6,028 matches
-
părosul o sfârtecase acolo în cabinet, unde lucra oficial și pe bandă rulantă, în schimbul taxei de 30 de lei. Atât cerea statul pentru a suprima o viață în embrion. Și fetele acelea, zisei, tot pentru asta veniseră?" "Da". "Așa deci! exclamai indignat. Și probabil că asta se petrece zilnic?!" Probabil, sau poate o dată pe săptămînă..." "Și tărăncile acelea..." Da, și țărăncile, zise Suzy. Unele stau la zeci de kilometri de spital, se întorc acasă pe jos..." "Și acasă o iau de la
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
în ea, fără să mă înșele pe mine și nici pe sine... "Să ne căsătorim, murmură... Cum, pentru toată viața?!!" Și brusc se uită la mine cu o candoare derutată, să-i confirm eu adevărul sentimentului care o stăpânea. "Nuuu! exclamai sarcastic, cum să fie pentru toată viața? Facem o căsătorie pe termen redus, îi spunem oficiantului de la starea civilă... Pe cît? o să ne întrebe. Ei! ce zici, Suzy? Un an? cinci?" Atunci ea răspunse cu o obidă căreia nu-i
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
am procopsit..." Și în clipa când contemplă inevitabilul care s-a produs, care nu trebuia să se producă, și acuma ce să-i mai faci decât să cauți în tine însuți compătimire și să încerci să nu te disprețuiești: "Aoleo!", exclamă cu humor. Mă liniștii, dar nu ieșii din uimire. "De ce aoleo? zisei. În ce sens ne-am procopsit?" "Ne-am procopsit, repetă de astă dată mai ferm, dând mereu din cap. Te iubesc! Aoleo!" Mă ridicai și începui să dau
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
și ușor ridicole, ca ale oricărui ins care privește fenomenele neimplicat în ele ca să le descopere cu adevărat legea care le guverna; fusese patron și presupuneam că alt subiect de discuție ar fi fost pentru el plicticos.) " Nu glumesc deloc! exclamă însă domnul Culala cu o ironie împrăștiată. Nici el nu știa dacă era cazul să-și adâncească sau nu ironia. Un salariu sigur și niște prime nemeritate nu sânt ele niște stimulente asemănătoare cu avantajele autoconducerii? continuă el. Hai bă
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
mâna și munciți, că de-aia vă plătește statul. Și muncesc, ba chiar, în momente grele, fac acte de eroism la care numai conștiința îi obligă. Popor admirabil și, cum bine ai spus dumneata, ușor de guvernat... Ne încurcă regățenii, exclamă deodată domnul Culala dîndu-se pe spate, forțând la limită echilibrul dintre el și scaun, picior peste picior, și cu o privire dură de șef ardelean care nu știe de glumă. Dădu paharul pe gât. Cum a putut un cărturar așa
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
sanscrită se pot găsi texte în care se spune că nici după moarte nu se stinge o prietenie, o intemporală, ne puteam regăsi în cine știe ce parte a lumii și după reîncarnare... "Ziceai că te muți și tu la București..." De! exclamai. Multe zice omul!" (și ei doi ziseseră). Nu mai sta acolo, am auzit că faci pe contabilul! Serios, nu te da la fund, vino la București."' "Nu fac pe contabilul, chiar sînt..." "Ești, dar vezi să nu împrumuți spiritul contabilului
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ar fi fost el încîntat să-mi spună că aveau valoare? Dacă eram din nou arestat și s-ar fi descoperit că el le citise? (fii fără grijă, Ioane, o să trec să te văd, dar fără lucrări!) " În nici un caz!" exclamă Suzy în clipa aceea. Tresării. Ce era asta? Gândurile se aud? În nici un caz ce?" o întrebai. Parcă nici nu mă auzi. Îmi răspunse totuși cu o mișcare a mâinii, cu degetele fluturând a respingere, să-mi văd adică de
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Era și ăsta un fel instinctiv de a-l ține... "Hi, hi, făcu Suzy după ce închise ușa în urma lor... Daaa, ți-a plăcut prăpădita asta! Ai fi vrut s-o protejezi... Ei da, lasă că te-am văzut eu... Oiță! exclamă cu o voce înaltă, imitîndu-mă în strigăte, ai vrut să faci pe berbecul!" Sări în pat, unde se așeză turcește și netezi cuvertura în fața ei, ca și când m-ar fi invitat să jucăm împreună pietre sau să-și dea în cărți
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
