13,575 matches
-
se măsoară funcțiile viitale (TA, puls, temperatură, respirație, diureză); - se pregătește locul se dezinfectează sau se rad pilozitățile dacă este cazul; se sfătuiește bolnavul să-și evacueze vezica urinară, eventual scaunul înainte de perfuzie. Tehnica instalării unei perfuzii: Pregătirea flaconului și montarea perfuzorului: 1. Se încălzește flaconul sau punga cu soluția de perfuzat la temperatura corpului; 2. Se pregătesc medicamentele recomandate de medic (fiole), se aspiră în seringă sterilă, se dezinfectează dopul flaconului și se injectează pe rând medicamentele indicate; 3. Se
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
conectarea sistemului de dializă la pacient; - un adaptor de cateter ( piesă mică) prin intermediul căreia se adaptează extensia la cateter; - pungi PVC cu soluție pentru DP capacitate 2 l; - soluții dezinfectante pentru tegument, romplast, comprese sterile, comprese cu margini adezive, foarfece. - Montarea cateterului în cavitatea abdominală este efectuată de către chirurg. Îngrijirea locului de ieșire se face prin: - spălarea cu apă și săpun bactericid, dezinfecția cu soluții iodate, uscare după curățare cu dezinfectant; - aplicarea de pansament steril(plasture) pentru imobilizare și protecție. După
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
urologică depinde de dimensiunile calculului și de localizarea lui. - Calculii cu dimensiuni între 0,5 - 2 cm aflați în pelvis sau ureterul superior necesită litotriție extracorporeală. Pentru a preveni obstrucția ureterală cu fragmente de calcul restante, după litotriție este necesară montarea unei sonde în dublu « J » . Rata de succes este de 98 - 99% pentru calculii bazinetali și de 70% pentru cei ureterali superior. Litotriția este contraindicată la gravide, pacienți cu anevrism de arteră renală și de aortă. Pentru calculii renali peste
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
de exemplu: • pentru a evita cifozarea la nivelul omoplaților, se plasează o bară căptușită; • pentru a evita alunecarea bazinului spre înainte, se poate folosi o curea, care cuprinde spătarul scaunului și bazinul pacientului; • alunecarea bazinului poate fi limitată și prin montarea pe scaun a unui suport care se plasează înaintea regiunii pubiene, iar pentru menținerea poziției capului, spătarul va fi prevăzut cu un suport pentru sprijinirea lui, folosind diferite legături sau plăci laterale. Pentru copii, scaunul sau fotoliul se modifică în funcție de
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
cal ADEVĂRAT! (cred că era vorba de Chirița în provinție). Nu-l pot uita, nici azi! Mi se părea formidabil faptul că un cal acceptase să apară alături de actori. Sau invers. Oricum, m-a șocat!... Apoi, am mai văzut o montare în care apărea un curcan adevărat, pe scenă. Mi se părea o prostie. De ce? Fiindcă între timp trecuseră... douăzeci și cinci de ani și învățasem că n-are rost să aduci pe scenă animale reale. Că nu-i estetic, nici igienic fie
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
cer scuze pentru juvenila-mi gogomănie. În cele peste trei decenii și jumătate de cînd văd și fac teatru, m-am mai întîlnit cu animale vii, prin zonă: tot cu cai în Chirița de la Iași, Hamlet-ul de la Tîrgu-Mureș și o montare băcăuană; în Dănilă Prepeleac, tot la Iași, apăreau o gîscă și o capră care erau hrănite din bugetul instituției. Au sfîrșit banal, adică la cuptor. Am mai observat, cu privire bazedoviană, că mașiniștii creșteau, în alt teatru, în subsol, iepuri
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
întîi trebuia ca histrionul să aibă acceptul directorului de la "Bacovia", unde era angajat. Apoi, era necesar ca-n Galați să fie un post vacant. În fine, urma ca eu să susțin că am mare nevoie de el în distribuția viitoarei montări de pe malul Dunării, profitînd că mica trupă nu avea prea mulți băieți, iar eu aveam nevoie de minimum zece. După cîteva sticle de vin, proiectul a devenit fezabil... Culmea, toate au mers strună: nu o mai lungesc, peste cîteva luni
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
a reangajat. A jucat în viitoarea mea premieră. Incredibil, dar chiar așa a fost! Cînd omu-i bun, familist și norocos, treburile merg strună... O noapte, închiși în cîrciumă! 1973. Mă duc la Galați să văd un spectacol Sf. Mitică Blajinul. Montare onestă, fără sclipiri, dar cu o actriță care m-a tulburat, părîndu-mi-se sexy și talentată. Nu-i spun numele întreg, doar prenumele Marga. Sub influență bahică, mă îndrăgostesc rapid de ea, deși era mai în vîrstă. Cam cu 10 ani
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
