2,063 matches
-
mecanisme (după radioterapie, senilă etc.); - reducerea cantității de LCR prin drenaj ventriculo-peritoneal; - hipotensiunea intracraniană „spontană”, când nu se evidențiază vreuna din cauzele menționate mai sus, dar explorările au demonstrează existența unor fisuri arahnoidiene la nivelul tecii radiculare spinale sau cazul fistulei de LCR nazale oculte; - există situații de hipotensiune intracraniană fără identificarea unei leziuni durale în cazuri de deshidratare, comă diabetică, uremie sau boli sistemice grave. Există două mecanisme care sunt concomitente, acționează împreună și explică simptomatologia: - scăderea volumului de LCS
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ion Poeată () [Corola-publishinghouse/Science/92118_a_92613]
-
Ca orice altă tehnică chirurgicală, și neuroendoscopia, prezintă anumite dezavantaje unele dintre ele putând fi evitate dacă cel care efectuează această tehnică este suficient de experimentat. Dintre dezavantajele neuroendoscopiei amintim: - curba învățării mai lungă; - dotare tehnică specială; - lipsa vederii spațiale; - fistula LCR; - managementul dificil al leziunilor vasculare [2]. Inițial neuroendoscopia avea un număr mic de patologii în care putea fi uzitată, dar datorită progresului în acest domeniu se folosește în tot mai multe patologii printer care amintim: - chistul coloid al ventriculului
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ion Poeată () [Corola-publishinghouse/Science/92118_a_92613]
-
limita rebordului costal cu marginea laterală a mușchiului drept abdominal - punctul vezicular, unde devine accesibil palpării. Fața inferioară a corpului, infundibulului și a colului vezicular are raporturi intime cu duodenul, cu care contractă foarte frecvent aderențe. Acest raport explică de ce fistulele colecisto-digestive se vor face mult mai frecvent cu duodenul și mult mai rar cu colonul. Canalul cistic, de lungime variabilă, 20-30 mm,unește colecistul cu calea biliară principală (CBP). Mucoasa sa prezintă o valvulă spirală, valvula lui Heister, iar peretele
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Simona Vălean () [Corola-publishinghouse/Science/92148_a_92643]
-
începutul fazei arteriale, în cele mai multe dintre cazuri, ghemuri numeroase de neovase, cu traiect în general sinuos și calibru neuniform, care drenează direct într-o venă eferentă, scurtând mult timpul de pasaj al sângelui prin regiunea ocupată de tumoră. 6.2. Fistulele A-V, izolate (pediculi arteriali cu diametrul crescut care drenează rapid într-o venă). 6.3. Arii hipervascularizate voluminoase, cu vase de calibru mare, alături de capilare dilatate, sinuoase, ce drenau, toate, în vene de calibru crescut. 6.4. Zone cu
Imagistica meningioamelor de convexitate by Vasile BUSUIOC, Silviu BUSUIOC () [Corola-publishinghouse/Science/100964_a_102256]
-
5-10 L/zi necesitând o reechilibrare hidroelectrolitică adecvată. Dacă reluarea funcției grefei întârzie să apară se au în vedere insuficiența renală acută prin necroză tubulară acută, tromboza arterei sau a venei renale, rejetul hiperacut sau accelerat, obstrucția ureterală sau o fistulă urinară. Pentru stabilirea diagnosticului se vor practica nefrograma radioizotopică cu 131IHippuran (pentru evidențierea circulației sanguine la nivelul grefei), echografia (care va decela obstrucția ureterului sau fistula renală) sau examenul anatomopatologic al piesei de biopsie (atunci când se presupune existența unui rejet
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
tromboza arterei sau a venei renale, rejetul hiperacut sau accelerat, obstrucția ureterală sau o fistulă urinară. Pentru stabilirea diagnosticului se vor practica nefrograma radioizotopică cu 131IHippuran (pentru evidențierea circulației sanguine la nivelul grefei), echografia (care va decela obstrucția ureterului sau fistula renală) sau examenul anatomopatologic al piesei de biopsie (atunci când se presupune existența unui rejet hiperacut). Pentru controlul funcției grefei se monitorizează nivelul azotului, ionograma și creatinina serice, precum și clearance-ul creatininei, iar determinarea periodică a numărului de leucocite și trombocite oferă
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
