. Sigur. Trebuie. Tocmai fac o piesă care s-a rupt. — Cine erau Ăia cu petrecerea? Întrebă celălalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
dispăruseră din elefantul care nu mai era decît un maldăr mare și plin de riduri. — Ei bine, Davey, datorită ție am pus mîna pe el, Îi spuse taică-său. Acum ar fi mai bine să facem un foc, ca să-l reparăm pe Juma. Hai, băi, Humpty Dumpty plin de sînge, vino-ncoa’. Colții poa’ să mai aștepte, nu pleacă nicăieri. Ținînd În mînĂ coada lipsită de păr a elefantului, Juma veni rînjind către tatăl lui David. FĂcură o glumă porcoasă, după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]