să aud ce zice Matilda, dar mi se păru că totul ar fi fost indecent în fața Silviei. "A fost odată un botez, pe vremuri. Ai uitat, Tasia?" mormăii înghițind cu mare poftă din cârnații pipărați. Ne întoarcem acuma la botez!", exclamă ea sarcastică. "Da, zisei, de ce nu?" Și ce-a fost la botez?" "Mmmm! făcui cu gura plină. A fost o mare distracție! La care ai luat parte! Și încă la altele!" "Ce vrei să spui? Când v-ați luat, n-
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
lucruri care nu ne privesc direct. Se ridică și se întoarse din oficiu cu o sticlă de vin roșu și două pahare. Și fetița asta, zisei, a știut și a fost în stare atâtea zile să nu-mi spună nimic?! exclamai uluit. I-ai interzis tu?" Nu, dar a învățat să nu se bage. Adică nu știu dacă "a învățat", fapt e că n-o interesează... Atât ar mai fi lipsit, să sufere și ea de ce-am suferit noi! Sânt
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Exagerezi, zise Matilda. Copilul ne iubește." " Da, fiindcă n-are încotro!... Să nu fii sigură de această iubire când o să înceapă să se desprindă de noi și să ne judece." "O să aibă nevoie de noi și la treizeci de ani! exclamă Matilda cu un râs care sfida cu o inconștiență răvășită orice amenințare pe care încercam să i-o sugerez. Tu ești filozof, ai o gândire speculativă, care operează cu concepte ideale și abstracte! Eu sânt o mamă concretă, de care
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
și se distrează în voie cu câțiva prieteni, pe urmă se culcă și doarme zdravăn. Nu-l smulge nimeni dintre prieteni când îi e lumea mai dragă (primește un telefon!) si nici din pat când e somnul mai dulce." "Săracul! exclamai, trebuie să fie tare chinuit!" Nu e chinuit, zise Matilda mohorâtă, simțul datoriei împlinite îl răsplătește din plin, dar câți or fi în stare să se înhame ca el și să nu-și dea în petic?" "Așa este, zisei cu
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
înhame ca el și să nu-și dea în petic?" "Așa este, zisei cu ironie, fiecare cu soarta lui. Am însă îndoieli în ceea ce privește îndeplinirea datoriei. Ei s-a pregătit pentru asta și își exercită profesiunea cu toate riscurile inerente... Hm! exclamai indignat, între altele datoria lui constă să-i împiedice pe alții să facă la fel, adică să-și exercite profesiunea pentru care s-au pregătit... El da, alții nu!" Nu depinde de el", zise și Matilda posomorâtă. "Și mă rog
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Mă mir că nu știi până acum că asta e una din plăcerile unei femei... Mai ales în voiaj! Dar și în alte ocazii." "Da?! Și în ce constă?" "Hm! Matilda nu te făcea s-o aștepți?" "Nu!" Foarte bine! exclamă ea cu o grasă satisfacție. Nici nu merita s-o aștepți tu pe ea." Rămăsei tăcut și un gând îmi veni în minte cu simplitate însoțit de o vagă și bizară nostalgie: Suzy a fost măritată! Tiens! Sau a mai
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
să-mi dea îngrijiri după ce fusesem schilodită... În fața lui fostul meu soț a încercat să mă omoare, urlând că l-am chemat pe fostul meu amant să mă apere și să-l internez pe el la spitalul de nebuni..." Ah, exclamai, extrem de verosimil, chiar halucinant de verosimil!" În clipa aceea, foarte calm, Petrini reveni, dar ca și când ar fi ascultat la ușă și ar fi auzit totul, și începu să se plimbe simulând nepăsarea și întîrziind mult la fereastra întunecată a biroului
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
acolo, vreau să spun cei liberi. Datorită mie au câștigat și ei de trei ori mai mult!" "Și tu te-ai întors acasă!" "Nu-ți pare bine!?" încercă ea, ca altădată, să mă culpabilizeze. "Cum să nu!" "Vai de mine, exclamă, am uitat totuși să aduc un tirbușon." "Lasă, zisei, că o desfac eu!" "Cu ce? Și atunci îi spusei cu ce, pronunțând absent și leneș numele popular al organului nostru procreativ. Sper, zise, atunci, foarte decisă să nu se abată
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
simți, că te-am judecat în lipsă și te retragi fără curiozitate și dorință să afli de ce te-am judecat și să te aperi...), în timp ce eu m-am pregătit zăpăcită pentru clipa asta când aveam șă te revăd..." "O, da, exclamai, ce lungi sânt pregătirile tale!" "Sînt, îmi răspunse. Ce îți puteam oferi dacă veneam mai devreme?" "Nimic, zisei, chipul tău, ființa ta, privirea ta, surâsul, glasul tău minunat de altădată, toate acestea n-au însemnat niciodată nimic!" Se posomorî iarăși
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