fără insuficiență hepatocelulară; în funcție de situație pot fi rezolvate prin trombectomie chirurgicală, derivație porto-sistemică, scleroterapie sau reținerea de la orice gest terapeutic.Uneori este necesară retransplantarea. Stenozele anastomozei portale pot beneficia de dilatare retrogradă transjugulară. b. biliare (10-15%): stenozele anastomotice, stenozele neanastomotice, fistulele anastomotice, complicații ale drenajului biliar extern; tratamentul este chirurgical convențional (frecvent anastomoză coledoco coledociană), endoscopic instrumental sau prin metode de radiologie intervențională. Stenozele biliare difuze ale căilor intrahepatice sunt secundare unei ischemii prelungite a grefonului. O altă complicație de o
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
de retransplantare. Rata de rejet primar scade dacă se administrează postoperator prostaglandine. Complicațiile postoperatorii survenite cel mai frecvent sunt: hemoragiile care se rezolvă prin tratamentul coagulopatiei sau prin hemostază chirurgicală; tromboza arterei hepatice urmată de insuficiență hepatică fulminantă, bacteriemie sau fistulă biliară care deseori sunt rezolvate prin retransplantare; tromboza venei porte având ca rezultat accentuarea semnelor de hipertensiune portală, a ascitei și a tulburărilor de coagulare, mai rar necroză hepatică care pot fi tratate prin trombectomie sau șunt porto cav, spleno
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
care deseori sunt rezolvate prin retransplantare; tromboza venei porte având ca rezultat accentuarea semnelor de hipertensiune portală, a ascitei și a tulburărilor de coagulare, mai rar necroză hepatică care pot fi tratate prin trombectomie sau șunt porto cav, spleno renal; fistulele sau obstrucțiile biliare beneficiază de tratament endoscopic sau chirurgical; hepatitele cu virus citomegalic (tratată cu Ganciclovir) sau cu virusul hepatitic B sau C (tratate cu interferon) trebuie diferențiate de reacția de rejet, colangită sau ischemie. complicații cardiovasculare, respiratorii, renale, neuropsihice
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
grefei cu vasele iliace ale primitorului. Prin obstrucția canalului pancreatic printr-un polimer sau prin anastomozarea pancreasului la o ansă jejunală în „Y” este drenată secreția pancreasului exocrin. Tratamentul imunosupresor utilizează schema Ciclosporină AzatioprinăPrednison. Cele mai frecvente complicații postoperatorii sunt fistulele pancreatice sau duodenale care pot determina abcese sau peritonite, necrozele pancreatice sau duodenale, ulcerațiile duodenale, trombozarea anastomozelor arteriale. Pierderea la distanță a eficienței tratamentului imunosupresor determină o reacție de rejet manifestată prin hiperglicemie. Reacția de respingere acută din transplantul combinat
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
cele anterolaterale (319 versus 261 minute), nu au fost observate diferențe privind sângerarea intraoperatorie, rata complicațiilor postoperatorii și durata spitalizării. MORBIDITATE ȘI MORTALITATE POSTOPERATORIE Rata complicațiilor postoperatorii este strâns legată de amploarea intervenției chirurgicale. Cele mai frecvent întâlnite complicații sunt fistulele biliare și pleurezia. Analiza a 416 rezecții hepatice, de către grupul de la Heidelberg, a arătat că cele mai frecvente complicații chirurgicale sunt fistulele biliare (8%), infecția de plagă (3%) și pneumotoraxul (2%), iar cele mai frecvente complicații medicale sunt pleurezia (7
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Beuran, Ionuț Negoi () [Corola-publishinghouse/Science/92142_a_92637]
-
MORTALITATE POSTOPERATORIE Rata complicațiilor postoperatorii este strâns legată de amploarea intervenției chirurgicale. Cele mai frecvent întâlnite complicații sunt fistulele biliare și pleurezia. Analiza a 416 rezecții hepatice, de către grupul de la Heidelberg, a arătat că cele mai frecvente complicații chirurgicale sunt fistulele biliare (8%), infecția de plagă (3%) și pneumotoraxul (2%), iar cele mai frecvente complicații medicale sunt pleurezia (7%), insuficiența renală (5%) și insuficiența cardiacă (3%) [47]. 18% dintre pacienți au stat în secția de terapie intensivă pentru mai mult de
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Beuran, Ionuț Negoi () [Corola-publishinghouse/Science/92142_a_92637]
-
mEq) este plasat în lichidul extracelular. De asemenea, importantă din punct de vedere terapeutic este evaluarea pierderilor de electroliți; se va determina obligatoriu ionograma urinară și eventual, se vor doza electroliții în alte fluide pierdute în cantități importante (aspirat gastric, fistule digestive etc.). 2.1.4. TERAPIA DE MENTINERE HIDRO-ELECTROLITICA Se referă în principal la două aspecte: asigurarea nevoilor bazale ale organismului și compensarea pierderilor anormale. Pentru asigurarea nevoilor bazale în ce privește necesarul de fluide și ioni, vezi capitolul „Nutriția la bolnavul
