13,459 matches
-
dar mai ales de Antoine Compagnon - a „post-literaturii”, de un gînditor francez de stînga, pentru care ruptura este o experiență, o fantasmă, nu o informație. Literatura franceză contemporană tinde - dacă nu e mai corect să spun tindea - să i se conformeze, prin cele două mari paradigme de stil pe care le putem detecta studiindu-i producțiile: minimalismul de la Minuit (proza fenomenologică despre care tocmai am vorbit, aceea a privirii neutre, care „absolutizează”) și literatura enunțării, cea care, prin felurite autoficțiuni, Încearcă
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
imite. Pentru a Încrca să existe, ei trebuie să scrie altfel. Ce au romancierii francezi de spus lumii literare, ce au ei de propus publicului amator de literatură? O parte a răspunsului se regăsește În exigențele cărora trebuie să se conformeze o carte premiabilă. O alta s-ar putea formula astfel: pentru că astăzi scriitorii cei mai traduși trebuie să fie agreabili, simpatici, alerți, ca niște regizori de sitcom (vezi Amélie Nothomb sau Daniel Pennac), unii scriitori francezi propun ficțiuni inventive, săltărețe
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
început. După aceea, orice devine cu putință. În Noaptea regilor de Shakespeare, Malvolio, înalt dregător pătruns de importanța persoanei sale, cade în capcana unei pretinse scrisorele de amor și se înfățișează la Curte gătit cu o pereche de ciorapi galbeni, conformându-se astfel exigenței formulate, chipurile, de autoarea misivei. Spectatorul, prevenit din timp de farsa pusă la cale, asistă, ca de obicei, la supravegherea ludică montată cu grijă de adversarii lui Malvolio. El li se alătură, amuzat, celor ce-și bat
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
realitatea socială și politică. Care este impactul acestei viziuni structurate despre lume, cînd ea se repetă de-a lungul întregii zile pentru heavy viewers? Gerbner demonstrează că aceștia cei care privesc mai mult la televizor au tendința de a se conforma acestei lumi, pe care ei o cred reală 103. Ei se vor comporta ca victime, vor deveni cu ușurință manipulabili, lipsiți de originalitate, îi vor respinge cu vehemență pe cei marginali, vor reclama pedepse severe pentru rebelii de orice ordin
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
și închidere circulară descrise de Baudrillard, care contribuie la aceasta fără să știe. Tautism: contracție a doi termeni, autism și tautologie. Autism, boală a auto-închiderii, unde individul nu încearcă nevoia de a comunica gîndirea sa altuia, nici de a se conforma gîndirii altora și, deci, singurele interese sînt cele ale satisfacției organice sau ludice 113. Tautologie: se numește tautologie orice propoziție identică, al cărei subiect și predicat sînt unul și același concept 114, sau încă, după părerea lui Wittgenstein, orice propoziție
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
soluționarea treburilor noastre zilnice dacă Descartes ar fi trebuit să construiască geometria sa analitică fundamentală pe un cadru de raze convergente. Și amintiți-vă totodată că a fost nevoie de un Einstein pentru a înțelege un univers care nu se conformează grilei carteziene. Rețelele de acest tip pot fi alcătuite din vectori care își desfășoară acțiunea dinamică pe verticală și orizontală, dar pot fi și simple coordonate ale unei șarpante ordonatoare, doar în sensul indicat mai sus. Aici mă pot referi
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
vectorii excentrici apar în orice număr și pot fi orientați către ținte exterioare pluridirecționale. Figura 6 ne arată, de asemenea, combinarea celor două modele de forțe într-o singură structură. Astfel, în figura 5 vedem ordinea spațială căreia i se conformează forțele de compunere, în timp ce figura 6 schematizează comportamentul acestor forțe compoziționale înăuntrul șarpantei date. În ambele cazuri, combinarea a două modele disparate face ca relația să fie destul de complicată. În cadrul ordinii spațiale, ea face posibilă prezența simultană a spațiului focalizat
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
lui. El întărește planul frontal. În natura moartă a lui Matisse intitulată Vase, toate cele cinci obiecte sunt așezate vertical, distingându-se de ceea ce ar putea fi orientarea lor spațială, dacă ar pluti în spațiu în imponderabilitate. Acestea însă se conformează vectorului excentric vertical în diferite grade. Numai urciorul alb din partea de sus în stânga urmează explicit direcția verticală. Această stabilitate îi conferă o dominantă greu de egalat de alte obiecte. Ca stabilitate îi urmează tigaia cu capac, a cărei întindere pe
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
fiind cea mai de seamă atestare a faptului ca atare. Către sfârșitul secolului al XIX-lea, respectiva cerință de a servi confortului vederii noastre era resimțită atât de tare, încât teoreticienii și artiștii au pretins ca și sculptura să se conformeze unei suprafețe frontale plane. În importanta sa carte Problema formei în arta vizuală (1893), Adolf von Hildebrand sugera că sculptorul ar trebui să conceapă figura ca așezată între două panouri de sticlă paralele, astfel încât punctele sale exterioare să le atingă
