1,643 matches
-
nici un caz beat. Avea în mână un carton cu șase cutii de bere. Nu-mi venea să cred. Mă simțeam chiar ca într-un film rusesc. S-a descotorosit de jacka și de pălăria ude și ne-am instalat în living, cu luminile aprinse. Mi-am tras un pulovăr peste pijama, am deschis cutiile și am pălăvrăgit vreo jumătate de oră despre orice și nimic. încă mai visam, și berea nu mă ajuta să mă trezesc. Călin băuse la circiuma lui
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
din rundul gîtului: "O să murim de foame! Dați-ne căruțele înapoi! Ce ne facem fără ele?" Este îmbrîncit violent de ofițer. Se produce o busculadă, camera se clatină, reportera strigă ceva panicată și... ...imaginea se schimbă. Ne aflăm într-un living superb, cu o mare plantă ornamentală într-un colț, lângă sofaua pe care două femei discută despre avantajele unei anume mărci de dezinfectant pentru WC-uri. Produsul vechi nu reușește să pătrundă peste tot unde se oploșesc microbii. Cel nou
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
liberă. Își părăsise familia, abandonase regulile după care trăiau oamenii „normali“. Și după atâta timp În Manhattan, aproape uitase ce Însemna normalitatea. Răsuci cheia În ușă, intră În apartament și se uită la grămada de cutii din cameră - secretul ei. Livingul era plin de cutii de carton, unele deja Împachetate, altele din care se revărsau hainele, ce așteptau să fie Închise și sigilate. Se pregătea să se Întoarcă definitiv acasă. Până acum nu spusese nimănui. Nu se putea hotărî să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
cu tot mai mult interes. Când am ajuns la sfârșit, am lăsat să curgă genericul de final, am scos DVD-ul și am dat televizorul pe „mute“, uitându-mă ca o toantă la imagini de undeva din Africa, de pe Travel & Living, pentru că mi se păreau cele mai calme. Ce vreau, de fapt, să spun este că filmul te lucrează, te face să redescoperi ce bogată în sensuri e tăcerea, ce bine te exprimi când nu vorbești. Nu e un film mut
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
hoteluri de lux din București, Brașov și Sinaia. Cum miliardarii în România încă nu apăruseră și turiștii bogați nu dădeau năvală, a gândit să se retragă iar în Israel. Casa de la Bușteni, cu un etaj, 6 camere, 3 băi, un living mare, garaj pentru 3 mașini... mi-a cedat-o , "ca între prieteni", eu achitând o parte "cash", restul urmând să plătesc o sumă fixă, lunară, studentului la medicină, timp de trei ani. Deci eu eram mulțumit, angajații mei erau mulțumiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
de tocurile geamurilor, de uși, apoi de podele. A respectat aspectul unei case de țară, fără termopane sau parchet. Totul mirosea a brad, era luminos și plăcut. A refăcut sobele. La parter își amenajă un șemineu. Aici gândea să fie living-ul, o sală mică de baie și alături un dormitor și bucătăria. La etaj avea în vedere două dormitoare și o baie. Scosese din livadă pomii bătrâni și uscați și-i folosi toată iarna ca lemne de foc. Fumul ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
și om. Un cerc larg de spectatori se adună de jur împrejur. Transport Excepțional, spectacol al companiei „Beau Geste“, din Festivalul Internațional de Dans Contemporan, se desfășoară pe acorduri de operă. Un bonus neașteptat pentru cei adunați la Jethro Tull. Living in the Past Ian și ai săi au început show-ul la zece minute după ora 21. Emoțiile curg în valuri. Anderson cântă la muzicuță în deschidere. „A, încă mai sunteți aici?“, glumește cu publicul, „Atunci să vă cânt ceva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
ai săi au început show-ul la zece minute după ora 21. Emoțiile curg în valuri. Anderson cântă la muzicuță în deschidere. „A, încă mai sunteți aici?“, glumește cu publicul, „Atunci să vă cânt ceva nou. Este din... 1976!“. Pe Living in the Past, publicul îi e deja la picioare. Celebrul său dans într-un picior smulge țipete. Flautul sună minunat. După trei-patru cântece, cerul se rupe. Se pornește o răpăială puternică. Din miile de spectatori, cei din margine se adăpostesc
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
vorba, că numele de Iona Potapov era cunoscut la turneele de șah din Europa la începutul anilor treizeci. În 1931, la Rotterdam, l-a bătut și pe marele maestru Tartakover. Când a deschis ușa, am văzut că era pictor. În mijlocul living-ului se afla un șevalet cu o pânză nouă și pe toți pereții erau niște picturi uluitoare făcute de Kraft. De câte ori vorbesc despre Kraft, alias Potapov, mă simt mult mai în largul meu decât atunci când vorbesc de Wirtanen, alias Dumnezeu-știe-cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
