3,048 matches
-
chiar dacă acceptăm premisa că mai există oameni care-și amintesc tradițiiile liberalismului ziditor de țară, făuritor al României moderne, România cea frumoasă și bogată dinainte de război și că poate chiar ar dori s-o reînnoiască, să meargă pe urmele unor înaintași vrednici de laudă, ce înțelegem prin liberalism? Fără îndoială, cu totul altceva decât înțeleg americanii. Or, cartea lui Goldberg este scrisă pentru americani și-și bazează argumentarea pe situații americane. Liberalismul nu este pentru cei din Statele Unite (așa cum a fost
Ca musca-n lapte by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5817_a_7142]
-
mai strălucite. La glorificarea lui Ștefan ar trebui să ia parte și ucrainenii, căci una dintre principesele lor I-a fost soție. Primul document care atestă scrisul în limba ucraineană este un cântec consacrat lui Ștefan cel Mare, pe care înaintașii lor l-au iubit și l-au respectat, pentru că le-a dat pământuri, unde să se așeze cu traiul, să facă gospodării și să-și crească copiii. Păcat că, în calitatea lor de urmași ai rutenilor, ei condamnă, discreditează acum
Curierul „Ginta latină” by Vasile Tărâțeanu () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2231]
-
Rotariu și Vasile Iordache au la dispoziție următorul lot de fotbaliști: portari - Popa, Grigore și Zimmermann; fundași - Dumitru, Rusu, Cânu, Olah, Aldana, Șoltuz, Bătrânu, Angheluță, Voicu, Bălace și Poenaru; mijlocași - Balauru, Caramarin, Constantinescu, Velcea, Naidin, Paleacu, Stancu, Ciobanu și Coman; înaintași - Mansour, Silvășan, Oprea, Băd și Axente. După ce Caramarin, Coman, Paleacu, Naidin, Dumitru, Popa și Balauru au devenit componenți ai lotului echipei Poli înainte de prezentarea noilor antrenori și jucători, la sfârșitul săptămânii trecute au mai fost legitimați doi fotbaliști. Este vorba
Agenda2005-05-05-Sport () [Corola-journal/Journalistic/283344_a_284673]
-
și a participanților, am privilegiul și marea onoare de a aduce un respectuos omagiu Școlii de Inginerie Electrică din Iași și tuturor celor care au contribuit la evoluția ei centenară. În acest moment aniversar, îmi înclin fruntea în memoria tuturor înaintașilor noștri pentru ceea ce s-au străduit să realizeze și să lase urmașilor, iar tuturor celor prezenți și viitori le urez ca în deplină sănătate să obțină noi și prestigioase succese, atât personale, cât și pentru comunitatea universitară și pentru urmașii
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Mihail Voicu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_958]
-
După ce ajungem înapoi la castel, ați dori să vă critic strategia de azi? Nobunaga nici nu-l mai asculta. Își lepădase armura și se avântă în râu, să se răcorească. Tenul deschis și trăsăturile chipeșe ale lui Nobunaga sugerau că înaintașii săi fuseseră bărbați și femei de o excepțională frumusețe. Când întoarcea capul spre cineva, îl fulgera cu lumina neabătută a ochilor. Când devenea în sfârșit conștient de această tendință, învăluia fulgerul în râs, lăsându-l pe privitor nedumerit. Și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
pierdut, de fapt, valori materiale și sume enorme. Mihai-Răzvan Ungureanu: Domnule Nistorescu, dacă dumneavoastră credeți că noi am pierdut valori materiale sau sume enorme, cum spuneți, pentru că îmi arătați documentația dumneavoastră, vă îndemn să mergeți să vedeți ce au făcut înaintașii noștri - la fel de români după acte probabil - în 1953, când au renunțat definitiv. Ceea ce încercăm noi să facem - și vorbiți cu cel care a pus această temă pe agenda bilaterală româno-ungară în anul 1998 -, ceea ce am încercat noi să facem a
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
