2,221 matches
-
Memorialul lui Pascal nu a fost în primul rând o reușită literară. În ceasul revelației, geniul de la Port-Royal a reținut „Numele cel mai presus de orice nume”, imaginea duhovnicului și arzătoarea dorință de mărturisire. Mai bine decât oricare modern european, fericitul Blaise știa leacul pentru oroarea de vid a naturii noastre. Topologia centrului și avatarurile scriituriitc "Topologia centrului și avatarurile scriiturii" Omul, această ființă prin firea lucrurilor excentrică. Mihai Șora Scriitura: între formă și conținuttc "Scriitura \: între formă și conținut" A
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
vervă tembelizarea cartelizată, până și ea distribuită în rații, la televizor. Hipnoza catodică era alimentată nu doar de prezența bâlbâită a despotului - „cel bun, cel drept, cel mare, cel viteaz” -, ci și de melodrama națională sponsorizată de paharnicul Dan Spătaru, fericitul Ion Dolănescu și populara Maria Ciobanu. „Un tramvai numit dorință” se oprește în stațiile frustrării și, prin complicitatea rimei, ale debușeului poetic, ale umorului imund. Ușurătatea vorbei era răspunsul la ușurătatea ființei lipsite de principiul ipostatic (pentru a teologiza, din
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
depășită”1. Mărturii biblicetc "Mărturii biblice" În contextul recuperării filozofice contemporane a conceptului teologic de revelație se impune un scurt excurs istoric. „Descoperire” sau „manifestare” (termen redat în limba germană prin Offenbarung, dar menținut sub numele de apokálypsis în Vulgata Fericitului Ieronim), revelația este un concept esențial al teologiei creștine, foarte rar utilizat în vocabularul elenistic. Consemnăm sensul practic de „descoperire” sau cel metaforic - folosit de Plutarh- al „dezvăluirii”. Referințele nou-testamentare la apokálypsis sunt mai numeroase, „revelația” jucând un rol central
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
lui Hristos” (Filipeni 2, 21). Întrucât textul scripturistic nu furnizează niciodată evidențe, ci este doar pretext pentru diverse interpretări, lectura Scripturii funcționează în Biserică cu unica „ipoteză”: că „Iisus este Hristos” (Fapte 18, 28). În prologul scrierii sale împotriva maniheilor, Fericitul Augustin a mers atât de departe, încât a declarat că n-ar fi crezut Evanghelia dacă ea n-ar fi avut autoritatea Bisericii (Ego vero Evangelio non crederem, nisi me catholicae Ecclesiae commoverat auctoritas). Biserica învață că Hristos este „început
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Ausgabe, de la p. 360 la p. 435 din vol. XVI, Berlin, 1834 [277]. Spre deosebire de A.W. Schlegel și v. Humboldt, Hegel nu demonstrează o admirație necondiționată față de Bhagavad-gītă; dimpotrivă, "dezgustat de discursurile plictisitoare, de repetările și contradicțiile din "Cîntul celui Fericit", este bucuros să observe cînd, după părerea lui, poetul nu se ridică dincolo de obișnuitele superstiții indiene la o concepție etică cu adevărat religioasă și filozofică, și conceptului de yogă respectiva speculație filozofică a lui Hegel, prin intermediul cîtorva scurte explicații asupra
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
L'Inde classique, I, Paris, Payot, 1947-49, p. 340-341, 685-86; V. PISANI, Storia delle letterature antiche dell'India, Milano, 1954, p. 50-51; A. BALLINI, op. cit., p. 117-120. [81] V. PISANI, op. cit., p. 51-52. [82] Cf. IDA VASSALINI, Bhagavad-gītă (Cîntul celui fericit), introducere, traducere în hexametri și note. Bari, Laterza, 1943, p. 22-23. [83] Tot apud IDA VASSALINI, op. cit., p. 138. [84] Ibid., unde se pot vedea și trimiterile respective, la p. 23. [85] Cf. indicațiilor din H. VON GLASENAPP, Die Philosophie
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
s-au arătat și semănat pe pă mânt, ca „Sânul lui Dumnezeu” (Ioan 1, 18), „Dreapta Sa” (Ieșire 15,6), „Mâna Sa” (Psalm 20, 8; 85, 5).Vorbind despre „cetatea cerească” și „cetatea pământească” însensul sădirii celor cerești pe pământ, Fericitul Augustin comentând parabola năvodului (Matei 13, 47-50), spune că Dumnezeu nusepară lămurit pe una de cealaltă<footnote Fericitul Augustin, La cité de Dieu, 11, 1, în colecția „Oeuvres complétes deSaint Augustin”, trad. par M. Péronne, Paris, 1973, tom 24, p.
