1,636 matches
-
acoperiș, o mie și una de ciocăneli printre ziduri, pe sub podea, deplasîndu-se pe după pereți. Se scurseseră vreo treizeci de minute, cînd am băgat de seamă că frigul și Întunericul Începeau să mă adoarmă. M-am ridicat și am Început să cutreier prin Încăpere ca să mă Încălzesc. În șemineu abia dacă mai rămăseseră resturile unui trunchi și am presupus că, atunci cînd avea să sosească Bea, temperatura din interiorul căsoaiei va fi coborît Îndeajuns pentru a-mi inspira momente de puritate și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
găsi și că, odată Împreună, o să-i ajute să fugă Împreună Într-un loc sigur, departe de Fumero, de trecut, departe de toate. CÎteva zile la rînd, Julián a rămas ascuns În apartamentul din Ronda de San Antonio, În timp ce pălărierul cutreiera orașul Încercînd să ia urma Penélopei. Își petrecea zilele În vechea lui cameră, care, Întocmai cum Îi promisese tatăl său, era neschimbată, deși acum totul părea mai mic, ca și cum casele și obiectele s-ar micșora cu timpul, ori poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
din apartamentul din Ronda de San Antonio pe o fereastră ce dădea spre luminatorul central, fără să fie nevoie să forțeze ușa pe care eu o Închideam ori de cîte ori plecam. Am descoperit că Laín Coubert, deghizat În Julián, cutreierase orașul În lung și-n lat, trecînd pe la vila familiei Aldaya. Am descoperit că, În nebunia lui, se Întorsese În criptă și sfărîmase lespezile funerare, că scosese sicriul Penélopei și al fiului său. „Ce-ai făcut, Julián?“ Poliția mă aștepta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
de ruble de la Serioja Protușin și am plecat cu trenul la Pskov, numai că am ajuns cu febră; acolo babele s-au apucat să-mi citească din calendarul bisericesc, în timp ce eu eram năuc de băutură; apoi, cu ultimii bani, am cutreierat din cârciumă în cârciumă și o noapte întreagă am zăcut în nesimțire sub un gard, m-au mușcat câinii, iar a doua zi mă scuturau frigurile. Cu greu mi-am venit în fire. — Ei bine, acum ți-o jucăm noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ori În palate se Întâmplă În plin veac douăzeci fapte care zguduie omenirea: „Peste veacul douăzeci/ Preaîntunecate javre/ Duc la Străulești pe veci/ Șiruri negre de cadavre”...; „În palate sicofanții;/ Cioclii tandri sunt pe fir/ Moartea În pervers delir/ Își cutreiera amanții”...; „...Sadic metronom intrus,/ Timpul să ni-l bată-n jos/ A intrat și a distrus/ Foarea gândului frumos”. Căci cine este omul În poezia lui Alexandru Tăcu? „Din lepră, șerpi și macadam Când Domnul lumii l-a facut I-
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
la 1492. Noi românii, cu spiritul nostru, am fi avut o mare manifestare în acea zi. Ei, care sunt destul de pasivi, trec fără mari festivități și defilări. Mulți, foarte mulți, au plecat din oraș, a doua zi fiind duminică. Putem cutreiera astfel orașul mult mai ușor. Sărbătoarea lui Columb trece deci destul de puțin luată în seamă. De altfel posteritatea a fost nedreaptă cu el, întrucât continentul nou, trebuia denumit Columbia. Numele actual i-a fost dat de istoricul german Martin Waltsermüller
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
indieni jocul de cuvinte, dar aceștia nu-l înțelegeau. Crezuseră că numele lui vine de la munca pe care o face. Sahib Forrester. Cum ai spune, domnul inginer sau domnul judecător. Sahib Forrester luptă împotriva prafului, plantând vegetație. De șapte ani, cutreieră munții, străbate călare poalele dealurilor erodate de timp, plantează rânduri de puieți, încearcă să-i învețe pe cei din partea locului cum trebuie păstrat și întreținut solul, pune în aplicare ordonanțe care interzic tăirea copacilor și păscutul. Așa se face că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în a deosebi ceea ce-ți place de ceea ce nu-ți place. Și marea lui problemă ar fi însuși faptul că nu prea are mare lucru de pus în balanță, ca s-o poată înclina în favoarea sa. Așa că preferă să cutreiere râpele, spații pustii în uniformă kaki, visând la copacii săi, și așteptând ceva, orice, să-i umple viața. Acel ceva se află la numai o milă depărtare de el, în linie dreaptă, deși, cu drumurile astea prăfuite și accidentate, distanța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
