13,881 matches
-
mea, dacă nu chiar tipul ăla, Martin Amis, scriitorul. Avea un pahar de vin și o țigară - și o cărțulie, una ieftină. Părea ceva serios. Și el la fel, într-un fel. Mic, îndesat cu părul lung... Ambele uși ale localului erau deschise în noaptea fierbinte. Cam așa par să stea lucrurile la începutul verii, zile călduțe și nopți fierbinți. E o nebunie. Merge orice. Cum ți-am spus, eram într-o dispoziție deosebită, așa că am căscat, am sorbit un strop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
locale susțin că Little Italy e cea mai curată și sigură enclavă din Manhattan. Când pe stradă se ivește împleticindu-se vreun drogat sau unul din Bowery 1 cu ochi roșii de atâta băutură, imediat ies din cel mai apropiat local italienesc cinci haidamaci încruntați, cu bâte de baseball și toporiști. După părerea mea, Little Italy seamănă mai mult cu Village. Zidurile scărilor de incendiu păreau să fie folosite pe bune de două ori pe săptămână - erau negre ca tăciunele. Atmosfera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
îmi amintea de ceva. Îmi amintea de cât de cuminte fusese măseaua mea cea mișcătoare de cel puțin o săptămână sau două încoace. În timpul unui prânz de un carnivorism de-a dreptul fanatic, pe care l-am luat într-un local argentinian de pe Eighty-Second Street, prietenul meu Fielding m-a asigurat din nou în ceea ce privește problema Lorne-Caduta. Toate conflictele, mi-a explicat el, se vor rezolva în clipa în care vom fi în posesia scenariului definitiv. Starurile te înnebunesc invariabil în felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
bar pentru țipi singuri, și aici nimeni na mai încercat să mă oprească să intru. Citisem despre cuiburile astea de boli venerice în Scum și Miasma, ambele abordând o linie vădit arogantă. Acum un an sau doi umbla vorba că localurile astea sunt pline de stewardese, fotomodele și femei de carieră: cinci minute, două beri slabe și te trezeai într-o cameră de hotel, sau într-un apartament închiriat, cu servicii complete, cu vreo drăguță făcându-ți șpagatul peste față. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
nu-i pe Broadway, toamna trecută. Eram cam neliniștit din cauza accentului, dar de articulat? O face superb. Bun, moșule. Ce părere ai? — Eu zic să-l luăm pe Spunk. Am mers direct la un restaurant lambrisat, din zona plină cu localuri dintre străzile Fifth și Sixth pentru o discuție lămuritoare cu Christopher Meadowbrook. Era deprimant, după Preistoric. A fost suficient să-i arunc o singură privire lui Meadowbrook ca să-mi dau seama că nu ne e de folos. Scaunele cu spătarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
vizionări, împreună cu Des Blackadder și Kevin Skuse. Poate s-o facă al dracului de bine. * Să luăm, de pildă, ziua de ieri. Unsprezece patruzeci și cinci, și m-am dus la Jack Spintecătorul, cel mai nenorocit și nereușit din multele localuri pe care le frecventez. Lada asta de gunoi nu era aglomerată: fata din spatele barului dispărea mai tot timpul, fără ca ochii noștri să se întâlnească. Cei doi sau trei nou-veniți au fost salutați, ascultați, serviți, dându-li-se băuturile și restul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
de o trupă de adevărați italieni laolaltă cu clienți întâmplători - ziliere de prin partea locului, cerșetoare reformate, măturători londonezi. Ai să găsești de toate soiurile aici, de la gunoieri până la manageri de condiție medie. Meniul este orientat spre pungile sărace, dar localul vinde băuturi. Altfel, cum și-ar fi putut aduna clienții? Azi am comandat o mâncare cu sos plus două salate și o carafă de vin roșu - ceea ce pentru mine, un veteran împătimit al localurilor cu pizza și burgeri, al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
este orientat spre pungile sărace, dar localul vinde băuturi. Altfel, cum și-ar fi putut aduna clienții? Azi am comandat o mâncare cu sos plus două salate și o carafă de vin roșu - ceea ce pentru mine, un veteran împătimit al localurilor cu pizza și burgeri, al lui Doner Den și Furter Hut, este echivalentul unei porții de orez nedecorticat și un pahar de vitamina C efervescentă. (Există prin preajmă localuri cu un meniu sănătos, conduse de hippies bătrâni sau de danezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
