3,363 matches
-
au venit niște inși de la Partidul...” era un partid fascist, al lui Szálasi, similar cu Garda de Fier, se numea Crucea cu Săgeată. Și m-au dat afară. Deja de când eram copil am Început să cunosc chipul odios al regimului fascist din Ungaria. Atunci pe strada unde am copilărit aveam un prieten și fratele lui mai mare avea o croitorie; și m-a luat el și am făcut croitorie până În primăvară lui 1944. El era tot evreu, se numea Herman Jack
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
mătuși, nepoți... Tatăl meu, fiind la ora aceea secretarul Partidului Social Democrat din Oradea, Încă din 1942 a trebuit să fugă de frica poliției politice maghiare, care era de o ferocitate... ca de altfel toate aceste poliții secrete, mai ales fasciste. A fugit la Budapesta și s-a ascuns acolo - s-a eliberat la Budapesta. Dar mama a venit cu mine și cu celelalte rude, dintre care nu s-a Întors nimeni - În afară de maică-mea, care era relativ tânără la vremea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
au dat lapte... Eu nu am văzut așa ceva. El a trecut printr-o zonă românească, Însă acum era o populație persecutată. Sigur că aveau altă atitudine. Poate și de frică nu spunea nimeni nimic. Ușor vorbim acum, dar dictatura aceea fascistă, horthystă, era foarte periculoasă și amenința. Nu pot eu să condamn acum, că este foarte ușor acum... Am mers la Târgu-Mureș. La fabrica de cărămidă deja am găsit bunicii, familia unchiului care a fost la muncă... Ulterior au venit, după
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Lăscan are dreptul să se pună pe gânduri și noi, scriitorii, n-avem acest drept? Adică ce drepturi avem noi? Să rămânem la Lisabona?... Nu rămânem... Deși Lisabona e în țară latină și se poate lupta și acolo împotriva regimului fascist al lui Salazar, poți fi mai util acolo partidului decât aici unde sânt confruntat cu tovarășul... (și aici rări și mări cuvintele ca printr-o fantastică luptă) A-măi-că-li-țu-lui... Amăicălițului, repetă cu amara sa ironie, care nu mi-a făcut nimic
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
sfânt, că inima lui e o floare, da, o floare neagră, dar tot floare, sânt și flori negre, laleaua neagră, dar nu lalele, negre sau galbene sau turcheze descriu acești scriitori, ci pederaști, pederaști activi și pasivi, colaboraționiști cu ocupantul fascist, trădători de patrie, care au o singură dorință, să ajungă în ocnă, în raiul lor, și ca să ajungă în el, ucid fetițe, dar și oameni bătrâni, și acești scriitori descriu aceste crime cu exaltare și critica îi laudă, scrie despre
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
cosmopolit, a cărui perfectă incarnare este „evreul apatrid”, este tocmai opusul arianului legat de pământul natal și grijuliu cu rădăcinile sale, iubind tradițiile imemoriale și veghind la păstrarea pedigriului său. Să nu subestimăm nici componenta agrară a ideologiilor de tip fascist, cu exaltarea pământului țării („Pământul nu minte”, spunea Pétain), loc de conservare a autenticității. Acestui cosmopolitism văzut În cheie atât de negativă i se opune un cu totul alt cosmopolitism, care corespunde concepției despre o lume deschisă tuturor și despre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
că apariția comportamentelor legate de prejudecăți și de stereotipuri, precum și agravarea lor rezultă din situația descrisă de nenumărate ori de specialiștii În antropologie și În psihosociologia cognitivă și a reprezentărilor: există o inflație și o saturație de gânduri cu potențial fascist, violente, intolerante sau reducționiste În mediul Înconjurător restrâns sau extins. Pericolul reacției la contextul internațional și la influența discursurilor liderilor emblematici de extremă dreaptă sau integriști rezidă În reactivarea neîncetată și obsedantă a unei tendințe denigratoare, xenofobe și discriminatorii care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
cei „murdari”, Între „bine” și „rău”, pe baza rușinii sau culpabilității indivizilor de a fi dorit să se revolte Împotriva autorității părinților. Această scindare a afectelor susține angajamentul și pasiunea stereotipă a subiecților autoritariști, membri potențiali sau reali ai mișcărilor fasciste sau integriste: „Proiectându-și dorințele rușinoase asupra altora, individul cu prejudecăți are posibilitatea de a se gândi la ceea ce altminteri ar fi un tabu. Stilul de gândire care rezultă de aici se Înrudește cu cel pe care-l găsim În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
În Collèges de France, Paris, Fayard)? Se știe că anatema este folosită cu ușurință În anumite medii care-și spun „alternative” sau „libertare”. Delictul de rasism se pedepsește. N-am putea include printre actele de delincvență și insulta „rasist” sau „fascist”, adresatăpentru un „da” sau un „nu” În anumite situații din viața cotidiană unui comerciant sau unui profesor care doresc să impună respectarea unor reguli elementare În tranzacțiile financiare sau În viața școlară? S-a Încercat, ca urmare a cercetărilor lui