-i liniștească pe acei căutători ai adevărului care, în pofida acceptării unui număr de constrângeri, cum ar fi tortura și decapitarea celui de al 9-lea guru, refuzaseră de nenumărate ori să se convertească la Islam și să recunoască puterea mugală. Cutreierând dealurile, generalul Ala-U-din a constatat că și-a pierdut interesul față de război. Diplomat din fire, n-a renunțat niciodată la luptă, dar nu i-a mai acordat importanța necesară și a încercat să recurgă tot mai puțin la ea. I-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se insinuează prin colțuri, pe coridoare. Un punct portocaliu devine vizibil și se face din ce în ce mai strălucitor în întunericul din curtea exterioară a zenanalei. Croitorii și-au terminat de mult treaba. Toți ar trebuit să doarmă acum. Dar Jean Loup mai cutreieră încă. Aruncă pe podea mucul țigării, pe care apoi îl strivește sub talpa pantofului său bicolor, lucrat manual. Zenanaua pare a fi locul unde se ascunde micul prost. Și iată-l că apare, târându-și pașii pe scări, pe drumul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cu mai multă vigoare și a încercat pentru prima oară să se împrietenească cu oamenii în mijlocul cărora trăia. Simțea că-l iubește cu adevărat pe Andrew pentru c-o adusese aici, iar el îi răspunse luând-o cu el să cutreiere cartierele sărace, în căutarea oamenilor pe care voia să-i convertească. Ce credeți că vreau eu de la voi, un om din îndepărtata Scoție? Vreau să vă fac să ridicați privirea! Să vă iau de mână și să vă arăt calea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
radical. India era de acum parte din orbita ei personală. Noua atitudine a lui Elspeth schimbă total misiunea, făcând-o de nerecunoscut. Ignorând protestele lui Andrew, apelă la serviciile unui munshi, ca s-o învețe limba localnicilor și începu să cutreiere prin suburbii, prin bordeluri, descoperind numai pentru sine ciudățeniile locului în care trăia. Le spuse oamenilor din jur că oricine are nevoie de îngrijire medicală poate să apeleze la soțul ei și că după slujba de duminică aveau de gând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
seara, vă pot fi de folos cumva? De cele mai multe ori, îi convinge că poate face multe. Mai ales noaptea târziu, în față la Green's sau Watson’s sau la clubul Byculla, în ziua curselor. Bobby este o nălucă ce cutreieră pragurile și oazele electric luminate. Se află mereu la limita percepției, o apariție nu foarte reală, cu guler scrobit și cravată, ușor aerian, dar care-ți inspiră atâta încredere, încât îi încredințezi secretele tale, cu toate că ai impresia că se va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Bobby! Bobby! Ce faci aici? Este figura turtită, ca de clătită, a uneia dintre clientele doamnei Pereira, o belgiancă. Tânăra care vrea vești de la sora ei: cum o cheamă? Ga... Gal.... Gan... Gannay? Este nerăbdătoare, curioasă și înaltă, cu mâinile cutreierând după scrumieră, împroșcând stropi de gin, mișcând aerul. El încearcă să ghicească. — Miss Garnier? — Bobby! N-am crezut că te voi întâlni în astfel de locuri. Atât de scumpe! — Aș spune același lucru despre dumneata! Ea se crispează. — Vin adesea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Furios pentru că nu are ce face, Chapel se întoarce spre Jonathan. — În ceea ce te privește, am crezut că te-ai apucat de ceea ce aveai de făcut, i se adresează cu asprime. Nu crezi că este timpul să renunți la a cutreiera tabăra și să te apuci de recensământ? Pagină separată Ziua următoare, Jonathan traversează lunca uscată aflată sub tabăra lui Daou, cu trei însoțitori care să-i care echipamentul de tabară și fișierele. Numelelor sunt: Idris, Ali și Danjuma și când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
și îl trimisese la New York. În primele zile, pastorul Swensen făcuse muncă de recunoaștere. În ziua de joi, spre seară, intrase în clădirea guvernamentală și, ajutat de hainele bisericești și de mina sa nedumerită, nu avusese nicio problemă în a cutreiera nestingherit pe holuri. Găsise într-un final cămăruța personalului de serviciu și rămăsese acolo pâna la miezul nopții, când pătrunsese în anticamera biroului lui Grady și aflase că acesta, împreună cu familia, urma să meargă la concertul de la Școala Cartierului, unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
cu gheretele lor aburinde, tineri care lucrau la firmele de avocatură sau băncile cu program non-stop, oameni amețiți de atâta bere venind dinspre port, oameni care ieșiseră să-și plimbe câinii sau la cumpărături, zeci de locuitori ai Manhattanului care cutreierau de regulă străzile în zilele frumoase și înnorate doar pentru că energia orașului îi atrăgea afară din case. Unde? Bell reflectă că o mare parte a vieții era ca aruncatul cuielor - a trage cu arma, în dialectul său natal. Fusese crescut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
