1,687 matches
-
al comunistului, În procesul muncii”. d.r. Tineretul - din nou pe tapet Îndoctrinarea cvasi-generală a populației României, Începută imediat după alungarea regelui Mihai I din țară (30 decembrie 1947), devenise o problemă existențială pentru partidul comunist, ca unică forță politică discreționară pusă, inițial, În slujba unor interese străine. Nu era voie să se vorbească despre aia, despre cealaltă și, În genere, despre tot ce-a fost Înainte de a măslui ei alegerile din 19 noiembrie 1946, declarându-se răspicat „dictatura proletariatului” ca
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
muncă și salarizare, populația a votat în majoritate fie creșterea organică lentă a capitalismului din comunism, adică „schimbarea în liniște”, fie „schimbarea în bine”. Noii feudali locali sau naționali, rezultați din capitalismul de castă aveau (și adesea mai au) putere discreționară față cu o bună parte de populație „asistată” prin salarii compensatorii, șomaj tehnic, pensionări premature, scutiri de taxe (țăranii, adică jumătate din populație, nu plăteau taxe pe teren agricol și nici pe venituri). În acea lume, administrația centrală și locală
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
ne simțim afini, fără strâmtorări etnice. Lumea noastră se lărgește fantastic. Dar ea este lumea noastră, a fiecăruia, nu a „pohtei ce-a pohtit” vreun vodă, „baron”, președinte mai mult sau mai puțin „mesianic” sau vreun simplu șef cu puteri discreționare. Desigur, curând vom începe să criticăm birocrația de la Bruxelles, nu doar pe cea autohtonă. Dar ce șansă extraordinară să nu ne mai raportăm doar la „tribul” nostru, complexați față de lumea largă! Probabil mulți vom îngăima, asemenea dacilor: „barză, brazdă, viezure
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
existat. Femeile au fost supuse dublei zile de muncă. Proiectul ideologic al „omului nouxe "„omulnou"”, lipsit de caracteristici de gen, a însemnat o educație omogenă care neagă diversitatea, atacă valorile feminine și masculinexe "„masculin" și alocă partidului-stat putereaxe "„putere" patriarhală discreționară în ambele sfere. Există însă și câștiguri în privința tratării femeilor, relațiilor de gen și creșterii copiilor. Comunismulxe "„comunism" a încurajat un tip de egalitarism, a implicat statulxe "„stat" în creșterea copiilor generalizând creșele și grădinițele, a scăzut dramatic discrepanțele de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
de-a lungul unei perioade considerabile Într-o stare cronică de activitate subnormală, fără să se manifeste vreo tendință nici spre redresare, nici spre prăbușire totală . PÎnă la Keynes Însă, economiștii clasici recomandau statului să nu intervină prin politici economice discreționare, nici În timpul recesiunii, nici În timpul expansiunii economice, motivând că pe termen lung economia se va autoregla (este vorba despre legea debușeelor sau legea lui J. B. Say care a analizat circuitul economic, ajungînd la concluzia că În condițiile economiei de
INVESTIŢII INTERNAŢIONALE by ANATOLIE CARAGANCIU () [Corola-publishinghouse/Science/1243_a_2690]
-
un drept neacordat cetățenilor individuali. Fiecare cartă prestabilea drepturile și obligațiile specifice unei anumite corporații, incluzând partea de profit care urma să revină Coroanei, În schimbul acordării privilegiului special. Analizele istorice arată că asemenea carte erau conferite, În mod unilateral și discreționar, de către Coroana engleză și puteau fi retrase oricând. Corporațiile cărora li se acorda o astfel de Cartă corporativă erau utilizate de Anglia pentru a menține controlul asupra economiilor coloniale. De altfel, pe lângă corporații bine cunoscute ale acelor vremuri Compania Indiilor
INVESTIŢII INTERNAŢIONALE by ANATOLIE CARAGANCIU () [Corola-publishinghouse/Science/1243_a_2690]
-
În acest sens, sistemul de guvernare este un ansamblu de mecanisme organizaționale și instituționale, un arhetip instituțional managerial. Sistemul de guvernare este un mod de delimitare a puterii de influență a decidenților, de reglementare a conduitelor lor, precum și a spațiului discreționar al guvernanților. Capitolul 7 este alocat subiectului Managementul responsabilității sociale corporative ca dimensiune a strategiei corporative. Termenul de "responsabilitate socială corporativă" (RSC) este un concept prin care companiile integrează, pe o bază voluntară, preocuparea față de societate și mediu în operațiile
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
fi ignorată, iar începând cu secolul XX, globalizarea reconstruiește sau reproiectează puterea, funcțiile și autoritatea guvernelor naționale. Secolul XX a adus pe scena istoriei și a legitimat un alt tip de capitalism cu actori sociali proprii, cu puteri adesea considerate discreționare: corporațiile transnaționale, organizațiile și instituțiile economice, politice și sociale mondiale. Aceste instituții sunt principalii promotori ai internaționalizării și standardizării practicilor și procedurilor de a face afaceri și schimburi comerciale, a modului de a ne distra, îmbrăca, informa, cu alte cuvinte
