15,310 matches
-
le asumi. Nu poți să spui de-a dreptul că atlanții au existat cu adevărat și că urmașii lor conduc lumea. Și nici că te simți, iremediabil, frustrat: ți s-a răpit - prin incendierea Bibliotecii - șansa de a cunoaște Marile Mistere; ai ajuns un neajutorat care trebuie să răsfoiască mii de tomuri pentru a afla, cât de cât, ceva. Ca și cum ai fi nevoit să reinventezi roata. Ți se întind milioane de capcane, miliarde. Toate cărțile publicate de la incendiu încoace. Te vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
răzbătătoare provocare: ieși naibii din putreziciune și adulmecă câmpiile! Ele nu se descompun nici măcar iarna, ele dorm câteva nopți în rădăcini și o iau de la capăt. Ieși și adulmecă primăvara păpădiilor coapte, primăvara melcilor însetați! Cămașa ascunde cât să descoase misterul. Privește! Văzul, comoditatea de a lua totul de-a gata, de a cuprinde cu privirea mereu alte margini, de a evada din spații, de a îmbrățișa îmbrățișatele, abandonatele, râvnitele, uitatele, destrămatele, desfăcutele, înmulțitele culori, contururi, forme. Vederea, cea mai infidelă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
era piesa de puzzle cu muchiile tocite. Privea pe fereastră: zăpadă, pe sub zid, un om, o pereche de ghete, pași. Cine era acel individ, cu ce era încălțat, spre ce i se îndreptau pașii nu interesa pe nimeni; urmele imprimau misterul, semnele se priveau din semne și era îndeajuns. Dacă acele amprente erau făcute sub o fereastră străină de un om străin, indiferența ar fi afânat zăpada până în cer. Ce importanță are cine a pășit, dacă pasul nu aparține ferestrei, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
viața. El împărțea veștile împăturite pe din patru și daruri pentru părinți cuminți, în cutii de carton îmbrăcate cu pânză albă. Eu nu am primit niciodată un colet scris pe două coloane cu creion chimic. Mă trezeam noaptea, în tindă misterul cubului legat cu sfoară de cânepă ispitea simțirile. Le miroseam pe toate. Aroma drojdiei desfunda cuptorul cu pâine (Crăciunul venea în tingirea de cozonac), Paștele înroșea cerul (o pasăre uriașă și-a făcut cuib deasupra norilor, Dumnezeu vopsea ouă), ciocolata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
cea de-a treizecea zi a lui aprilie. Începu să pună laolaltă ingredientele pentru festinul ce avea să vină. Era un proces dificil, dat fiind că ingedientul principal era cu totul și cu totul nou, desigur, și încă plin de mister pentu ea. Nu avea nici cea mai mică idee despre savoarea sa, despre duritatea, greutatea sau imponderabilitatea sa, despre culoarea sa sau despre puterea sa de a acționa ca un catalizator pentru a combina aromele într-un mod desăvârșit. Pregătirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
eu realizez în acest timp o identificare. Există o explicație a acestei forme de umbră care depășește cunoștințele mele de fizică''. Dar la imensele cunoștințe ale cui, făcea apel Discipolul, care mărturisise singur că nu avea habar de toate astea? Mister profund ca și cel al existenței unei ființe ca Discipolul. Silueta de umbră rupse tăcerea: - Recunosc, spuse, că m-ai luat prin surprindere. Data viitoare, voi opera după niște baze diferite. Se întrerupse. - Gosseyn, poți lua în considerare posibilitatea unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
manifestă. Ocupanții navei - este clar - nu depun nici un efort pentru a păstra indicativul. - Mulțumesc, zise Gosseyn-Ashargin. Greu de imaginat că trupul său se găsea pe undeva pe acolo în vreme ce eul său rațional rămânea aici, legat de corpul prințului moștenitor Ashargin. Misterul rămânea întreg. * În ziua a șasea, Enro transmise un mesaj prin video fonul public. Se vedea că jubila, iar în vocea lui se strecura o undă de triumf. "Sunt informat acum, de Marele Amiral Paleol, șef suprem al armatei noastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
sigură. Avea lacrimi în ochi. - Trebuie să-ți spun. Suntem pierduți. S-a întâmplat ceva cu distorsorul navei - s-a rătăcit. Căpitanul Free zice că ne vor trebui cinci sute de ani pentru a ajunge la baza cea mai apropiată. Misterul dispariției distrugătorului Y 381 907 era, în sfârșit, rezolvat. 15 Non-axiome Iată câteva dintre principiile Semanticii Generale: 1) Sistemele nervoase umane au o similitudine de structură, dar nu sunt exact la fel; 2) Orice sistem nervos uman este modificat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