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
15,6), „Mâna Sa” (Psalm 20, 8; 85, 5).Vorbind despre „cetatea cerească” și „cetatea pământească” însensul sădirii celor cerești pe pământ, Fericitul Augustin comentând parabola năvodului (Matei 13, 47-50), spune că Dumnezeu nusepară lămurit pe una de cealaltă<footnote Fericitul Augustin, La cité de Dieu, 11, 1, în colecția „Oeuvres complétes deSaint Augustin”, trad. par M. Péronne, Paris, 1973, tom 24, p. 82. footnote>, după cum spune Mântuitorul înEvanghelie: „Nu smulgeți neghina din grâu, ca nu cumva odată cuneghina să smulgeți
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
luatlocul celorlalte și a rămas în viața Bisericii până astăzi, este subliniat pregnant de către toți marii cateheți dintre Sfinții Părinți ai Bi sericii: Sfântul Chiril al Ierusalimului, Teodor de Mopsuestia, Sfântul Ioan Hrisostom, Sfântul Ambrozie al Milanului, Sfântul Nicetade Remesiana, Fericitul Augustin etc. Aceștia arată importanța covârșitoare a mărturisirii de credință, atât pentru nașterea omului înHristos prin Sfintele Taine de inițiere: Botezul, Mirungerea și Euha ristia, cât și pentru întreaga viață a creștinului dreptmăritor. Aceastăpregătire era ca intrarea în lumea credinței
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
la ziarul „Ceahlăul” (Piatra Neamț). Debutează în 1969, la „Tomis”, iar editorial în volumul colectiv Caietul debutanților 1980-1981, publicat de Editura Albatros. Colaborează la „România literară”, „Viața românească”, „Luceafărul”, „Tribuna”, „Tomis”, „Orizont”, „Poezia”, „Caietele de la Durău”, „Poesis” ș.a. De la debut, în Fericit precum mirele (1984; Premiul Comitetului Central al Uniunii Tineretului Comunist), S. propune formula poemului în proză, o specie ieșită din modă în anii ‘80, dar de care autorul nu se va dezice nici mai târziu. O particularitate o constituie lipsa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289516_a_290845]
-
șapte de ani! Ce caut aici?“ Până la urmă, au trebuit să vină cei de la pază și s-o calmeze. — Dar nu înțeleg. Credeam că-i place în Reigate! Păreați atât de... „Plini de voi“, îmi vine să zic. — Atât de... fericiți! — Fericirea ei a durat până în momentul când am desfăcut cadourile de la nuntă, spune Tom filozofic. În momentul ăla... s-a uitat în jur și a părut să aibă revelația subită... că asta va fi viața ei de acum încolo. Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
lui Dumnezeu este sfânt și așa sunteți și voi. De aceea orice atitudine agresivă îndreptată împotriva ta sau a altuia e o nesocotire a legii divine. în conciliul de la Toledo din 639, când Bisericile nu erau încă despărțite, după învățătura Fericitului Augustin, trăitor cu două secole înainte, s-a dictat pedeapsa de excomunicare a sinucigașilor, din comunitatea creștină, pentru că omul face un astfel de gest, numai împins de diavol și astfel devine satanizat. Deci, dragul meu, fii liniștit și mulțumitor proniei
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
care țin circumscrierea existențialelor sau teoretizarea "stării de aruncare", a facticității, a transcendenței eului), însemnătatea conștiinței reflexive (ca instanță judicativă a propriilor acte sau gânduri) devine marginală. Existențialismul ajunge astfel să infirme și să sancționeze o linie tradițională inaugurată de Fericitul Augustin cu al său "redi in te" și păstrată vie, până la încununarea idealismului german, de către Descartes și Pascal, integrând și această problemă fundamentală unui efort programatic de depășire a metafizicii și realizând trecerea către ceea ce ar fi trebuit să substituie
