1,515 matches
-
atunci) un drum de țară pe care se putea circula cu mașina numai când nu ploua; altfel, doar cu căruța sau tractorul; din punct de vedere social, Lunca se prezenta ca un sat arhaic; peisajul însă mi s-a părut mirific în sălbăticia lui milenară și contrastând puternic ca estetică cu indiferența și inerția oamenilor. Dar nu despre aceasta voi vorbi. Alături de casa Elenei era o căsuță sărăcăcioasă, alcătuită dintr-o singură cameră și un antreu (tindă, cum se spune la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
o umflau din loc în loc, făcând ca sute de turle de biserici să mi se înalțe sub bolta țestei, fiecare cu un clopot bătând a pogribanie, până când pielița sidefie se spărgea în sute de locuri și clopotele neuronale se deschideau mirific, asemenea crinilor de mare pe pe-dunculii lor, legănîndu-se deodată, ondulând în vântul solar al aurei lui tataie. Coboram atunci într-o Scitie delirantă. Șirul de sănii fără zurgălăi, trase de căluți cu coame înfoiate, cu copitele înfășurate în fâșii de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Intram în palatul de marmură, gol de orice mobilier, de orice tapiserii, de orice picturi, și până la urmă, într-una dintre săli, pe un tron de marmură, găseam o fată rasă în cap și cu toată țeasta împodobită cu tatuaje mirifice. Într-o altă seară, într-un alt palat și-ntr-o altă sală, în locul tronului am găsit, în centrul cavernei de marmură, o presă hidraulică dintre cele din atelierul mamei. O fâșie de alamă ieșea dintre fălcile ei, iar pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pudeli nătângi în oglinzile salonului, și în fine le rezervă o măsuță permanentă la "Gorgonzola", mai aproape de scenă decât în prima seară, așa că, mai multe nopți la rând, ucenicele se bucurară de șampanie - din care sorbiră mai cumpătat - și de mirificele numere de pe scenă. Negrul de la tobe, Cedric, veni cu Mioara la braț la măsuța lor, ridicîndu-și politicos pălăria tare în fața domnișoarelor. Fetele se uitau la el cu ochi mari, amuțite de parcă l-ar fi văzut pe Satana însuși, dar curând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fratele, care în mod misterios reușise să nu-l întîlnească niciodată pe negrul cel alb, era cuprins de o neliniște iluminată. Câmpul credințelor din New Orleans, pe care adesea îl vizualiza, în penumbra tristă a odăii sale, sub forma unei mirifice orhidee cu petale multicolore, divergente dar unite totuși în globul ovarului sacru, se închircise, suferise arsuri și mutații, regresii și dezvoltări metastatice de la sosirea lui Monsieur Monsu. Erezii și crime, convertiri și bruște lepădări de credință, aparent răspândite după banale
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
eoni de călătorie hipnotică. Se ghemui acolo, în lacra fulgerătoare, prinse rădăcini în pământul de cristal și desfăcu o corolă de prapure. În mijlocul ei se dezvoltă tot mai mult un ovul, filigranat, sidefiu, cu desene mereu schimbătoare și cu protuberante mirifice în ionosferă. În cele din urmă uterul însuși, cu trompele și zgârciurile lui, rămase doar un detaliu aproape neobservabil al marii boabe, al oului cu coajă de cuarț. Oul părea tatuat cu un labirint de linii colorate șters, întretăiate și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
din care ieșeau alte corpuri? Nervii le adunau din mușchi și tendoane, din carnea umedă a organelor interne, le duceau prin încrengăturile rădăcinilor către măduva curgând pe sub porțile de triumf (sau furcile caudine?) ale vertebrelor, care le vărsa în delta mirifică din țeastă, și amintirile fără spațiu și timp, fără ochi și urechi, fără gust, miros și pipăit măcar, trăiau acolo, se declanșau acolo într-o succesiune care era însăși țesătura vieții noastre, așa că oricine vedea fără ochi ceea ce ochii ultraîndepărtați
