13,881 matches
-
alta? Nici nu-și închipuiau ele cît de rapid se putea schimba totul. N-a trecut mult și au început întîlnirile, chefurile, petrecerile. Cine și-ar fi imaginat că pe vreme aceea în București existau cel puțin o duzină de localuri luxoase în care se mînca porcește, și se putea chefui pînă dimineața? Lume multă, majoritatea necunoscuți, de toate vîrstele, de la tinerei de bani gata pînă la babalîci spilcuiți care puțeau a naftalină. De fiecare dată se nimerea să găsească masa
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
ta de cealaltă parte a aleii ai rampa de spălare, rezervorul de apă și stația de pompare. Spre stînga sînt amplasate în ordine remizele autospecialelor pentru carburanți și depozitul de materiale. În sfîrșit înspre dreapta, observi și singura clădire luminată, localul pentru săli de clasă. N-aveam cum să dau greș, era singura lumină care ardea în tot parcul, mă expuneam puțin ca să ajung pînă acolo, dar nici prin cap nu-mi trecea să dau înapoi. Noroc cu geamurile sparte, altfel
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
plăcere și se bucura să recunoască acest lucru. În rest, bătea străzile trăgându-l și pe Petru după ea. Trăia Într-un provizorat continuu și se Îngrozea la gândul că această legătură i-ar putea fi fatală. În așteptarea revelionului, localul găzduia o nuntă. Mirii, foarte tineri, palizi, În capul mesei. Părinții, rude apropiate, colegi, probabil, În total vreo douăsprezece perechi. Confetti, lampioane. Spre ea se Îndrepta tot mai apăsătoare privirea unui bărbat Încă tânăr, cu ochelari cu ramă de sârmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
grosime Istoria literaturii germane a lui Friz Martini, atât de lăudată prin anii '70, mai ales de sașii cu cerere de plecare definitivă din România sau pe cea a literaturii italiene a lui De Sanctis. Revistele acceptate În acest distins local erau Dilema, 22 și România literară, iar editurile agreate: Humanitas, Univers, Nemira, All. Mulți dintre obișnuiții localului aveau În biblioteci prima ediție a Epistolarului precum și Minima Moralia despre care, cei mai bine informați, susțineau că ar fi apărut În Occident
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
sașii cu cerere de plecare definitivă din România sau pe cea a literaturii italiene a lui De Sanctis. Revistele acceptate În acest distins local erau Dilema, 22 și România literară, iar editurile agreate: Humanitas, Univers, Nemira, All. Mulți dintre obișnuiții localului aveau În biblioteci prima ediție a Epistolarului precum și Minima Moralia despre care, cei mai bine informați, susțineau că ar fi apărut În Occident, În versiune integrală, dar sub pseudonim: Adorno, cică. Voci cârcotașe autorizate susțineau chiar că Adorno ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
poate, a zis domnul Tobă. După noaptea petrecută În autocar cu zăluda aia din Senegal ale cărei picioare Încă le mai simțea pe umeri ca niște funii de cărat mobilă, nimic nu i se mai părea peste puterile sale. În local nu era nimeni. S-au așezat la o masă și au Început să citească meniul așteptând să Îi Întrebe cineva ceva. În vremea asta noi doi mâncam În bodega foarte șic de altfel de lângă Maria Tereza. Așa Îi zicem noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Și ce făceați împreună? Lorna începu să-și roadă unghiile. Vorbeam și noi ca fetele, mergeam la audiții, umblam după mâncare și băutură prin baruri. — Ce fel de baruri? am întrerupt-o. — Ce vrei să spui? — Adică locuri drăguțe? Bombe? Localuri preferate de soldați? — Aha! Localuri din Hollywood, în care era puțin probabil să mi se ceară cartea de identitate. Tensiunea arterială începea să-mi revină la normal. Tu i-ai spus lui Betty despre casa de pe Orange Drive, unde locuiai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
începu să-și roadă unghiile. Vorbeam și noi ca fetele, mergeam la audiții, umblam după mâncare și băutură prin baruri. — Ce fel de baruri? am întrerupt-o. — Ce vrei să spui? — Adică locuri drăguțe? Bombe? Localuri preferate de soldați? — Aha! Localuri din Hollywood, în care era puțin probabil să mi se ceară cartea de identitate. Tensiunea arterială începea să-mi revină la normal. Tu i-ai spus lui Betty despre casa de pe Orange Drive, unde locuiai, nu? întrebă Millard. — Îhî. Adică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