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
aceste spații geopolitice de a deveni mai puțin turbulente a fost să-și crească gradul de angajabilitate la/într-o regiune de bază. Angajamentele externe aliniau regiunile periferice din punct de vedere al guvernării și, în plus, diminuau riscul folosirii discreționare a puterii conferită de avantajele resurselor. Punctul forte al unei astfel de asocieri derivă din echilibrarea puterii conferite de resursele tangibile și comercializabile între state apropiate geografic. Din păcate sau din fericire, avantajul resurselor naturale ale "regiunilor state" devine mai
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
sistemul de guvernare este un ansamblu de mecanisme organizaționale și instituționale, o "matrice" instituțională pentru regulile jocului managerial. Sistemul de guvernare este un mod de delimitare a puterii de influență a decidenților, de reglementare a conduitelor lor, precum și a spațiului discreționar al guvernanților. În România, datorită faptului că în cele mai multe cazuri proprietarul este și coordonatorul afacerii, guvernarea la nivel de entitate profit are mai mult semnificația de "conducere" sau "managementul" organizației. În acest caz, sfera guvernării cuprinde acționariatul și reprezentanții acestuia
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
total dedicați "concertării"; 2. STAKEHOLDERS EXPECTANȚI, posesori ai două dintre atribute și clasificați în: * dependenți (posesori de urgențe și legitimitate); * periculoși (posesori de putere și urgențe); * dominanți (posesori de putere și legitimitate); 3. STAKEHOLDERS CU UN SINGUR ATRIBUT: * inactivi (putere); * discreționari (legitimitate); * solicitanți (urgență); 4. NON-STAKEHOLDERS (fără niciun atribut și fără participare în concertarea socială). Din punct de vedere al intensității și frecvenței potențialului reactiv al stakeholders, sunt utile modalitățile de clasare a lor. Dar, ca și poziționare față de organizație, ni
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
considerate ca fiind date illo tempore. Modul nostru de a fi s-a accelerat pe dimensiunea pragmatic-utilitaristă. Secolul XX a adus pe scena istoriei și a legitimat un alt tip de capitalism cu actori sociali proprii, cu puteri adesea considerate discreționare: corporațiile transnaționale și organizațiile economice, politice și sociale mondiale. Aceste instanțe economico-sociale au fost principalii promotori ai internaționalizării și standardizării practicilor și procedurilor de a face afaceri și tranzacții de toate tipurile și în toate domeniile. Dar și a decalajelor
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
nu era greu de înțeles că Ferid Pașa îl însărcina pe Vali să-l spioneze pe noul înalt comisar, Hilmi Pașa, căruia i se încredințase aplicarea programului de reforme și a cărui favoare pe lîngă sultan, care îi conferise puteri discreționare, ce ieșeau de sub controlul Marelui Vizir, îl neliniștea pe acesta din urmă în privința viitorului apropiat... Alături de guvernator se afla Muhirul (Mareșalul) care comanda un corp de armată fantomă: figură blîndă, a turcului bătrîn, cinstit și copilăros. Purtător al turbanului verde
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
care consideraseră cucerirea puterii ca pe o pradă de război, făcută să fie băgată în buzunar, iar practicile lor necinstite, sprijinite pe un sistem polițienesc oprimant și abuziv, îngenuncheau țara, sub cizma secretarului general al partidului, personajul care exercita puteri discreționare, în numele Ducelui. După Turati, aberant sexual, pe care pudoarea solidară a fasciștilor îl înfundase într-un azil de nebuni pentru a-l scăpa de justiție, destinele partidului erau conduse de Starace, mîna dreaptă a Ducelui, căruia îi datora recunoștință atît
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
vorbim de uriașa școală cinematografică poloneză, un Kavalerovici, Skolimovski, genialul Vaida, care Încă și azi poate fi comparat cu puțini europeni, un Bergman sau Antonioni! De ce atunci vorbim de o „Siberie a spiritului”?! De ce facem amalgamul Între o stăpânire absolutistă, discreționară, reacționară cu adevărat politic și geniul popoarelor ce se revoltă și În acest fel?! Eugen Ionescu și cei care-l sfătuiau uitau probabil că artiștii și filozofii europeni au creat opere importante, esențiale, chiar și În perioade politice critice, comparabile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
critici la politica sa și la marile neajunsuri din economie, sănătate, agricultură, școală, cultură. Asemenea critici și analize ar fi „prins” și o bună parte a establishment-ului politic, al suprastructurii administrative și chiar politice, tot mai nemuțumite de măsurile discreționare și aventuriste ale cuplului prezidențial, fapt pe care emigrația „luptătoare” nu-l lua În cont, amestecându-l pe dictator cu baza, destul de largă, a administrației și economiei din rândul cărora, mai ales la Începutul anilor ’80, au Început să apară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Havel. E posibil, dar... am explicat mai sus că eu credeam eficientă o asemenea aderare dacă era făcută de un grup important de scriitori de primă mână ai țării, scriitori cunoscuți În țară și În străinătate și față de care regimul discreționar al lui Ceaușescu avea, dacă nu frică, oricum, o anume considerație; Încă o dată din motive externe, din grija sa de a părea un om de dialog, un „democrat”. Și pentru că nu dorea În nici un fel conflicte interne. Dovadă și flexibilitatea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
