1,604 matches
-
În schimb nevastă-sa știa doar să se iscălească, școlarii Înșiși deveniseră pantelimoni, iar după câțiva ani de la Întâmplare, nu doar pentru că „frecventau Pantelimonul”, ci și pentru că trei sferturi dintre băieții născuți după moartea „persoanei” fuseseră botezați: Pantelimon (apăruseră și fete: Pantelimoana); când s-a Înființat Straja Țării, străjerii din Mana Își ziceau, firesc: pantelimoni, iar unii părinți glumeți vorbeau de Pantelimoana Țării. Mama pretindea că, la nașterea mea a trebuit să se lupte cu tata ca să nu fiu botezat Pantelimon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
de-a lor... Eu pe dată aș Învăța rusește - de la Moș Iacob - și aș sta de vorbă cu ea și i-aș spune... Ia să văd ce i-aș spune... I-aș zice așa - pe rusește, să-nțeleagă: «Uite, măi fată: eu te las pe tine să te-ntorci acasă la tine, dacă tu-l lași pe tata...» Ba nu: fără „dacă”, eu nu cumpăr-vând; «te las să te-ntorci la tine-acasă, dar să pui o vorbă bună la ai tăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
de fete; ca și cum n-aș fi ieșit din curte; n-aș fi coborât din calidor, de plecare. Ca și cum nici nu m-aș fi născut. Drept care ar trebui s-o iau de la capăt cu născutul cela - altfel, cum: atâtea fete, atâtea fete lăsa-te-n urmă, pe de lături, ne-cunoscute, ne-iubite, ne-privite, ne-nimite... Nu-mi aduc aminte nici timpul: plecasem, când, În care moment al zilei? Pe lumină? Pe Întuneric - pe ce? Și când anume umblam În urma carului: noaptea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
purta de grijă. Blândețea și tactul ce îl caracterizează ar fi tonicele mele miraculoase... Laura, Laura, oare să fi făcut tu o fixație pentru bărbatul acela? În trei ani de zile..., în gaură de șarpe de era ar fi ieșit, fată dragă, măcar să... Mda!... Cel puțin așa am trăit cea mai frumoasă poveste de iubire. Cum aș putea uita vreodată? Dar..., asta e! Să nu cer Tainicele cărări ale iubirii Domnului mai mult decât îmi dă El... Am timp să fac
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
să spui cu asta?! - Ce doresc să spun? Doresc să-ți amintesc că inima are mintea ei, are un fel de rațiune, soro! Tocmai ea generează sentimentele și, mai ales, iubirea. Cu alte cuvinte, este momentul să-ți întrebi inima, fată dragă, nu creierul! Aha! M-am dumirit... Inima îmi spune că el este iubitul meu, Tinu. În schimb, creierul mă pune în fața unor întrebări al căror răspuns nu-l găsesc... - Bun! Și ce ai făcut? Marian Malciu - ... Mi-a venit
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
tobelor. Dacă îl priveam fix, întâi strălucirea lui mă orbea, apoi vedeam cum din el țâșneau, unul câte unul, ca niște fii ai nopții, copii urlând de bucurie. Întunericul la fel de gros ca și fumul de la cauciuc se împreuna cu flacăra, fătându-i pe toți prietenii mei de joacă. Închideam ochii, aruncându-mă și eu, chiuind, cu capul înainte, dintr-o parte într-alta a nopții. Ca și ceilalți, ieșeam afumat, negru la față, cu genele pârlite, rânjind, căzând de-a rostogolul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
povestește părintele Metodie. „Mâine va fi mult mai bine" Aceasta este Arca lui Noe, iar animalele sălbatice care viețuiesc aici au fost salvate de la moarte. Porcii mistreți au fost aduși din zona Timișoarei, unde erau inundații. O scroafă de mistreț fătase pe o insuliță și murise apoi. Niște băieți au salvat trei dintre pui, iar părintele Metodie i-a cumpărat de la ei. „N-am crezut că au să trăiască, dar acum sunt mari. Au un an jumătate", spune părintele și îi
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
făcut, de unde timp să piardă cu Ovidiu? Ce mama mă-si, până când să-l moșesc pe cochilu acesta al meu, talanul acesta fără un dram de minte, parcă n-ar fi rupt din mine, pe acesta parcă l-ar fi fătat tată-său, la fel de sictirit și de dezinteresat ca și el, la fel de lasă-mă să te las. Așa cum ședea, sprijinită de tocul ușii, studiindu-i pe cei doi îi veni deodată ideea, că ar face foarte bine să i-l paseze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