românească, atâta câtă este ea, am văzut și poate 11, nu știu dacă erau toți, demnitari comuniști care au ocupat fotoliul de Externe, începând, spre exemplu, cu Ana Pauker; tablourile nu erau nici mai mici, nici mai mari decât ale înaintașilor celebri. Nu se putea face altfel? Câtă politică externă a făcut Ana Pauker? E rămasă sintagma aceasta: „Veniți pe tancurile sovietice”. Niște agenți, până la urmă, ai Moscovei... Mihai-Răzvan Ungureanu: Fără discuție. Ba pot să vă spun mai multe. Mircea Zamfir
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
lui Dumnezeu, iar alegătorii săi nu au toți credința că sunt instrumentele unei voințe superioare. Adus la putere de un partid sau de o mișcare de opinie publică, un om politic nu are de ce să se simtă solidar cu un Înaintaș pe care să-l scuze. Ba, dimpotrivă, acest sistem Îi permite să arunce vina, de cele mai multe ori, asupra celui pe care l-a Înlocuit. Dacă președintele Chirac a recunoscut culpabilitatea Franței În Holocaust, spre deosebire de Mitterrand, care n-o făcuse, poate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
și păstrîndu-și secretul sufletului, adică nedorind să convertească pe nimeni spre lumea de miracole a credinței, începu să interpreteze timid, dar cu hotărâre nenorocirile altora ca fiind o consecință a grelelor păcate pe care le săvârșiseră în viață, ei sau înaintașii lor, mergând înapoi până la nouă neamuri și care nu întîrziau să-și ceară "răsplata". Cine te-ar auzi vorbind, îi spunea atunci tatăl meu, ar crede că neamurile tale de-acum și cele nouă din urmă au fost niște sfinți
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
în timp și spațiu, iar modelele interpretative pe care le susțin pot fi cu mare greutate extrapolate asupra datelor arheologice. Pe de altă parte, este evident că vânătorii și culegătorii actuali trăiesc într-un mediu sensibil diferit de cel al înaintașilor lor paleolitici (Huntley 1996; Mueller-White & Dickson 1991), ocupând nișe ecologice foarte diferite, în mare măsură apărute în Holocen. Cu puține excepții (Porter & Marlowe 2006), aceste populațiile ocupă zone ecologice marginale, majoritatea celorlalte fiind ocupate de societăți industriale, agricole sau păstorești
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Mircea Anghelinu, Loredana Niţă () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_645]
-
6. Societățile paleoliticului inferior: cuplu sau conspirație a femeilor? Dacă există vreun atribut ce merită atașat „omului etern”, acesta este, fără îndoială, cel de ființă socială. O trăsătură distinctă a majorității primatelor cunoscute și, implicit, a speciei umane și a înaintașilor ei biologici, o reprezintă tocmai imbricarea dintre social și biologic (Foley & Lee 1996). Faptul este cu deosebire relevant pentru paleolitic, epocă de-a lungul căreia profunzimea transformărilor psihosomatice, cu necesitate mediate social, este evidentă. Specia umană a fost, așadar, socială
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Mircea Anghelinu, Loredana Niţă () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_645]
-
scrisul lor "să mobilizeze oamenii muncii în lupta pentru construirea socialismului. Mergînd pe acest drum, reflectînd elementele tipice, esențiale, ale realității noastre, luptînd împotriva primejdiei proletcultiste, zugrăvind omul nou în creșterea sa, cercetînd științific și cu căldură creația marilor noștri înaintași, analizînd principial creația literară ieșeană, vom izbuti să transformăm almanahul nostru într-un adevărat organ de luptă și să fim la înălțimea mărețelor sarcini pe care Partidul le pune în fața literaturii". Versurile de mai sus sînt o dovadă vie de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
și de odihnă. Scriitorilor de astăzi le sînt deschise în chip firesc situații importante de munci de răspundere potrivite cu însușirile lor, la Academie, în Marea Adunare Națională, în ministere. Scriitorii de astăzi au pentru operele lor tiraje pe care înaintașii noștri n-au îndrăznit a le imagina". Ca în final să-și etaleze plăcerea de a vesti Congresul despre îmbunătățirile aduse legii drepturilor de autor ce favorizau prin plăți consistente și publicarea promptă a lucrărilor autori de opere realist-socialiste. Cuvîntul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