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
vremii, riguroși și foarte atenți a nu permite nici o abatere de la linie, "preocupările și sarcinile Direcției Literare" urmăreau în principal: "a) Creația literară ca atare; b) Editarea cărților de literatură; c) Circulația cărților și curățirea pieții literare de toate rămășițele fasciste și reacționare, în general; d) Critica literară, ca instrument de îndrumare și călăuzire a creației literare." După ce clasifică pe scriitori funcție de gradul de aderență la noua ideologie, documentul emis de cancelaria partidului consemnează cu îngrijorare: "Față de această sărăcie în materie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
să considere pe scriitori drept scriitori ai poporului dacă nu vor participa activ și operativ în bătălia pentru punerea bazelor socialismului în țara noastră". Se afirmă cu satisfacție că "s-a realizat o operă destul de vastă de identificare a cărților fasciste și reacționare, în general". Lista cuprindea circa 8 000 de titluri (de altfel a fost publicată și o broșură cu cărțile aflate la index), care au și fost epurate din majoritatea bibliotecilor, librăriilor și anticariatelor. Acțiunea îi și nemulțumește pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
să ferească pe intelectualii ce-și cedaseră pana Kremlinului, de remușcări și puneri în discuție. Decesul comunismului e desigur înregistrat cum să faci altfel? I se recunosc unele "erori". Cu condiția să nu fie puse pe același plan cu "crimele" fasciste, singurele pentru care s-au cerut și se mai cer încă tribunale". Constatînd că fibra morală a națiunii continuă să fie bolnavă, autoarea consemnează: "Au trecut șase ani și nici un zbir, nici un călău, nici un turnător de anvergură din cei care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
să-i punem în chestiune pe cei care făceau cu mult zel propagandă regimului comunist, timp în care închisorile gemeau de oameni nevinovați, iar cultura națională era decapitată. Oricînd e momentul să-l incriminăm pe Cioran pentru cele cîteva nihilisme fasciste, pe care le-a și regretat mai apoi, dar nu este încă momentul "să analizăm, cu decență, nuanțe și durere fără a le nega "opera" și pe oportuniștii de vază", de la G. Călinescu și T. Vianu, la Tudor Arghezi și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
române, ca: G. Topîrceanu, A. Toma, Emil Isac, G. Bacovia sau maestrul Tudor Arghezi, pe care avem bucuria de a-l număra și astăzi printre membrii activi ai rîndurilor noastre". Cenzura, represaliile polițiste, atacurile perfide încetează o dată cu eliberarea de sub jugul fascist, astfel: "a fost înlăturată principala stavilă care împiedica rostirea răspicată a adevărului în artă, iar poezia a dobîndit și ea adevărata, mult visata libertate: libertatea de a se situa deschis pe pozițiile clasei muncitoare, de a milita sub steagul partidului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
m-am gîndit că trebuie să luptăm pentru reîntregirea țării. Și, mereu, împotriva bolșevicilor, a comuniștilor. Ca să se înțeleagă ce credeau ei despre organizația noastră, am să citez un fragment din sentința nr. 351 din 21 martie 1949: "Aspectul subversiv, fascist și paramilitar al organizației în care au activat acuzații din acest lot s-a stabilit în cursul dezbaterilor, atît prin măsurile organizatorice inspirate după tipicul legionar, cît și prin scopul urmărit". Judecata s-a petrecut în incinta pușcăriei din Suceava
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
fascist și însemna uite, domne, sînt într-un fel acoliții lui Hitler și în felul acesta era o justificare, și era o justificare, dacă vreți, o justificare în fața democrațiilor occidentale: domne, noi nu avem nimic cu democrația, luptăm cu elementele fasciste". Sînt fapte de istorie necunoscute și nici în prezent suficient lămurite. Acuza de legionarism, la nevoie, este cu ușurință apelată și astăzi. Să ne amintim de fostul președinte Iliescu, care, în 1990, acuza pe cei din Piața Universității că au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
trimise în minele din Dombas sau în Siberia. România încheiase un armistițiu cu Rusia, dar nici un articol nu prevedea reparații de război sub formă de muncă silită în deportare și, în același timp, România lupta alături de forțele aliate, împotriva armatelor fasciste. În 3-5 martie 1949 se decide, la plenara CC al PMR, prin glasul lui Dej, transformarea socialistă a agriculturii, în fapt desființarea țărănimii și a proprietății private la sat. Ministerul de Interne și Securitatea aveau puteri discreționare, puteau dispune dislocarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
