1,487 matches
-
politicii concepte morale abstracte. Morgenthau susține că realismul politic nu solicită și nici nu scuză indiferența față de idealurile politice sau principiile morale, dar, într adevăr, necesită o distincție clară între ceea ce este dezirabil și ceea ce este posibil, între ceea ce este dezirabil oriunde și oricând și ceea ce este posibil în condiții concrete de timp și spațiu. Viziunea lui Morgenthau asupra realismului politic este mult mai complexă decât cea a lui Carr, complexitatea sa fiind dată de cele trei niveluri ale construcției filosofice
RELATII INTERNATIONALE by Andrei Miroiu, Simona Soare () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1510]
-
toleranță față de unele interdicții în vederea laturii hedonice, ceea ce va facilita dezvoltarea unor conduite iraționale. Pe un astfel de cadru vor evolua psihopatiile, diferite malformații ale personalității (personalitățile accentuate), care se vor abate semnificativ de la conduite morale apreciate ca normale și dezirabile. Revenind la vârsta adolescenței, vom exemplifica pentru a aprofunda acea pre-moralitate caracteristică acestei etape, acea vulnerabilitate și toleranță scăzută la stimulii frustranți. Din nefericire, sistemele axiologice promovate tot mai mult de societatea actuală orientează individul în mod predominant către aspectele
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
Poate fi descrisă că o clădire în care elementele de construcție sunt atat de bine legate unele de altele încât schimbarea poziției unei singure cărămizi distruge întreaga textura [s.n.]"62. În opinia autorului american, o intrigă perfectă nici nu este dezirabila, chiar în acele genuri ce se bazează pe imitația vieții, cum ar fi românul, ori dramă. Intrigă, continuă Poe, este "perfecțiunea infinită, pe care artistul adevărat o poartă mereu în minte - acel țel de neatins spre care privirile îi sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
copil, familie și școală), utilizând tehnici de tip cognitiv-comportamental și experiențial. Intervenția comportamentală reprezintă un set specific de intervenții prin care părinții și cadrele didactice Învață tehnici comportamentale, cum ar fi sistemul de recompense, care au ca scop Întărirea comportamentelor dezirabile, respectarea regulilor și reducerea comportamentelor indezirabile ale copilului. Modificarea comportamentului este de fapt un instrument psihologic, folosit pentru schimbarea tiparelor existente ale comportării unei persoane și pentru a o ajuta să Învețe noi tipuri comportamentale pozitive. În cazul copiilor cu
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Cristina VAMEŞU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2184]
-
ca finalitate optimizarea integrării școlare și sociale, iar obiective operaționale au fost următoarele: diminuarea deficiențelor atenționale și a comportamentului impulsiv; creșterea sentimentului de control asupra propriului corp; optimizarea capacităților de autocunoaștere, relaționare și comunicare; reabilitarea imaginii de sine; stimularea comportamentelor dezirabile. Datorită faptului că nu existau diferențe semnificative de vârstă Între copii, pe lângă ședințele individuale, aceștia au participat și la activități de grup, prin intermediul cărora au avut posibilitatea de a se exprima liber și deschis, de a interacționa și participa la
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Cristina VAMEŞU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2184]
-
câtorva procese principale: expunerea selectivă, modelarea, recompensele și pedepsele, identificarea. Le vom trata pe fiecare. Expunerea selectivă. Una din modalitățile prin care agenții socializării influențează atitudinile și comportamentele este expunerea selectivă. Copiii sunt expuși la acele comportamente și atitudini considerate dezirabile și sunt protejați de cele calificate ca nedorite. Părinții fac acest lucru prin felul în care ei vorbesc și se comportă față de copiii lor, prin lecturile sau prin emisiunile de televiziune pe care le recomandă acestora. Părinții încearcă să maximizeze
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
atitudini etc. similare este un grup interior, iar un grup în afara celui propriu cu care cineva nu are nici un sentiment sau sens al identității este un grup exterior. Noi vedem grupurile exterioare ca "ei", ca forme diferite și mai puțin dezirabile decât ale noastre. Grupurile exterioare pot fi competitori potențiali ori ele pot pur și simplu să facă lucrurile diferit. Din cauza tendinței larg răspândite către etnocentrism despre care am discutat într-un capitol anterior, grupul exterior care face lucrurile în mod
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
o discrepanță între obiectivele instituționale și mijloacele disponibile de a le atinge. Indivizii prinși în această dilemă resping atât obiectivele cât și mijloacele. O dată ce ei fac acest lucru devin devianți. Dată fiind blocarea căilor de acces la mijloacele instituționalizate și dezirabile social, care caracterizează starea anomică, indivizii își adaptează conduita și-și reglează acțiunile la diferite situații sociale așa cum arată tabelul 7.1 preluat după R. K. Merton. Tabelul 7.1. TIPOLOGIA MODURILOR DE ADAPTARE INDIVIDUALĂ LA SITUAȚII SOCIALE ANOMICE Moduri
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