opărit rău de tot. Numele lui Madeleine Sprague nu apărea în carnețel și nici nu s-a ivit în discuție cu ocazia interogatoriilor. După investigarea ceor 243 de nume, n-a apărut nicăieri nici o limbistă și nici o pistă spre un local pentru lesbiene, iar eu verificam în fiecare seară avizierele de la secția University, ca să văd dacă nu cumva vreuna din celelalte echipe s-a prins de existența sosiei Daliei. Dar nu, nici una nu aflase nimic, așa că am început să mă simt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
că ăi mai buni din ramură sunt cei de la categoria pană. L-am contrazis: Niciodată și nicicând zic eu. „Cei din categoria mijlocie. Zale, Graziano, La Motta, Cerdan. Ce, mă iei de fraier?“ — Mai e în oraș? — N-aș crede. Localul ăsta-i al meu și n-a mai dat pe-aici. Vrei să-ți iei revanșa? Să pui de-un meci? — Vreau să-l scot din rahatul în care s-a băgat singur. Bătrânul pugilist mi-a cântărit cuvintele, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Înăuntru, în Zimba Room, erau un fum gros să-l tai cu cuțitul, soldați și jazz de la tonomat. Madeleine stătea la bar și sorbea dintr-o băutură. M-am uitat în jur și am văzut că-i singura femeie din local și că deja se află în centrul atenției - soldații și marinarii se înghionteau și își transmiteau unul altuia vestea cea bună, făcând semn spre silueta îmbrăcată în negru și șușotind pe seama ei. În fundul sălii am găsit un separeu vărgat, plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Îi arestam pe șoferii beți, dejucam întâlnirile lor amoroase aprinzând luminile roșii ale girofarului, dădeam amenzi cu carul și, în general, eram pe fază la orice chestie suspectă. Pe Hoover și Vermont răsăreau ca ciupercile după ploaie o mulțime de localuri drive-in, restaurante curățele unde puteai să mănânci în mașină și să asculți muzică la boxele agățate lângă ghișeu. Petreceam ore întregi în parcarea lor, ascultând be-bop pe postul de radio KGFJ, cu stația de emisie-recepție dată la minimum, în caz că apare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
-o ieșind degajată, transformată în Dalia Neagră și pusă la patru ace. Aruncă valiza pe bancheta din spate a Packardului, apoi intră în Zimba Room. Am lăsat să treacă un minut, după care am pornit într-acolo și am scrutat localul din pragul ușii. La bar erau doar câțiva gradați. Separeurile vărgate erau goale. Madeleine stătea singură și sorbea dintr-un pahar. La câteva scaune mai încolo doi soldați își îndreptau uniforma, pregătindu-se s-o abordeze. Se năpustiră asupra ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
un grup de trei pentodauri din constelația Gemenilor, care sorbeau din trei sonde suc de nutreț, două cilioaie de 19-17 ani care, deși nu arătau prea bine, arătau niște poze, doi plutonieni și un plutonier, mic și verde, probabil sectoristul localului. Nici n-apucaseră să treacă pragul că, de după o perdea vișinie pe care scria „Puteți intra și în bucătărie”, se ivi un chelner pe rotile și-i conduse piruetând în jurul lor, la o masă de șase locuri. — Doriți să fiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
și văzură în curând, după un zbor planat de câteva minute, platforma de primire a navelor, înconjurată de magazinul mixt, de barăcile frumos tipizate ale exploratorilor, serele de gogoșari, casa de cultură, mica fabrică de conserve, stația de mecanizare și localul familial. Asatelizară lin, în chiotele de bucurie ale celor vreo cincizeci-șaizeci de lucrători câți număra singulara așezare experimentală, apoi ieșiră din navă în frunte cu comandantul Felix S 23. La picioarele scării, asudat de nerăbdare, îl aștepta responsabilul satelitului, tov.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
tovărășește pe umăr. Din tov. Pătrașcu se văzu cum iese praful. — Să mergem noi oleacă mai la umbră - făcu popular tov. Roșca 7, ducând pe după umeri volumul de aer dislocat de corpul tov. inspector Pătrașcu. Dânsul e tov. Petrică, responsabilul localului familial, îl arătă el pe un om mic, rotofei, numai zâmbet. Tov. Petrică, ia fugi matale înainte și trage-un protocol pentru tovarășii, să nu creadă c-au nimerit la satelit străin. Tov. Petrică se-nclină și fugi iute spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
om mic, rotofei, numai zâmbet. Tov. Petrică, ia fugi matale înainte și trage-un protocol pentru tovarășii, să nu creadă c-au nimerit la satelit străin. Tov. Petrică se-nclină și fugi iute spre locul de muncă. Porniră cu toții spre localul familial. — Dom’le, credeam că nu ne mai găsiți. Trecusem pe conserve - zise tov. Roșca. Visam numai galben, de la rapița asta. Poftiți pe-aici. Intrară într-un salon intim al localului familial, frumos amenajat, cu o masă lungă, tovărășească, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