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Lopătează prin cangrenă și agonie. Se agață unii de alții, se cațără unii peste alții pentru încă o gură de dragoste. Sfera crește în țața lor, lumina ei depășește miliarde de son. Lava din foto-sieră desenează pe pielea ei tatuaje mirifice, încheagă și deschea-gă universuri. O duzină de fluturi o vânează ca niște avioane vechi de război, se-apropie așa de mult că deodată orizontul e doar lumină groasă ca mierea. Unul din ei, nu cel mai bun, nici cel mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ci de-o eternitate, încît înțelegerea nu poate fi decât continua revelație a întregului spațiu pentru tot timpul. Căci, privindu-se pe sine, trandafirului îi cresc, tocmai prin asta, petale noi, care trebuie și ele privite cu priviri noi, ca și când mirifica floare ar crește pe un nerv optic și cu ea am putea vedea invizibilul. Nu știu, chiar nu știu de ce natură sânt cele mai vechi amintiri ale mele. Nu știu nici măcar de ce le consider atât de vechi, nici când mi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pus în mișcare. Am luat-o-ntîi în sus până la etajul șapte, care mi s-a părut vast și străin. Fără tata aș fi murit acolo de disperare. Dar el a urcat și mai mult, pe scări, cu mine-n brațe, până la mirificul, misticul spațiu de la opt, cu usa încuiată ce dădea spre terasă, cu leandrul plin de flori putrede, cu ușa de la motorul liftului și cu ușa lui Herman, cel care avea să-mi salveze mai târziu viața și cu care aveam
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dintr-o serie de bifurcații potențial infinită. Ajunse repede pe culoarul ce ducea către arenă, tot mai aglomerat de ființe și obiecte familiare. Puiul vedea, ca toată specia lui, în alb-negru, în schimb percepea cea mai slabă mișcare atât de mirific, de parcă mii de curcubee ar fi țâșnit din ea. Mișcările, mișcările erau lumea adevărată, la peisaje și obiecte încremenite puiul era aproape orb. În culise era o foiala de stup în roire, o harababură de fețe de clovn, umeri tatuați
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nici cel mai neobservat tremur. Ochiul lui Shiva, Ajna cu cele trei petale-ale lui, îi lucea stins între sprâncene, cum de altfel, de-a lungul coloanei, se deschideau și alte flori mistice, șase în corp și una afară din corp, mirifica sferă Shahasrara, ce-i ardea ca un mic soare deasupra creștetului. Imobilitatea era credința sa, nemișcarea era Calea. Era călugăr rătăcitor, și rătăcirea lui era nemișcarea. În jurul lui se roteau anotimpurile, musonii și uscăciunea, în jurul lui roiau constelațiile ca gâzele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
trecut ecranat și irespirabil, se dizolvă în apa regală a nostalgiei mele. Și-atunci pot vedea iarăși Bucureștiul întins până la marginile privirii, amestec de case vechi și arbori îndoindu-se-n vânt, luminat de reclame ca altădată, răsucit ca un mirific ghioc sub lumina stelară. Rămânem așa, gemeni reflectați unu-n altul, transmigrînd unu-n altul, mixând amintiri și dorințe, organe și cupole, ziduri și viziuni, cabluri electrice și nervi spinali, până ce redevenim ce de fapt fuseserăm întotdeauna, ce nu încetaserăm
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în întregime, ca niște pești într-un râu înghețat, iar printre ei, patinând pe gheața de culoarea fisticului, văzu un copil urmat de un câine negru, în altă parte gheața prinsese în ea mii de fluturi enormi, ca o podea mirifică, iar peste ea trecea un șir de căruțe adăpostind rămășița neamului Badislavilor. Apoi alte morminte de foc și alte trupuri în straie de plumb topit și alte lacuri de acizi și alte vivisecții pe trupuri ce nu puteau să mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de ce n-am picioare decât dacă el o va spune, fără structură internă decât dacă el o va descrie, fără alt gând decât voința de a-l clădi și de a-i roti o lume în jur, ca o coadă mirifică de păun. O sfâșiere de vise și de povești în care să fiu și eu, mutilatul, fără nume și fără trecut, dar etern și fericit la pagina mea, emanând din rândurile, cuvintele și literele mele așa cum toți emanăm, fără să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
metal și care apoi arată ca un fel de spumă, dar ușurința cu care se pot face din ea panouri mai ușoare decât frunzele, dar mai rezistente decât lemnul, nu poate fi decât o minune dumnezeiască. Folosind o asemenea substanță mirifică, oamenii tăi au reclădit în doar trei zile acoperișul, iar arborii care servesc de coloane nu se mai încovoaie acum sub greutatea țiglelor de lut. Și mai știi că Dumnezeul tău e bun și te respectă. Nu a dorit să
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pășuni, toate alcătuiesc una din cele mai frumoase regiuni ale României. Localizat în inima Europei, Maramureșul este un ținut cu biserici de lemn, bogății legendare, peisaje impresionante și tradiții străvechi. Adesea ni s-a povestit la școală despre acest tărâm mirific și astfel dorința de a-l vizita a devenit din ce în ce mai mare, încât la finalul clasei a 3-a am organizat o excursie de două zile în această zonă de vis împreună cu doamnele învățătoare. Ziua cea mare a venit, ziua în