abordarea lor este criticată pentru că reduce importanța schimbării, în mod special a schimbării rapide și substanțiale. Prin sugerarea faptului că schimbarea socială în mod normal implică ajustări, corectări mici și lente, funcționaliștii par să susțină că existența aranjamentelor sociale este dezirabilă și că schimbarea socială care dezmembrează sistemul este anormală, neobișnuită. Teorii ale conflictului. Studiul rolului conflictului între indivizi, clase, grupuri, instituții ori între toate acestea, în producerea schimbării sociale, reprezintă nucleul tare al teoriilor conflictualiste. Karl Marx este teoreticianul conflictului
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
anumite interese personale. De aceea, înțelegerea unei probleme sociale specifice într-un fel care exclude total o asemenea înclinație este imposibilă, deoarece o problemă poartă implicit presupunerea referitoare la cauzele acesteia și felurile de politici care conduc la rezultate considerate dezirabile. Spre exemplu, problema sărăciei poate fi formulată " Ce nu este în regulă cu oamenii care sunt săraci?" sau "Ce nu este în regulă cu o societate care are așa de mulți oameni săraci?" În același fel putem aborda problema homosexualității
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
și nu doar unul singur, lucru din care rezultă în mod firesc dezacordul valorilor. Conflictele de valori în societatea modernă contribuie la producerea problemelor sociale astfel: în primul rând, cauzează producerea problemelor prin definițiile conflictuale ale condițiilor și situațiilor sociale dezirabile și, în al doilea rând, prin aceste definiții alimentează confuzia morală care încurajează devianța personală. Multe dintre cele mai dezagreabile conflicte care se ridică în jurul problemelor sociale sunt legate de faptul dacă situația dată este corectă, dezirabilă, sau ea trebuie
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
și situațiilor sociale dezirabile și, în al doilea rând, prin aceste definiții alimentează confuzia morală care încurajează devianța personală. Multe dintre cele mai dezagreabile conflicte care se ridică în jurul problemelor sociale sunt legate de faptul dacă situația dată este corectă, dezirabilă, sau ea trebuie considerată o problemă socială. Acest lucru se produce deoarece condițiile sociale date nu afectează în mod egal toate părțile implicate. Unele părți profită din situațiile care produc dezavantaje pentru alții. Și dacă profitul ori avantajul este sau
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
societatea națională a sfârșitului de secol XIX, societatea socialistă a veacului XX, ori societatea postcomunistă a secolului XXI) încearcă să alinieze trei dimensiuni fundamentale oricărui sistem social: i) regimul politic, ii) mentalitatea colectivă, și iii) modelul uman - tipul antropologic - considerat dezirabil și urmărit a fi instituit prin mijloace educaționale. Democrația de inspirație liberală care a fost luată ca model referențial de către reformatorii politici postcomuniști români presupunea reîntemeierea sistemului de valori și crezuri despre lume, viață și existență (i.e., mentalitatea colectivă) pe
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
moralizatoare, demne de reținut și de urmat, deși inițial le percepuse carnal, povestirile lor receptându-le mai mult estetic, decât spiritual. Doar la sfârșitul narațiunii el află, și odată cu el și noi în calitate de cititori, că nimfele nu erau niște fecioare dezirabile, ci virtuți reale, și numai acum conștientizează Ameto că nu le-a râvnit în sensul propriu al cuvântului. „În mod asemănător, vede cine sunt aceste nimfe care mai înainte i-au încântat ochii mai mult decât intelectul și care acum
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
apreciativă, prescriptivă 93. Din această perspectivă, discursul didactic nu se mai rezumă la nivelul unităților mici de discurs/propoziție, ci reprezintă un ascriptor complex alcătuit din mai mulți ascriptori. De exemplu: ,,În ultima perioadă de timp, M. prezintă numai comportamente dezirabile: este disciplinat, cooperant, își îndeplinește sarcinile școlare și, ținând cont că este un elev bun cu intelect de limită, ar trebui recompensat personalizat pentru a-l motiva." Dacă analizăm acest discurs observăm mai multe tipuri de ascriptori, fiecare îndeplinind o
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
un elev bun cu intelect de limită, ar trebui recompensat personalizat pentru a-l motiva." Dacă analizăm acest discurs observăm mai multe tipuri de ascriptori, fiecare îndeplinind o funcție semnificativă: • un ascriptor descriptiv cu funcție informativă: ,,M. prezintă numai comportamente dezirabile: este disciplinat, cooperant, își îndeplinește sarcinile școlare etc."; • un ascriptor apreciativ cu funcție evaluativă: ,,este un elev bun cu intelect de limită"; • un ascriptor prescriptiv cu funcție incitativă: ,,ar trebui recompensat personalizat pentru a-l motiva". Nevoia ascriptorilor apreciativi este
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
