1,719 matches
-
ce sens?“. Nu era o Întrebare rea, de fapt. Deși, dacă se gândea mai bine, putea renunța și la această Întrebare, cuvântul „sens“ fiind el Însuși aparent lipsit de orice Înțeles. Zăpada de anul trecut. Azoy. Fima Își aminti cu dezgust cum vinerea trecută, exact cu o săptămână În urmă, la Șula și Țvi Kropotkin, după miezul nopții, conversația se orientase spre elementul rus care influențase atât de puternic diversele curente ale sionismului. Țvika ironizase cu răceală tolstoismul naiv al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
de om, În afara unui copil negricios În jur de zece ani, care Îndreptă spre el o mitralieră din lemn și Îl făcu pe Fima să ridice mâinile Într-un gest de predare necondiționată. Gândul la camera lui Îl umplu de dezgust: intervalul acesta arid de timp de acum și până la noapte, mai bine zis până sâmbătă noaptea, când grupul se va aduna poate acasă la Șula și Țvi. Tot ce intenționase să facă azi și nu făcuse, iar acum era deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
nu veți simți nimic. M-am răzgândit. Nu avusesem de gând să țip. Nu vreau să îl șterg. Nu aveți nici un drept să îl ștergeți. Puse jos bisturiul și se ridică. Mă privi țintă un moment, suficient cât să văd dezgustul pe chipul lui. Cum doriți. Se răsuci și porni spre ușă. Asistenta se grăbi în urma lui. Cuvintele lui se strecurară până la mine chiar înainte să închidă ușa. Foarte nehotărâți oamenii ăștia. Am insistat să conduc eu. Madeleine nu se împotrivi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
drum de casa Rim - doamna Vera, necunoscând genealogia vecinilor, judeca după aparențe înșelătoare. - Uite-i iar! . . . Uite-i subt geamul boierilor și subt ochii noștri! . . . Se pupă în stradă! Ptiiu! și, efectiv, doamna Vera, azvîr-lea pe seînduri, nu pe scoarță, dezgustul ei astfel coagulat într-o spută amăruie, care, desigur, îi ușura organismul de prisosurile unui dispreț care, neconcretizat, i-ar fi putut face, Doamne ferește, vreun rău. Totuși, disprețul doamnei Vera se refăcea tot mai veninos. Nu ar fi fost de
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
sau ASB. Până la urmă, în sumarul antologiei au fost incluși, în ordine alfabetică, 27 de autori. Unii dintre acești autori figurează cu texte inspirate și emoționante sau măcar scrise cu profesionalism. Alții însă, oferă cititorilor un fel de documente ale dezgustului de viață, ale lipsei plăcerii de a scrie ori chiar ale unei gândiri confuze. ‹ Gabriela Crețan se remarcă prin acreală: „Behemot e ministru la culte. / liturghisește și cântă cu psalții / și bese și scrie.“ (Crește umbra) Paul Daian semnează versuri
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
-și subțieze vocea și să vorbească peltic. Or, Maria Marin tocmai asta face, se maimuțărește, șarjând fără grație naivitatea și gingășia. Iată, ca exemplu, poezia Bunicuța, plină de substantive și adjective diminutivate și producând repede o senzație de saturație și dezgust ca un tort prea dulce: „Minionă și drăguță, / Ar alerga și desculță / S-ajungă la nepoței / Să aibe grijă de ei. / Dar... / Nu poate veni mereu / Anii-s mulți, iar drumul greu, / Picioarele o dor / Și abia o mai duc
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
sau la circurile erotice pentru turiști din Place Pigalle ca să-și câștige traiul, oamenii obișnuiți, casnicele, funcționarii, studenții le fac acum doar ca să fie sociabili. Și nu pot să spun precis de ce. Este oare un efort comun de a Învinge dezgustul? Sau ca să arate că toate lucrurile respingătoare din istorie nu sunt așa de respingătoare? Nu știu. Este un efort să „liberalizeze“ existența umană și să arate că nimic din ceea ce se Întâmplă Între oameni nu este cu adevărat detestabil? Promovează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
român mic de statură, slab, cu accent oltenesc. - Suntem țărani de lângă Murgeni, răspunse Oană. Venim de la câmp. - Și caii? Întrebă românul, căruia spahiul Îi spunea, cu un glas răstit, Întrebările. - Nu știu, stăpâne... mormăi Oană, Încercând să nu-și arate dezgustul față de cuvintele pe care trebuia să le folosească. Ni s-a părut și nouă că vedem niște cai În luminiș și tocmai ne duceam să vedem despre ce e vorba. - Dar tovarășul tău de ce nu răspunde? N-are glas? - Ba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