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
atunci când un privitor ce stă în picioare - de exemplu, într-o cameră dreptunghiulară - stă cu fața în direcția indicată de săgeata plină din figura 21a. Disonanța creează o tensiune care se atenuează în momentul schimbării poziției privitorului, pentru a se conforma uneia dintre axele structurale ale camerei. În principiu însă, mai este posibil ca, deplin concentrat în sine însuși, cineva să persevereze pe linia propriei orientări care să fie axa centrală a reprezentării, astfel încât camera să iasă din cadru, așa cum indică
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
mai complexe pot folosi ceea ce Webster numește patriotic, principiul Union Jack - adică structura radială formată din opt raze principale care împart suprafața rotundă în opt părți egale (figura 46). Oriunde s-ar potrivi faptelor o astfel de interpretare, compoziția se conformează modelului nostru concentric. Unele încercări de adaptare a coordonatelor excentrice arată ca și cum artistul s-ar fi limitat la a tăia colțurile unei structuri care suscită sistemul unghiular de coordonate. Într-o scenă a Nașterii Domnului de Masaccio, de exemplu, puternicele
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
subiectului nostru. O privire aruncată în urmă la cupa lui Duris (vezi figura 44) ne va convinge că un mare artist a fost capabil să folosească incongruențele inerente formatului circular în propriul avantaj. Toate formele verticale sunt făcute să se conformeze centricității compoziției. Spatele lui Hercule este curbat, părțile de sus ale scaunelor sunt întoarse oarecum spre centru, copacul își neagă verticalitatea, până și caracterul direct al excentricității gazdei ce stă în picioare este temperat de înclinarea grațioasă a capului și
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
decât alte mijloace artistice. Pictura și sculptura au tendința să fie evitate din cauza complexității formelor lor: deseori tributare repertoriului infinit al figurilor umane, animalelor sau peisajelor, își dezvăluie structura compozițională proprie doar indirect, ca șarpantă implicită. Prin contrast, clădirile se conformează prin formele lor abstracte regulilor simple ale staticii fizice, bazându-se mai ales pe verticale și orizontale, pe linii drepte și curbe elementare, pe simetrie și repetiție. Într-un astfel de mediu, tema principală a investigației noastre se conturează și
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
desenul arhitectural și, din moment ce rețelele nu au un centru, sistemul centric este amenințat să fie neglijat. Totuși, sistemul rețelelor nu decide incontestabil. Chiar și pe terenul staticii fizice, Buckminster Fuller, designerul domurilor geodezice, a insistat ca grila rectangulară să se conformeze sensului ordinii specific umane, constrângând lumea fizică unei încorsetări carteziene. Triunghiurile din care sunt construite clădirile sale sferice se sprijină pe forme rotunde (figura 128); sferele ar constitui în viziunea acestuia unitățile elementare de construcție ale naturii. În cercetarea noastră
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
această carte i-au convins pe cititori că principiile compoziționale pe care le-am introdus sunt într adevăr aplicabile, nu numai în sensul în care centricitatea și excentricitatea, volumele și vectorii sunt concepte la care formele din diverse medii se conformează, fără a fi forțate, dar mai ales prin faptul că referirea la această schemă compozițională este necesară dacă vrem să înțelegem natura și sensul unei opere. Un cititor poate fi mulțumit cu atât și totuși să se întrebe dacă schema
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
datorită liniilor trasate pe deasupra imaginilor operelor analizate. Am observat că în operele propriu-zise aceste modele sunt doar implicit prezente, chiar dacă percepția tinde să le caute spontan. Această lipsă a prezenței efective naște deseori întrebarea dacă artiștii ale căror opere se conformează principiilor noastre compoziționale le-au folosit deliberat sau doar intuitiv. Folosirea intuitivă este pe de-a-ntregul posibilă dacă acceptăm că structura centrică și excentrică este inerentă oricărei perceperi depline. Cineva ar putea însă - examinând cu atenție prezenta carte - să devină
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
persoanei. Aceasta Întrucât acțiunea și conduita sunt rezultate ale voinței care pun În acțiune forța sufletească. Natura acțiunii psihomorale Acțiunea psihomorală este organizată În conformitate cu forța sufletească și voința care o determină. În oricare dintre acțiunile sale, persoana umană este fie conformă cu valorile și normele morale, fie În contradicție cu acestea. Acțiunea morală este precedată de intențiile persoanei respective, de ceea ce aceasta proiectează să realizeze și de scopurile pe care și le-a propus. Unii consideră că În intențiile care pregătesc