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Dr. Anca Isloi () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1181]
-
de grade; pierderi gastro intestinale: sistemul digestiv secretă în mod obișnuit circa 9 litri de fluide zilnic, dintre care doar 200 ml se elimină iar restul sunt reabsorbite; la bolnavul chirurgical se pierd deseori mari cantități de fluide (aspirat naso-gastric, fistule, enterostomii, drenaje biliare) care vor fi înlocuite semicantitativ; pierderi urinare sunt cel mai bine compensate urmărind diureza zilnică și dozând regulat ionograma urinară; deplasările de fluide între compartimentele interne se referă la acumulările de fluide în spațiul trei (zone de
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Dr. Anca Isloi () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1181]
-
5 mEq/L; Diagnostic: se dozează: K seric și urinar, Cl urinar, pH-ul arterial, bicarbonat, PaCO2, medicații; Cauze: * deplasare intracelulară a K (alcalemie, terapie cu insulină, stimulare betaadrenergică, anabolism); * pierderi gastro-intestinale cu K urinar <20 mEq/L (vărsături, diaree, fistule enterice sau biliare); * pierderi renale când K urinar >20 mEq/L (poliurie, hipomagneziemie, creșterea activității mineralocorticoizilor); * medicații (laxative, diuretice, steroizi, beta agoniști, antibiotice, etc.). Simptomatologie: * alterarea funcției neuro-musculare (astenie, paralizie, mionecroză), * ileus paralitic, * anomalii cardiace (tulburări de conducere, disritmii, alterarea
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Dr. Anca Isloi () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1181]
-
2.1.5.3.1. Hipomagneziemia Este una dintre cele mai frecvente tulburări electrolitice la bolnavul critic. Cauze: * deplasarea intracelulară (revenirea după hipotermie sau malnutriție, administrare de catecholamine sau insulină), * precipitare sau chelare tisulară (pancreatită, rhabdomioliză), * pierderi gastro-intestinale (malabsorbție, diaree, fistule, aspirație gastrică) * pierderi renale (diuretice, aminoglicozide). Manifestări clinice: neuromusculare (slăbiciune musculară, insuficiență respiratorie, spasme, tremor, tetanie, convulsii, apatie, obnubilare, comă), cardiovasculare (aritmii, spasm vascular, angină pectorală), anorexie, greață; se asociază frecvent cu hipopotasemia, hipocalcemia și hipofosfatemia. Tratament: * în cazuri cu
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Dr. Anca Isloi () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1181]
-
rol important în echilibrul acido-bazic și poate determina apariția unor stări de alcaloză (prin lipsă) sau acidoză (prin exces). 2.1.5.6.1. Hipocloremii Hipocloremiile izolate pot să apară în cazul unor pierderi excesive de suc gastric (vărsături, aspirație, fistule). Se tratează prin administrare de clorură de sodiu sau potasiu, în cazuri extreme de clorură de amoniu. 2.1.5.6.2. Hipercloremiile Hipercloremiile izolate apar în caz de insuficiență renală cronică, iar într o formă severă, în caz de
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Dr. Anca Isloi () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1181]
-
crescut. Etiologie: a. Acidoză metabolică cu hiatus anionic normal: Acidoză metabolică cu hiatus anionic normal hipokaliemică: * acidoză tubulară renală proximală (tip 2) și distală (tip 1) pierderi renale de bicarbonat care persistă deși există acidemie; * pierderi gastro-intestinale de bicarbonat (diaree, fistule biliare și pancreatice); * acidoza posthipocapnică corectarea rapidă a unei hipocapnii cronice induce acidoză prin menținerea mecanismelor de compensare renale (eliminare de bicarbonat) care revin la normal lent; * inhibitorii de anhidrază carbonică (acetazolamida) induc pierderi de potasiu și bicarbonat la nivelul
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Dr. Anca Isloi () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1181]
-
plecare la nivelul ureterului pelvin), de prezența de hematii în sedimentul urinar și de tabloul clinic care a impus intervenția chirurgicală. După constatarea integrității ureterale s-a precizat diagnosticul de apendicită acută gangrenoasă. Urmările intervenției chirurgicale au fost deosebit de complicate: fistulă cecală, tromboflebită a membrului pelvin stâng, tromboză a arterei retiniene drepte. Tratamentul antiinflamator efectuat de numeroși autori 6 în scopul combaterii inflamației peretelui ureteral în contact cu calculul, constând din administrare de oxifenbutazonă, de antiinflamatoare nesteroidiene, de ac. niflumic, de