flota Celui Mai Mare Imperiu. Va mai dura până când o nouă navă o va înlocui. Primul rezultat. Al doilea rezultat, și mai interesant pentru Gosseyn, Venus se găsea liber să-l urmeze pe Gorgzid. Nici un non-A nu putu explica misterul Eldred Crang. Elliott spuse: - Putem doar presupune că nu avea habar de existența Prezicătorilor și ca urmare nu a putut face o declarație privitoare la existența posibilă a unei previziuni pozitive. Descoperirea dumitale pare să arate că Crang este mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
după amiezii pe țărmuri de mare, vei afla ascunse salturi profunde în lanțuri de argint ca să cobori vertiginos, până amețești de amplitudinea căderii într-un onirism studiat și creativ. Vei descifra de asemenea taina înfrățirii și înmuguririi legumelor... fiecare cu misterul ei, vei dansa, visa și te vei înălța alături de balerine delicate, vei întâlni dragostea nevăzută și vei admira trecerile în revistă ale unor iubiri încolăcite! Povestirile pline de imagini cinematografice, drăgălașe, sunt calde, curgătoare, iar sâmburii înțelepciunii sunt plantați cu
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
vede, nimeni nu pare dispus să moară În prima zi a anului, sau dintr-un spital, omul acela din patul douăzeci și șapte, nici În car, nici În căruță, sau de la purtătorul de cuvânt al poliției rutiere, Este un adevărat mister cum, având loc atâtea accidente rutiere, nu există nici un mort, măcar așa, ca exemplu. Zvonul, a cărui sursă primară n-a fost niciodată descoperită, nu că asta ar fi avut, dacă e să ne gândim, prea mare importanță În lumina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Înțelegea de ce. De două ori se ridică de pe scaunul ei și se duse să Întredeschidă ușa cabinetului. Plicul continua să fie acolo. Mă port ciudat, o fi efectul culorii, gândi ea, să vină el odată și să se termine cu misterul. Se referea la șef, la directorul general, care Întârzia. Era zece și un sfert când apăru În sfârșit. Nu era un om vorbăreț, sosea, dădea bună ziua și imediat intra În cabinetul său, unde secretara avea ordin să intre numai după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Domnule prim-ministru, vă rog, nu v-aș deranja dacă n-aș avea un motiv foarte serios, am absolută nevoie să mă primiți, Când, Chiar acum, Sunt ocupat, Domnule prim-ministru, vă rog, Bine, dacă insistați atât, veniți, sper ca misterul să merite, Mulțumesc, vin În goană. Directorul general puse telefonul jos, băgă scrisoarea În plic, o puse Într-unul dintre buzunarele interioare ale sacoului și se ridică. Mâinile Încetaseră să-i mai tremure, dar fruntea Îi era lac de sudoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
decât s-o confirme, Are dreptate domnul grafolog, au fost cuvintele ei după ce a citit erudita demonstrație. Nu se Înțelegea Însă cum, fiind moartă, și toată numai oase, era În stare să omoare. Și, mai ales, să scrie scrisori. Aceste mistere nu aveau să fie lămurite niciodată. Ocupați să explice ceea ce li se Întâmplase după ora fatidică celor șaizeci și două de mii cinci sute optzeci de persoane care se aflau În stare de viață suspendată, am amânat pentru un moment mai potrivit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
ea, Cineva a scris că fiecare dintre noi este deocamdată viața, Da, deocamdată, numai deocamdată, Ce n-aș da ca toată această confuzie să se lămurească poimâine, scrisoarea, motivul pentru care nu mi-ați dat-o, totul, sunt obosit de mistere, Ceea ce numiți mistere este de multe ori o protecție, unii au armuri, alții au mistere, Protecție sau nu, vreau să văd scrisoarea aceea, Dacă eu nu dau greș a treia oară, o s-o vedeți, Și de ce ați da greș a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
scris că fiecare dintre noi este deocamdată viața, Da, deocamdată, numai deocamdată, Ce n-aș da ca toată această confuzie să se lămurească poimâine, scrisoarea, motivul pentru care nu mi-ați dat-o, totul, sunt obosit de mistere, Ceea ce numiți mistere este de multe ori o protecție, unii au armuri, alții au mistere, Protecție sau nu, vreau să văd scrisoarea aceea, Dacă eu nu dau greș a treia oară, o s-o vedeți, Și de ce ați da greș a treia oară, Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Ce n-aș da ca toată această confuzie să se lămurească poimâine, scrisoarea, motivul pentru care nu mi-ați dat-o, totul, sunt obosit de mistere, Ceea ce numiți mistere este de multe ori o protecție, unii au armuri, alții au mistere, Protecție sau nu, vreau să văd scrisoarea aceea, Dacă eu nu dau greș a treia oară, o s-o vedeți, Și de ce ați da greș a treia oară, Dacă se va Întâmpla așa ceva va fi numai din același motiv pentru care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
