1,887 matches
-
corupția ocupând un loc semnificativ în mecanismele interne dezvoltate. I. se axează pe relațiile interne dezvoltate și minimizează rolul indivizilor și al posibilelor erori pe care le pot comite (argumentul nu este valabil în organizații private de dimensiuni reduse, unde personalizarea funcției este posibilă cu mare ușurință), permițând, astfel, dezvoltarea socială la nivel individual și colectiv al membrilor interni sau externi ai anumitor instituții, în conformitate cu valorile și dimensiunile dezvoltate de acestea. Un ultim argument teoretic vizează efectul de domino pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
atunci când se reduce la criterii simple și omogene, ca, de exemplu, nivelul veniturilor) sau se poate realiza prin intermediul sistemului-expert (asistența socială) care, prin mijloace profesionale, identifică nivelul de trai al individului și nevoile individuale ale acestuia (crescând astfel nivelul de personalizare și adecvare a beneficiilor acordate). Serviciile de asistență socială pot fi acordate atât persoanelor care trăiesc în mediul lor natural, social, cât și prin instituționalizarea acestora - o formă de protecție ce impune condiții rezidențiale speciale. Sistemul de protecție socială este
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
noi locuri de muncă, ca urmare a dezvoltării economice; - restaurarea și modernizarea fondului locativ existent; - protejarea, conservarea și restaurarea clădirilor cu valoare istorică și arhitecturală; - remodelarea spațiului prin amenajări urbane în spiritul vechii imagini a străzii, amplificarea spațiilor verzi și personalizarea lor în sit; - crearea unei ambianțe turistice atractive, cu dezvoltarea serviciilor specifice. Proiectul de dezvoltare urbană Strada Lăpușneanu urmărește “renașterea unui trecut, nu prin copiere, ci prin rezolvări noi în consens cu situații noi, prin echilibrul între util și estetic
IA?IUL din perspectiva regener?rii urbane by Anca Mihaela Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/83081_a_84406]
-
poate asigura atingerea acestor scopuri este pentru Eminescu școala și statul educativ 3. Școala - cadrul instituțional, mijloc practic de transmitere a valorilor către tânăra generație, și statul - ca factor „activ” care „administrează” mijloacele educative. Statul educativtc "Statul educativ" Statul este personalizarea nației, iar concepția despre rolul statului derivă din cea despre personalitate. „Axiomul de la care purcedem noi este noțiunea personalității” care „se determină prin ea însăși”, găsim în ms. 2257, inclus de Magdalena Vatamaniuc în acel inestimabil Fragmentarium, alcătuit „după manuscrise
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
produselor sau serviciilor, subliniind și activitatea de prevenire a acesteia (precum diminuarea consumului de energie,corectarea comportamentului la volană pe langă sfera comercială ca obiectiv primar. Capitolul al patrulea pune sub semnul întrebării forță persuasiva a unei argumentări, elemente precum personalizarea semantica , efectul semantic al cuvântului „libertate” și tehnică „și asta nu e tot” dând un plus de atracție produsului.Toate aceste date sunt susținute empiric printr-o serie de experimente prezentate succinct și de autor. În partea a doua a
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
fost în mod constant una sinuoasă. Pe fondul neclarităților instituționale generate de existența deopotrivă a unui Parlament puternic și a unui președinte ales prin vot direct cu atribuții executive semnificative, sistemul de partide a fost influențat în permanență de o personalizare excesivă, ideologia având relevanță doar la nivel declarativ, dar fără a fi reflectată în acțiunile politice ale partidelor. Deși alegerile din 2008 păreau să așeze întrucâtva sistemul de partide într-o logică ideologică, ultimele evoluții în materie de alianțe au
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
în toată această perioadă de după revoluție (exemple suplimentare poti fi date din discursurile politice pro-aderare la NATO și UE). Multe dintre formele deviante de comportamentului politic ce au caracterizat clasa politică din România au fost moșteniri de la vechiul regim, precum personalizarea (atenția și suportul public acordat unei persoane datorită carismei și nu a unor programe politice prezentate), folosirea limbii de lemn (Tudor și Gavrilescu ne arată că regulile de formare și funcționare a limbii de lemn din perioada comunistă nu au
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
specificitate autohtonistă extrasă din caracteristicile sfârșitului veacului al XIX-lea prima jumătate a veacului al XX-lea, la care se adaugă 'contribuția' comunistă" (Pușcaș 2008, 39). Obsesia pentru lider a partidelor politice românești este mai veche, Dan Pavel numind-o "personalizare": conflictele politice s-au dus între un lider (Iliescu sau Băsescu) cu partidul său politic, pe de o parte, și celelalte partide, de cealaltă parte (Pavel 2010, 31). Spuneam la începutul acestui studiu că nu agreez doar simpla inventariere a
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
