1,860 matches
-
era deja zburătăcită de vânt, iar aia a țipat „Căciula mea!“ Căciula se afla pe jos în stradă, unde o aruncase Mimi. Întâmplarea nu ține seama în nici un fel de dificultățile deja existente! Dar întotdeauna se iveau în calea lui Mimi dovezi care să-i susțină punctul de vedere. Oricum, când am ajuns la cofetărie, unde și-a dat ciorapul jos și l-a pus în geantă, a început să râdă. O șansă rară și autentică în care să-și verse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
punctul de vedere. Oricum, când am ajuns la cofetărie, unde și-a dat ciorapul jos și l-a pus în geantă, a început să râdă. O șansă rară și autentică în care să-și verse oful era ceva irezistibil pentru Mimi. Însă ce voia ea să discute la cafea era de fapt o nouă metodă de avort de care auzise. Deja încercase să ia medicamente precum ergoapiol, să meargă, să urce scări, să facă băi fierbinți și acum una din chelnerițele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ăla alandala și ciudat al lui, stând în picioare într-o poziție excentrică, cu o mână în buzunar și o țigară neatinsă ce împrăștia firișoare bifurcate de fum. Dar n-am reușit să-l găsesc înainte de ziua în care era Mimi programată la doctor. La care eu am fost cel care a dus-o. Acest doctor era un bărbat care fusese îndurerat, sau în orice caz cătrănit, de timpurile grele, și arăta extrem de neprofesionist. Avea un birou îngălat cu echipament vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
rând datorită faptului că ele nu puteau rezista tentației dragostei și în al doilea rând pentru că apoi nu se puteau abține să nu vrea să scape de consecințe. Bineînțeles, m-a luat drept iubitul ei. Presupun că asta și voia Mimi; cât despre mine, nu-mi păsa mie de asta. Prin urmare, iată-ne astfel în birou, cu doctorul rubicond care ne explica nouă, pământenilor, misterele injecției, cu o mutră puhavă, seacă, lipsită de interes, gâfâind, cu brațe păroase, în biroul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ochelarii ăia imenși, și părea că posedă o facultate a gândirii - cel puțin în măsura în care reușea să decanteze problema, dar nu mai mult de atât. Apoi se auzeau ghitările care săreau din ritm, corzi care plezneau tânguitor și huruiala tramvaielor. Și Mimi cu fața și părul ei blond, cu obraji roșii, cu un trandafir de stofă culcat pe fața și pe centrul pălăriei, înconjurat de alte floricele albe, mai puțin serioase. O, acea culoare roșie! A pereților de vară și în același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
operație pe care actrițele de la Hollywood o descriu în presă ca fiiind de apendicită. — V-aș fi recunoscătoare dacă n-ați glumi pe tema asta. Mă interesează doar serviciile medicale pe care mi le puteți oferi, i-a spus imediat Mimi, și el și-a dat seama că n-avea de-a face cu vreo muncitoare de fabrică timidă care rămăsese grea și care era plină de recunoștință, credea ea, pentru spiritele lui, semnalându-i acest lucru cu un zâmbet palid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
recunoștință, credea ea, pentru spiritele lui, semnalându-i acest lucru cu un zâmbet palid ce traversa distanțele de durere cruntă și pericol. Adică vreun suflețel amărât care dăduse de bucluc doar pentru că-și dorise câteva clipe de tandrețe. Dar la Mimi - tandrețea ei nu era ușor de detectat. Te întrebai oare cum o fi, și oare după ce manifestare extraordinară și-ar fi făcut simțită prezența. Hai să păstrăm un nivel de profesionalism, i-a spus ea. Iar el i-a întors
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