m-am distrat pe socoteala dumneavoastră, Păi, dacă nu, atunci ați imitat-o foarte bine, În ce privește faptul că v-ați Îndrăgostit de mine, nu vă așteptați să vă răspund, există anumite vorbe care sunt interzise În gura mea, Încă un mister, Și nu va fi ultimul, După această despărțire vor rămâne toate rezolvate, Ar putea să Înceapă altele, Vă rog, lăsați-mă, nu mă mai chinuiți, Scrisoarea, Nu-mi pasă de scrisoare, Chiar dacă v-ar păsa n-aș putea să v-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
este în mod evident o femeie și știm cu toții, nu-i așa, că locul femeii este acasă, să facă recruți pentru Partid și să gătească cina pentru bărbat. Dumneaei este de fapt psihoterapeut și e un expert recunoscut în micul mister impenetrabil pe care-l numim Mintea Criminală. Ochii mei priviră către femeia cu ten deschis, cremos, care stătea la capătul îndepărtat al mesei, în timp ce în mintea mea mă lingeam pe buze. Purta o fustă de culoarea magnoliei și o bluză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
ceva ce nu am reușit să aud. — Curaj, dragă doamnă, zise Rahn. Curaj. Apoi zise mai tare: Cine te-a omorât, Emmeline, și ne poți spune de ce? Weistchor gemu adânc: — Nu le știe numele, dar crede că a fost pentru Misterul Sângelui. Cum ai aflat despre asta, Emmeline? Înțeleg, acesta este unul dintre miile lucruri pe care le înveți când mori. Ei au omorât-o așa cum își omoară animalele și apoi sângele i-a fost amestecat cu vin și pâine. Crede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
carne, vieți ce luptau cu o tenacitate neașteptată, ca și cum s-ar fi bucurat de un ajutor care nu era al meu, nici al aparatelor, vieți care mai cereau și, sub ochii mei neîncrezători, obțineau. Acum, Angela, tu ești în fața acelui mister despre care se spune că este lumină. Te rog, cere-i lui Dumnezeu să te lase acestui mic întuneric terestru în care locuim eu și mama ta. — Reapare... a reapărut. E vocea Adei. A reapărut bătaia inimii pe nenorocitul ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
pe care, în timp ce ne duceam îmbrățișați către firma luminoasă, ne-am oprit s-o privim. Era atât de aproape luna aceea că părea să facă parte din noi și nu din cer. Atât de joasă și mare pierdea puțin din mister, se umanizase. Am intrat în restaurant printr-o ușă de sticlă, cu perdele subțiri de voal. În dreapta era tejgheaua barului pustiu, în cealaltă parte, într-o sală mare și tristă, se aflau câțiva oameni așezați ici-colo, puțini mâncau, cei mai mulți aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
cu ochii lui, al omului de la pompe funebre, care trebuia să se îngrijească de ea. Mă simțeam pe neașteptate foarte aproape de acest bărbat necunoscut. Eram pe aceeași lungime de undă, doi bărbați care aveau un gând comun. Siluete în fața unui mister. A sa mai practică decât a mea, dar totuși fragilă, ascunsă de hainele fără cusur și de ochelarii negri. Mi-a pus pe umăr o mână caldă și fermă. Aveam nevoie de mâna aceea, fetițo, și nu știam. Am simțit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
poți atinge, ci să se simtă în jurul lor prezența a ceva diferit, care nu se știe încă ce este, semnul a ceva... — Iată, din acest punct de vedere și eu... — Deși, nu pot nega, chiar și aici un element de mister nu lipsește... Iar tu: - Sigur, vedeți, misterul ar fi după mine acesta: e un roman cimerian, da, ci-me-ri-an, nu polonez, autorul și titlul nu ar fi trebuit să fie cele care sunt. N-ați înțeles nimic? Așteptați să vă explic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
lor prezența a ceva diferit, care nu se știe încă ce este, semnul a ceva... — Iată, din acest punct de vedere și eu... — Deși, nu pot nega, chiar și aici un element de mister nu lipsește... Iar tu: - Sigur, vedeți, misterul ar fi după mine acesta: e un roman cimerian, da, ci-me-ri-an, nu polonez, autorul și titlul nu ar fi trebuit să fie cele care sunt. N-ați înțeles nimic? Așteptați să vă explic. Cimeria, 340.000 locuitori, capitala Orkko, resurse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]