de a vehicula principii literare ceea ce contribuie la senzația de libertate pe care o lasă discursul. Textul devine o însumare de gânduri, anecdote, idei, care ascund de fapt opinii critice, ferindu-se însă de solemnitatea și gravitatea tratatelor. În ciuda acestei personalizări, care face din Apelul la ordine mai mult o radiografie a dimensiunii interioare a autorului decât un sistem riguros coagulat de principii critice, ideile își păstrează forța conturând un crez artistic aparte, particularizat și de plasarea în zodia valorilor clasice
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
formulate s au confirmat și obiectivele propuse au fost atinse. Constanța În obținerea performanțelor În cele două subetape ale etapei finale, ne indică o realitate pe care am menționat-o deja și anume că Înțelegerea mesajului și contribuția fiecăruia la personalizarea lui (felul În care și-a jucat rolul În cadrul jocului organizat În ora de lectură) ține de capacitatea intelectuală, de personalitate, de bogăția limbajului și de orizontul de așteptare al fiecăruia. Însă performanțele fiecărui copil pot fi influențate prin diferite
Ad-Studium Nr.1 2 by Ana Rotaru [Corola-publishinghouse/Science/786_a_1745]
-
etnologie. După ce am îndepărtat un mimetism metodologic autosuficient și cu greu purtător al unei viziuni noi despre întreprindere, voi încerca să avansez câteva ipoteze metodologice. Etnologul e plasat, odată cu întreprinderea, în fața unui spațiu de edificare a raporturilor ierarhice actualizate în personalizarea relațiilor; evacuate din sociologia muncii în favoarea marilor forțe ale conflictului, aceste relații interpersonale au fost înțelese în sociologia organizațiilor în optica unui interacționism individualist. Fixată în trecut între determinismul macrosociologic și individualismul metodologic, întreprinderea poate fi înțeleasă de acum ca
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
intenției, utilizând cercetarea de tip normativ. Vom încerca astfel să demonstrăm utilitatea teoriei propuse pentru oferirea unei informații cu adevărat comparabile, indiferent de sursa de proveniență a acesteia. Și pentru că suntem datori de a demonstra ceea ce este teoria propusă, dincolo de personalizarea opiniilor, respectiv a metodelor, în capitolul trei vom realiza o cercetare aplicată, de tip pozitiv, pentru a identifica gradul de libertate sau de conformitate în contabilitate. Astfel, numai o teorie contabilă confruntată cu faptele poate fi acceptată. Pentru această idee
Evaluarea în contabilitate : teorie Și metodă by Ionel Jianu () [Corola-publishinghouse/Science/226_a_179]
-
de altfel, extrem de redus (pp - p). Cel de-al doilea material tematic contrapunctează afirmația introductivă cu o linie melodică treptat descendentă re# do# si la# sol#, în care sunetul si poate fi interpretat ca notă de pasaj. În plan interpretativ, „personalizarea” acestei noi idei tematice necesită conceperea într-o sonoritate distinctă, menită să pună în valoare natura stratificată a texturii de discurs. În această circumstanță, obiectivul interpretativ se identifică cu rezonarea clară a acestei linii contrapunctice, și, implicit, evitarea contopirii sale
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
pentru acel tip de scriitură compozițională, în care construcția discursului se bazează pe o intensă explorare motivică. Stilizarea expresiei derivă din simplitatea configurației melodice, redusă de cele mai multe ori la spațiul unui ambitus restrâns (în acest caz, de cvintă perfectă), iar personalizarea „firului narativ” se operează prin plasarea sa într-un registru distinct al claviaturii, cu prioritate, în planul superior al discursului. De asemenea, aceeași intenție de diferențiere a planurilor constitutive transpare din atitudinea investirii lor cu valori dinamice distincte: pp p
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
a acesteia (7 măsuri), semnalând astfel un caz inedit al limbajului debussyist, axat prin excelență pe explorarea motivică. În pofida plasării celor două planuri evolutive la un nivel dinamic extrem de redus, Debussy operează evidențierea liniei melodice principale printr-un demers de „personalizare” a planului superior datorat investirii sale cu un caracter vesel și lejer (joyeux et léger), aspect ce se adaugă distincției de pregnanță melodică cu care acestea au fost atribuite în mod diferit. De asemenea, un detaliu de scriitură care vine
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
amplifice efectul acestei izbucniri impulsive, și implicit, impactul produs asupra auditorului. Prezența numeroaselor modificări agogice (17 indicații agogice pe parcursul a 137 de măsuri) pune în valoare natura improvizatorică a viziunii sonore și, în același timp, contribuie semnificativ la procesul de „personalizare” a ideilor tematice. Astfel, „comentariile” chitarei le asociem în mod frecvent indicației a tempo (Modérément animé), iar liniile melodice evocând recitativul sau inflexiunile vocale ale cantei jondo apar însoțite de termeni agogici precum Librement sau rubato. Dacă în ceea ce privește tempo-ul
