13,100 matches
-
disciplinat. Acum părea că uitase cu totul de cum stă treaba cu antrenamentul. Uitase cum, atunci cînd nu nimerea vreo pasăre, taică-său Îi scotea cămașa și Îi arăta vînĂtaia de pe braț care demonstra că nu-și fixase bine patul puștii. Reparase asta obligîndu-l să se uite mereu În spate, să vadă dacă și-a fixat bine patul pe umăr Înainte să dea liber la pasăre. Uitase și cum a fost să Învețe că trebuie să-ți lași greutatea pe piciorul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
iar pentru asta trebuia să scrie ceva decent, altfel nu s-ar mai putea privi În oglindă. „Am șase povestiri bune În cap“, se gîndi, „și o să le scriu. Asta o să-i aranjeze și trebuie să-i aranjez, ca să-mi repar cumva curvăsĂria În care am ținut-o pe Coastă. Dacă Îmi ies măcar patru din șase, asta mă mai spală nițel pentru toată curvăsĂria. Pe dracu’ curvăsĂrie, n-a fost nici o curvăsĂrie, era ca și cum ți s-ar cere să produci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
noastră din vină. Noi ne putem descurca cu vidul. Îl cunoaștem prea bine ca să ne poată schilodi. Dar e atît de rece. Încălzirea centrală pare să se fi stricat. Becul de semnalizare s-a stins. Carole știa cum s-o repare. Noi, eu, ne gîndim s-o punem de-un foc, dar mi se pare prea mult: să aduc cărbunii, să găsesc chibriturile (există oare un pachet nou?), ațîțarea focului, aprinderea. Nu. Am ciocănit la ușa lui Tom Stronach de vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
de ziar, umpleau în căldări de tablă mortarul. Privindu-i se miră: ,, Ia uite-i, cu canciocul aruncă materialul pentru tencuială și, nu numai că nu se scurge, dar parcă se așează exact la locul lui. Am încercat o dată să repar treptele casei, însă amestecul meu de apă și ciment curgea în toate părțile. Mare lucru să fii meseriaș!“ - Unde-i nea’ Pascaru, maistrul? - Da’ ce treabă ai cu el? Muncitorul spân, cu mustață groasă îl privea lung. Ia vezi înăuntru
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
dacă-mi amintesc bine, de la un Grünberg sau Grimberg. Vindeau cît și ce puteau: piane noi și instrumente de alamă, viori de tot felul, note. Se cereau mai mult clasicii. Bunicul proba la pianina magazinului șlagărele recent primite; la nevoie, repara și instrumente. Pianul pentru cinema "Elisabeta", de pe strada "Gîndu", el avea să-l aducă, de la Viena. La pianul ăsta, tata, deja student la Conservator, acompania, în vara lui 1917, filmele cu Rudolf Valentino. De la trei la cinci. Se chinuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
ca tocmai cînd credea că a reușit, în fine, tocmai atunci să fie desființat Conservatorul. De același om cu frică (și cu iubire) de Stalin. După ispravă, s-a retras peste ocean. A emigrat în America. Stricăciunea nu s-a reparat decît după un deceniu. Cum a luptat tatăl meu, în războiul lui, asta contează. Nu rezultatul. Urăsc istoria scrisă de învingători. Și, da, prefer istoria scrisă de învinși. Am, dintr-odată, senzația că nimic nu-i mai important decît să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Național se montase Mama de Gorki. Plus știrea că la Conservator se pregătea "o secție pentru muncitori talentați". Doar fusese din tinerețe preocupat de protecție socială, de educație muzicală gratuită. "Atîta tot". Prețurile o luaseră razna. Nu avea bani să repare casa devastată (o servitoare costa 30.000 lei lunar; salariul lui era de 50.000), dar dădea, în sfîrșit, concerte, după ce, în vagoane de marfa, blocate zile în șir pe linii moarte, transportase, înapoi la Iași, averea Conservatorului și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
sincer. Mopetele dă altă învățătură: "Dezinhibați-vă. Sînt în lume două subiecte mișto rău: sex și bani, bani și sex, sex și...". Noroc de pana de curent. Condiția de mulier vacua, de femeie fără bărbat, mi-a impus să-mi repar singură siguranțele. După ce fac lumină, revin la civilizația scriptică. Îl aleg din romanul de cărți necitite pe N. Steinhardt, Primejdia mărturisirii. Adorm, în fine, ca să nu mai spun tot ce mi se-ntîmplă. "Dar astăzi e ultima oară..." "... căci mîine n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