relativizare” a dictaturii din care tocmai ieșisem - și contra căreia, nota bene, eu am protestat În presa liberă, occidentală! -, ci o „integrare a acesteia” În șirul mai lung, exasperant de lung, e drept, al micilor și neîntreruptelor dictaturi și puteri discreționare, abuzive, pe care le-au trăit locuitorii celor două provincii românești, dar și ardelenii, În alt fel. Ba, mi-am permis să observ că, fapt de-a dreptul paradoxal În ochii unora care nu cunosc istoria culturii europene, sub dictatură
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
revoltă” contra Pactului de la Varșovia și a lui Brejnev, implicit, i-a creat un spațiu de manevră mult mai amplu, mai eficace, reducând la tăcere acele voci care se opuneau sau simțeau Într-un fel „apetitul său” de putere mărită, discreționară. Cu câteva luni În urmă Îl descăunase pe Maurer, artizanul noii politici externe Încă de pe vremea lui Dej, naivul Maurer, care-l ajutase să pună mâna pe putere contra celor de drept În ierarhia de partid, precum Apostol!, crezând că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
din urmă, prin instalarea acelui Contract mutual care e viu și extrem de benefic În țările de veche tradiție democrată - Încrederea Statului În particular și a acestuia În Stat! Deoarece, de atâtea ori și În forme atât de brutale, viclene și discreționare, statul român, organizarea statală și administrativă, În orice formă am găsi-o În istorie, l-au spoliat, „păcălit” și umilit pe veșnicul păstor, țăran, meseriaș sau orășean, Încât vor trebui serioase eforturi din partea suprastructurilor prezente și viitoare ca să ajungă cât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
contra Începutului dictaturii personale a șefului statului român, contra cunoscutelor „Teze din iulie” ’71! Și, pentru a-mi Întări protestul, spre deosebire de alți intelectuali indignați și fugari, eu m-am Întors „cu trupul” În cuibul de vipere și de abuzuri politice discreționare, ce Începea să devină tot mai evident, România ceaușistă. Nu, toți cei care până azi Încă repetă „informația” că aș fi fost membru c.c. fără să adauge actul meu de protest, repet, unic și extrem de riscant, al demisiei din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
nici un fel politic decât Într-o singură direcție - dacă voiau să aibe cât de cât influență, măcar În treburile lumii culturale, dar nici nu puteam alege editorii și nici revistele unde să publice: nu exista decât un singur partid-monopol și discreționar, iar revistele (puțineă și editurile (și mai puține!Ă erau sub comanda severă a sa! De ce atunci „două măsuri” pentru fenomene cât de cât asemănătoare și, cumva, eterne, deoarece vor exista totdeauna energii de acest fel În lumea literară românească
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
nu numai că este o a doua naștere, dar o și legitimează pe prima! Tinerii de talent, de geniu, născuți În toate dictaturile Europei, nu pot aștepta o „ameliorare, o răsturnare” fericită a situației politice: nici sub cardinalii obtuzi și discreționari ai Renașterii, sub capriciilor ducilor Italiei sau a statelor germane sau sub ohrana brutală a țarilor, sub interdicțiile Bisericii, ale oricărei Biserici, de Răsărit sau de Apus! El, acel tânăr inflamat de idei, de pasiune creatoare, de glorie - da, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
calviniști sau nu, al atâtor beizadele ce știau mai bine grecește sau turcește decât limba străbună... Utopia În care Ștefan, Mircea și Mihai Ghiaurul erau cu adevărat antecesorii și modelele posibile ale unor populații fărâmițate sub trei imperii arogante și discreționare, utopia unor inși care-și vedeau propria limbă latină scrisă În caractere slave și preoții lor, ca și mărunții lor Învățați afundați În bezna unor secole În care doar tineri exaltați, precum un „oarecare Eminovici”, Slavici și alți câțiva, adunați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
ale avarilor, hunilor etc., Înainte de slavi! Pe când, cea „de-a doua dictatură”, a lui Ceaușescu, se apropie mai mult, după opinia mea, de una dintre acele, vai, numeroase domnii române, dar și greco-turcești, din medievalitatea noastră târzie, cu o putere discreționară a Domnului care, din „venetic” vrea să-și afirme apartenența și chiar descendența din vârfurile legendar-istorice, dar, animat de un hybris plantat pe o bază culturală și ereditară primitivă, izbutește a „crea monștri”: atât fizici, industriali, cât și În mentalul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]