vremi înaripate ziua de azi a patriei, să însuflețim cu aripi largi deschise zborul către ziua de mîine". Mai ales că "avem pentru asta toată libertatea, o libertate pe care nici în visele cele mai optimiste n-au întrezărit-o înaintașii noștri: libertatea de a sluji poporul, clasa muncitoare, partidul acestei clase. Tocmai pentru că iubim profund această libertate vom riposta energic oricăror tendințe liberaliste, vom înfiera în unanimitate, întotdeauna, orice încercări de a se apăra, în numele libertății, cauza burgheziei împotriva cauzei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
Acolo, el indica formațiile care cercetau situația inamicului înaintea începerii atacului propriu-zis. Artiștii moderniști s-au intitulat astfel pentru experimentele preconizate în noile Manifeste, menite să depășească operele "realiștilor" și "tradiționaliștilor" secolului al XIX-lea. Unul din motivele opoziției față de înaintași era principiul mimesis ului, asociat cu voința de conservare a vechilor mituri ce ar garanta vigoarea unei opere. Dimpotrivă, avangardiștii susțineau superioritatea imaginației și a simbolurilor care surprind receptorii și le modifică atitudinile, comportamentele, modurile lor de a fi. Acei
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
mijloace; se revine la tonul vulgar evanghelist, care se opune bunului-gust. Observațiilor de mai sus le lipsea ceva, și anume mărturisirile studenților despre satisfacțiile cunoașterii; faptul că eforturile intelectuale de acest fel le sporesc respectul de sine, față de colegi, profesori, înaintași. Pentru toate acestea, autorul regreta îndoielile unor colegi de la științele sociale și umane în virtuțile educației liberale. "Repet, criza educației liberale reflectă o criză de la vârful învățăturii, o incoerență și o incompatibilitate între primele principii potrivit cărora interpretăm lumea, o
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
pe foștii securiști. (Op. cit. p. 372) Mulți ideologi autohtoni de astăzi (unii consemnați de noile manuale școlare) sunt critici numai față de "slujitorii" ultimei dictaturi, omițând presiunile puterilor europene antebelice asupra României, precum și erorile, abuzurile, trădările și înșelările comise de unii înaintași. De la cohortele de carliști la legionari, de la apărători ai regelui Mihai contra mareșalului Antonescu, la milioanele de participanți fără voie la apăsătorul Război Rece dintre Vest și Est. Cu toate dictaturile și totalitarismele secolului al XX-lea, România a dobândit
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
că pașoptismul, junimismul, sămănătorimul și poporanismul erau "potrivnice înnoirii organismului românesc prin industrializare", susținând "tradiția neclintită". (13b, pp. 306-307) Autorul desemna prin conceptul de tradiționaliști personalitățile și orientările din țara noastră, care aspirau spre menținerea sau continuitatea legatului transmis de înaintași. Cu acest termen se exprimau atât "latențele permanente", cât și "factorul cenzurativ absolut necesar al procesului evolutiv". Ornea prelua propunerea lui Ion Pillat (1891-1945) din anul 1927, de a distinge "tradiția vie" de "tradiția mortifiantă" ("obstinantă"), adesea identificată cu "tradiționalismul
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
misiunea", că ne vom trezi într-o zi "mobilizați" așa cum au fost părinții, moșii și strămoșii noștri, și atunci va fi prea târziu ca să mai putem crea liber, atunci nu vom putea face decât ceea ce au fost ursiți să facă înaintașii noștri: să luptăm, să fim jertfiți, să amuțim". (4b, vol.1, p. 15) Nu putem spune prea bine de ce, dar conștiința primejdiilor ce s-ar putea abate peste ființele noastre este vie și astăzi. Privită în legătură și cu alte