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
un regim preponderent nocturn, unde se desfășoară, în singurătate, dialogul cu alteritatea. SCRIERI: Naștere vinovată, București, 1983; Intrarea în scenă, București, 1984; Plimbarea prin flăcări, București, 1988; Preludiu pentru trompetă și patru pereți, Piatra Neamț, 1992; Documentele haosului, Piatra Neamț, 1993; Spre fericitul nicăieri, Piatra Neamț, 1995; Cântece de amăgit întunericul, Timișoara, 1996; Manualul bunului singuratic, Piatra Neamț, 1997; Duminica fără sfârșit, Botoșani, 1998; Generația poetică ‘80. Portrete critice, Iași, 2000; Anecdote cu și despre Creangă, Iași, 2002; Cartea urmelor, Iași, 2002; Documentele haosului, pref.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286412_a_287741]
-
VTRA, 1993, 4; Dan Stanca, Răzbunarea poeziei, VR, 1993, 4-5; Vasile Spiridon, Întrebări și lacrimi, F, 1993, 9; Țeposu, Istoria, 99; Ioana Pârvulescu, „Manualul bunului singuratic”, RL, 1994, 6; Ioan Moldovan, „Manulalul bunului singuratic”, F, 1995, 2; Radu Cernătescu, Spre fericitul nicăieri al textualismului, LCF, 1996, 6; Dan Silviu Boerescu, Prietenii mei scriu versuri, LCF, 1996, 15; Ioan Holban, Un neoromantic, RL, 1998, 50; Marin Mincu, Poeticitate românească postbelică, Constanța, 2000, 433-435; Grigurcu, Poezie, I, 289-295; Popa, Ist. lit., II, 634
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286412_a_287741]
-
istoriei”; ei susțin că viitorul omenirii va fi complet diferit de trecutul ei și că previzibilul global village nu va fi altceva decât replica omenească la Edenul biblic pierdut în zorii istoriei. Oamenii vor trăi complet liber, demasificați, „subiectivizați”! Și fericiți... În ce mod se vor adapta generațiile de astăzi și de mâine acestui viitor amețitor constituie o problemă curriculară năucitoare, pe care numai o gândire pedagogică nouă o poate soluționa. Este gândirea pedagogică postmodernă aptă să răspundă acestei interogații fără
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
nu sunt nici disidenți, nici patrioți, ci fugari care, apoi, în străinătate, uită de țară, ba își schimbă și numele, fac tot ce e posibil pentru a uita de țară. Pe aceștia îi sprijiniți dvs.? De ce? Aveți dvs., din acești fericiți care au scăpat de iadul comunist, o emigrație unită, un punct de sprijin al țării din exterior? Dvs. Înșivă și colaboratorii dvs. au spus-o în repetate rânduri că nu, și așa este. Nu pot să vă oblig, dar emisiunea
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
publică în ultimii ani o serie intitulată Arta creștină în România; e vorba de albume de artă destinate mai mult exportului, pe care le întâlnești în mai toate bibliotecile de specialitate din Apus. Fiindcă la capitolul șiretlicurilor politice, înalt Prea Fericitul se dovedește mai priceput decât un secretar de propagandă de la CC. Își închipuie patriarhul Iustin că în felul acesta va acoperi adevărul rușinos al propriei participări mai mult sau mai puțin tacite la dărâmarea bisericilor românești? în 1977, pe când era
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
sau în alt fel reale astăzi. Această focalizare pe suferințele de ieri contribuie, de altfel, la deturnarea atenției, în special a oamenilor politici, de la nedreptățile prezentului și se întoarce astfel chiar împotriva celor care o promovează. Fără să uităm că "fericiții" de astăzi au cunoscut și ei, ieri, catastrofele, foametea, flagelurile lor naturale, politice și sociale. Adesea, fără îndoială, discriminările de zi cu zi, multiple și convergente, marchează, pentru unele populații, îndepărtarea de societatea "fericiților". Iar realitatea socială are o legătură
