13,489 matches
-
M.U. (Mihai Ursachi), celălalt memoriei lui V.M. (Virgil Mazilescu), postulează o personală și cât se poate de profundă criză a limbajului, resimțit până în cea mai secretă fibră a cărnii textuale de un poet care se autodeclamă "un rău demiurg/ purtător al unui trup fără lanțuri/ voce cristalină și sceptică/ dans al dorinței de căutare" (subl. aut.). Cuvântul (perceput de multe ori, în manieră argheziană, ca un amețitor pharmakon) își expulzează partea întunecată, într-o similidemonie semantică prin care sunt cuprinse
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
încă din trecerea în revistă a elementelor paratextuale, că alterii pentru care optează, în această tentativă de alienare conștientă de un sine obsesiv, proces paradoxal însă transformat în exact opusul său introspecție, clarificare și validare de sine sunt în general purtătorii unui mesaj existențial binecunoscut, așadar provocator ca virtualitate re-interpretativă: Fedra, Hipolit, Iona. În spatele tratărilor poematice ale Carmeliei Leonte se ascunde un cod existențial în care primează discreția, ca o formă de camuflare a vulnerabilității: poeta cu reale înclinații dramaturgice înțelege
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
conțin litanii întunecate, dar sfâșietoare, în care decorul, recuzita și scenariul rugăciunii configurează un spațiu textual menit parcă exclusiv conceptualizării sacrului. Dumnezeu cel viu este, practic, personajul-cheie al discursului: aproximat ori invocat direct drept Fiul Sunetului Aur, "Împărat al Privirii" (Purtători de lumină I), vizualizat altădată ca partener de joc (Vorbește copilul, Transparență), Dumnezeu rămâne marea Prezență a lumii circumscrise poeziei Carmeliei Leonte, chiar și atunci când aceasta este sau doar pare străbătută de fiorul dubitativ. Căci exultanța reală, amestecul bine dozat
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
aparte: cel de a putea converti, poematic, zgura existențială în imagine a binelui absolut: "o pasăre în rugăciune/ cobora/ sub copacul cu fructe interzise/ chipuri de femei/ își scuturau aripile/ peste suflul bărbaților/ din mine/ magistratul/ în roba lui neagră/ purtătorul de bască/ deasupra paletei de nori/ și pasărea/ cu pene de scris/ peste papirusul unei slăbiciuni hărăzite/ o pasăre în rugăciune/ cobora/ peste DARUL LUI DUMNEZEU" (Darul lui Dumnezeu, din același op). În Omul cu un singur înger, sursa durerii
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Toate sălășluiesc în adâncul/ sufletului nostru// cel ce prieten sieși nu poate să fie/ în zadar caută prietenia// cel fără Dumnezeu/ în zadar îl caută aiurea// lumea e paradisul./ de infernul din mine ochii mei fumegă". Inclusiv în alteritate, acest purtător al infernului indiscutabil nu caută altceva decât mijlocul de a se defini. Și în poezia lui Ioanid Romanescu funcționează celebra propoziție a lui Martin Buber, după care omul accede la Eu prin Tu. Perceperea și relaționarea cu Celălalt, nevoia de
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
subl. aut.). În contrapartidă, Virgil Cuțitaru și-l imagina pe Ioanid Romanescu scriind "în fața oglinzii, pentru ca, astfel, imaginea din partea opusă... să-l incite, declanșându-i mâniile împotriva a toate și a tuturor și determinându-l să se închipuie un Heraclit, purtător al tristeții universale ori un Faust spânzurat de îndoiala propriei cunoașteri". Doar conștiința performării ar explica, într-adevăr, apelul constant la figuri retorice sau jocuri de limbaj și cu atât mai mult raportarea directă a lui Ioanid Romanescu la receptorul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
secole ale erei noastre, "n-a încetat niciodată să agite popoarele creștine", trebuie căutată în cuvintele lui Hristos. Statul a încetat "să fie unul". Din divizare și din existența a două puteri, a principelui și a celor ce se consideră purtători ai voinței divine, a rezultat "un conflict perpetuu de jurisdicție", care a făcut imposibilă orice "politică bună" în societatea noastră. Nu s-a știut niciodată, scrie Rousseau, cărui stăpîn sau cărui preot trebuie să i te supui". Această situație se
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
o componență fixă, elevii pot trece dintr-unul în altul, îmbogățindu-și astfel experiența socială. Anual, 1/3 din grupul de bază trece în grupul superior, primind un număr aproximativ egal de elevi, din grupul inferior. Dacă cei vechi sînt purtători ai tradițiilor grupului, noii veniți aduc cu ei o altă experiență care se adaugă celei anterioare. Planul Jena acorda o atenție specială recrutării șefilor de comunitate, a copiilor "conducători", ce "vor aparține celor l-2% care vor putea lua rolul
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
aibă aceeași masă ca electronul. Dar Dirac nu ezită să-și prezinte descoperirea: Nu am îndrăznit să postulez o nouă particulă în acel moment, căci la vremea aceea curentul de opinie era ostil noilor particule ". Într-adevăr, se cunoșteau electronul, purtător de electricitate negativă, și protonul, purtător de electricitate pozitivă, și se considera că e suficient pentru a explica cele două tipuri de electricitate. De aceea, Dirac și-a modificat teoria, prezentînd-o ca pe o teorie a electronilor și protonilor, în ciuda