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
iar Înțelegerea lor depinde de o tratare comună a acestora. O dată stabilite aceste aspecte, vom analiza În continuare, procesul de Întâlnire interpersonală, apoi acordul sau Înțelegerea dintre persoane și dezacordul sau conflictul dintre ele. Credem că În felul acesta ne conformăm exigențelor pe care le impune Psihologia Morală. Înainte de a trece Însă la tratarea propriu-zisă a temei, notăm faptul că acordul și dezacordul, ca aspecte ale Întâlnirii, apar În cadrul acesteia, fie că se succed, fie că avem de-a face numai
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
p. 202) cu încă vreo nouă: „Se va autentifica”, „Se va urma” (un program stabilit, o indicație primită de sus), „Se vor lua cuvenitele măsuri”, „Se va mandata/ordonanța plata”, „La Comisiune”, „Spre știință”, „Spre neschimbare”, „Luat cunoștință”, „Ne vom conforma”. Bineînțeles, cu nici una nu se putea compune un vers ca acela din „Note de toamnă”, dar toate la un loc evocă stereotipurile genului de muncă pe care, „pentru pîine”, poetul a îndeplinit-o o vreme. Odinioară, e cam mult de-
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
-neacă/ Eu sorbeam mirul curat... Mai departe, comparația cu lebăda a rămas aceeași. Fiindcă Șerban Cioculescu scrie în încheierea articolului: "Propunem și altor amatori de înțe lesuri poetice noi și relevante, să reflecteze asupra acestei strofe"149, încercăm să ne conformăm pro punerii. Faptul că strofele întregii poeme au rămas în fond aceleași, deși au căpătat alt titlu, se explică prin același destin pentru Casandra și pentru lăutar. Din motive logice, schimbarea titlului trebuie făcută, deoarece Casandra, pe care o știm
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
1949 pentru a evita duplicarea. După cum se știe, această administrație este controlată de organele componente, landurile. Totuși, deoarece această situație ar însemna că guvernul federal german ar putea fi în mâinile autorităților de land dacă acestea ar refuza să se conformeze, constituția dă guvernării centrale o putere de intervenție numită "execuție federală" care, dacă ar fi folosită frecvent, ar putea rezulta în supravegherea atentă și controlul minuțios al acțiunii administrațiilor regionale. Separarea autorităților este unul din principalele moduri în care sistemul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
mai frecvent la presiuni subtile, chiar în statele autoritare. Rolul predominant jucat de Partidul Comunist în Uniunea Sovietică și în alte state comuniste a constituit cadrul de bază în pentru funcționarea justiției în aceste țări. Astfel, persoanele care nu se conformau idealului "socialist" aveau puține șanse să devină judecători. Așadar nu a fost nevoie să se folosească arme deschise de intimidare, cel puțin după Stalin și înainte de relativa deschidere a unor țări comuniste în anii '80. Concepția juridică pe care o
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
lor, deoarece ei ar putea fi împiedicați să pună la îndoială validitatea regulilor care se aplică. Sistemul legal se bazează pe o ierarhie de reguli. Aceasta înseamnă că judecătorilor li se poate cere să afirme dacă un document dat se conformează regulilor de rang superior și mai generale pe care se bazează documentul. Acesta este unul din principiile statului de drept. În situația în care curților de justiție li se permite să decidă asupra unei astfel de chestiuni, adjudecarea regulilor este
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
controlului de constituționalitate Controlul de constituționalitate a apărut indirect din principiul arbitrajului. Acolo unde două sau mai multe autorități se află în postura de a solicita supunere, un organ trebuie să decidă căreia dintre aceste autorități trebuie să i se conformeze cetățeanul. Această problemă apare în special în statele federale, din moment ce, în aceste sisteme, două tipuri de autoritate sunt considerate egale în statut. Curțile supreme au fost alcătuite așadar mai întâi de toate pentru a adjudeca în dispute între aceste autorități
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
validitatea acțiunilor lor. Totdeauna au existat juriști pregătiți să întreprindă aceste activități. Dreptul a fost plasat și în serviciul politicii democratice: politicienii liberali au inventat un instrument legal, constituția, și au oficializat-o, în așa fel încât toată lumea să se conformeze în mod "natural" dispozițiilor sale. Astfel, într-un sens, "juridizarea" politicii este aproape un fenomen natural. De fapt, și dezvoltarea justiției administrative este o formă de juridizare a politicii, în aceea că acțiunile celor mai multe dintre organele publice trebuie să capete
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]