13,179 matches
-
care nu minte nu-și poate hrăni copiii" (Albert 1972:90). Eu propun un model intermediar, zugrăvind comentariul lui Simmel cu privire la diversitatea "structurilor sociologice", după cum le numește el. Unele instituții sociale, însă nu toate, pot funcționa corespunzător numai dacă frecvența minciunilor este minimă, însă nu complet inexistentă. În privința relațiilor care necesită prezența unei încrederi maxime ar trebui să ne îndreptăm atenția spre comentariul făcut de T.S. Eliot în cartea sa Patru cvartete (1969:172) că ființele umane pot tolera realitatea numai
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
pentru psihicul uman falsele iluzii sînt uneori mai avantajoase decît adevărul". Colson și Scheibe nu pledează pentru nesinceritatea intenționată, ci doar pentru o oarecare discreție în comunicarea adevărului. În alte contexte sociale în care încrederea absolută nu este un obiectiv, minciuna și înșelătoria pot fi tolerate și chiar necesare. În aceste contexte minciuna ar trebui folosită cu moderație, încît să nu devină neproductivă. A trăi într-o lume lipsită complet de minciuni ar fi ca și cum viața s-ar desfășura în algoritmi
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
și Scheibe nu pledează pentru nesinceritatea intenționată, ci doar pentru o oarecare discreție în comunicarea adevărului. În alte contexte sociale în care încrederea absolută nu este un obiectiv, minciuna și înșelătoria pot fi tolerate și chiar necesare. În aceste contexte minciuna ar trebui folosită cu moderație, încît să nu devină neproductivă. A trăi într-o lume lipsită complet de minciuni ar fi ca și cum viața s-ar desfășura în algoritmi, fără a cunoaște complexitatea ambiguității și a incertitudinii. În această privință, Robert
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
sociale în care încrederea absolută nu este un obiectiv, minciuna și înșelătoria pot fi tolerate și chiar necesare. În aceste contexte minciuna ar trebui folosită cu moderație, încît să nu devină neproductivă. A trăi într-o lume lipsită complet de minciuni ar fi ca și cum viața s-ar desfășura în algoritmi, fără a cunoaște complexitatea ambiguității și a incertitudinii. În această privință, Robert Murphy a făcut o observație interesantă, comentînd studiul lui Thomas Gregor asupra populației Mehinacu din zona rîului Xingu din
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
învecinate; "aproape orice activitate este vizibilă". Ei află multe detalii privitoare la activitățile fiecăruia, însă o mare parte din aceste informații nu sînt altceva decît bîrfe și nu ilustrează neapărat adevărul, deoarece, spune Murphy, "băștinașii Mehinacu se pricep să spună minciuni la fel de mult cum se pricep să înșele și să bîrfească". Astfel, avem de-a face cu o situație în care " Nimeni nu știe precis ce e adevărat și ce nu: toată lumea are multe dubii și puține certitudini". Obiectivitatea este o
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de-a face cu o situație în care " Nimeni nu știe precis ce e adevărat și ce nu: toată lumea are multe dubii și puține certitudini". Obiectivitatea este o amenințare pentru viața socială, amenințare împotriva căreia populația Mehinacu luptă prin numeroasele minciuni pe care le spun. Comentariile lui Murphy (1964: 1257) aprobă afirmația lui Simmel (1950:312) că: Pur și simplu nu ne putem imagina nici o interacțiune sau relație socială într-o societate care nu se bazează pe această recunoaștere reciprocă. Comentariile
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
întemeiată, chiar dacă nu se aplică în întregime populației Mehinacu, în ceea ce privește accentul pus pe necesitatea ambiguității și incertitudinii în relațiile interpersonale. El pledează împotriva unei sincerități absolute între soți, lucru menționat mai devreme în acest capitol. Monotonia unei lumi lipsite de minciuni poate fi dedusă cu ușurință dacă ne imaginăm cum ar arăta piesele lui Shakespeare în absența minciunilor pe care le conțin; proeminența minciunilor în opera lui a fost analizată pe larg de Ewbank (1983). După cum a spus Bulwer Lytton (1848
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
în relațiile interpersonale. El pledează împotriva unei sincerități absolute între soți, lucru menționat mai devreme în acest capitol. Monotonia unei lumi lipsite de minciuni poate fi dedusă cu ușurință dacă ne imaginăm cum ar arăta piesele lui Shakespeare în absența minciunilor pe care le conțin; proeminența minciunilor în opera lui a fost analizată pe larg de Ewbank (1983). După cum a spus Bulwer Lytton (1848:433), "nimeni nu a explorat mai profund misterele escrocheriei!" În studiul care contrastează valorile apreciate de occidentali
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