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
fi zis că natura îți pune sub ochi o salbă de mărgăritare pe o tavă de smarald. Ajungând la Pasul Prislop am poposit pentru a inspira aerul rece și curat de munte și pentru a ne bucura îndeaproape de peisajul mirific. Trecătoarea este situată între Munții Rodnei, aflați la sud și Munții Maramureșului, aflați la nord, la 1416 m altitudine. Pete cristaline de zăpadă se zăreau pe culmile munților falnici. Toți eram fermecați de priveliște. Nu aveam cuvinte să descriem frumusețile
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
idee strălucită. De ce ? Pentru că peisajul, aerul, locurile și oamenii au grijă ca acest mare eveniment să decurgă ca la carte. Dumnezeu ne-a lăsat o Românie frumoasă. Ar trebui să avem mai mare grijă de ea! Avem sute de locuri mirifice, iar românii decid să-și petreacă vacanțele în alte țări. De ce ? Eu dacă aș putea, aș lua România la picior și aș descoperi-o pas cu pas. Mihaela Murariu, Clasa a VII-a B Liceul Economic „Nicolae Iorga”, Pașcani Măcin
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
pășuni, toate alcătuiesc una din cele mai frumoase regiuni ale României. Localizat în inima Europei, Maramureșul este un ținut cu biserici de lemn, bogății legendare, peisaje impresionante și tradiții străvechi. Adesea ni s-a povestit la școală despre acest tărâm mirific și astfel dorința de a-l vizita a devenit din ce în ce mai mare, încât la finalul clasei a 3-a am organizat o excursie de două zile în această zonă de vis împreună cu doamnele învățătoare. Ziua cea mare a venit, ziua în
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
fi zis că natura îți pune sub ochi o salbă de mărgăritare pe o tavă de smarald. Ajungând la Pasul Prislop am poposit pentru a inspira aerul rece și curat de munte și pentru a ne bucura îndeaproape de peisajul mirific. Trecătoarea este situată între Munții Rodnei, aflați la sud și Munții Maramureșului, aflați la nord, la 1416 m altitudine. Pete cristaline de zăpadă se zăreau pe culmile munților falnici. Toți eram fermecați de priveliște. Nu aveam cuvinte să descriem frumusețile
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
idee strălucită. De ce ? Pentru că peisajul, aerul, locurile și oamenii au grijă ca acest mare eveniment să decurgă ca la carte. Dumnezeu ne-a lăsat o Românie frumoasă. Ar trebui să avem mai mare grijă de ea! Avem sute de locuri mirifice, iar românii decid să-și petreacă vacanțele în alte țări. De ce ? Eu dacă aș putea, aș lua România la picior și aș descoperi-o pas cu pas. Mihaela Murariu, Clasa a VII-a B Liceul Economic „Nicolae Iorga”, Pașcani Măcin
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
avânt în siajul himerelor mele, acum vaste, delicate și subtile. O indicibilă voluptate mă invadă. Mă eliberasem de greutatea corpului. Ființa mea tindea spre universul ușor și insensibil al regnului vegetal - o lume calmă, dar plină de forme, de culori mirifice. Gândurile își pierdură coeziunea, topindu-se printre aceste contururi și culori. Pluteam printre unde ce mă acopereau de mângâieri vaporoase. Îmi auzeam inima bătând, percepeam pulsațiile arterelor. Totul căpătase o semnificație profundă și îmi crea o imensă plăcere. Aspiram din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
nebun, știu că întâlnirile mele nu au fost întâmplătoare, așa cum nimic nu este întâmplător pe lume. Am să fac o pantomimă cum nu s-a mai văzut, mi-am zis și peste o lună eram la Costinești, într-o noapte mirifică, în fața a două mii de suflete care nu au suflat și care au aplaudat apoi nesfârșit. Îmi jucasem viața mea așa cum este ea, o tragicomedie nebună, delirantă, galopantă, fără de odihnă, fără de sfârșit. O singură dată am mai jucat-o așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
pline de neastâmpăr sunt perfect fixate. Ca și climatul sufletesc al rememorării: „Și, Doamne, frumos era pe atunci”... Stabil și senin În această lume, oricâte dureri sau revolte i-ar produce, povestitorul nici nu există decât În descoperirea acestui concret mirific, tradițional, riguros, cu o psihologie mai curând sedentară, Într-un regim al perenității, al ciclurilor repetitive și Într-un decor perfect recognoscibil, cu precise coordonate. „Nu știu alții cum sunt, dar eu, când mă gândesc la locul nașterii mele, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]