într-o cocioabă. Majdolin vindea orez, ca și Murad. În aceeași curticică, uniți în fapte, vindea orez și Mohamed, și Mahmud. Ralco vindea, fireștemente, orez, gard în gard cu Rosyr, mare cultivator de orez Uncle Ben. "Și cine ne mai repară ciubotele?" a întrebat deloc retoric Magda U.. Toate cizmăriile deveniseră "privatizări Est-Star". Clone de depozite en-gros (Rezan En-Gros, Rozita En-Gros, Mahfuz En-Gros, Al Maïsa En-Gros, Kapadocya En-Gros, Hama En-Gros) păreau că nu fac vreo vînzare. Nimeni nu cumpăra nimic, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
1. Într-un sătuc de jucărie, locuiau niște jucării, iar ele aveau niște jucării mai mici, cu care se jucau jucăriile... Da... Și strângeau recolta. Și mereu erau fericiți. Chiar și când o jucărie se strica și se ducea la reparat. Și, într-o zi, se abătu o furtună groaznică asupra satului de jucărie. Soarele lor din carton s-a acoperit de nori de vată și o furtună cu fulgere și tunete s-a abătut asupra satului. Iar, când a venit
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
din nou pe dat telefoane, dar de data asta bona a răspuns de la primul apel. — Bună, Cara, eu sunt. — Bună, ce mai faci? Ești cumva În trafic? Abia te aud. — Mda, cam așa ceva. A trebuit să ridic mașina Mirandei de la reparat. Din păcate Însă, nu mă prea pricep să conduc mașini cu schimbător de viteze. Dar m-a sunat adineauri din nou și acum vrea să iau pe cineva pe care o cheamă Madelaine și să o las la apartamentul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
de sine și să găsesc eventual și un mod de a ascunde petele de transpirație și scrum care se imprimaseră deja definitiv În pielea Gucci. Cât despre pantofi, nu mai aveau speranță, afară doar de cazul În care puteau fi reparați de regimentul de pantofari pe care Runway Îi ținea la Îndemână tocmai pentru asemenea situații de criză. Am ajuns În doar șase minute și jumătate, așa că n-am avut Încotro și m-am bălăbănit ca o girafă dezechilibrată, Încălțată cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
uitasem să verific treaba asta. Sigur, telefonul meu era conectat și soneria dată la volum maxim, dar n-ar fi trebuit să aștept ca cineva să mă sune cu vreo problemă, pentru că atunci ar fi fost prea târziu să mai repar ceva. Ar fi trebuit să-mi iau măsuri de prevedere și să am Încă din ajun confirmarea tuturor celor implicați, ca să mă asigur că toți pașii din coregrafia aceea atât de sofisticată fuseseră executați. Am făcut, disperată, săpături În geantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
majoră, chiar un mic telefon celular. Mirandei nu-i păsa câtuși de puțin de treaba asta. Ea Îndesase În sacoșă o sticlă uriașă de parfum Bulgari, o sanda cu bareta ruptă, pe care probabil eu trebuia să o dau la reparat, o agendă Hermès, care cântărea mai mult decât un laptop, o imensă lesă de câine, care fie-i aparținea lui Madeleine, fie urma să fie folosită pentru o ședință foto, plus Cartea pe care i-o dusesem În seara precedentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
pe post de ghiozdan de școală pentru Cassidy și multe dintre perlele brodate pe ea - ca să nu mai vorbim de unul din mânere - căzuseră. Miranda mi‑o pusese Într‑o zi pe birou și Îmi comandase să o dau la reparat sau, dacă era imposibil de reparat, să o arunc pur și simplu la gunoi. Rezistasem cu mândrie tentației de a‑i spune că geanta fusese imposibil de reparat, ca să o pot lua eu, și o dădusem la reparat În schimbul modestei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
pentru Cassidy și multe dintre perlele brodate pe ea - ca să nu mai vorbim de unul din mânere - căzuseră. Miranda mi‑o pusese Într‑o zi pe birou și Îmi comandase să o dau la reparat sau, dacă era imposibil de reparat, să o arunc pur și simplu la gunoi. Rezistasem cu mândrie tentației de a‑i spune că geanta fusese imposibil de reparat, ca să o pot lua eu, și o dădusem la reparat În schimbul modestei sume de douăzeci și cinci de dolari. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Într‑o zi pe birou și Îmi comandase să o dau la reparat sau, dacă era imposibil de reparat, să o arunc pur și simplu la gunoi. Rezistasem cu mândrie tentației de a‑i spune că geanta fusese imposibil de reparat, ca să o pot lua eu, și o dădusem la reparat În schimbul modestei sume de douăzeci și cinci de dolari. Când a plecat În cele din urmă, am Întins instinctiv mâna spre telefon ca să‑l sun pe Alex și să mă plâng ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