timp se scoate o premieră? Marele om de teatru rus Anatoli Efros a scos o carte cu titlu seducător: Repetiția, dragostea mea! George Banu a scos și el o antologie asemănătoare (dedicată repetițiilor marilor regizori). Una dintre cele mai importante montări românești din toate timpurile, Nepotul lui Rameau, a fost realizată de David Esrig în doi ani. Tot cam în atîta timp, Tocilescu a scos Hamletul de la Bulandra, un alt spectacol reușit. Pînă aici, nimic nou sub soare. Vreau să vă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
care aveam să revin, de multe ori (iar nu intru-n detalii, că nu-i cavalerește). Dar nu despre mine vreau să vorbesc, ci despre o anumită stare de lucruri bizară, care exista în paralel cu mine și viitoarea mea montare... Cum lucram eu acolo, în acel teatru pentru copii, văd o scenografă brunetă (acum e-n Austria) care face păpuși. Plăcută. Timp de un an, eu am scos două premiere (Ursul păcălit de vulpe? și Ivan Turbincă). Scenografa noastră, niciuna
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mereu, la ea, turbanul de care nu se dezlipește. Și machiajul cam apăsat. Apoi, culmea, a parodiat-o pe Cleopatra Melidoneanu, interpretînd o romanță, la tv.! (Să nu crezi! Sobra manageră a Giuleștiului, parodiind o agreabilă solistă de operetă! Hm!...). Montarea mea nu iese, pînă la urmă, din motive... topografic/familiale (nu vreau să le dezvolt aici, de rușine; dar recunosc că la 152 de spectacole terminate, am avut și trei... neisprăvite). Recunosc, m-a fascinat această femeie, autodidactă, dar de-
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
pe lîngă fiorul metafizic, pe lîngă duioșie, lirism, musai ca spectacolul să aibă și un strop de umor. A avut, Slavă Domnului! La premieră, s-a rîs foarte des; și copiii s-au amuzat, spre bucuria mea încă uimită! Dar montarea a demarat greu: directorul chemase în Bacău, în acea dimineață a distribuției, o absolventă a Iașului, originară din Basarabia. O știam bine, îmi fusese studentă, un an. Era o fată drăguță, cam prostuță, dar odihnitoare la privit, pe nume Veta
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mentalitățile, nu?!... 1980. Sînt la-nceput de carieră regizorală. Montez abia al patrulea spectacol (după mai multe, ca scenograf). Pun la Sibiu Noaptea furtunoasă. La premieră vine și o regizoare colaboratoare, Nicoleta Toia, și se vede clar că e împotriva montării; sau, doar împotriva mea. Era o femeie nefericită și, de aceea, rea. În toamnă, plec la Botoșani la un festival de restituiri repertoriale (Piese vechi în haine noi, parcă-i zicea!). Acolo mă duc cu un spectacol făcut după Noaptea
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
o femeie nefericită și, de aceea, rea. În toamnă, plec la Botoșani la un festival de restituiri repertoriale (Piese vechi în haine noi, parcă-i zicea!). Acolo mă duc cu un spectacol făcut după Noaptea..., la Brăila: Patima roșie. O montare care se plia perfect pe titlul manifestării. Într-o dimineață, discuții oficiale despre spectacolele vizionate. Toia, în loc să comenteze montarea brăileană, mă pîrăște întregii adunări că am comis un sacrilegiu, la Sibiu: am distribuit în rolul Ziței o actriță în vîrstă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
vechi în haine noi, parcă-i zicea!). Acolo mă duc cu un spectacol făcut după Noaptea..., la Brăila: Patima roșie. O montare care se plia perfect pe titlul manifestării. Într-o dimineață, discuții oficiale despre spectacolele vizionate. Toia, în loc să comenteze montarea brăileană, mă pîrăște întregii adunări că am comis un sacrilegiu, la Sibiu: am distribuit în rolul Ziței o actriță în vîrstă (avea atunci 48 de ani!) și mai era și corpolentă (bătea cam la 98 de kile!). Parcă cerea indignarea
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
ținut-o, de unde se deduce că a dus... Am cunoscut, în Banat, un director care nu putea citi o piesă pînă la capăt deși era, chipurile, și regizor! Ei bine, asta nu l-a-mpiedicat să semneze regia la circa... 200 de montări! Cum? Simplu: chema artiști prestigioși la scenografie, coregrafie, și chiar actorie, pe care-i plătea bine, și aceștia rezolvau și partea de mizanscenă. Acest V. din Banat scotea perle notorii, cum ar fi: "fii mai lirică, adică mai terre à
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
spus În casa asta se trîntesc ușile). A fost un mare succes al teatrului, confirmat de Ion Ungureanu, întemeietor al teatrului, regizor și ministru al culturii. În paranteză fie spus, atunci domnul Ungureanu mi-a mărturisit că i-a plăcut montarea mea nu numai fiindcă era jucată în foaier, un foaier special, cu uși mari, albe, și multe oglinzi mari, boierești, pretabile la... trîntit, ci și fiindcă replicile pe care le tăiasem (cam 33% din piesă) se... auzeau! Frumoasă, măgulitoare idee