propriile cuvinte conținutul textului; să transforme dialogul în vorbire indirectă; să se exprime corect oral; să realizeze o compoziție după model. 3. Desfășurarea lecției. a) Punctul de plecare îl va constitui planul simplu al narațiunii: Reîntors pe meleagurile natale, scriitorul cutreieră în lung și-n lat locurile de mult cunoscute și retrăiește cu imensă bucurie întâmplările luminoase ale copilăriei. Cel mai mult îl impresionează locul, căci numai locul a rămas, unde odinioară era școala. Cu această ocazie, el evocă chipul luminos
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
fricoși. Se plimba grăbit prin sistemele falnice de înțelepciune, bătea la toate porțile, din ce în ce mai înfricoșat, dar îndată ce se oprea și ridica ochii spre strada biciuită de ploaie și mânjită de noroi, spre câmpurile și dealurile înverzite și spălate, spre văzduhul cutreierat de nouri bulbucați, simțea deodată cum în sufletul lui se prăbușeau toate clădirile monumentale, cu zgomot babilonic de cuvinte stoarse de adevăratul înțeles, nelăsând în urma lor nici măcar ruine, ci numai un gol sterp, cenușiu și nesfârșit de necăcios. Și atunci
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
care bate măsura, se scufundă puțin și apoi reapare. Dar judecătorul nu vede nimic. Ascultă relatarea junelui Brăchut, nu pierde nici o fărâmă din ea, a uitat de ouă. Celălalt are și acum idei clare, dar mai târziu, după ce va fi cutreierat toate cafenelele ca să-și istorisească povestea, și să fie cinstit de toți patronii, va scorni un întreg roman. Către miezul nopții, va ajunge beat criță, zbierând numele fetiței, scoțând tremolouri înfrigurate, și scăpându-se în pantaloni, ușurându-se de toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
Iar el zice, cam ca acum, nu s-a schimbat foarte mult, doar chiparoșii aceia nu erau, în locul lor erau pini și stejari, și roșcovi, iar eu privesc în jurul meu, deci asta vedeau ochii tulburi ai părinților acelei fetițe, după ce cutreieraseră zile în șir cărând trupul ei micuț, scuturându-l din când în când prin gropile de pe cărare, făcând să pară că în nările ei ar mai respira o gură de viață, o fetiță antică, chiar și dacă ar fi avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
direcții deodată, nu doar pe linia România-Occident. M.I.: Da. Iar de la un timp am mai avut o deschidere: spre și prin muzică. Am învățat să cânt la acordeon. Apoi am intrat într-o orchestră, câștigam o mulțime de bani și cutreieram toată zona. O noapte de cântat la nuntă... S.A.: La nuntă?! Nu la bal? M.I.: Nu, la bal nu se putea, pentru că eram elev de liceu și îmi era interzis! Dar, culmea, mă puteam duce la nunți, prin sate. Ne
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
baba n-are roate și de ce Basarabenii, sub Ruși, s-au Întors la oralitate și În... analfabetitate... Se pare Însă că nu le displăcea muzica-de-biserică - curat rusească - nici muzica textului slavon... - Și ție-ți plăcea. Când erai copil și păduri cutreieram... ca să nu ne repatrieze Rușii În Siberia, cum ziceai, mai ții minte, la stână, unde ne ascunsesem cum cântam, În trei, pe patru-cinci-șase voci? - Îmi place și-acum... Dar de ce spui: cântam În slavonește cântam cu la-la-la și cu, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
puțin și se părea că acea nelămurită durere dădea semne că se va sfârși încet. Se întinse pe patul cald, își adună genunchii la gură și rămase așa ceva vreme cu ochii ațintiți pe telefon, într-o așteptare în care gândurile cutreierau prin timp și spațiu cu repeziciune. „Dacă a plecat după ce am vorbit la telefon... ar ajunge imediat după miezul nopții, deși eu de unde să știu cum conduce el mașina? Oare este vitezoman? Nu cred. Părea a fi un om foarte
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
grabă, cu mișcări liniștite și cumpănite, de om care știe bine ce are de făcut. Era taman pe dos: habar nțaveam ce săți cumpăr mamei din acea uluitoare bogăție de mărfuri carețmi lua răsuflarea și mă lăsa fără grai. Oscilam, cutreierat de îndoieli amarnice, între o pereche de gumari, una de papuci din plastic verde, o sticluță de parfum bulgăresc de trandafiri, o basma cafenie ce avea imprimate pe ea un soi de valuri marine stilizate. Ca sățmi dau răgazul de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]