unei sincerități absolute între soți, lucru menționat mai devreme în acest capitol. Monotonia unei lumi lipsite de minciuni poate fi dedusă cu ușurință dacă ne imaginăm cum ar arăta piesele lui Shakespeare în absența minciunilor pe care le conțin; proeminența minciunilor în opera lui a fost analizată pe larg de Ewbank (1983). După cum a spus Bulwer Lytton (1848:433), "nimeni nu a explorat mai profund misterele escrocheriei!" În studiul care contrastează valorile apreciate de occidentali, menționat în capitolul 1, preferința mai
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
interpretează acest lucru ca un contrast între "o tradiție dominantă a valorii etice și valorile care accentuează inițiativa individuală și rolul autonom al individului". Presupun că preferința pentru o imaginație disciplinată poate fi pur și simplu considerată o pledoarie pentru minciuni mai puține la număr, însă mai eficiente. În ceea ce privește minciunile inofensive, aceasta este într-adevăr direcția în care se îndreaptă pledoaria mea; mă alătur părerii lui Mark Twain (1961) care consideră că minciuna trebuie perfecționată. Mă sprijin de asemenea și pe
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
dominantă a valorii etice și valorile care accentuează inițiativa individuală și rolul autonom al individului". Presupun că preferința pentru o imaginație disciplinată poate fi pur și simplu considerată o pledoarie pentru minciuni mai puține la număr, însă mai eficiente. În ceea ce privește minciunile inofensive, aceasta este într-adevăr direcția în care se îndreaptă pledoaria mea; mă alătur părerii lui Mark Twain (1961) care consideră că minciuna trebuie perfecționată. Mă sprijin de asemenea și pe afirmația lui Samuel Butler (1964:149) că "cel mai
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
fi pur și simplu considerată o pledoarie pentru minciuni mai puține la număr, însă mai eficiente. În ceea ce privește minciunile inofensive, aceasta este într-adevăr direcția în care se îndreaptă pledoaria mea; mă alătur părerii lui Mark Twain (1961) care consideră că minciuna trebuie perfecționată. Mă sprijin de asemenea și pe afirmația lui Samuel Butler (1964:149) că "cel mai bun mincinos este acela care minte cel mai puțin, cu maximă eficiență... ". Un sfat similar este dat, într-un limbaj mai direct, de
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
și înșelătoria sînt "o interpretare greșită oferită pentru a păcăli" și drept urmare sînt mai puțin condamnate din punct de vedere moral și implică mai puține sentimente de vinovăție. Poziționarea războiului la o extremă a criteriilor de aprobare sau dezaprobare a minciunii este ilustrată într-o afirmație a lui Machiavelli prin care acesta dă un sfat contrar părerii lui Butler, Ambler și a altor moraliști. Machiavelli accentuează permanent importanța onoarei și a gloriei cuceririlor militare. Totuși, chiar și așa, el scrie că
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Butler, Ambler și a altor moraliști. Machiavelli accentuează permanent importanța onoarei și a gloriei cuceririlor militare. Totuși, chiar și așa, el scrie că "liderii înțelepți nu încearcă niciodată să cîștige prin forță ceea ce pot cîștiga prin fraudă". Această preferință pentru minciuni aparține, bineînțeles, mincinoșilor; inamicul lor, păcălitul, nu are ocazia de a-și spune și el părerea. Dacă argumentele înșiruite anterior pledează în favoarea minciunilor mai eficiente, mai inofensive și mai puține la număr, nu includ în aceeași categorie minciunile rău-voitoare, poate
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
liderii înțelepți nu încearcă niciodată să cîștige prin forță ceea ce pot cîștiga prin fraudă". Această preferință pentru minciuni aparține, bineînțeles, mincinoșilor; inamicul lor, păcălitul, nu are ocazia de a-și spune și el părerea. Dacă argumentele înșiruite anterior pledează în favoarea minciunilor mai eficiente, mai inofensive și mai puține la număr, nu includ în aceeași categorie minciunile rău-voitoare, poate doar cu excepția contextului unui război. Dacă admitem faptul că minciunile nu sînt universal condamnabile și că pînă și prietenii noștri cei mai buni
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
preferință pentru minciuni aparține, bineînțeles, mincinoșilor; inamicul lor, păcălitul, nu are ocazia de a-și spune și el părerea. Dacă argumentele înșiruite anterior pledează în favoarea minciunilor mai eficiente, mai inofensive și mai puține la număr, nu includ în aceeași categorie minciunile rău-voitoare, poate doar cu excepția contextului unui război. Dacă admitem faptul că minciunile nu sînt universal condamnabile și că pînă și prietenii noștri cei mai buni sînt nesinceri, ar trebui să înțelegem mai bine răspîndirea minciunii, iar încrederea necondiționată ar trebui
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de a-și spune și el părerea. Dacă argumentele înșiruite anterior pledează în favoarea minciunilor mai eficiente, mai inofensive și mai puține la număr, nu includ în aceeași categorie minciunile rău-voitoare, poate doar cu excepția contextului unui război. Dacă admitem faptul că minciunile nu sînt universal condamnabile și că pînă și prietenii noștri cei mai buni sînt nesinceri, ar trebui să înțelegem mai bine răspîndirea minciunii, iar încrederea necondiționată ar trebui să se diminueze. Astfel, succesul minciunilor rău-voitoare ar întîmpina mai multe dificultăți