carafă de vin roșu - ceea ce pentru mine, un veteran împătimit al localurilor cu pizza și burgeri, al lui Doner Den și Furter Hut, este echivalentul unei porții de orez nedecorticat și un pahar de vitamina C efervescentă. (Există prin preajmă localuri cu un meniu sănătos, conduse de hippies bătrâni sau de danezi morocănoși. Dar nu vreau să mănânc căcatul ăla. Nu vreau să-l mănânc.) Tocmai așteptam să-mi vină potolul când, prin ușa deschisă, își făcu apariția Martin Amis - știi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
de danezi morocănoși. Dar nu vreau să mănânc căcatul ăla. Nu vreau să-l mănânc.) Tocmai așteptam să-mi vină potolul când, prin ușa deschisă, își făcu apariția Martin Amis - știi tu, scriitorul cu care începusem să pălăvrăgesc mai deunăzi. Localul era plin și el a ezitat până când a văzut locul liber de la masa mea. Nu cred că m-a văzut și pe mine. Martin s-a așezat în fața mea, a scos imediat o carte din buzunar și a deschis-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
sunt răi și lacomi dar bătrânul Gary e un laș - da, un laș norocos. Fielding mi-a spus că pot să mă aștept la greutăți din partea lui Lorne în câteva probleme. Lorne vrea un Gary cu îmbunătățiri. În loc de proprietar de local sau șef de cârciumă, Lorne vede în Gary un celebru restaurator 2. L-a mai deranjat și problema vârstei Fielding mi-a povestit că Lorne venise chiar cu ideea ca Gary și Doug să fie frați, opusă celei de tată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
dispari, mi-a spus ea și s-a întors iar. De fapt, i-am ascultat sfatul. Am luat câteva pizza cât roata carului dintr-un snack-bar mongolez și m-am întors cu taxiul la hotel. Apoi am cinat la Barbarigo, localul meu italian de aici. Mâine e o zi mare. Mă întâlnesc cu Martina, așa că am mult de citit. Cadoul Martinei se numea Ferma animalelor și era de George Orwell. Ai citit-o? E genul meu. Mi-am potrivit veioza și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
cum ai lua-o. La cincisprezece ani mă simțeam mare și nerăbdător, și gata să-mi folosesc aptitudinile. Dimineața devreme ridicam lăzile împreună cu Fat Vince. Toată ziua duceam mesaje la Wallace & Eliot. Seara îl ajutam pe Fat Paul să golească localul, pe Shakespeare, de bețivani. Nu... nu prea văd de ce îți împui capul cu toate poveștile astea. Momentele unei călătorii nu au nici o importanță când călătoria nu are nici o destinație, ci doar un sfârșit. Femeile merg pe stradă - își croiesc drumul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
faptul că gura tuturor femeilor a jucat într-un anume fel rolul de gazdă pentru a bărbatului... Toate. Fără nici o excepție. Chiar și scumpele noastre bătrânele, sanctificatele bunicuțe, până și fosilele chircite, ghemuite ca papagalii aflați prin colțurile sălilor din localuri - toate au făcut-o. Fir-ar al dracului să fie. Toate au făcut-o, sau o vor face cât de curând... în zece, douăzeci de ani, o vor fi făcut-o toate, tot ce se cheamă femeie în viață. Surori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
bancar italian sau despre nașterea corporațiilor americane. Nu știu de ce. Jucăm șah. Întotdeauna câștig. Sunt bun: șahul e singurul domeniu în care m-am realizat. Pe vremea tinereții mele jucam la repezeală pentru cinci lire prin cafenelele din Hampstead și localurile din Baywater... Îmi termin vinul. Ea golește scrumiera și închide ușa terasei. Totul e așa de civilizat. Apoi mergem la culcare, dar despre asta mai târziu. Mai întâi îl iau pe Shadow la o plimbare sub clar de lună. Aștept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
ocupat. Și în timp ce zăceam mototolit la bar, scotocind după ultimii bani, așa cum fac bețivanii de obicei, am auzit ceva ce n-am crezut niciodată că mi-ar face vreo plăcere, mi-am auzit propriul nume - John Self - rostit pe pagerul localului. M-am dus la telefonul roz. Ea e, mi-am spus eu. — Da. — Sfârșitul. Totul s-a terminat. Vocea oloagă. Râsul olog. — Tu, am spus eu. O, te rog, vino, hai s-o facem. Acum. Sunt pregătit. Perfect. Ascultă. Există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Grande Chaumière și n-aveam nici un ban, a trebuit să mă întrețin singură. Mi-am găsit de lucru ca serveuză într-un mic restaurant din cartierul Saint-Germain-des-Prés. După vreo lună, o cucoană foarte drăguță, care îmi remarcase silueta în acel local, mi-a propus să fiu manechin la Schiaparelli, cea mai elegantă casă de modă din Paris. Am acceptat imediat, fiindcă mi se părea mai convenabil decât să servesc cafele. Am lucrat ca manechin vreo opt luni. De la casa de modă
