1,630 matches
-
mâna pe o chestie națională pe care o specula contra guvernului prin canalul studenților. Iată despre ce fu vorba: La Cluj se întâmplase o ciocnire între studenții români și studenții unguri. Studenții unguri, în majoritate, bătură pe români și-i izgoniră din Universitate; o parte dintre români fură eliminați, iar cealaltă parte împiedicată de a frecventa cursurile. Injuriile, batjocurile, loviturile așteptau pe fiecare student român care se arăta. Studenții și publiciștii ardeleni Secășanu, Ocășanu, Droc-Bănciulescu și alții se puseră în capul
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
comentariile de care aceștia au parte postum, situate pe o neașteptată, vădit nedreaptă, curbă descendentă a prețuirii. Și ce am putea spune despre atât de incomodul dar și atât de pregnantul Goma, prezent chiar și atunci când credem că l-am izgonit, figură majoră a literelor și vieții noastre publice, care abia de acum încolo va începe să fie pus sub puternica lumină a reflectoarelor pe care o merită? Acum câte ceva despre literatura din Basarabia. E negreșit o ramură a literaturii române
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
cu treburile noastre mundane, atât de adânc terestre, în care suntem cufundați până-n gât? Cine este bobocul cu ochii încă ne-deschiși: omul de rând sau poetul? Poetul disimulează în individ obișnuit, ca să nu se prindă nimeni că e un izgonit din ceruri, că e un "paria al cerurilor". Căderea s-a întâmplat datorită faptului că a încurcat căile, la un moment dat. Arta adevărată e proba că a fost în paradis, e urma concretă a ceea ce îl recomandă ca izgonit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
izgonit din ceruri, că e un "paria al cerurilor". Căderea s-a întâmplat datorită faptului că a încurcat căile, la un moment dat. Arta adevărată e proba că a fost în paradis, e urma concretă a ceea ce îl recomandă ca izgonit din paradis. Bine, noi suntem izgoniții din generația a șaptezecea, însă cei care au fost mai aproape ca timp, au amintiri mai bine conturate, au supt lapte cu miere fără amelioratori, de la surse paradiziace. Ei sunt marii artiști de geniu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
în el"143. Această idee se baza pe faptul că, în momentul izgonirii din Rai, Adam nu avea idee ce însemna nici "moarte", nici "mormânt", pe faptul că Adam păcătuind "murdărește" Pământul, iar pedeapsa divină a fost de a fi izgonit pe pământ și a trebui să-l muncească pentru a-și asigura existența și nicidecum a fi înhumat și, de asemenea, prin situația în care atotmăreția divină făcea ca oamenii în micimea lor să atribuie tot felul de nimicuri acesteia
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
nu cumva să-și întindă mâna și să ia din pomul vieții, să mănânce din el și să trăiască în veci. De aceia Domnul Dumnezeu i-a gonit din grădina Edenului, CA SĂ LUCREZE PĂMÂNTUL DIN CARE FUSESE LUAT. Astfel a izgonit El pe Adam; și la răsăritul grădinii Edenului a pus niște heruvimi, cari să învârtească o sabie învăpăiată, ca să păzească drumul care duce la pomul vieții" (Fac. III 22-24). După izgonirea din Rai După izgonirea din Rai, Adam și Eva
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
vor apărea semne de dragoste, probabil că va exista o cale de-a transmite de la distanță pulsații electromagnetice fine, care să stabilească dacă e sau nu cazul ca sentimentele să fie transformate În intimitate fizică. Ploile de iarnă vor fi izgonite pentru totdeauna din Ierusalim. Vor fi abătute spre zonele agricole. Cum s-ar spune, fiecare va ajunge În siguranță În partea ariană. Nimeni și nimic nu va mai emana mirosuri urâte. Cuvântul „suferință“ va suna În urechile lor cam În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
nu și-a mâncat pâinea în lacrimi Și n-a stat plângând pe patul său Nopți de-a rândul, pline de griji, Nu va cunoaște, puteri cerești. Aceste rânduri pline de durere și le repetă o minunată și venerată regină, izgonită în exilul cel mai sălbatec și mizeria cea mai cruntă. Ea se împrieteni cu cartea, care închidea în sine aceste cuvinte și încă alte experiențe de viață dureroase, scoțând din ea o tristă mângâiere; cine ar putea micșora vreodată puterea
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