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
Dirac nu ezită să-și prezinte descoperirea: Nu am îndrăznit să postulez o nouă particulă în acel moment, căci la vremea aceea curentul de opinie era ostil noilor particule ". Într-adevăr, se cunoșteau electronul, purtător de electricitate negativă, și protonul, purtător de electricitate pozitivă, și se considera că e suficient pentru a explica cele două tipuri de electricitate. De aceea, Dirac și-a modificat teoria, prezentînd-o ca pe o teorie a electronilor și protonilor, în ciuda faptului că protonul are o masă
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
spunem Europei să se trezească, elaborînd și asociind un discurs Meta-Națiunii europene, un discurs pentru cultura europeană și, în sfîrșit, un discurs pentru democrația în Lume. Intelectualii europeni de astăzi trebuie să preia din cuvîntul Aufklärer nu sensul orbitor de purtător de Lumină, ci sensul avansat al cuvîntului Călăuză. Epilog Provincia meta-națională Ne aflăm acum în era planetară. De la descoperirea Americii încoace, între toate punctele Terrei există conexiuni din ce în ce mai strînse. Inter-retro-acțiunile neîntrerupte dintre trei-patru miliarde de ființe omenești constituie acum un
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
gânditor din vechime șansa de îndreptare a celui neînțelept. Dar și cuvântul comportă, fără îndoială, un rost: acela de a înlesni explicația, comunicarea, dialogul. Căci el înseamnă reuniunea în spirit, comunitate de idei, conventus. Ce e definitiv istoricul decât un purtător de cuvânt prin excelență, un herald al adevărului extras din cercetarea faptelor trecute, unul care prin însuși statutul său e dator a se deschide spre comunitate. În acest spirit, după expresia lui N. Iorga, "istoricul e un bătrân prin experiență
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
apărute în 1967), expresia se decantează, glasul de trâmbiță al poetului coborând spre șoaptă. Chiar dacă obsesia ororilor războiului nu a dispărut, o tristețe gravă ia locul tumultului de blesteme. Renunțând să se mai erijeze în răzbunătorul lumii, să se considere purtătorul de cuvânt al unei generații, M. începe aventura căutării de sine, continuată, în alt plan, prin versurile din Până la Iov (1970). Acum el ambiționează sondarea universului mitic, ancestral, abandonând discursivitatea tumultuoasă și exaltată în favoarea unei concizii aproape ermetice. Autenticitatea liricii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288303_a_289632]
-
acest neadevăr, este o jignire la adresa clerului...».” Poziția deputatului Ion Stan a rămas fermă de-a lungul timpului, în 2007 militând pentru înființarea unei „Comisii mixte CNSAS-BOR pentru studierea acestor dosare, desigur încercând să lase pe seama autorităților bisericești evaluarea preoților”. Purtătorul de cuvânt al Patriarhiei Române, Constantin Stoica, a afirmat că „Biserica dorește ca membrii comisiei să fie istorici tineri, cu experiență în domeniul studierii dosarelor, iar comisia să fie organizată «după modelul Tismăneanu». Această comisie va lucra în paralel cu
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
care vor fi identificate cazuri de reprezentanți ai Bisericii care au colaborat cu Securitatea, va lua măsurile în consecință în deplină cunoștință de cauză. Fiecare caz în parte va fi supus instanței de judecată bisericească, potrivit canoanelor Bisericii» - susține Stoica. Purtătorul de cuvânt al Patriarhiei Române a mai spus că, din punct de vedere bisericesc, delațiunea este un păcat, iar acesta se rezolvă, «benevol și exhaustiv, prin taina mărturisirii», efectul acesteia fiind «recunoașterea, căința, ispășirea și, în final, redobândirea libertății lăuntrice
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
Télérama, Beaux Arts, Connaissance des Arts), care publică numere speciale cu ocazia marilor expoziții. • Colective întregi sau reprezentate În plus, orice colectiv poate acționa în ansamblu sau să fie doar reprezentat: în numeroase situații sociale, grupul își are propriii reprezentanți, purtători de cuvânt, atât în rândul publicului (asociațiile, de exemplu), cât și al producătorilor. Unii sociologi ai științelor refuză să separe producătorii de utilizatori, considerând că toți participă în egală măsură la aceeași rețea, și pornesc în căutarea "alianțelor". Ei definesc
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
artiști de la care cumpără; el organizează și administrează o piață care a contribuit, cu o conivență mai mult sau mai puțin explicită, la apariția negustorilor; cunoașterea intimă a curentului pe care îl promovează îl face un fel de dirijor și purtătorul oficial de cuvânt al creatorilor pe lângă colecționari și muzee; editorii de cărți, aflați la granița dintre lumea eco-nomică și lumea simbolică, sunt conștienți de funcția pe care o monopolizează, de valorizare a muncii autorului; nu ezită să-și aroge alura
