13,563 matches
-
Și nu e suficient să simți, să ai conștiința vocației tale, dacă nu (o) slujești cu pasiunea ce i se cuvine. În cazul lui Ion Creangă a fost și este discutabilă problema vocației. În fond, care a fost vocația lui Creangă? Scrisul? Preoția? Școala? Prietenia? Analiza vieții sale demonstrează că putem, pe bună dreptate, vorbi despre toate acestea ca despre adevărate vocații, care nu se exclud reciproc și nici nu-și afectează în vreun fel intensitatea și forța diriguirii spre sine
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
exclud reciproc și nici nu-și afectează în vreun fel intensitatea și forța diriguirii spre sine și spre „aproapele”. Ele se completează într-o modalitate specială, nobilă. Ne permitem să considerăm și prietenia ca fiind o vocație a lui Ion Creangă, luând în vedere perspectiva ciceroniană asupra acestui sentiment. E limpede că Ion Creangă a fost... Prietenul, toată viața sa. Având în vedere calitățile sale deosebite și sufletul mare, doar cine nutrea gânduri necurate prin firea sa ar fi putut spune
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
diriguirii spre sine și spre „aproapele”. Ele se completează într-o modalitate specială, nobilă. Ne permitem să considerăm și prietenia ca fiind o vocație a lui Ion Creangă, luând în vedere perspectiva ciceroniană asupra acestui sentiment. E limpede că Ion Creangă a fost... Prietenul, toată viața sa. Având în vedere calitățile sale deosebite și sufletul mare, doar cine nutrea gânduri necurate prin firea sa ar fi putut spune că Ion Creangă nu „prietenește” cu cei din jurul său. Prieteni de circumstanță, fără
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
vedere perspectiva ciceroniană asupra acestui sentiment. E limpede că Ion Creangă a fost... Prietenul, toată viața sa. Având în vedere calitățile sale deosebite și sufletul mare, doar cine nutrea gânduri necurate prin firea sa ar fi putut spune că Ion Creangă nu „prietenește” cu cei din jurul său. Prieteni de circumstanță, fără afinități sufletești, fără nevoile destăinuirii a avut destui Creangă: în satul natal, la școlile pe care le-a urmat, sau în Iași. Aceste relații, pur formale, profesionale sau colegiale se
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
vedere calitățile sale deosebite și sufletul mare, doar cine nutrea gânduri necurate prin firea sa ar fi putut spune că Ion Creangă nu „prietenește” cu cei din jurul său. Prieteni de circumstanță, fără afinități sufletești, fără nevoile destăinuirii a avut destui Creangă: în satul natal, la școlile pe care le-a urmat, sau în Iași. Aceste relații, pur formale, profesionale sau colegiale se pierd sau se diminuează odată cu trecerea timpului. Ele prezintă o oarecare doză de interes pentru publicul cititor și nu
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
caracterul pur, sincer, al Omului. Clauzele prieteniei adevărate, sinceritatea, comunicarea, lipsa de reticențe, dar mai ales consecințele acesteia, o pot ridica la rang de ritual. O adevărată pledoarie pentru prietenia adevărată face și Petru Rezuș în cartea sa dedicată lui Creangă, atunci când vorbește despre legătura acestuia cu Mihai Eminescu: „Prietenii adevărați se revarsă unul în celălalt, de aceea legătura lor este atât de durabilă, nedesfăcându-se decât odată cu moartea; o despărțire vremelnică declanșează tragedii sufletești, lipsind o supapă de siguranță unuia
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
anevoios. Ușa nu se deschide decât prietenului adevărat.” (42, p. 52 ) Ce preambul mai bun putea autorul să facă unei prietenii devenite legendă, unei relații în care tot ceea ce a însemnat Mihai Eminescu pentru lume s-a redus pentru Ion Creangă la „Marele Prieten”. Relația celor doi debutează strict formal, mai bine zis profesional. Numit de T. Maiorescu la 1 iulie 1875 revizor școlar pentru județele Iași și Vaslui, M. Eminescu organizează, în primele zile ale lunii august, consfătuirile cadrelor didactice
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
zi metodica predării. La 10 august, revizorul trimite un Raport ministrului în care își exprimă nemulțumirea vis-a-vis de conferințele cu învățătorii rurali din județul Iași. În raport, numele institutorului de la Școala de băieți nr. 2 din Păcurari este scris „V. Creangă”, aceasta probabil din cauza personajului ce-l preocupa atunci în schița La curtea cuconului Vasile Creangă. Înainte de a-l cunoaște personal, Eminescu luase cunoștință de opera didactică a lui I. Creangă, atunci când transcrisese raportul redactat de Samson Bodnărescu despre Metoda nouă
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