noi înșine. Avem nevoie însă de acele cărți care să reproducă un efect asemănător cu acela al unei nefericiri, care să ne facă să simțim durerea, moartea cuiva care ne-a fost drag, care să ne lase impresia că suntem izgoniți în pădure, departe de oameni, ca o sinucidere. O carte trebuie să fie un topor care să sfarme marele îngheț din noi.” Franz Kafka 647. „Geniul uman este inepuizabil, ca natura... Zilnic, un milion de cărți, ziare, tablouri, cântece, invenții
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
s-a dezlipit din sărutare cu ochii umezi. Era pentru prima dată când Zach rostise cuvintele astea sigur pe el. 6 În noaptea nunții, Naji i-a povestit lui Irene cum stătea treaba cu jinn-ii. Aceștia nu sunt niște îngeri izgoniți din rai, așa cum cred mulți vestici, și nici nu seamănă cu duhurile jucăușe din filmele Disney și de la televizor. Jinn-ii sunt născuți dintr-un flacără care nu scoate fum. Unii dintre ei au aripi, alții iau formă de șerpi sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
le lăsase acasă. Mike a luat în mână unul din elementele micuțe ale jocului și-a simțit cum se liniștește. Îi era deja dor de Danny - de bosumflările lui și de privirea lui catatonică de la Nintendo. Ambele stări puteau fi izgonite cu înghețată și-o plimbare cu bicicleta prin parc. Danny, care fusese cea mai mare și mai frumoasă surpriză. Jina își făcea griji din cauza ciudățeniilor băiatului, din cauză că Danny nu avea prieteni, dar Mike văzuse destui derbedei ca să știe cum arătau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
dizloca blocuri, premenea nisipul mărunt al chiriașilor, pornea melcii cu scoica lor în spinare, în aparență la voia unor valuri capricioase, în realitate după legi noi ale aluviunilor. în felul acesta toți intimii lui Lică, mahalagii din trupul orașului, fusese izgoniți spre periferie. Lică se simți stingherit în obiceiurile lui și neocupat. S-ar fi întors Ia Sia să-i povestească întîmplarea, dar abia plecase de acolo. Simți foarte limpede un gol în traiul lui bine însăilat. Făcu câțiva pași pe
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ei, uitând chiar pe Lică. Intervenise însă Rim ca pacificator, cu demne cuvinte de milă pentru fata orfană, "părăsită de un tată vagabond și de o mamă necunoscută". Argumente care făcuse Linei impresie. Sum Sia, față de riscul de a fi izgonită, părea mai cumințită, o liniște cuprinsese casa ispășitoare a Rimilor, când, într-o zi - ar fi fost poate imprudent să i se zică bună - Trubadurul Lică reapăru, schimbat, ca un om întors dintr-o lungă călătorie. Nici doamna Vera, ce-
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
a gustului vieții, atunci, demult, la desprinderea chinuită din Îmbrățișarea galbenă a Măriei. Cărțile bătrînului Weisz Într-adevăr, pe Ioan Caița l-am simțit a-mi fi cel mai apro piat prieten, poate singurul, prin locurile În care am fost izgonit din paradis, mai cu seamă după izgonire. Dar prie tenul din vremea dinainte, a luminii, a fost Zoli. Cu el am Învățat ungurește fără ca el să fie de față și fără s-o știe pînă În ziua de azi. Spre deosebire de
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
noștri etc. Există, chiar, una a eseurilor filozofice, formă degradată și caricaturală a limbajului creat de Constantin Noica: „- ceva s-a întâmplat deci: omul ori a părăsit ființa, îndreptându-se spre altceva, spre ființare, cum s-a spus, ori a izgonit-o din raza privirii, din vocabularele sau din structura practicilor sale, ori a (aban)donat-o; - ceva anume l-a ademenit pe om - devenirea, spun unii, temporalitatea și inconsistența hedonică, spun alții -, de parcă nu se mai poate smulge astăzi din
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
stau întinse la frig / sărbătorile de iarnă.“ (Dezamăgire) În rest, poemele sunt inexpresive și nerelevante, sunt surogate de poeme. Cel mai regretabil este faptul că Vasile Man se erijează adeseori în sfătuitor al cititorilor, plictisindu-i cu îndemnuri bătrânești: „Nu izgoniți poezia / Când vă bate / La ușa sufletului.“ (Ziua de Crăciun 2000) „Să recompunem din cioburi / Prima iubire“ (Trăim în extreme) etc. Constatând că povețele sale nu sunt luate în seamă, autorul ridică uneori tonul și se lansează în discursuri interogative
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
nu pentru că i-ar fi strict necesar. Îl transformă, practic, într-o (nouă) limbă de lemn a filozofiei: „- ceva s-a întâmplat deci: omul ori a părăsit ființa, îndreptându-se spre altceva, spre ființare, cum s-a spus, ori a izgonit-o din raza privirii, din vocabularele sau din structura practicilor sale, ori a (aban)donat-o; - ceva anume l-a ademenit pe om - devenirea, spun unii, temporalitatea și inconsistența hedonică, spun alții -, de parcă nu se mai poate smulge astăzi din
