2,647 matches
-
a se dezlipi de solidaritatea naturală a intereselor lor cu Austro-Ungaria și că această comunitate cată să se manifeste prin fapte. Pîn-aci cităm pe "Pesther Lloyd". N-avem nevoie a spune că în relațiile României cu Imperiul austriac, cu monarhia habsburgică, formațiunea unui regat unguresc aparte, îmbibat de toată deșertăciunea și lipsa de omenie a unei rase inculte și suficiente, nu are nici o influență și nu joacă nici un rol. Ele pot fi bune ori rele, abstracție făcând de Ungaria și mai
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ideea ziarului oficios, acelea cari privesc statul unguresc. La acestea nu ar fi de observat decât că învățăturile bisericii sunt foarte statornice, soarta statului unguresc însă cam nestatornică. Într-un conflict care s-ar putea isca vro odinioară între Casa habsburgică și statul unguresc, precum a fost cel de la 1848, legea răsăriteană prescrie să ții per fas et nefas cu împăratul. Cu această ocazie o mulțime de îndatoriri pe cari "orice cetățean cată să le respecte" încetează de sine și se
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
d. Brătianu se silește să impingă toată afacerea pe un teren fals; dintr-o afacere de onoare pendentă între cele două țări și guverne d-sa caută, a face un conflict între cei doi monarhi. Ținând un elogiu la adresa Casei habsburgice, care face onoare cunoștințelor sale istorice, ne asigură că n-a avut un moment ideea "de a insulta pe împăratul Austriei". Ca și când e cineva în Austro-Ungaria care să fi susținut că mesajul de tron român a atins onoarea împăratului nostru
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
condițiile unei asemenea armonizabilități, aceasta e cestiunea de căpetenie și numai acela care va avea destula putere ca să surprinză nervul cestiunii, acela va afla mijlocul de-a înlătura pentru de-a pururea orice neânțelegere dintre opinia publică română și monarhia habsburgică. Să vorbim așadar verde. E cu putință, în adevăr, ca, prin nenorocitele frecări de partide din România, Austria să câștige și în, cestiunea dunăreană. Din momentul în care luptele de partid au degenerat în România în lupta pentru existența zilnică
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
speranța că puterile vor renunța la orice demonstrație navală. [ 1 octombrie 1880] ["DACA N-AR FI FOST... "] Daca n-ar fi fost nicicând vorba despre idealul politic al unei Daco-Romînii nu ne îndoim că românii ar fi trăit în monarhia habsburgică în condițiile croaților, ale polonilor sau ale cehilor; în Rusia, în condițiile armenilor sau ale locuitorilor din provinciile baltice; s-ar fi bucurat adecă de o libertate mărginită de dezvoltare. Aceasta nu li se îngăduie azi pentru că li se atribuiesc
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
promit a continua din neam în neam, până la sfârșitul veacurilor. Fericită Românie, ce viitor te așteaptă! [ 4 octombrie 1880] ["ÎN ARDEAL ESTE VORBA... În Ardeal este vorba de câtva timp despre întrunirea unei mari conferențe politice a românilor de sub Coroana habsburgică. După cum spun foile române de peste Carpați cestiunile ce ar fi să se pună înaintea acelei conferențe ar fi având în vedere situația politică și socială a românilor de acolo, dar aceasta nu numai față cu alegerile viitoare pentru Dieta ungară
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
tocmai pentru că aceasta nu sânt în stare s-o facă, sânt datori a fi cu toată atenția ca nu în momentele când inamici puternici din afară vor sta la pândă, cu scop de a face părți de pradă din monarhia habsburgică, ardelenii să stea indiferenți și să lase ca cei ce se joacă cu soarta popoarelor să zguduie monarhia în interiorul ei. [ 5 octombrie 1880] ["CÎND VEDEM PUBLICÎNDU-SE... "] Când vedem publicîndu-se în "Monitor" licitații cari cuprind păsuieli sau concursuri pentru catedre
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
luptă pacinică, dar necurmată, contra încălcărilor sale, cari astăzi ca o undă perfidă alunecă încetișor spre-a ne îneca mai sigur? Dar de ce să nu fim darnici cu probele de călduros prieteșug pe cari roșii în opoziție le dădeau monarhiei habsburgice? Iată ce mai scrie aceeași foaie, după un an de exemplu, la 28 iulie 1875. Iubirea Austriei pentru români este de secoli înscrisă pe mii de spânzurători, pe zidurile a mii de temnițe, pe mii de morminte, pe sute de
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
va pune în discuție în sesiunea aceasta încă, poate chiar în decursul a cinsprezece zile, nemafiind altă piedecă decât nevenirea delegatului sârb și a celui bulgar. Despre opiniile Germaniei nu mai poate fi nici o îndoială. Aliată pe față a Imperiului habsburgic, neavând alte interese la Dunăre decât aceleași pe cari le are și monarhia vecină, deși în proporții mai mici, e de mai nainte sigur că avanproiectul va avea un puternic sprijin de la Berlin. Votul Italiei, deși mai puțin clar decât