1969, și La France Intelectuelle, 1970. Este foarte greu de rezumat cercetarea de o viață a unui savant, cu atât mai mult cu cât preluarea fără citare i-a transformat ideile în locuri comune ale discursului analitic asupra fenomenului totalitar fascist, comunist și chiar islamist (el definea în 1949, comunismul drept "Islamul secolului XX", "o religie fără transcendență", "religia politică a secolului XX") în lucrările mult mai notoriilor Raymond Aron, François Furet, Jeanne Hersch, Hannah Arendt, Besançon, J-F. Revel, BH Lévy
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
mijloacelor mediatice, a dobândit plauzibilitate în "neo-naționalismul Miloșovici-Tuchman". Comunismul, fascismul și nazismul au promovat în forță modernizări locale și globale, fiecare păstrând relații specifice cu tradițiile, cu trecutul și cu viitorul. Politicile autoritare, dure și sângeroase, le-au dus partidele fasciste, naziste și comuniste, fie în numele "elitelor ariene", fie ale "proletariatului" ori ale "maselor" conduse de "personalități" ca Lenin, Stalin și urmașii. Toate au înlocuit democrația parlamentară cu partidul-stat totalitar și cu legalismul rigid, în două variante: prima, prin organizarea dictaturii
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
lipsit stările conflictuale, constrângerile stabilite de guvernanți pentru delicvenții ori puținii contestatari ai acelor timpuri. În scrierea din anul 1996, publicată și în SUA în anul 2000 (Anii 30. Extrema dreaptă românească), autorul aducea noi dovezi ale glisărilor spre ideologiile fasciste și naziste care, pe fondul discriminărilor rasiale, s-au concentrat pe acțiuni antisemite soldate cu grave tragedii omenești. Replicile la acele suferințe îndurate de evrei atât înainte, cât și după anul 1944 au constat în contribuții constructive importante ale semiților
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
toate aceste țări. E adevărat că, împotriva "anexării" acestor țări la utopicul proiect de construire a unei societăți "egalitariste", au acționat mulți intelectuali și politicieni europeni și nord- americani. În timpul Marelui Război, cum preferă rușii să denumească războiul contra coaliției fasciste, generalul Vlasov căzut prizonier la nemți a încercat să organizeze o armată rusă pro-nazistă, dar în zadar. (15, vol. I, pp. 205 ș.u) Ideologia "roșie" avea atunci în Occident mai mulți adepți decât potrivnici. Cum scria Soljenițîn, "În cel
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
își schimonosesc ființele. Politic, cele mai multe dintre fostele țări socialiste au devenit republici parlamentare după deceniile de "republici populare". Acestea din urmă au fost calificate în literatura deceniilor din urmă cu termenul de "totalitarism de stânga" (30), foarte asemănător cu regimurile fasciste, naziste și hunte militare, susțin tot mai mulți comentatori de astăzi. După înlăturarea pașnică ori violentă a acelor regimuri autoritare, se depun multe eforturi pentru democratizarea vieții politice, economice și culturale, acaparate de molimele corupției, desfrâului și violențelor fără seamăn
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
pot fi considerate astfel ca procese specifice ale configurării modernității pe calea propriei consacrări. Prin astfel de procese, unele constelații sunt perpetuate și dezvoltate, pe când altele sunt pur și simplu măturate de pe scena istoriei, așa cum s-a întâmplat cu cele fasciste și cu cele comuniste. Ca atare, tranziția postcomunistă nu-i altceva decât o tranziție de configurare ce aparține tranziției globale a modernității și trebuie analizată ca atare. Ea corespunde cu ceea ce R. Aron numește „imaginea ideală a societăților moderne”, care
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
primului - ministru Tătărăscu 182. A doua zi, “New York Times“ era de părere că demiterea lui Titulescu reprezenta “sfârșitul influenței franceze în România“, “o nouă orientare spre Germania“, “un nou pas spre dezintegrarea Micii Înțelegeri “, “izolarea Cehoslovaciei“, și “mână liberă mișcării fasciste” din România. Corespondentul din Viena al publicației opina că “Rusia va trebui să numere România printre dușmanii săi”. Considerăm că era o exagerare deoarece după demiterea lui Titulescu, România dorea să păstreze relații bune cu Uniunea Sovietică. Tot la 31
Nicolae Titulescu Idei și acțiuni diplomatice. by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1603_a_2957]
-
p. 9. 197 Doru Dina, Ion Ivașcu, Dorin Teodorescu, Ecouri internaționale la demiterea lui Nicolae Titulescu, Slatina, Editura Fundației “Universitatea pentru toți ” , 2004 , p. 20. considera un spirit subtil, un diplomat înnăscut, sacrificat însă lui Hitler“. În articolul “O lovitură fascistă în România“, de la 30 august 1936, ziarul “L`Humanite“ accentua asupra faptului că Titulescu, văzut ca “stâlpul politicii de pace” românești a fost înlăturat din guvern printr-o lovitură a forțelor de dreapta. Tot la 30 august 1936, “La Republique
Nicolae Titulescu Idei și acțiuni diplomatice. by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1603_a_2957]