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
ocluzia bronșică); modificările bronșice constau în: dislocare (chistul crește și dislocă bifurcația bronșică) ulterior survine compresiunea laterală cu ovalarea bronșiei, apoi peretele bronșic comprimat prezintă alterări difuze în circulația limfatică și apar procese degenerative cartilaginoase cu condroliză. Rezultă în final fistula bronșică. Vasele pulmonare sunt și ele comprimate, dar datorită elasticității lor marcate, suferința vasculară nu este de regulă sesizabilă. Totuși compresiunea vasculară a dus în unele cazuri la tromboze consecutive. Chistul hidatic complicat Se constituie fistula bronșică, se produce comunicarea
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, ALEXANDRU NICODIN, IOAN CORDOŞ () [Corola-publishinghouse/Science/92104_a_92599]
-
condroliză. Rezultă în final fistula bronșică. Vasele pulmonare sunt și ele comprimate, dar datorită elasticității lor marcate, suferința vasculară nu este de regulă sesizabilă. Totuși compresiunea vasculară a dus în unele cazuri la tromboze consecutive. Chistul hidatic complicat Se constituie fistula bronșică, se produce comunicarea spațiului perichistic cu arborele traheobronșic. Aerul pătrunde în spațiul perichistic și determină apariția infecției la acest nivel. Se acumulează aer la polul superior al hidatidei (aspectul radiologic de pneumochist), rezultând stadiul de preruptură. Ulterior se produce
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, ALEXANDRU NICODIN, IOAN CORDOŞ () [Corola-publishinghouse/Science/92104_a_92599]
-
perichistic cu arborele traheobronșic. Aerul pătrunde în spațiul perichistic și determină apariția infecției la acest nivel. Se acumulează aer la polul superior al hidatidei (aspectul radiologic de pneumochist), rezultând stadiul de preruptură. Ulterior se produce ruptura membranei hidatice. În funcție de diametrul fistulei bronșice se produce fie o evacuare lentă a lichidului hidatic (membrana rămasă în cavitate determină aspectul radiologic caracteristic, ondulant), fie o evacuare brutală a lichidului hidatic (vomica hidatică). Uneori lichidul hidatic este evacuat în întregime, membrana hidatică fiind retenționată în
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, ALEXANDRU NICODIN, IOAN CORDOŞ () [Corola-publishinghouse/Science/92104_a_92599]
-
a lichidului hidatic (membrana rămasă în cavitate determină aspectul radiologic caracteristic, ondulant), fie o evacuare brutală a lichidului hidatic (vomica hidatică). Uneori lichidul hidatic este evacuat în întregime, membrana hidatică fiind retenționată în cavitate („forma cu membrană hidatică încarcerată”). Dacă fistulele bronșice realizează efectul de supapă ce se închide în inspir, aerul realizează un suflaj cavitar și supurație secundară. MANIFESTĂRI CLINICE Simptomele și semnele clinice în hidatidoza pulmonară sunt diferite în funcție de stadiul evolutiv al hidatidei. Chistul hidatic necomplicat Cel mai frecvent
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, ALEXANDRU NICODIN, IOAN CORDOŞ () [Corola-publishinghouse/Science/92104_a_92599]
-
opacității. În chistul hidatic deschis în arborele traheo-bronșic se descriu:- cavitate bine conturată, cu nivel lichidian neregulat, cu suprafața ondulantă, în cazul evacuării parțiale a lichidului hidatic, cu retenționarea membranei;- cavitate balonizată, apare după evacuarea completă a hidatidei printr-o fistulă bronșică ce ulterior face oficiul de supapă unidirecțională, permițând doar intrarea aerului în cavitatea perichistică (fig. 6.32). Când chistul s-a evacuat complet printr-o fistulă bronșică ce se închide ulterior. În cavitatea perichistică membrana „uscată” este încarcerată. Chistul
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, ALEXANDRU NICODIN, IOAN CORDOŞ () [Corola-publishinghouse/Science/92104_a_92599]
-
cu retenționarea membranei;- cavitate balonizată, apare după evacuarea completă a hidatidei printr-o fistulă bronșică ce ulterior face oficiul de supapă unidirecțională, permițând doar intrarea aerului în cavitatea perichistică (fig. 6.32). Când chistul s-a evacuat complet printr-o fistulă bronșică ce se închide ulterior. În cavitatea perichistică membrana „uscată” este încarcerată. Chistul hidatic deschis în cavitatea pleurală îmbracă aspecte radiologice diverse după cum acesta se evacuează intact în cavitatea pleurală (imagine de pneumotorax + opacitate ovalară în fundul de sac pleural posterior
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, ALEXANDRU NICODIN, IOAN CORDOŞ () [Corola-publishinghouse/Science/92104_a_92599]