nu este mare, are doar cinci etaje, parter și subsol, unde avem o boxă mare și un loc în garajul subteran al clădirii. Cu mașina putem intra pe o ușă automată. Apartamentul propriu-zis este format din două camere și un living. Afară, este un balcon mare, cu vedere asupra unui grup de pomi care seara sunt luminați de reflectoare. Bucătăria este luminoasă, avem și un crematoriu chiar acolo. Am montat perdele la salon și sufragerie. Le-am luat de aici pentru că
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
reflectorul ăla mic. Să-i spui asta fotografului. — Consideră că i-am spus. — Bun. Acum numără de la douăzeci În jos. Hudgens Începu să numere. Jack urcă treptele și izbi ușa cu piciorul. Reflectorul cu arc luminos se aprinse, surprinzînd un living banal: un pom de Crăciun și doi tinerei În chiloți care se mozoleau. Jack strigă „Poliția!“, iar cei doi porumbei Încremeniră. Lumina căzu pe o sacoșă umflată de pe canapea, plină cu iarbă. Fata Începu să răcnească. Băiatul Întinse mîna după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
și mai bine. O cameră de zi curată, o baie imaculată, dormitorul etalînd sertare goale. O cutie de sardele În frigider. Coșul de gunoi din bucătărie curat lacrimă și căptușit cu o pungă de hîrtie proaspătă. Jack răscoli tot apartamentul: living, dormitor, baie, bucătărie. Rafturi răsturnate, covoare trase, toaleta demolată. Îl opri o străfulgerare: tomberoanele de gunoi, pline, aliniate de ambele părți ale străzii... Acolo sau nimic. Se gîndi că trecuseră o oră și douăzeci de minute de cînd dăduse nas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
pe cele de la casa lui Bobby, i-a prins. Intră În curte și avu norocul să nu fie zărit de nici un martor. Izbi cu zimții cătușelor În lemnul ieftin al ușii. Găsi pe pipăite un comutator și aprinse lumina. Același living curat. În restul apartamentului domnea aceeași neorînduială. Jack se puse pe așteptat lîngă ușă. Intervalul de plictiseală se tot Întindea - cincisprezece minute, treizeci, o oră. Deodată se auziră niște ciocănituri În geamul din față. Jack se lăsă În jos: ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
virgin - un apartament cu garaj În spatele unei căsuțe tencuite. Nu se vedea nici un reporter, poliția nu Împrejmuise locul, și nici un localnic nu ieșise să se Încălzească la soare. Bud deschise ușa cu mîna. Coteț tipic de burlac: o combinație Între living și dormitor, o baie, o chicinetă. Luminile aprinse pentru un inventar rapid - exact așa cum Îl Învățase Dudley. Un pat rabatabil, lăsat Întins. Pe pereți peisaje marine ieftine. Un șifonier. Un dulap În perete. Baia și chicineta nu aveau uși. Totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
apel tîrziu primit la secție: schimb de focuri pe Cheramoya, nici un infractor prins. A trebuit să meargă la fața locului. O clădire cu apartamente, focuri trase Într-unul de la parter. Straniu: au fost recuperate gloanțe de calibrele 38 și 45. Livingul era plin ochi cu rafturi goale, cu excepția unor elemente de recuzită sado-masochistă, și n-avea telefon. Proprietarul clădirii nu a putut fi găsit. Administratorul a spus că e plătit prin poștă, cu cecuri la purtător. Avea casa asigurată și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
e la Închisoare. — Exley, eu tot pe colorații din arest pariez. Gangsterii nu omoară niciodată cetățeni nevinovați. Dar, pe bune, lui Loew Îi place ideea implicării Mafiei. Hai, că sîntem așteptați. Întrunirea avea loc În apartamentul 309, Într-un mic living. O masă lungă. Loew și Millard față În față cu trei bărbați: un avocat de vîrstă mijlocie și doi tipi aproape gemeni, În salopete - păr rar, ochi ca mărgelele, dinți stricați. LÎngă ușa de la dormitor o stenodactilografă, cu mașina de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
pe alee. Ușa din spate, Întredeschisă, lăsa să se Întrevadă un pic de lumină. Înăuntru podeaua spălată lună. Fără pete de sînge, cu toate urmele șterse. Intră și găsi sub chiuvetă pungi de cumpărături. Ajunse cu pași șovăielnici pînă În living. Resturi din fișete: dosare, dosare și iar dosare - una, două, trei, patru, cinci sacoșe. Două drumuri pînă la mașină. O stradă liniștită din Los Angeles, la ora 2.20 noaptea. Calmează-te, zăbăucule! Cincizeci de trilioane de oameni aveau un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