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
o promovează. Fără să uităm că "fericiții" de astăzi au cunoscut și ei, ieri, catastrofele, foametea, flagelurile lor naturale, politice și sociale. Adesea, fără îndoială, discriminările de zi cu zi, multiple și convergente, marchează, pentru unele populații, îndepărtarea de societatea "fericiților". Iar realitatea socială are o legătură strânsă cu acest trecut de suferință a cărui memorie este fluturată astăzi și căruia i se atribuie starea de suferință actuală. Desigur, pentru evrei, ca, de altfel, și pentru armeni, care așteaptă din 1915
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
matca se puteau atinge cu degetul mare și respectiv degetul mic de la aceeași mînă, atunci ridicai tot ce era pe jos. Era un deliciu să vezi cum își torturau oamenii degetele ca să atingă cele două monezi. Le-am atins, țipa fericitul. Stai așa, nu mișca, strigau ceilalți. Unul se apuca și sufla cu forță ca să mute moneda de sub deget. Celălalt apăsa cu putere să țină moneda. Uneori degetele atingeau cele două monede, dar n-aveau puterea să le țină fixe ca să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
-și forțeze puțin norocul. După un "spectacol" de noapte, după ce mucosul ieșea plutind pe norii fericirii, Costică intră decis în camera fetei. Foarte naturală, Lara întreabă cu naivitate: L-ați văzut, v-ați întîlnit? Nu. Să vedeți cît era de fericit. La început plîngea că nu merge... L-am luat cu binișorul și acum parcă nu atinge pămîntul. Lara nu-și dădea seama că era cam dezbrăcată și că furoul ei nu ascundea mai nimic. Ce sîni frumoși ai, Lara. Da
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Nu știe că există medicamente și nici nu-și închipuie că ar putea trăi altfel. Acceptă ca unii să aibă case, mașini, femei și, mai ales, bani. Dacă i-ar da și lui de o pîine ar fi culmea de fericit. Insula Gorée. Insula Groazei. Aici erau aduși sclavii vînați pe coasta Atlanticului sau chiar din adîncimea Africii. Torționarii erau tot negri. Cruzi, lacomi și răzbunători. Ucideau după poftă. În 1784 stăpînul casei sclavilor avea o armată de torționari negri. Napoleon
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Au pus ceva deoparte... Crezi, mamă, că pe mine mă vrea? Vrea motoreta, să fie plimbată, să fie cucoană. Dar, totuși, pe cineva trebuie să plimbi, dragul mamei. Oi găsi eu o fată care să mă vrea doar pe mine. Fericitul Carlos avea un prieten la Matanzas și trebuia să-l dea gata și pe acesta. Prietenul i-a propus o cafea la un restaurant renumit. Strada urca în pantă și Carlos parchează motoreta în fața localului, ca s-o vadă tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
reproducerile lui Paribeni, "II sarcofago dipinto.,.", pi. L-III și J. Harrison, Themis. Fig. 31-38. Cf. Nilsson, op. Cil., pp. 426 sq.; Ch. Picard, pp. 168 sq. Călătoria marină de dincolo de mormânt a lăsat urme în concepția grecească a. Insulei Fericiților"; cf. Hesiod, Munci y i zile, pp. 167 sq.; Pindar, Olympicele, II, pp. 67 sq. e o mumie") consideră că mortul este zeificat. Ipoteza este plauzibilă, în acest caz ar fi vorba de un privilegiat, ca regele-preot din Cnossos sau
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]