nemulțumirea vis-a-vis de conferințele cu învățătorii rurali din județul Iași. În raport, numele institutorului de la Școala de băieți nr. 2 din Păcurari este scris „V. Creangă”, aceasta probabil din cauza personajului ce-l preocupa atunci în schița La curtea cuconului Vasile Creangă. Înainte de a-l cunoaște personal, Eminescu luase cunoștință de opera didactică a lui I. Creangă, atunci când transcrisese raportul redactat de Samson Bodnărescu despre Metoda nouă. În acea vară se întâmplă marea lor apropiere. M. Eminescu, îngândurat, și amărât din pricina înlocuirii
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
Școala de băieți nr. 2 din Păcurari este scris „V. Creangă”, aceasta probabil din cauza personajului ce-l preocupa atunci în schița La curtea cuconului Vasile Creangă. Înainte de a-l cunoaște personal, Eminescu luase cunoștință de opera didactică a lui I. Creangă, atunci când transcrisese raportul redactat de Samson Bodnărescu despre Metoda nouă. În acea vară se întâmplă marea lor apropiere. M. Eminescu, îngândurat, și amărât din pricina înlocuirii din postul de bibliotecar, găsește în Țicăul lui Creangă liniștea de care avea nevoie și
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
de opera didactică a lui I. Creangă, atunci când transcrisese raportul redactat de Samson Bodnărescu despre Metoda nouă. În acea vară se întâmplă marea lor apropiere. M. Eminescu, îngândurat, și amărât din pricina înlocuirii din postul de bibliotecar, găsește în Țicăul lui Creangă liniștea de care avea nevoie și căldura unui suflet dispus oricând la sacrificiul de sine în favoarea prietenilor. Aprecierile deosebite pe care i le face Eminescu lui I. Creangă în calitate de revizor școlar, nu sunt simple favoruri prietenești, ci sunt întemeiate pe
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
și amărât din pricina înlocuirii din postul de bibliotecar, găsește în Țicăul lui Creangă liniștea de care avea nevoie și căldura unui suflet dispus oricând la sacrificiul de sine în favoarea prietenilor. Aprecierile deosebite pe care i le face Eminescu lui I. Creangă în calitate de revizor școlar, nu sunt simple favoruri prietenești, ci sunt întemeiate pe baza inspecțiilor ce au dovedit talentul de dascăl și de metodist al humuleșteanului, dar și extraordinarul simț al limbii de care dădea dovadă, caracterul său volubil, cuceritor. Prietenia
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
pierdeau în discuții, amintiri și meditații. George Panu surprinde ineditul și inefabilul acestei relații în cartea sa Amintiri de la „ Junimea” din Iași. Astfel, el notează: „Legătura se stabili astfel, încât, pe urmă, mai nimenea nu mai văzu pe Eminescu fără Creangă și pe Creangă fără Eminescu; Plecau amândoi și se înfundau pe la vreun crâșmar de prin Tătărași, Păcurari sau Nicolina, adică prin părțile exterioare ale orașului. (...) Era o plăcere pentru ei ca să se așeze într-o odaie din fundul unei crâșme
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
amintiri și meditații. George Panu surprinde ineditul și inefabilul acestei relații în cartea sa Amintiri de la „ Junimea” din Iași. Astfel, el notează: „Legătura se stabili astfel, încât, pe urmă, mai nimenea nu mai văzu pe Eminescu fără Creangă și pe Creangă fără Eminescu; Plecau amândoi și se înfundau pe la vreun crâșmar de prin Tătărași, Păcurari sau Nicolina, adică prin părțile exterioare ale orașului. (...) Era o plăcere pentru ei ca să se așeze într-o odaie din fundul unei crâșme, pe lăviți de
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
dacă crâșmarul le da voie. Când crâșmarul voia să închidă, ei plecau în altă parte a orașului, unde știau că localul stă deschis până la ziuă, și vorbeau, vorbeau, vorbeau, dar și beau. Ce vorbeau între ei? Nu știu; Eminescu și Creangă rar primeau câte un al treilea în intimitatea lor (...); îi uneau aceleași aspirații (...): Apoi amândoi plecau ca oamenii cei mai fericiți din lume.” (35, pp. 169-172 ) * Indignat de acest fapt este și Petru Rezuș, care justifică sarcastic: „Să fim siguri
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
fi legat prieten cu un om numai pentru că știa să-l înveselească sau pentru că l ducea pe la cele crâșme ale mahalalelor ieșene. Să nu ne închipuim că lui Eminescu îi plăcea să hohotească de râs într-una sau că Ion Creangă era un om lipsit de măsură (...). Omul se acomodase unei anumite mentalități superficiale a întrunirilor bărbătești și oferea ceea ce i se cerea. Cu Mihai Eminescu însă, tăinuia ceasuri întegi. Mai mult vorbea cel dintâi, mai mult asculta celălalt; unul plin
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
întegi. Mai mult vorbea cel dintâi, mai mult asculta celălalt; unul plin de viziunile, de umbrele și luminile sale, altul setos de a auzi și de a învăța ceva.” (42, p. 58 ) 30 Iată, așadar, care este secretul fericirii lui Creangă. Nu ține, oare, acest lucru tocmai de arta de a trăi? Nu e, oare, necesar și suficient doar ceea ce te face fericit? Și iată că pentru Creangă, în momentul prieteniei cu Eminescu, fericirea se rezumă la a hoinări prin parcuri