de atractivitate, inteligibilitate, spontaneitate și rapiditate în predarea unităților de învățare. Capitolul 4 Cercetarea educațională 4.1. Premise teoretice Semnificația educației este legată de semnificația comunicării didactice, fie că se manifestă în interiorul sau în exteriorul școlii prin generarea unor comportamente dezirabile durabile la elevi. Registrul comunicării didactice este format de varietatea refrenurilor gestuale, iar preocuparea pentru ritmul mișcărilor, al respirației, al mâinilor și picioarelor, al clipirii din ochi etc. demonstrează responsabilitatea profesorilor și elevilor față de coregrafia gestuală. Comunicarea gestuală acompaniază demersul
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
altul, situat în același registru metaforic, și anume comunicarea e o artă, ne plasăm exact în punctul de interferență al temelor acestei cărți, dedicată comunicării prin teatru, ca artă (și știință) ale cărei (căror) mecanisme complicate pot fi descoperite și, dezirabil, însușite de educatori. Această lucrare este destinată în egală măsură studenților, masteranzilor, doctoranzilor, dar și oricărui public interesat de problemele comunicării, probleme ce au declanșat o abordare în expansiune fără precedent în ultimele decenii. Forma actuală nu instituie verdicte definitive
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
comunicare, emoțiile explicite sau cele implicite. (4) Emoțiile ne afectează personal. Fie că le căutăm, fie că "fugim de ele" (Cosnier, 2007, p. 13), "emoțiile ne determină calitatea vieții" (Ekman, 2011, p. 13), motivându-ne atât acțiuni considerate/ demonstrate ca dezirabile, oportune, cât și fapte/atitudini/comportamente regretabile. Și de fiecare dată invocăm emoțiile. (5) Emoțiile ne influențează relațiile, ele "supervizează" interacțiunea între locutor și interlocutor interacțiune care presupune "un proces constant de gestiune și reglare emoțională strâns legat de celelalte
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
a înțelegerii celor cu care interacționăm, a îmbunătățirii relațiilor cu aceștia (Stuart & Alger, 2011; Șerbănescu, 2009; Brécard & Hawkes, 2008 etc.). De altfel, următoarele secțiuni ale lucrării de față vor conține exemple de actualizare a Stărilor Eului și a raporturilor posibile/dezirabile/optime locutor interlocutor prin utilizarea anumitor strategii discursive și teatrale. (3) Teoria fețelor și strategiile politeții în comunicare Teoria fețelor, implicând diferențierea feței pozitive (ca teritoriu al manifestării sociale a Eul-ui24, a imaginii pe care dorim să o arătăm celorlalți
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
pentru ea. Era un vagabond, bețiv și recalcitrant. Am auzit că a ,,crăpat”, Dumnezeu să-l țină acolo... (Mama inculpatei provenea dintr-o familie modestă, cu posibilități materiale scăzute, bunicii fiind persoane credincioase, cu mult respect față de normele și valorile dezirabile, unanim acceptate. Ea s-a angajat într-o relație de căsătorie cu o persoană recalcitrantă, consumatoare de alcool, cu un comportament antisocial - un vagabond. Nemairezistând acestui climat tensional, a hotărât să se despartă după câteva luni de conviețuire cu această
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
să-și reproiecteze procesele de decizie și control, ieșind de sub incidența acestor experiențe trecute care i-au marcat tragic existența. Resocializarea deținutelor este un proces de dezînvățare a normelor și valorilor introiectate și de reinternalizare a altor norme și valori dezirabile, unanim acceptate, având ca finalitate asumarea din partea acestora a unui comportament responsabil. Deținutul este un maestru al evitării responsabilității personale din cauză că adesea îi lipsește încrederea în sine și refuză să și le asume. Mulți deținuți se află în diverse forme
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
manieră asemănătoare cu modelul de intervenție inițial. Mai mult, abordările profilactice eficiente sunt cele care îi ajută pe elevi să dea dovadă de abilități asertive în fața presiunilor sociale, care îi învață norme antidrog și le prezintă trăsăturile personale și sociale dezirabile (Johnson, Amatetti, Funkhoser, Johnson, 1988, pp. 578-586;). Aceste abordări accentuează educarea abilităților și nu se focalizează pe prezentarea informațiilor referitoare la consecințele abuzului de alcool sau droguri asupra sănătății. Totuși, în ciuda efectelor imediate impresionante, este evident faptul că, în lipsa unor
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
fapt, aceasta denotă un nivel redus de conștientizare a riscurilor la care se expun, prin comportamentul pe care îl au. În ceea ce îi privește pe cei care nu și-au început viața sexuală, răspunsurile sunt mai apropiate de ceea ce este dezirabil social. 48% declară că dacă nu vor avea suficiente date despre partener vor folosi prezervativul, 30% vor renunța la contactul sexual, doar 6% declarând că vor avea contact sexual neprotejat. 32% dintre ei declară că vor folosi întotdeauna prezervativul, doar
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
sexuală, doar 21,4% folosesc prezervativul întotdeauna. În general, există o diferență între ceea ce afirmă oamenii și cum se comportă în realitate într-o situație concretă. Pe de altă parte, există tendința de a da răspunsurile așteptate, adică cele social dezirabile, iar folosirea prezervativului sau renunțarea la contactul sexual atunci când nu ai suficiente date despre partener reprezintă un răspuns așteptat. Credința că numai alții se pot infecta și că cei infectați pot fi ușor recunoscuți este cea care contribuie la răspândirea
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]