opteze pentru unul din aceste roluri. Hélas! BUCUREȘTI FAR WEST Consumerism (II) Daniel CRISTEA-ENACHE Criticile vehemente aduse consumerismului metropolitan și național au în fundal, în opinia mea, cu totul altceva decât pioșenia dreptcredinciosului român. Nu din respectarea Postului și din dezgustul față de mărfurile consumabile se născu iritarea profeților mediatici. Ci din constatarea la locul faptei a teribilei aglomerații achizitive. E într-adevăr inconfortabil ca, odată ajuns în parcarea unui Mall, să te învârți bezmetic minute în șir în căutarea unui locșor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
mire pluteau pe cerul nocturn. Margaret a chicotit. — Așa-i că-i straniu? a exclamat, dar s-a potolit de Îndată. — Acest petit tableau, a explicat Walter, e plin de sentimentele contradictorii față de patria mea. Nostalgie, dor, dar și frică, dezgust de propria ființă și Întuneric, toate se regăsesc În această mică lucrare. Când am pictat-o, cu mulți ani În urmă, nu mi-am dat seama de toate astea. La tinerețe, și-a Înălțat el o sprânceană și s-a
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
mamă-sa, cum s-a putut vedea mai târziu. . . Asta se petrecea înainte de o vacanță a Pastelor, pe care am trecut-o cu Elena la moșie. De la ea știu; dar când i-am cerut detalii, Elena, nu din discreție, din dezgust, m-a trimis să consult evangheliștii: pe Boccacio și Casanova. La rândul tău, dacă ești curioasă?. Ți-a plăcut! Mini râse pe jumătate. - Se poate chema LP.S moines defroques! - Da! Și cu stampe!. . . E o potecuță care a dus
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
aducă acum jertfe pe altarul catedrei cucerite? Buna Lina, cu existența ei modestă și laborioasă, îi părea pesemne o piedică, de aceea o sfredelea cu vorbe răutăcioase, așa domol și răspicat cum glăsuia. O ura, ai fi putut zice, după dezgustul care sluțea sluțenia lui când vorbea de ea. Iar Linei îi era frică de el, pur și simplu. Piciorul doamnei Eliza era, în adevăr, perfect în felul lui. Mai delicat decât te puteai aștepta, cu gleznă fină, "cambrat" și cu
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
și doamna Eliza nu bănuia că formula se schimbase. Că chimniy-ul și Mon hornine înlocuiseră romanțele - e drept că la aceiași lăutari; că trubadurii moderni aveau talie lungă, pantofi lungi, față spână, păr rar fără de freză, mișcări silnice, mers rigid, dezgust și lene, epuizare reală sau prefăcută, care să lase să se înțeleagă că temperamentul lor era lipsa de temperament. Nu știau că partenerele trebuiau să aibă manechinul redus; pe busturi înguste, sâni a căror încercare neizbutită să puncteze mai scabros
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
care le surprindeai după dosuri sufletești, tot acest fond de decor, combinat cu lumina proaspătă de seară, care cădea searbăd pe pânze, cât și cu teatrul ieftin de gelozii, vendettp și achturi, ale trio-ului principal, dau gustului un 118 dezgust pe care Mini se silea să-1 oprească. Știa că legea ei cerea să aibă suflet luminos, bun, fericit, că porunca era seninătatea și bucuria. Vroia să plece și încercă să interpeleze pe Nory, care se prefăcea a nu înțelege, implicată
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
DURERILOR DE SERI Din noaptea obosită priveam spre vremuri noi, cu fiecare clipă, mă prefăceam în stană, dansa delirul cu-o lacrimă din ploi, iar umbra nemuririi s-a sinucis în rană și-n dansul nebuniei de spaime și trecut dezgustul unui demon, m-a-ntristat, pământul aprindea o flacără de vânt, iar zorile în cântec m-au chemat să-mi lase liniștea demult visată prin timp de dor și de coșmar, ardea tăcerea-n suflet destrămată și-un gust de
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
un fel de șopîrluțe, mai mari un pic decît mormolocii, care trăiesc în mlaștini și... ce mai, îs foarte importanți pentru oamenii de știință. Iar în învățămîntul superior îs căutați ca pîinea caldă. Fugi de-aici, se strîmbă Virgil cu dezgust. Păi ce, așa ceva se mănîncă? Ei, se mănîncă! Auzi vorbă la el!... Parcă viperele, șoarecii ori gîndacii de Colorado se mănîncă?... Cum să bagi în gură asemenea otrăvuri? Dar au o importanță colosală din alte puncte de vedere. De unde vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