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
învăța ceva.” (42, p. 58 ) 30 Iată, așadar, care este secretul fericirii lui Creangă. Nu ține, oare, acest lucru tocmai de arta de a trăi? Nu e, oare, necesar și suficient doar ceea ce te face fericit? Și iată că pentru Creangă, în momentul prieteniei cu Eminescu, fericirea se rezumă la a hoinări prin parcuri și cârciumi și a discuta până la ziuă. Nu putem vorbi de complacere și autosuficiență, ci de o potențare și o savurare a fericirii simple, primordiale. Odată prietenia
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
a hoinări prin parcuri și cârciumi și a discuta până la ziuă. Nu putem vorbi de complacere și autosuficiență, ci de o potențare și o savurare a fericirii simple, primordiale. Odată prietenia legată, indiscutabil este faptul că prin intermediul lui Eminescu ajunge Creangă la Junimea și tot poetul este cel care apreciază valoarea scrierilor sale și-l îndeamnă spre ceea ce-l va consacra, spre cariera de scriitor. Astfel, în septembrie, Creangă va citi la întâlnirea Junimii din casa lui Iacob Negruzzi, povestea Soacra
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
primordiale. Odată prietenia legată, indiscutabil este faptul că prin intermediul lui Eminescu ajunge Creangă la Junimea și tot poetul este cel care apreciază valoarea scrierilor sale și-l îndeamnă spre ceea ce-l va consacra, spre cariera de scriitor. Astfel, în septembrie, Creangă va citi la întâlnirea Junimii din casa lui Iacob Negruzzi, povestea Soacra cu trei nurori. Aceasta va fi publicată în Convorbiri literare la 1 octombrie, apoi, cu o relativă constanță, va continua publicarea la 1 decembrie a Caprei cu trei
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
apare Punguța cu doi bani, Dănilă Prepeleac la 1 martie și Povestea porcului la 1 iunie 1876. Ion Bălu este sceptic în ceea ce privește datele acestea, sau mai bine zis în ceea ce privește timpul scurt: „Toate evocările contemporanilor vorbesc despre greutatea cu care Ion Creangă își definitiva textele. De aceea este greu de crezut ca în opt luni de zile să fi scris toate narațiunile menționate.” (9, p. 147 ) „Bojdeuca de căsuță” din mahalaua Țicăului a fost locul cel mai plin de liniște și pace
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
au găsit în Iași. În cerdacul din spatele casei stăteau împreună până noaptea târziu și priveau cerul și dealurile din jur, povestindu-și visele, dragostea sau neliniștile. Acele nopți, rememorate în lipsa prietenului drag, îl scufundă în nostalgie și în decembrie 1877, Creangă îi scrie poetului cu emoție: „coșcogemite om ca mine, gândindu-se la acele vremuri, a început să plângă...” (3, p. 60 ) Tot în perioada șederii lui Eminescu la Iași publică Povățuitoriu la cetire prin scriere după sistema fonetică, carte asupra
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
revizor școlar. La 13 iunie, Eminescu este angajat „redactor administrator” la Curierul de Iași, dar in octombrie 1877, în urma unui conflict cu directorul Tipografiei Naționale, unde se tipărea Curierul, Eminescu pleacă la București, unde va lucra în redacția ziarului Timpul. Creangă își trăiește cu greu singurătatea, și scrisorile trimise lui Eminescu dovedesc acest lucru. Față de „Bădia Mihai”, „fratele” drag, Creangă își manifestă dorul cu simplitate mișcătoare, pură, așa cum reiese din scrisoarea datată 1880: „Bădie Mihai, Ce-i cu Bucureștiul, de ai
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
unui conflict cu directorul Tipografiei Naționale, unde se tipărea Curierul, Eminescu pleacă la București, unde va lucra în redacția ziarului Timpul. Creangă își trăiește cu greu singurătatea, și scrisorile trimise lui Eminescu dovedesc acest lucru. Față de „Bădia Mihai”, „fratele” drag, Creangă își manifestă dorul cu simplitate mișcătoare, pură, așa cum reiese din scrisoarea datată 1880: „Bădie Mihai, Ce-i cu Bucureștiul, de ai uitat cu totul Ieșul nostru cel oropsit și plin de jidani? O fi musai viața burlăcească pe acolo, dar
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
M-am întâlnit cu fratele Conta. La Ieși ninge frumos de ast-noapte, încât s-a făcut drum de sanie, Ciricul parcă e mai frumos acum . Vino, frate Mihai, vino, căci fără tine sunt străin. Te sărut pe frunte, ION CREANGĂ” ( 3, p. 62 ) Nu putem să nu remarcăm familiaritatea și sensibilitatea relației dintre cei doi prieteni. O persoană căreia îi mărturisești că absența ei te face să te simți străin, nu poate decât să-ți fie parte din suflet. Prin
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]