fugi iute spre locul de muncă. Porniră cu toții spre localul familial. — Dom’le, credeam că nu ne mai găsiți. Trecusem pe conserve - zise tov. Roșca. Visam numai galben, de la rapița asta. Poftiți pe-aici. Intrară într-un salon intim al localului familial, frumos amenajat, cu o masă lungă, tovărășească, în centru. Pe masă se găseau vaze cu flori și rapiță, păhărele cu ulei „Shell” pentru roboți și țuică „Haidouk” pentru oameni, tacâmuri, mezeluri, antreuri, de toate. Într-un colț, pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
mai era nimeni în inima lui, așa cum nu mai era nimeni în viața mea. Și când porniserăm numai noi doi la drum spre Emilian și vila lui din Pirinei eram foarte mândră. Îmi plăcea că atunci când poposeam la câte un local și ceream meniul toată lumea ne credea soț și soție. Eu, cu machiajul corespunzător, puteam părea chiar mai în vârstă, iar cum Angi era tânăr, ziceai că ne stă foarte bine împreună. Și îmi mai plăcea cum el avea tot timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
propria minte, protejată. Simultan, aud perfect ce se vorbește, sunt pregătită să fiu propria-mi imagine de perfecțiune. Senzația de greață ușoară pe care o am mă ajută să simt mai bine ce e în jur, ce mi se întâmplă. Localul e albastru închis cu negru, bărbații sunt la costume moderne, femeile sunt lejer și inedit îmbrăcate, iar eu sunt aici îmbrăcată în roșu, iar în minte port diversitatea și lucrătura în pietricele a unor veșminte thailandeze. Mă simt și eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
insulițele de verdeață înconjurătoare (conservînd hălci din strălucitorul parc domnesc de manej de odinioară, din și mai străvechea Grădină a Procopoaiei), frecventatorii întîrziați își grăbesc pașii, plecând de la consultațiile facultăților de Drept sau de Utilaj Tehnologic, instituții ce-și au localurile prin apropiere. La aceste ore înaintate ale serii, părculețul devenea spațiu de adunare pentru cei mai fioroși bețivi ai Bucureștiului. Sugativele internaționale. Alcooliștii emeriți, ce și-ar fi băut și sângele. Iar, după propriile spuse, "ar fi infectat și penicilina
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
celelalte păhărele nevăzute, ridicate către el din stradă, din ganguri, din demisoluri, de la fiecare colțișor de oraș, de către spuma băutorilor profesioniști. Chiar Diavolul alesese, pentru a citi din poezia lui Cristian Popescu, în armonie cu peisajul, un fragmențel intitulat "Local familiar". Toată familia mea benchetuiește la "Local familial". Bere. Lăutari. Antren. Mama aduce liliac alb în halbe. Verișoare. Toasturi. Bunicul, după tejghea, ascute cuțit pe cuțit, privește buchetul de liliac, râde, ascute: hîrșt, hîrșt, cuțit pe cuțit. Într-un colț
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
stradă, din ganguri, din demisoluri, de la fiecare colțișor de oraș, de către spuma băutorilor profesioniști. Chiar Diavolul alesese, pentru a citi din poezia lui Cristian Popescu, în armonie cu peisajul, un fragmențel intitulat "Local familiar". Toată familia mea benchetuiește la "Local familial". Bere. Lăutari. Antren. Mama aduce liliac alb în halbe. Verișoare. Toasturi. Bunicul, după tejghea, ascute cuțit pe cuțit, privește buchetul de liliac, râde, ascute: hîrșt, hîrșt, cuțit pe cuțit. Într-un colț, un țigan își înmoaie vioara în halba
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
o mângâie, o strigă. Berea scîrțîie-n halbe, scârțâie pozele pe la încheieturi. [...] Mama servește, părul ei se revarsă în bucle blonde peste marginile halbei. Toate rudele își trec mâna prin el înainte de a bea. Flutură rufele pe frânghie deasupra meselor din "Local familial". Toată lumea e adunată. Bunicii mei din flori, mătușile. Mie îmi aduce mama cei mai bine făcuți mititei, aduce liliac în halbe la "Local familial", unde toată familia 85 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI cu cârligul pe portofel). Talmudiștii
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
rudele își trec mâna prin el înainte de a bea. Flutură rufele pe frânghie deasupra meselor din "Local familial". Toată lumea e adunată. Bunicii mei din flori, mătușile. Mie îmi aduce mama cei mai bine făcuți mititei, aduce liliac în halbe la "Local familial", unde toată familia 85 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI cu cârligul pe portofel). Talmudiștii aia, zic, poartă înfășurată, în jurul degetelor, cîte-o sârmă... - Ăsta dezavua sârma... Nu se prea dădea în vânt după ea... Pe inelarul său se
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]