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
1866. Stânga estremă, ale cării sentimente au început a le împărtăși toți maghiarii, voiește a curăți regimentele de ofițeri nemaghiari și a reorganiza armata în sens național. Nemărturisind încă intenția de-a rupe Ungaria cu totul de legăturile cu Casa habsburgică, stânga estremă dorește deocamdată înlocuirea comunității de azi cu uniunea personală. În termeni simpli asta va să zică: "Împăratul din Viena e în același timp rege la Budapesta; încolo n-avem a împărți nici în clin nici în mânecă cu Cislaitania; iar
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
de-a gera provizoriu această nouă legațiune a Republicei Franceze, având rangul de ministru plenipotențiar. E clar că Franța, dacă nu aprobă, desigur înclină a nu dezaproba ideile stângei maghiare asupra raportului de stabilit între cele două părți ale monarhiei habsburgice. Acum, când știm ce e înclinată Franța a cugeta în privirea sorții Ungariei, s-o vedem ce cugetă asupra României, Serbiei și a celorlalte state dunărene. Citim în "Le Temps" al doilea articol prin care ni se dă sfatul a
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
se ridice ungurii, pe de alta cele trei milioane de români austriaci aveau să fie avizați la cele cinci milioane de conaționali liberi din Principatul moldo-romîn. Carol de Hohenzollern era cuiul răsăritean pe care Prusia-l băga în carnea monarhiei habsburgice, precum Italia era cuiul de la sud, iar Ungaria cel central. Constituirea actuală a Principatului României sub dinastia principelui Carol de Hohenzollern-Sigmaringen e așadar asemenea o operă a politicei germane și viitorul acestei țări ar trebui să atragă în mod esențial
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
se aruncă în treacăt de către cineva, ironic: Ce picioare frumoase aveți, madam' !". La care fosta mare actriță, admirată și dorită de atâtea ori în tinerețea sa, răspunde sec: "Erau frumoase când erau pe epoleți, dragule". De reținut și dimensiunea imperială, habsburgică a răspunsului. Cred că a "ține un jurnal" (ce expresie nostimă, este ca și cum ai avea un animal de companie) este de fapt o chestiune de chef. Totul se învârte în jurul chefului, a dispoziției de moment, a raportului personal cu urma
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Ileana, fostă colegă de clasă în liceu. Ne observăm reciproc urmele timpului pe față și am vrea să nu fie adevărat ceea ce vedem. Ne citim unul altuia bătrânețile incipiente, ca într-o carte deschisă. Posteriorul semeț al Ilenei, de iapă habsburgică de paradă, fantasma noastră de UTC-iști frustrați, și-a pierdut mult din obrăznicia inițială. Ne spunem la revedere formal, ea pleacă la Londra, trimisă de multinaționala pentru care lucrează în România, eu mă întorc la Geneva. M-am întristat
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
austriac, rus sub forma unor obligații fiscale? Aveți vreo evidență aproximativă...? Da! Din câte știu, există o astfel de situație. După extrase din arhivă, pe baza documentelor de care dispunem, în ciuda războaielor și calamităților naturale care-au fost, imperiile otoman, habsburgic și rus au încasat și de la români suma de peste 340 miliarde lei aur, în valoare actuală. Aceasta înseamnă 14.000 de tone aur sau 1.400 vagoane aur. Adăugați la aceasta și calvarul suferit de românii din Basarabia și nordul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Alecu Donici" au lansat un apel către populație, spre a strânge piese cu valoare istorică "pentru un muzeu regional". De când austriecii ocupaseră (în 1774) și anexaseră (în 1775) nordul moldav, inclusiv Suceava, românii înființaseră aici, la granița vremelnică a Imperiului Habsburgic, un nou ținut (devenit județ după reformele lui Cuza) Suceava, cu capitala la Fălticeni. Deci, o unitate administrativă, fără Suceava, dar care se chema Suceava. Și care da numele Sucevei unei tipografii, unei bănci populare, unei salbe de publicații locale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
a Moldovei cu mutarea capitalei la Iași, cu distrugerea Cetății de Scaun, cu invaziile poloneze la sfârșitul secolului al XVIII-lea și, îndeosebi cu ocupațiile și jafurile succesive ruse din veacul al XVIII-lea, cu ocuparea (1774) și anexarea (1775) habsburgică și crearea ducatului Bucovina și întreaga evoluție până la 1918 trebuia să-și afle pentru prima oară o expunere amplă, veridică, nuanțată, cu foloasele și, totodată, ponoasele demografice, economice, politice, culturale, când, dintr-un teritoriu firesc și, în majoritate covârșitoare, românesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