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
sine, să dea ceva în vileag? Și care ar mai fi potrivit să mă dea de gol pe mine, cel care are atâta nevoie de o frunză de viță? Deoarece mie - copilul unei familii care, după sfârșitul războiului, a fost izgonită - spre deosebire de scriitori din generația mea care, cresuți statornic pe lacul Constance, în Nürnberg sau undeva în câmpia din nordul Germaniei, așadar aflați în deplină posesie a certificatelor școlare și a producțiilor lor timpurii, nu-mi stă la îndemână nici o moștenire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
scris în acea scrisoare s-a evaporat. Înainte încă să se împlinească, fericirea s-a spart în mii de cioburi. Ani buni după sfârșitul războiului am căutat pe listele Crucii Roșii o persoană dispărută și, în mica publicație a celor izgoniți din Danzig și care mai relata din când în când despre întâlnirile cutărei promoții de absolvente ale Școlii Gudrun, fosta Școală Helene Lange, numele unei fete care se tot ascundea, schimbându-și înfățișarea, chiar în preajma mea, pentru ca apoi să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
luat ca pradă“, nu îmi era cunoscut. La scurt timp după începutul războiului, lucru știut de toată lumea, așadar și de mine, în hinterlandul orașului meu natal, începând cu întreg teritoriul Kașubiei și până în Câmpia Tuchel, familiile de țărani polonezi fuseseră izgonite din casele lor, iar în locul lor fuseseră aduși germani luați ca pradă din țările baltice. Felul lăbărțat și împleticit de a vorbi al acelora, asemănător fiind dialectului de la noi, era ușor de imitat, mai cu seamă că la Conradinum fusesem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
traiul ei, cu biata Lina, înghesuită grăsun în umerii ei și a cărei viață era o abnegație permanentă către păcatele altora: la spital, la dispensării, în clientela ei, iar traiul cu doctorul Rim, o unire cam ridicolă și searbădă, care izgonea, rușinate, orice idei de împerechere, fie ea consfințită de lege, timp și obicei. Nu! Mini nu-și putea deloc închipui mobilul dramei - și, totuși, palpitul și mirosul de came crudă rămăsese în nările ei fine, care căutau zadarnic să dovedească
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
și Teofanei. Voiam să ne căsătorim că ne iubeam mult. Și-acum? S-a ales praful de planurile noastre. — N-am vrut, fiule, să iasă așa, n-am vrut, plângea Florica. — Ai s-ajungi talpa iadului. Cum ai putut să izgonești un copil de câțiva anșori din casa ta? — N-am izgonit-o. — N-ai izgonit-o dar i-ai făcut viața de nesuportat, încât a trebuit să plece. Toată durerea noastră te va ajunge cândva, mamă! ești de-o răutate
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
acum? S-a ales praful de planurile noastre. — N-am vrut, fiule, să iasă așa, n-am vrut, plângea Florica. — Ai s-ajungi talpa iadului. Cum ai putut să izgonești un copil de câțiva anșori din casa ta? — N-am izgonit-o. — N-ai izgonit-o dar i-ai făcut viața de nesuportat, încât a trebuit să plece. Toată durerea noastră te va ajunge cândva, mamă! ești de-o răutate rară. Nici nu-mi vine să-ți mai spun „mamă”. — Vino
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
praful de planurile noastre. — N-am vrut, fiule, să iasă așa, n-am vrut, plângea Florica. — Ai s-ajungi talpa iadului. Cum ai putut să izgonești un copil de câțiva anșori din casa ta? — N-am izgonit-o. — N-ai izgonit-o dar i-ai făcut viața de nesuportat, încât a trebuit să plece. Toată durerea noastră te va ajunge cândva, mamă! ești de-o răutate rară. Nici nu-mi vine să-ți mai spun „mamă”. — Vino încoace, Alexandre, l-a
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
unui mârzac din Krâm, adus la dreapta credință a moldovenilor încă de pe vremea... și și-a înghițit vorba odată ce și-a dat seama de eroarea pe care era pe punctul să o facă... Turculeții așteaptă numai pe turci să-i izgonești ca după aceea să te înfrunte pe tine însuți, Luminăția Ta Regală... Ei urmăresc neatârnarea Țării Moldovei, Maiestate!.. Ei îs niște prefăcuți... De aceea nu se cuvine să le dai crezare... Nu se poate! Nu se poate! Așa ceva nu este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]