nici un efort ca să-l descopere pe ticălosul care te-a cocoțat În trenul de noapte, cu destinația Marele Adios. Dar dacă ești un jurnalist justițiar, care scrie pentru revista de față, și ești ciopîrțit În porții mici În propriul tău living - asasinule, bucură-te!!! -, atunci șeful Parker și mongoloizii lui moraliști, mizantropi și tembeli Își vor pune palmele În sîn (bine bătătorite de cîte peșcheșuri au Încasat) și vor fredona „justiția e o chestie trecătoare“, În vreme ce ucigașul scapă basma curată. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
pune palmele În sîn (bine bătătorite de cîte peșcheșuri au Încasat) și vor fredona „justiția e o chestie trecătoare“, În vreme ce ucigașul scapă basma curată. Se Împlinesc doi ani de cînd Sid Hudgens a fost ucis și tăiat În bucăți În livingul său din Chapman Park. Acum doi ani LAPD avea mîinile (lipicioase, grețoase de atîta mită) băgate pînă la cot În celebrul caz al masacrului de la Nite Owl, care a fost rezolvat cînd unul din membrii Departamentului a luat dreptatea În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
avea lipit de el piele și păr cărunt de pe brațul unei persoane albe, cu grupa de sînge „zero“ pozitiv. Ambii frați Englekling aveau grupa AB negativ, așa că știm că făptașul a fost rănit. Stropii de sînge care duc afară din living și negativele pe care le-am luat arată că rana nu a fost gravă. Echipa locotenentului Hatcher a găsit Într-o gură de canal de pe stradă un prosop năclăit de sînge cu grupa 0 pozitiv, deci făptașul l-a folosit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
bună să intre pentru totdeauna În topul primelor o sută de cazuri celebre. Ed privi atent amprenta - culmi și vîrtejuri imprimate cu claritate. Amnezie de psihopat: omul și-a lipit mîna acolo ca și cum și-ar fi dat aprobarea. Înapoi În living. Jack Tomberon Între șase tehnicieni de la laborator. Fulgere luminoase agresive. Nici urmă de Bud White. Jack Tomberon spuse: — Celălalt bărbat se numește Jerry Marsalas. Este infirmier și Îngrijea un tip de la Badge of Honor. David Mertens, scenograful. Un tip foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
străduța înfundată de lângă Buttes Chaumont. Am vrut să văd dacă descrierea pe care o făcusem în carte, din suprapunerea atâtor amintiri, era corectă. Totodată mă simțeam ca un îndrăgostit care se apropie pe furiș de ferestrele iubitei sale. Obloanele de la living erau închise, nu se vedea nici o lumină, geamul de pe culoarul de la etaj era deschis, acoperit pe jumătate de crengile pomului din grădina alăturată. Am urcat scările care leagă François Pinton de Claude Monet și am constatat, ușurat, că nu mințisem
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
este o Dachwohnung, o "locuință sub acoperiș", ceea ce înseamnă că două dormitoare au un perete ușor povârnit și cu ferestrele tăiate în acoperiș (dar totuși cu priveliștea în stradă și nu, cioranian, direct către cer), în vreme ce latura cealaltă a casei ― livingul, baia, bucătăria, terasa ― se deschid amplu și cu ferestrele verticale către o vastă grădină interioară, cu brazi uriași, creată prin întîlnirea vilelor de pe mai multe străzi și care închid astfel spațiul acestei grădini comune. Ca în multe locuințe reușite, bucătăria
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
apartamentului, intrarea ei este însoțită de faimosul gest prevenitor al lui Cioran care își așeza mâna pe canatul de sus al cadrului ușii, rugîndu-te să fii atent să nu te lovești cu capul, gestul repetîndu-se la trecerea din culoar în living, unde ușa era și mai scundă decât cea de la intrare. Recunoșteam, de asemenea, felul lui de a bavarda și voluptatea cu care se lansa în povestirea insignifiantului. Pe Friedgard, care venise să-l cunoască pe marele "aforistician" și care credea
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
la sosire, a avut loc ritualul schimbului de daruri. Cadoul meu e "retro", un frumos album în sepia cu Bucureștiul vechi și CD-uri cu șlagăre românești interbelice. Virgil vrea să asculte de îndată câteva și în scurtă vreme, în livingul din Francois Pinton tapisat cu câteva mii de piese de muzică clasică, răsună Mână birjar, Iubesc femeia, Adio, doamnă... Monica și Virgil încep să schimbe priviri complice, nevenindu-le să creadă că anii adolescenței lor bucureștene pot să năvălească atât
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]