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
p. 333. Trei figuri ideal-tipice se desprind din studiul lui: • magicianul: funcția lui este de a stabili legătura cu sacrul și de a manipula credințele ca să le facă eficace printr-un ansamblu de semne "misterioase"; • profetul (pro-fari): el se vrea purtătorul de cuvânt al voinței divine, călăuză și justițiar, interpretează (în numele lui Dumnezeu) textele fondatoare uitate sau înlăturate de contemporani, pe care-i cheamă la ordine și-i amenință cu "mânia divină"; • preotul: el este comentatorul textului sacru și animatorul liturghiei
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
acestei evoluții țin de interese identificate clar: interesul ideal sau material al direcției administrative de a continua relația pe un fundament durabil; interesul ideal sau material al discipolilor personajului charismatic de a permanentiza comunitatea. Aceste interese devin presante atunci când dispariția purtătorului de charismă deschide problema succesiunii sale. De rezolvarea acesteia depinde natura relațiilor sociale viitoare. Diferite forme de rutinizare se prezintă atunci: introducerea unor norme de recrutare și educație, "norme de punere la încercare"; integrarea în sfera schimbului economic și adaptarea
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
este folosită, pe ascuns, în scopuri publicitare. Funcțiile economice pe care, după bunul-plac sau fără tragere de inimă, le exercită astăzi ne fac să ne îndoim de autenticitatea judecății sale" (ibidem, pp. 185-186); • colecționarii nu rămân mai prejos: ei sunt purtătorii unei "ideologii declarate, gratuitatea" (ibidem, p. 190). Moulin pune deci la îndoială sinceritatea și autenticitatea declarațiilor, în pura tradiție durkheimiană, care a considerat întotdeauna că actorii nu pot ști de ce acționează: "Cuvântul nu relevă esența, și ar fi zadarnic să
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
sale lucrări despre amatori, Hennion refuză "această sociologie care explicitează determinismele externe [...] sau ia un gust drept un semn. Gustul nu este doar un mijloc de a măsura un consum diferențial [...]. Căci asta presupune reducerea amatorului la statutul de simplu purtător al categoriei sale socioprofesionale" (Hennion, 2000, pp. 37 și 48). Heinich, la rândul ei, se ridică împotriva unei sociologii care pune orice valoare (estetică, etică) pe seama pozițiilor în câmp și a intereselor (numaidecât ilegitime?). Acest sociolog respinge poziția care face
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
Broglie, 1980) în logica situațională pe care o folosim în studierea substanțierii contextelor în Economie fac regula jocului explicativ. Economia operează cu concepte cristalizate pe altă cale decât cele din fizică, sunt cumva concepte vii, cu interesele și conștiința la purtător, ca să zic așa. Or, acest tip de concepte sunt înainte de toate și în esență de o calitate specială, sunt reflexive, se autoîmplinesc prin încercare și eroare (Popper, 1981), se împlinesc în contexte. Reflexivitatea conceptelor economice creează conținuturi în mod direct
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
cu mâna de mine." Plecând în căutarea zânei, se oprește într-o vâlcea și îl apucă somnul; aude trei draci certându-se pentru o moștenire: niște opinci "cu care se traversa marea ca pe uscat", o căciulă "care făcea pe purtătorul ei nevăzut" și un bici, care, "dacă era trosnit, împietrea dușmanii". Fiul de împărat își continuă drumul, "unde îl trăgea dorul", cu obiectele fermecate, găsindu-și mireasa. Basmul Fata lui Verde-mpărat din Paltin [Robea] reia schema anterioară: împăratul își
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
viteză nemaipomenită, cântând "Niminiminot/ Mă cheamă Tom Tit Tot." Mogâldeața dispare atunci când fata rostește cuvintele auzite de rege în peripeția sa. Destinul în momentul căsătoriei acționează, în proza populară românească, așa cum aminteam, ca un element concomitent fabulos, extraordinar, dar și purtător de "raționalitate". Lumea narațiunilor populare este, la acest capitol, mai frumoasă și mai dreaptă decât lumea reală. Unele dintre narațiunile pe tema căsătoriei rămân, pe bună dreptate, antologice. POSTFAȚĂ Problematica destinului l-a preocupat pe om din cele mai vechi
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
9. Specialiștii actului divinatoriu și reprezentările lor sociale / 139 9.1. Specialiștii practicilor divinatorii / 140 9.1.1. Păstorul / 140 9.1.2. Fierarul / 141 9.1.3. Croitorul / 142 9.1.4. Categoriile sociale marginale / 142 9.1.5. Purtătorii stigmatului / 143 9.1.6. Țiganul / 143 9.1.7. Preotul / 144 9.2. Reprezentări sociale duale ale bărbatului și femeii ca specialiști ai practicilor divinatorii / 145 Capitolul 10. Actorii sociali ai practicilor divinatorii / 151 10.1. Prezicătorii / 151 10
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]