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
temeți? - Adevărul e că sunt foarte ocupată toată săptămâna. Inclusiv unele duminici. Și duminica ce urmează sunt de serviciu. - Bunăoară, ați putea să vă permiteți câteva clipe de relaxare sâmbătă, pe la 7 ori 8 seara? V aș invita la un local select, unde nu vă poate fi teamă că vă compromiteți!? - Știu și eu... Era vizibilă tendința de a ceda, mai ales că intervenise ceva neprevăzut. Poate era necesar să-l scoată la margine de rând pe acel nelipsit nu din
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
aer liber, la terasă, unde se puteau bucura de o ambianță deosebită. Ina nu se formaliză. Nu avea ce să-i reproșeze lui Alex. Acesta se prezentase în toate ocaziile ca un prieten adevărat. A invita o fată la un local public nu era un lucru neobișnuit. Se întâlniră în preajma porții principale a Grădinii publice, alăturară unui salut reciproc zâmbete de tandrețe și, cu pas măsurat, încercară să schimbe impresii despre seara care era calmă și care prevestea o atmosferă de
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
ajungem. I-am spus că sunt dispus să rămânem prieteni și tot bla-bla-bla-ul care se spune în situațiile astea. Țin minte că eram în acel mo ment undeva pe lângă Schitul Măgu reanu și că mâncam niște clătite la un mic local. Ea se oprise din mâncat și se uita la furculiță. După ce-am ter minat cu discur sul meu stângaci și artificios, a tăcut o vreme. Apoi a murmurat ceva ca pentru ea. „Ce-ai spus?“, am întrebat-o, uitându
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
nu prin ciudățenia ei nemaivă zută, cât prin faptul că e ade vărată. Zaraza, mai precis Zarada, este un nume țigănesc tradițional. El înseamnă Minunata. Femeia foarte tânără ce-și făcuse intrarea, în seara fatală când a început totul, în localul Vulpea Roșie de pe Șelari, la brațul unui ins oarecare dintr-un grup vesel, era într-adevăr țigancă, avea fața aspră, buzele ca de bărbat senzual și părul atât de negru și de lucios, încât de bună seamă că fusese dat
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
a fost Gardel al nostru, atât prin muzica lui, cât și prin viața romanescă pe care a dus-o. La Vulpea roșie toată lumea venea pentru Cris tian Vasile, așa cum Zavaidoc, altă glorie a momentului, făcea să prospere Înge rașul, faimosul local al Vio ricăi Athanasiu. Cei doi mari nu se iubeau. Za vaidoc era cu bandele de la Bariera Vergului, conduse pe-atunci de Borilă. Le plătea ca să-l protejeze. Cristian Vasile își dădea obolul celor din Tei, de la Maica Domnului, frații
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
ieși după el. Intră în odaia impro vizată a artiștilor, unde dădu peste îmblânzitoarea de șerpi des puiată pe jumătate, gâdilată de dresorul de porumbei și râzând vulgar. Cristian Vasile era la o cârciumă din preajmă. Nu mânca niciodată în localul unde cânta. Îl găsi la cârciumă, stând la o masă, singur, cu un pahar de absint. I se așeză în față. Băură îm preună, vorbiră ore-n șir (ce-și spuseseră nu vom ști nici odată), se apucară de mână
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
totul despre tine, de asta ți se și Îngăduie aproape totul. Zahanaua era murdară și Întunecată, mușteriii o afumau cu Înverșunare, la radio se auzea cântând Angela Similea. Nu știa unde să se așeze, nu se vedea nimic Înăuntru, pentru că localul era, de fapt, amenajat În pivnița unei foste case boierești, iar ferestre nu erau decât două, sus, aproape de tavan, Înguste, năclăite de jeg, așa că lumina cădea pe umerii oamenilor parcă puroind din bubele cerului. Lângă toaletă era o masă liberă
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
am găsit! Ce faci? De unde vii? Se clătina, iar chipul Îi era boțit de vin, de ceartă, de remușcare, de neputință, de minciună. Știa că el fusese acolo, În Zahana, că auzise totul și că de asta fugise precipitat din local. — De unde să vin, de la școală - și i-a zâmbit, mulțu mit că ea Îl ținea de braț pe stradă și că din când În când sânul ei Îl atingea, că șoldul i se lipise de coapsa lui, prin ploaie. Fugi
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]