K. John Prescott ― agent galactic? asta, se putea admite. Bărbatul întins pe divan, îi privea. Părul său blond părea ciudat de alburiu sub lumina puternică. În ciuda călușului care îi umfla obrajii colțurile gurii schițau un slab surâs: Gosseyn zise cu dezgust: ― E de-a dreptul infect. Tipul ăsta a lăsat să-i fie asasinată nevasta în cadrul unui incident dintr-o înscenare menită să mă convingă de buna lui credință. Ce mi-a dat de gândit a fost faptul că o vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
în mai puțin de 3 minute reuși o bună imitație, inclusiv o pronunție șoptită destul de clară. ― Și acum― zise Gosseyn tăios ― vom stoarce chiar de la domnul în cauză detaliile aranjamentelor cu amicii de afară. Se aplecă și-i scoase călușul. Dezgustul pe care îl resimțea i se ghicea, probabil, în gesturi; ori poate Prescott se gândea la ce i-ar fi făcut el însuși într-o situație asemănătoare ca să-și procure informațiile dorite. În orice caz, le vorbi fără să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
proeminent. Dar el e unul dintre acei bărbați cărora protuberanța asta ciudată din zona gâtului le stă bine. În general, eu nu prea reușesc să mă uit la un astfel de bărbat fără să-mi reprim o gri masă de dezgust. Pentru că zgârciul ăla ieșit foarte în afară mă duce cu gândul la un vultur. Un vultur din Cărțile junglei. Mai ales atunci când respectivul băr bat nu e bărbierit de câteva zile și o mulțime de țepi aspri îi înconjoară protuberanța
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
poate simți privirea porcului-pescar mângâindu-i fesele. Mi-am tras-o cu tine la cinșpe minute după ce ne-am cunoscut. Dar să știi că asta nu mi s-a mai întâmplat cu nimeni. Nu-și poate reprima o grimasă de dezgust. Jalnică lozincă. Ce clișeu învechit. Tocurile ei fac toc toc toc pe caldarâm, în timp ce alte câteva gânduri dau din coate și i se instalează incomod sub pielea frunții. Ce m-o fi apucat. Ce m-o fi apucat. Eu nu
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
unele pe altele și se topesc în ele însele și Cavanosa învârte paiul în pahar până când amestecul devine uniform. Acum, o singură culoare unește tot ce a pus el acolo, într-un singur sen ti ment greu de definit. Un dezgust roșu. Roșu-aprins. Acum am să deschid gura și am să spun. Creierul lui știe că deja au trecut două secunde din cele trei permise. Și gura lui se deschide brusc și Cava nosa spune cum a fost la vernisaj? Și
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
inima din piept. Stai să-mi revin. Cavanosa stă lângă mine pe marginea căzii și se privește pe el însuși, cu un dispreț nedi simulat. Se vede zăcând pe jos lângă closet și nu-și poate reprima un rictus de dezgust. Îi întind o țigară. Observ că mâna îmi tremură puțin. Cum se face că un om poate să ajungă în halul ăsta? spune Casanova rar și clar. N-am un răspuns pe țeavă, așa că aștept să mai dezvolte el subiectul
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
sinea mea. Am împlinit șaptesprezece ani la începutul acelei veri, ceea ce însemna că aveam de acum o slujbă, într-un birou. Este o parte a vieții mele despre care nu pot spune nimic. Nu pentru că m-ar fi umplut de dezgust, ci, pur și simplu, pentru că nu e nimic de spus. Biroul era pe un canal, erau de scris facturi și de calculat deduceri, de purtat grija circuitului poștei și de ascuțit creioane. Era rece, și în pivnița de lîngă depozit
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
fi văzut ieșind fără flori, cu un zâmbet uitat pe buze, de care scăpa încet-încet, abia după câteva sute de pași. Nu puteai ști dacă e un zâmbet de bucurie al unei misiuni bine duse la îndeplinire, un rictus de dezgust produs de penibilul ultimei părți a scenei sau o grimasă de jenă datorată acelei apropieri prea intime de domnișoara S, căreia nu i putuse vedea decât ochii sticlind în întunericul vestibulului. Apoi l-ai fi văzut întorcându-se la florărie
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
și prietenul și meseria și câte și mai câte... Cuvântul ăsta exprimă atâtea sentimente atât de deosebite, încât ajunge să nu mai exprime nimic. Noțiunea este într-adevăr devalorizată, dar nu și stările pe care le numește. Indiferența sau chiar dezgustul tău față de viață pornesc dintr-o totală lipsă de iubire față de vreo creatură, obiect, idee sau preocupare. Toate astea compun viața. E posibil, n-am ce spune, îngăimă împăciuitor Carol. Dar toate elementele enumerate de tine sunt atât de schimbătoare
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]