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
și-i... prinde cătușa una de mîna lui, una de-a sa. I-a scos-o abia după ce a terminat Florin schițele... Inedită metodă de colaborare! Mai am una cu el: prin 1987 a venit la Iași, să înceapă o montare. E invitat într-o familie de actori. Beau ceva, Florin bea (probabil) mai mult și deodată rostește, profetic: Mi se-arată!". Se duce la baie: cada era plină cu apă, deoarece în acea perioadă se mai oprea furnizarea apei și
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
S.J. Lec, se va dovedi, în timp... O aniversare și o premieră Era prin anii '90. La Teatrul "Luceafărul", avea loc un dublu eveniment: premiera spectacolului Cică un sultan, odată și aniversarea unei vîrste respectabile a maestrului Ion Lascăr, regizorul montării. Atunci am făcut o gafă: în rîndul întîi, l-am zărit pe marele actor Teo Vâlcu. Neinspirat, i-am zis: "Teo, mă bucur că te văd!". "Eu nu pot zice la fel..." mi-a răspuns. Atunci am realizat gafa: Teo
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
pricina. Înainte de premieră, a clacat: a fost internat la sanatoriu. La premieră, fiecare s-a descurcat cum a putut. Critica-l iubea pe regizor și a închis ochii la lipsa de omogenitate a concepției și a jocului. A supralicitat originalitatea montării. Răzbunarea Morții Scena, culisele sînt, prin definiție, misterioase. Cîte filme celebre, cîte cărți de succes nu și-au plasat acțiunea sub lumina reflectoarelor, în trape necunoscute, prin poduri de teatru întunecoase! Și cîți histrioni nu și-au găsit moartea pe
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
ce tînăr sînt, s-a și mirat că auzisem de Ion Sava! (știți, mentorul lui Ciulei, printre altele). Mi-a arătat zeci de fotografii din spectacolele lui, lucrări (grafică) de-a maestrului, cronici îngălbenite de vreme, caiete-program de la marile lui montări (Macbethul cu măști, sau teatrul groazei). Mi-a și făcut cadou un program (în care Ciubotărașu juca un rol cumplit: de om schingiuit). Doamna Lidia mi-a spus că Sava îi prinsese nu știu cum de față, actorului, o bucată de carne
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Caragiale cumințit, decolorat și previzibil. Este diferența dintre restaurantul Capșa și o cantină muncitorească". Just! Ironia soartei e că dramaturgul mînca la Capșa, deși scria pentru cei de la cantină... * Un reportaj tv. își propune (ori are sarcină) să reabiliteze contestata montare a Naționalului bucureștean cu Scrisoarea pierdută; după ce ni se spune să nu cumva să pierdem acest eveniment cultural, sînt intervievați actorii din rolurile principale; Tania Popa, interpreta doamnei Trahanache, mărturisește zîmbind și chiar chicotind (cum îi e felul): Ce , mă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
se fac, și amintirile din amintiri se construiesc. Punct. De două ori, Timișoara... 2000. Eram la Timișoara și montam o savuroasă comedie de Ray Clooney (ba, chiar, am senzația că aici dețin un insignifiant record: am semnat, probabil, regia ultimei montări a mileniului premiera a fost pe... 31 decembrie 2000. Și Revelionul s-a sărbătorit ce frumos! în teatru!). Dar nu despre festivisme este vorba; ci despre un aspect mai puțin plăcut, deși nu lipsit de haz. Înaintea mea, montase acolo
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
cusur după G. Călinescu realizat cu trupa Teatrului "Luceafărul". Președintele juriului, regretatul Horea Popescu. Cît au jucat actorii mei, m-am așezat la balcon, chiar în spatele juriului, în caz că s-ar fi cerut lămuriri. Deși scena era cam înghesuită, pentru o montare cu multe dansuri ample, totul a mers bine. S-a aplaudat. Iar Horea m-a întrebat cum o cheamă pe actrița din rolul principal. Doina Iarcuczewicz. Cum? Doina Iarcuczewicz. A tăcut derutat. Era clar: colega mea, care făcuse și un
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
cu alte localități, printre care Timișoara, capitala vestică a României, unde o duc bine... Iar Timișoara nu-i un oraș mai prost dezvoltat, nu?! (asta dacă ai șansa să ajungi acolo, ca s-o constați). Deci, nu mă laud cu montarea mea prezentată, în premieră mondială, la Grein & St. Nikola, ci vreau să vorbesc măcar despre chestiunea gastronomiei, studiată & trăită de mine în cele cinci zile în care am trecut, recent, prin țara lui Mozart... Bref, în prima seară, după un
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]