se întoarcă înapoi la scobitul în nas și la gândurile lui. Eu am sfătuit-o să nu stea la târguială cu el. I-am zis: Nu asta e important acum. Vreți să continuați sau nu? Mie mi-e tot una. Mimi, mai ai timp să te răzgândești, i-am spus în șoaptă. Și dacă mă răzgândesc, înseamnă c-am rezolvat-o? Nu, tot în beleaua aia aș fi. Am ajutat-o să-și dea jos haina cu guler de blană, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Probabil ceva între cele două, la modul în care mă privea în timp ce o linișteam. Invidia pe care poate o resimțise în primul moment, gândind că eram iubitul ei, se topise acum complet. Ei, oricum habar n-avea de nimic. Dar Mimi se hotărâse și nu mai dădea înapoi; aceste lacrimi nu însemnau așa ceva. I-a dat brațul și el a înfipt acul în el; lichidul acela cu aspect solid a coborât în braț. I-a spus că probabil o să aibă dureri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
aș fi avut cine știe ce. Ieșitul în oraș cu Lucy mă seca de resurse. Frazer avea și el să-mi dea niște bani, dar dacă ar fi fost în stare să-mi plătească ar fi putut să-i trimită și lui Mimi. Iar ea nu voia să-i ceară nimic. Încă strângea bani pentru divorț. În plus, era în stilul lui Frazer să n-aibă habar de genul ăsta de lucruri. Întotdeauna se găsea ceva superior care să se întâmple imediat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Frazer să n-aibă habar de genul ăsta de lucruri. Întotdeauna se găsea ceva superior care să se întâmple imediat în apropierea lui, ceva eminent. Și asta era de fapt o parte din el către care se îndrepta sarcasmul lui Mimi, și cu toate astea o parte pe care o încuraja de parcă ar fi fost o calitate prețioasă, chiar dacă prostească. Nu că ar fi fost lipsit de generozitate, însă se mulțumea să amâne acordarea generozității lui pe o rută mai ocolită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
o parte pe care o încuraja de parcă ar fi fost o calitate prețioasă, chiar dacă prostească. Nu că ar fi fost lipsit de generozitate, însă se mulțumea să amâne acordarea generozității lui pe o rută mai ocolită și mai semnificativă. Oricum, Mimi s-a băgat în pat înjurându-l pe doctor, pentru că deja începuse să simtă dureri. Erau însă niște crampe „uscate“, mi-a zis ea, care n-aveau să-i facă mare lucru. A început să aibă frisoane și să asude
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
aibă frisoane și să asude, iar umerii ei dezgoliți arătau slabi și pătrați deasupra cuverturii și forma copilărească a frunții era determinată dureros de riduri, ochii îi erau măriți, cu o lumină puternică și albastră. O, nenorocitu’ ăla, împuțitu’ naibii! Mimi, doar ți-a spus că s-ar putea să nu aibă efect. Așteaptă ... Da’ ce naiba crezi că mai pot face acu’ decât să aștept, dacă sunt plină ochi de otrava lui? Probabil că e zdravănă, că îmi întoarce pe dos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
în ce hal era, aprigă și mohorâtă, deși slăbită, nevoind pe nimeni lângă ea, am lăsat-o și m-am dus la mine în cameră. Kayo Obermark locuia între noi, și desigur că știa ce se întâmplă; în ciuda eforturilor lui Mimi de a ține totul secret, cum putea să nu fi auzit? Era tânăr, cam de vârsta mea, la vreo douăzeci și doi de ani, dar greoi deja, cu o față lată, importantă, nerăbdătoare, iritabilă, cenușie de la gândurile care îi colindau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
simplu nu îmi place, și dacă există un lucru de care să fiu sigur, este că lumea nu e de ajuns și dacă așa este, n-au decât s-o ia pe toată.“ Kayo voia să știe ce e cu Mimi chiar dacă ei îi plăcea să-l zgândărească încontinuu. Ce-i, nu merge? N-are noroc. Da, e rău. Dar, nu, asta nu e o problemă de noroc, mi-a spus - unul din lucrurile pe care nu le putea suferi era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Și tu poți asta, dacă nu te-am judecat cumva greșit. Nu ți-ar fi frică să crezi în ceva. Dar ce nu înțeleg eu e de ce vrei să te transformi într-un tip important. Oricum n-o să dureze mult. Mimi ne-a auzit vorbind și m-a strigat. M-am întors la ea. Ce vrea? a spus ea. Kayo? Da, Kayo. Vorbeam și noi. Vorbeați de mine. Dacă îi spui ceva, te omor. Nu caută decât dovezi că a avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
a privit lung și aspru, din patul de metal îndoit, cu atât de mulți nuclei turnați în fier și funde de fier. Eu spun ce vreau, dar am dreptul să îți spun ca tu să n-o faci. Liniștește-te, Mimi, n-am de gând. Totuși a doua zi a trebuit să-l rog pe Kayo să o supravegheze, neștiind ce necazuri s-ar putea ivi și gândindu-mă toată ziua la asta la birou și la întâlnirea la cină de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