tocmai pe mine, când avea de unde alege. Cu toate acestea, noi doi ne-am înțeles extraordinar de la bun început. Tatăl lui era un dentist renumit și ei trăiau pe picior mare. — N-ai vrea să-ți prezint și ție o fată duminică? m-a întrebat el de îndată ce ne-am cunoscut. Prietena mea urmează un colegiu de fete și-ți aduce și ție una drăguță, dacă vrei. De acord, am zis eu. Așa am cunoscut-o pe Naoko. Noi trei petreceam mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
eu îți spun că nu mai am chef de ele și le arunc pe fereastră. Așa ceva caut eu. — Ce legătură are asta cu dragostea? am întrebat eu, teribil de uimit. — Are. Habar n-ai tu. Sunt momente în viața unei fete când asemenea gesturi sunt extrem de importante. — Adică ce gest? Aruncatul pe fereastră? — Exact. Și în clipa aceea aș vrea ca băiatul să-mi spună: „A, am înțeles, Midori. Te rog să mă scuzi. Trebuia să ghicesc că nu o să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
putut culca cu oricine? — Normal că nu cred așa ceva, m-am apărat eu. Naoko a tăcut o vreme, privindu-și fix degetele de la picioare. Negăsind ce să-i spun, am mai luat o înghițitură de vin. — Watanabe, tu cu câte fete te-ai culcat? a întrebat Naoko cu voce joasă, de parcă atunci i-ar fi venit în minte întrebarea. — Opt sau nouă, am răspuns eu cinstit. Reiko s-a oprit din cântat și a pus chitara pe genunchi. — Bine, dar n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
În ghidu d-anțărț și-acu Îl eclipse stabilimentează mai mult luxate dăcât dă Încredere, care iei le dau drept palaces, pân punere dă anunțuri. Mai pă șleau, elementu nu oferă perspective care să deie curaj la chilipirgiu creol. Sectoru fete În casă răspunde cu Întârziere și nasol la pretențiile dă degustător sever și, cât privește clientela dân otel... Te scutesc dă lista dă nume fără legătură și trec la marea veste că p-acilea ce ne lipsește ăl mai puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
arătau și nu aveai ce să le faci, "poate e mai bine. Eu mă pricep la cai, în fiecare zi călăresc ori cel puțin trec pe la grajduri, potcovesc singur, țesăl, șterg cu paie, adap, știu să ajut o iapă să fete, potrivesc armăsarul, și știu să-l strunesc să nu-și schilodească picioarele cînd montează o iepușoară, e nebun, orb, neajutorat, îți spun eu că mă pricep, știu cînd capătă tignafes ori se rănesc la chișiță, știu să-i doftoricesc, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
la poartă, n-o mai ia, i-a rupt picioarele, sau i-a spart ăluia capul... A fugit cu alde cutare, (adică s-a măritat fără voia părinților)... a gonit-o de-acasă, s-a întors la mă-sa... a fătat... a murit întîmpinat. Evenimente fără importanță covârșitoare. Dar când tatăl meu stătea pe prispă și trecea unul pe drum și îi spunea: "Bună ziua mă, nea Tudore", și tata cu toată sinceritatea: "Bună să-ți fie inima, mă, Cîrstache", tare, apoi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
oprii și întrebai: Ce mai face, Voineo, boierul Enacache? Voinea mă privi drept, mirat: —Cum? nu știi? boierul Enacache a pierit! L-au găsit oamenii de la câșlărie sub râpa de la Fundeni... Cine știe cum trecea pe acolo, și tocmai când trecea, a fătat malul... L-au găsit sub mal, cu cânele alături... știi, cânele cel roș... — Cum? a murit boierul? Eu nu știam nimica. — Da, a murit... Răspunsul era liniștit și lămurit, dar mi se părea că ochii neclintiți ai pădurarului mă ținteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
omul în pace. Nu v-a făcut nimic și vă și apucați să-l discutați, ca să nu spun altfel” “Ia te uită cine face pe lupul moralist!” “Ha, ha, ha” “N-am nici o nevoie, da’ se pare că nu-i fată proastă. Am auzit că, imediat ce a terminat școala normală, a dat la facultate și că acum e studentă în anul întâi, la cursul prin corespondență...” “Fără frecvență i spune acum”, “Așa, așa cum ziseși, la Științele Naturale” “Grea facultate, n-am
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