pe unii creatori să rămână aici pentru multă vreme și să-și cheltuiască astfel cu folos viața în opere durabile; apoi, aici, în acest târg de frontieră spre Bucovina care, vreme de 143 de ani s-a aflat la Imperiul Habsburgic s-au așezat și activat "o pleiadă de învățători", cei ce-au fost supranumiți "leii lui Haret", care s-au remarcat drept "apostoli ai neamului". Ce-am putea selecta și înfățișa dintr-un noian de informații? Sadoveanu a stat întâi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
păr bogat și brumat de ani, strâns într-un coc ca o căpiță ușor țuguiată, vorbăreață și autoritară, umblată prin lume și foarte diplomată cu o soră în Austria și alta în Germania nemțoaică venită în urbe în anii stăpânirii habsburgice, dar fiind prima generație românizată și căsătorită cu un câmpulungean, coana Zitta vorbea o română impecabilă, iar limba etniei sale, germana, o folosea rar, doar atunci când se întâlnea cu câteva cunoștințe și rude, descendente și ele ale unor familii de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
coloniști printre care era și verișoara ei, doamna Mândrilă, soția adjunctului lui Bițu. Cu suratele ei germane vorbea totuși duminică de duminică; era catolică și mergea cu regularitate la biserica din centrul târgului, ridicată la vreun deceniu după instaurarea stăpânirii habsburgice. Coana Zitta era, în aparență, o româncă de la munte, perfect integrată obiceiurilor câmpulungene. Avea prietene și cunoștințe printre vecine și orășence în întreaga urbe de la poalele Rarăului. Dar, în realitate, părinții și înaintașii ei o zămisliseră și împodobiseră să fie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
aproape de Cetatea de Scaun. Cimitirul acesta al Sucevei se întindea pe câteva hectare. Și adăpostea laolaltă oameni de etnie română, germană, ucraineană, poloneză, austriacă, armeană, lipoveni; și un mozaic religios ortodocși, romano-catolici, creștini pe stil vechi etc., din perioada stăpânirii habsburgice cimitirul fiind, astfel, el însuși o cronică a orașului, a oamenilor de-aici. Coana Zitta se așeza, astfel, pentru somnul de veci, fără a fi bănuit sau voit anume, lângă fiica ei dragă, Corina. Poate aceasta s-o fi strigat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
specialiștii în istoria culturii și în literatura comparată îl numesc Europa Centrală, "A treia" Europă, Europa "intermediară" sau cu sintagma germană Mitteleuropa, Zwischeneuropa, Ostmitteleuropa, ori cu varianta austriacă Zentraleuropa Bucovina rezumă ea însăși vitregiile, schimbările dramatice, implicațiile și complicațiile stăpânirii habsburgice, cu acel "homo bucovinensis" sau ale celei sovietice, cu acel pretins "homo sovieticus", ca și anacronica stare actuală de provizorat, când jumătatea de nord a provinciei, adică 6.340 km2 din cei 10.442, cât însuma Bucovina întreagă, se află
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Centrul de studii din Rădăuți încearcă să reconstituie punctul de vedere românesc, cu privire la modul cum s-a ajuns la situația actuală, procesul și etapele deznaționalizării românilor bucovineni, căile și mijloacele prin care s-a ajuns, cu începere din etapa stăpânirii habsburgice și continuând cu cea sovietică, iar în prezent cea ucraineană, la statisticile demografice actuale, prin colonizări, imigrări, expulzări, deportări și chiar exterminări, încât, din majoritari, românii bucovineni au devenit minoritari și numărul lor continuă să scadă. În ultima vreme, tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
sau a statelor născute pe ruinele sale, cum e cazul Ucrainei (care a preluat sub administrația sa teritorii locuite de polonezi, români, cehi, slovaci și unguri etc.), nu lipsesc nici ideile nostalgice, exagerările, caracterizările subiective cu privire la rolul și locul imperiului habsburgic, până în 1918. Mitul habsburgic pe care încercam să-1 schițăm și să-l dezaprobăm într-o primă formă în 1998, la Simpozionul Internațional Istoria ca discurs demistificator, organizat la Iași, sub egida Academiei Române și a Comisiei Naționale pentru UNESCO are ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
pe ruinele sale, cum e cazul Ucrainei (care a preluat sub administrația sa teritorii locuite de polonezi, români, cehi, slovaci și unguri etc.), nu lipsesc nici ideile nostalgice, exagerările, caracterizările subiective cu privire la rolul și locul imperiului habsburgic, până în 1918. Mitul habsburgic pe care încercam să-1 schițăm și să-l dezaprobăm într-o primă formă în 1998, la Simpozionul Internațional Istoria ca discurs demistificator, organizat la Iași, sub egida Academiei Române și a Comisiei Naționale pentru UNESCO are ca element aglutinator iudaismul pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]