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
eliberatori", aveau alte obiceiuri și idealuri, opuse ori diferite față de socialismul care a naționalizat marile mijloace și a cooperativizat pământurile cu violențe și crime uluitoare. Noile generații apărute în anii postbelici au preluat doar acele părți din obiceiurile și idealurile înaintașilor care corespundeau cu imperativele timpului vieții lor. Întrucât "omisiunile" țineau de însăși esența viabilă a tradiției prin care se menține continuitatea fiecărui popor, ele răbufneau periodic sub forma crizelor spirituale, politice și culturale, cu participanți de diferite credințe, opțiuni, convingeri
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
și normelor culturale deopotrivă, "elitiste" ("de vârf") și de masă ("omul mediu dezvoltat"), noi, cei din sud- est, nu reușim nici să asimilăm forme create deja, nici să construim durabil altele mai potrivite ori să întreținem ceea ce am moștenit de la înaintași. Variatele construcții filosofice și moral-politice despre "societatea viitoare" sunt prelungite în experimentări la scară redusă în țările occidentale. De la teoria critică a societății, lansată de frankfurtienii destul de schimbători în idei, la discuțiile privind societatea postindustrială, postcapitalistă și postcomunistă ori postmodernă
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
sau reguli ce corespund cerințelor de viață și muncă ale lor și evită sau se despart de stările anarhice sau simplu nihiliste. Poziția adoptată de Fukuyama este una a dinamicii culturale lineare, de sorginte evident iluministă. Când se referă la înaintași sau la acei contemporani care analizează tranziția, Fukuyama menționează că aceștia consideră ordinea socială ca fiind un dat imuabil, transmis din generație în generație, fără surse și posibilități de variație istorică. Dar cultura, în ciuda schimbării lente, este eminamente dinamică. Apar
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
au oprit. Sociologii și teoriile lor, la care tocmai m-am referit, fac parte din acea categorie, inițiată de „proiectul iluminist”, care preferă construcția unor „concepții” sau „sisteme teoretico-filosofice” cât mai cuprinzătoare și satisfac ambiția consacrării „marilor teorii”. Ca și înaintașii, ei pun accentul pe progres, totalitate, necesitate, determinare și invocă evidența empirică numai pentru a ilustra acele mari opțiuni filosofice care se aventurează într-un viitor parcă fără limite și cu pretenții universalizante. Dacă i-ai citi într-o cheie
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
evident ilustrativă pentru acel mod de analiză și interpretare pe care vi l-am menționat deja: atunci când un autor operează cu concepte și abordări asociate cu teorii ale „proiectului iluminist” sau postiluminist, inevitabil ajunge la concluzii congruente cu cele ale înaintașilor, deși referințele se fac la cu totul alte realități și tendințe. Tot astfel, ni se relevă cu forța evidenței faptul că, atunci când interpunem între lumea trăită și înțelegerea ei teoretică scheme conceptuale sau abordări trecute, apare riscul de a obscuriza
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
modern-tradițional poate să ne ofere o mulțime aproape nelimitată de interpretări și, odată cu aceasta, intrăm în controverse fără sfârșit. Orice practică socială considerată modernă își „inventează”, așa cum a demonstrat E. Hobsbawm, propria tradiție, tot așa cum o disciplină tânără își descoperă înaintași unde nu te-ai aștepta, iar aceștia trebuie să fie neapărat celebri. Analiștii tranziției noastre postcomuniste par să vorbească despre tradiții atât de diferite, încât nu-i o surpriză să constați cum concluziile lor nu se întâlnesc decât în acuzarea
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]