cu ce am în mână. Ritmul pare a fi înviorat de chicotelile prietenei mele blonde care-mi oferă cea mai frumoasă priveliște: două șiraguri de dinți albi îndreptați cu ostentație, într-un zâmbet, spre iubitul ei. Dreapta ei. Stânga mea. Făt Frumosul deschide. Îi face cu ochiul blondei, insinuant, propunând miza. Ieftin. De data asta, grimasa mea e înlocuită de tuse. Seacă. În dreapta, colegul meu de bancă din generală își ia fața de poker. Valul ăsta de râs nu-l pot
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
de el, și Esau a primit. 12. Esau a zis: "Haidem să plecăm și să pornim la drum; eu voi merge înaintea ta." 13. Iacov i-a răspuns: "Domnul meu vede că copiii sunt micșori, și am oi și vaci fătate; dacă le-am sili la drum și o singură zi, toată turma va pieri. 14. Domnul meu s-o ia înaintea robului său, și eu voi veni încet pe urmă, la pas cu turma, care va merge înaintea mea, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
mult ca o fiică-mi ești! Fato, multe știi să faci, Poți să rabzi și poți să taci! Când m-alini, când mă privești, Sufletul mi-l încălzești! Blândă vorbă când mi-o spui, Balsam peste suflet ... pui! Dragă noră - fată - pui, Tu nu ești a nimănui! Ești o carte minunată, Voi citi-o viața-mi toată! Unde-oi fi, unde m-aș duce Am să-ntreb pe orișicine: - Are cineva ca mine Noră bună, caldă, dulce ?! Tu - mi faci viața
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
a ținut câinele în brațe, acum haina lui e aici, a lăsat-o ieri când am venit să văd ce face Ham, și eu știu ce înseamnă, o las aici, ok! mergem? mergem! Butonează tot timpul la telefon și sună, fete multe, dacă vii tu eu nu mai plec, pup-o și pe Ana, ce faci, dragă? și ieri după ce îmi spusese și mie să merg să-și vadă garsonierele și să se decidă, să-l ajut și joi nu vii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
noapte impură”2 prielnică apariției spectrelor și dezlănțuirii unei cruzimi sălbatice. Gărzile din Iuliu Cezar, a căror mărturie e relatată de Calpurnia, au și ele, ca și santinelele din Hamlet, „înspăimântătoare vedenii” („most horrible sights”): În stradă o leoaică a fătat, Morminte s-au căscat, scuipându-și morții, Aprinși războinici s-au luptat prin nouri, Așa, ca în război, în rânduri strânse, Lăsând să cadă burniță de sânge Pe Capitoliu. Zăngăneau din arme Și caii nechezau și horcăiala Răniților se auzea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
grohăie mânjită de sânge până la ochi, în timp ce Johann Tzindl trage din pipa stinsă, scuipă în lături, și-mi vorbește de vaca lui: „Era prea mică și taurul căpățânos, îmi explică el cazul, cu mâna vârâtă între nasturii închiși ai scurtei. Fătase cu greu vițelul și totuși vaca n-avea liniște. Îl lingea de sânge, întinsă pe dușumeaua grajdului, însă izbea și cu picioarele. Mă uit sub coadă și văd altă căpățână, prea mare să iasă. S-a scremut vaca din toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
vă aține calea. CÎnd smochinii dau În pîrg, vă trimite o mană, cînd măslinii-s taman buni de cules, vă trimite o vijelie care să le Încovoaie crengile și grindină care să chiftească măslinele În noroi; cînd stau să vă fete oile, dă peste ele ciuma, asmute lupii sau tigrii să vă pustiască turmele. CÎnd vi se naște un prunc, Îl zvîrcolește, doar s-o prăpădi. Ce Dumnezeu mai e și ăsta? Nu, ăsta nu este Dumnezeu din ceruri, nu este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
curioasă. Unde-i maică-ta? în casă. Doarme. Bravo, în ameaza-mare s-o pus pe odihnă!... iese din tindă Marița. Ce vezi rău că mă odihnesc și ce dorești? Cine „iești” ? Și-l privește. Nu te cunosc, de unde vii? Tu, fată mai bine adă niște apă! Fetița ia o cofă și pleacă. De departe! Dacă-ți spun n-ai să înțelegi de unde vin. Da’ vecinii nu-s pe-acasă, că nu se vede nici o mișcare. Da’ ce treabă ai dumneata cu
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
curioasă. Unde-i maică-ta? în casă. Doarme. Bravo, în ameaza-mare s-o pus pe odihnă!... iese din tindă Marița. Ce vezi rău că mă odihnesc și ce dorești? Cine „iești” ? Și-l privește. Nu te cunosc, de unde vii? Tu, fată mai bine adă niște apă! Fetița ia o cofă și pleacă. De departe! Dacă-ți spun n-ai să înțelegi de unde vin. Da’ vecinii nu-s pe-acasă, că nu se vede nici o mișcare. Da’ ce treabă ai dumneata cu
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]