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
nu includ în aceeași categorie minciunile rău-voitoare, poate doar cu excepția contextului unui război. Dacă admitem faptul că minciunile nu sînt universal condamnabile și că pînă și prietenii noștri cei mai buni sînt nesinceri, ar trebui să înțelegem mai bine răspîndirea minciunii, iar încrederea necondiționată ar trebui să se diminueze. Astfel, succesul minciunilor rău-voitoare ar întîmpina mai multe dificultăți. Nivelul la care minciuna devine neproductivă ar trebui să devină mai scăzut, nu mai ridicat. Astfel, am asista la un proces dialectic în
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
unui război. Dacă admitem faptul că minciunile nu sînt universal condamnabile și că pînă și prietenii noștri cei mai buni sînt nesinceri, ar trebui să înțelegem mai bine răspîndirea minciunii, iar încrederea necondiționată ar trebui să se diminueze. Astfel, succesul minciunilor rău-voitoare ar întîmpina mai multe dificultăți. Nivelul la care minciuna devine neproductivă ar trebui să devină mai scăzut, nu mai ridicat. Astfel, am asista la un proces dialectic în care minciunile excesive, rău-voitoare, ar conduce la propria negare. Poate cel
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
condamnabile și că pînă și prietenii noștri cei mai buni sînt nesinceri, ar trebui să înțelegem mai bine răspîndirea minciunii, iar încrederea necondiționată ar trebui să se diminueze. Astfel, succesul minciunilor rău-voitoare ar întîmpina mai multe dificultăți. Nivelul la care minciuna devine neproductivă ar trebui să devină mai scăzut, nu mai ridicat. Astfel, am asista la un proces dialectic în care minciunile excesive, rău-voitoare, ar conduce la propria negare. Poate cel mai important ar fi dacă s-ar schimba definiția minciunii
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
încrederea necondiționată ar trebui să se diminueze. Astfel, succesul minciunilor rău-voitoare ar întîmpina mai multe dificultăți. Nivelul la care minciuna devine neproductivă ar trebui să devină mai scăzut, nu mai ridicat. Astfel, am asista la un proces dialectic în care minciunile excesive, rău-voitoare, ar conduce la propria negare. Poate cel mai important ar fi dacă s-ar schimba definiția minciunii, deoarece atunci oamenilor le-ar veni mai ușor să admită că și ei, ca toată lumea, se arată din cînd în cînd
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
minciuna devine neproductivă ar trebui să devină mai scăzut, nu mai ridicat. Astfel, am asista la un proces dialectic în care minciunile excesive, rău-voitoare, ar conduce la propria negare. Poate cel mai important ar fi dacă s-ar schimba definiția minciunii, deoarece atunci oamenilor le-ar veni mai ușor să admită că și ei, ca toată lumea, se arată din cînd în cînd nesinceri. Dacă cel mai ușor de păcălit este propria persoană, atunci pentru a evita acest lucru am avea nevoie
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
machiavelică este cu siguranță un avantaj care contribuie la propria prosperitate. Însă capacitatea de a înșela trebuie folosită moderat și rațional. Acest lucru este valabil în special pentru acele domenii ale vieții sociale unde utilizarea înșelătoriei este considerată justificată. Pericolele minciunii neproductive sînt mai mari pentru politicieni, polițiști, birocrați și persoanele cu profesii care le cer uneori să mintă. Nu putem presupune că o distribuire optimă a cinstei și nesincerității se va realiza, chiar în timp, printr-o tendință automată spre
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
găsit în bibliotecile în care am acces și în al doilea rînd pentru că au părut să susțină, să definească sau să contrazică ceea ce am vrut să subliniez. Avînd în vedere stadiul în care se află în prezent studiile sociologice asupra minciunii, cred că merită încercarea de a face cîteva remarci generale, în ciuda parțialității datelor pe care se bazează ele. J.L. Austin (1975:1) își începe seria de cursuri despre William James, Cum să folosim cuvintele, prin afirmația: Ceea ce vreau să spun
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de aceea efortul sociologic este întemeiat, însă, din fericire pentru membrii societății, multe se adeveresc. Drept urmare, n-ar trebui să fim prea dezamăgiți dacă acest studiu nu ne va provoca nici o revelație. Într-adevăr, Durandin (1972:6), după ce a studiat minciuna mai bine de 20 de ani în speranța de a ajunge la niște concluzii generale, a spus că a avut senzația că pășește pe cărări deja bătute. Studiul meu pe același subiect a durat mult mai puțin. Datele pe care
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]