dau la reparat sau, dacă era imposibil de reparat, să o arunc pur și simplu la gunoi. Rezistasem cu mândrie tentației de a‑i spune că geanta fusese imposibil de reparat, ca să o pot lua eu, și o dădusem la reparat În schimbul modestei sume de douăzeci și cinci de dolari. Când a plecat În cele din urmă, am Întins instinctiv mâna spre telefon ca să‑l sun pe Alex și să mă plâng ce zi grea am avut. Abia după ce am format cam jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
era adâncă și liniștitoare și am avut impresia trecătoare că totul o să fie bine. El urma să‑mi spună că ea și‑a fracturat un picior, poate și o coastă, două și că cineva chemase un chirurg plastician ca să Îi repare câteva tăieturi de pe față. Dar că urma să se facă bine. — Tată, vrei te rog să‑mi spui ce s‑a‑ntâmplat? Mama a zis că Lily era la volan și a lovit În mare viteză un taxi. Nu Înțeleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
țin la el, să-l iubesc pot spune, dar calmul lui față de mine, alături de agitația față de Edith mă exasperau. Nici nu știu ce să cred. Totuși, În mine exista credința că voi descoperi ceea ce Îi lipsește lui Eugen și, dacă merită, voi repara totul În favoarea mea. A fost o lecție de neuitat pe care mi-a dat-o o femeie deșteaptă și abilă. De-acum Încolo, voi Încerca să elimin aerul de superioritate pe care mi-l iau În orice fel de relații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
decepție, revenise să-și mai încerce norocul. Luară o nouă întîlnire pe după-masă, spre marele regret al Mariucăi, fiindcă n-a avut răgaz să-i spuie lui Grig nici un sfert din câte ar fi dorit și ar fi trebuit. Ca să repare uitarea de ieri, Grigore stătu apoi cu Titu Herdelea până seara, îl pofti a doua zi să-l ia la masă în familia Predeleanu (pe care i-a și vestit pe când se întorcea de la mătușa Mariuca), îi promise că se
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
și zise șoferului: ― Vezi, Rudolf, să nu se piarză ceva de-a coniței Jenny! Titu Herdelea stătea deoparte foarte rușinat că nimeni nu-l băga în seamă. Grigore îl văzu, își aduse aminte de el și se grăbi să-și repare greșeala: ― Dați-mi voie!... L-am uitat, uita-l-ar necazurile!... Să vă prezint pe prietenul și musafirul meu Titu Herdelea!... Tânărul se înclină surâzând discret. Nadina îl examină o secundă și-i întinse mâna. Titu nu se uitase bine
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
de fericire și n-ar fi îngăduit să se creeze între ei un gol peste care acuma trebuie să clădească punți noi de comunicație. În clipa când și-a recunoscut greșeala, în mod firesc, și-a luat hotărârea de a repara generos tot trecutul. Nadina să fie ferită de orice tentații, nu prin abaterea lor, ci prin prezența lui gata de a le satisface. Înțelegând acuma frământările ei materiale, se oferi spontan să le împlinească, găsind o explicație măgulitoare: ― Nevasta mea
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
poimâine țăranii nu vor continua operația prin bărbile boierilor și arendașilor creștini? Titu Herdelea își aduse aminte că Roșu e ovreu și-i păru rău că a făcut o glumă ieftină în fața lui, atingîndu-i susceptibilitatea firească de rasă. Ca să-și repare greșeala, se grăbi să aprobe tot ce spunea Roșu, subliniind cu câte un "desigur" sau "evident". Și secretarul se străduia să-i demonstreze că toate revoluțiile așa încep, cu câte o tulburare neluată în seamă sau considerată fără importanță. E
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
mândrie, trimise pe Ileana să cheme pe Rudolf. ― Plecăm imediat! zise ea șoferului. Dă drumul mașinii! Imediat! Rudolf răspunse simplu că, deocamdată, nu poate scoate mașina, fiindcă are un defect de magnetou; chiar acuma lucrează și se silește să-l repare. L-a demontat. În trei-patru ore însă speră să termine și atunci ar putea pleca. Nadina îi porunci să zorească, adăugând că trebuie neapărat să plece și că nu mai vrea să petreacă noaptea aici, cu nici un preț. ― Vedeți, coniță
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]