în care întâlnim imaginea copilăriei fericite, lipsite de griji, răsturnată carnavalesc, într-o mișcare parodică de proporții. În Micul lord, de exemplu, avem de-a face cu o versiune derizorie a eleganței infantile. În debutul secvenței, poetul are aerul că exclamă et in Arcadia ego, după care prezintă amănunțit, cu ironie fină, efectele disconfortului provocat de „gâlci” și remediile terapeutice aferente: Cu mălai la gât am stat și eu, Când aveam gâlci, mai mult de frică să nu-mi dea mama
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
întotdeauna cu promisiunea unei aventuri. Purtându-ne spre intențiile sale către trăiri subtile, către cunoaștere, cu țelul final al senzației de împlinire existențială, de revărsare de haruri către conștient și către sufletul pe care îl înalță. Frumusețea adevărată, în urma căreia exclamăm: "este dumnezeiesc, divin, perfect etc." vine întotdeauna din sănătate spirituală. Este completă, vitală, dă senzația că nimic nu trebuie scos sau adăugat. La ea, cea adevărată, nu lipsește nici unul din cele cinci elemente: armonie, naturalețe, rafinament și eleganță, dar mai
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
să le interpretăm. Logic, preotul avea dreptate, dar de ce simțea în sufletul lui altfel? Violeta, ție ți s-a întâmplat vreodată mintea să-ți spună una și cu sufletul să simți altfel, de unde știi ce e corect să urmăm? Ei! exclamă ea nervos, făcând treabă pe la bucătărie. Normal că mi s-a întâmplat. Dar n-am timp, dragă, acum de astea, am treabă. Întreabă și tu un psiholog, cred că nu mai ai mult și ai s-o iei razna de
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
de toate comorile umanității. Comori pe care nu ți le poate lua nimeni niciodată. Vor fi ale tale pentru veșnicie. Ar trebui să te simți ca un zeu ce posedă aceste lumi, ce posedă cunoașterea diversității și evoluției umanității. Aaaa!... exclamă Noel. Ar putea fi parte integranta a acelui ideal faustic din înțelesurile moderne, ce reprezintă idealul uman de a trăi fericirea, prin setea de cunoaștere, prin nevoia nobilă de stăpânire a valorilor spirituale și materiale ale lumii, în ultimă instanță
[Corola-publishinghouse/Science/1468_a_2766]
-
cît mai bănoase, deși de multe ori frizau ridicolul, gen "utilizarea pieilor de cîini pentru mănuși fine". Această fugă permanentă după îmbogățire îl fac pe conducătorul "Curentului", care numai de lipsă de interes față de bani nu putea fi bănuit, să exclame: "Oricît de mare ar fi rolul banului în viață, el nu trebuie să devină o obsesie, nu trebuie să ne subordoneze toate gîndurile, să ne altereze întreaga viziune a vieții". Tristețea și uimirea pamfletarului de la "Hiena" față de marele poet Tudor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
un moment dat spre noi un grup de tinere fete, toate cu rochii ușoare, suple, transparente, cu genunchii goi și bronzați. Erau ca niște zeițe ieșind din valuri și ne-am întrerupt amândoi uimiți de apariție. Iar Oleg Danovski, a exclamat cu încântarea profesionistului: "Uite-te la ele!" exact în clipa când naiadele ajungeau în dreptul nostru. Și în acel moment, în hohotele de râs ale celorlalte, una din fete a exclamat: "Ia uite-te la el, moșulică!" Am râs amândoi, firește
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
am întrerupt amândoi uimiți de apariție. Iar Oleg Danovski, a exclamat cu încântarea profesionistului: "Uite-te la ele!" exact în clipa când naiadele ajungeau în dreptul nostru. Și în acel moment, în hohotele de râs ale celorlalte, una din fete a exclamat: "Ia uite-te la el, moșulică!" Am râs amândoi, firește. Mă tem că pe cât de nepăsătoare erau acele fete de frumusețea lor zeiască și de calitatea și sensul admirației Maestrului, pe atât este Constanța de nepăsătoare cu harul coborât asupra
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
înmărmurită eu însămi de efectul ei. Dacă până atunci fusese doar atentă, exercițiul de o viață se dovedea hotărâtor, și tăcând, doar mă rugase din când în când să citesc mai rar, la fraza aceasta, Monica a tresărit și a exclamat, cu splendida ei energie renăscută: Colosal! Și, după o pauză, făcând din umeri zadarnicul gest al ridicării în pernă, a spus apăsat: Dă-mi o țigară. De aproape douăzeci de zile respira prin tubul de oxigen, nu mai putuse să
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]