la cină de la Clubul Verilor Magnus care avea loc o dată pe lună într-un local cu pereți de stejar în centru. Am încercat să sun și nu mi-a răspuns decât Owens, care atunci când era îmbufnat, cum era din cauza lui Mimi, avea un accent velș pe care nu-l puteam înțelege, așa că n-aș fi făcut decât să-mi irosesc monezile dacă aș fi continuat să telefonez. Lucy a vrut să meargă la dans după întâlnire; m-am scuzat, pretinzând că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
-mi irosesc monezile dacă aș fi continuat să telefonez. Lucy a vrut să meargă la dans după întâlnire; m-am scuzat, pretinzând că eram foarte obosit, lucru pe care nici măcar nu trebuia să-l mimez, și m-am întors acasă. Mimi era și ea acolo și avea vești bune. Îmbrăcată într-un costum alb cu negru, cu o fundă neagră în par, ședea la mine în cameră. — Azi mi-am folosit creierul, mi-a spus. Am început prin a-mi spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
că sunt așa șmecheră? Ce, crezi că te poți duce acolo și spune orice, iar ei să te și creadă? La clinică mai poți să-i mai înșeli. Îți spun cu certitudine asta. Dar, ai grijă în ce te bagi, Mimi. Nu sări coarda. Nu, n-a fost ideea mea; ei au spus asta, și chiar am niște simptome. Dar nu mă mai întorc, o să mă duc la veterinarul ăla. N-am fost în stare să stau cu ochii pe ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
o combinație de voci puternice și oficiale. Trimis de Happy Kellerman, a venit un muncitor să-mi spună că mă chema o doamnă la telefon. Era o soră medicală de la spitalul din Cartierul de Sud, care avea un mesaj de la Mimi. De la spital? Dar ce s-a întâmplat? De când e acolo? De ieri, mi-a spus femeia. Și este bine, dar spune că vrea să vă vadă. I-am spus lui Simon, care mă asculta suspicios, plin de ironie și reproș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
picioare? Văd că nu poți să sari în pat cu o tipă fără să ai senzația că trebuie să ai grijă de ea toată viața. — Nu e nevoie să îmi spui toate astea, Simon, oricum nu mă atinge cu nimic. Mimi e bolnavă și vrea să mă duc s-o văd. Atâta vreme cât băiețelul primește ce-i trebuie nu văd de ce trebuie să dea fuga să se însoare, a spus Happy. — Să vezi ce-o să fie dacă ajunge asta la urechile lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
tot ceea ce noi doi trebuia să combinăm ca să realizăm împreună, fără îndoială că și le schimbase, hotărându-se că totul trebuie să fie rezultatul unei singure minți și autorități. Dar nu mă gândeam atunci la asta, ci mai degrabă la Mimi care era în spital. Eram sigur că se hotărâse să îi dea înainte cu planul de a păcăli doctorii. Am văzut-o spre seară, într-un salon; eram la ușă, iar ea pocnea din degete din depărtare, încercând să stea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
era și el roșu, însă asta nu însemna că fusese doborâtă, dimpotrivă, după cum se vedea și din frumusețea ei agresivă, o aristocrată a concepției despre dragoste în care trebuie să îți torni întreaga energie. — Cât trebuie să stai la pat, Mimi? — Nu am de gând să stau cât vor ei. Nu pot. — Dar trebuie. Nu. E deja foarte târziu. Dacă mai las să treacă timp, n-o să mai pot scăpa de el. Sună-l pe tipul ăla și aranjează o programare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Și tu urma să intri la facultate. De-aia ciordești cărți? Prindem o grămadă de studenți. Majoritatea nu ne fac o impresie bună. I-am explicat de ce aveam nevoie de bani, dându-i de înțeles că eu eram iubitul lui Mimi, pentru că altminteri ar fi fost greu să îl fac să priceapă; și deși era curios că îl reîntâlneam pe Jimmy în postura polițistului care mă prinsese, m-am simțit foarte ușurat și cuprins de melancolia și sentimentul peradoxului care însoțeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]