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
sale. Pe lângă ei, superstarurile de astăzi ale imaginii sunt idoli planetari. Constantă mediologică: cu cât imaginea este mai puțin mediumnică, cu atât devine mai mediatică. În mod general, cu cât o artă transmite mai puțin, cu atât "comunică" mai mult. Personalizarea, în estetică la fel ca în politică, este direct proporțională cu desimbolizarea. Un artist a cărui operă rămâne calmă are cu atât mai mult interes să-și dramatizeze viața. Invers, cu cât o operă simbolizează mai mult, cu atât artistul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
deși pe o scară cu totul diferită, cu sfârșitul mileniului nostru creștin. Gigantismul orașelor; inflația divertismentului, pasiunea jocurilor și spectacolelor, cultul histrionilor și al gladiatorilor; fuziunea universurilor masculin și feminin, promovarea intersexului; dezvoltarea unei erudiții compilatoare în buclă, promovarea intertextului; personalizarea animalului domestic; adorarea până la prostie a copiilor; frenezia noului, a mișcării; erotismul omniprezent; efuziunile cosmologice. Aceste lucruri apar când "forța și onoarea de a fi om" (Malraux) încetează să vină de la sine. Epuizarea justificărilor oficiale sau ereditare ale existenței, deschiderea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
puțin în țările dezvoltate, să conjugăm progresul mediatic și regresul democratic, în același timp și în același ritm113. Nu-i greu de arătat cum televiziunea depolitizează politica, îl demotivează pe alegător, îl deresponsabilizează pe responsabil și stimulează în mod periculos personalizarea puterii. Să facem o scurtă schiță. Maximă invariabilă: "a guverna înseamnă a-i face pe oameni să creadă ceva". Variație tehno-istorică: care este cel mai credibil lucru? Astăzi, imaginea. Ea dovedește. Într-adevăr, ea determină indicii de popularitate, componența guvernelor
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
lumii, dispozitiv care dispune de noi, dotată cu o forță de antrenare planetară. Dematerializarea suporturilor prin înregistrarea electromagnetică? Derealizarea realului exterior. Miniaturizarea aparaturii și a componentelor? Restrângerea majusculelor, reducerea discursurilor logice în micro-relatări. Cadrajul reprezentărilor? Formatare corespondentă reprezentativului. Gros-plan normal? Personalizare normalizată a colectivelor. Instantaneitatea transmisiilor hertziene? Dispariția profunzimii de timp. Descompunerea imaginii în pixeli? Explozie poantilistă a informației. Montaj cut sau în mozaic? Dezarticularea logică a faptelor. Cultura detaliului, a frânturii, a fragmentării, fărâmițarea vechilor dialectici ale totalității, substituirea peste
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
exagerat la drepturile fundamentale ale omului nu trebuie să ne inducă în eroare. Așa cum observam mai sus, s-ar putea să existe o limită a cumulului de libertăți și drepturi pozitive dincolo de care sistemul social să riște destructurarea. În contextul personalizării și delimităriii identitare exagerate a individului, structurile societale tind să stocheze tot mai multă informație despre fiecare individ, nu atât pentru simple statistici sociale, cât pentru un control social cât mai performant. Așa se face că în era izomodernă a
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
fost dată, „preschimbată”, a trecut prin mai multe mâini, a mai recuperat o mică parte din ea, dar parcă nu-i a lui, având În coaste proprietari care n-au visat vreodată să fie unde sunt acum. Două cazuri despre personalizarea spațiului, despre pierdere, despre despărțirea psihologică de statut, trecut, valoare personală. Povești despre desprinderi iremediabile de autenticitate, despre umilințe, depersonalizare forțată, agonie și sfârșit. Dar pe cine mai interesează umilințele unor bătrâni atemporali, speță În curs de dispariție? (27.03
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
din experiența proprie și a altora care au Încercat construcții instituționale durabile după 1989. toți s-au lovit de individualism, de tendințe centrifuge care se drapau În proiecte personale, dar beneficiind de resursele obținute prin munca și efortul celorlalți. Efectul personalizării vieții sociale și comunitare: românii (aici ar trebui să precizăm: unii, mulți, o parte) nu aderă la ideea de normă impersonală (generală, implacabilă), lege, reglementare, angajament, contract, cuvânt. Civism, moralitate, rigoare, ordine depersonalizată? Când e vorba de cineva apropiat, deținătorii
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
re-încearcă aventura personală a sfințeniei. Totuși, este bine să se întrebe mereu asupra sfințeniei, pentru că această aventură este imensă prin profunzimea ei, prin înălțimea ei, prin bogăția ei de dimensiuni, prin varietatea de forme și prin gama ei vastă de personalizări. Mai mult încă, merită să ne punem întrebarea și cine este Sfântul. Este suficientă o simplă schițare a „identității” sale, pentru a avea mai clară, în propria viață, figura la care să privim, cu convingerea că a deveni sfinți înseamnă
Măgarul lui Cristos : preotul, slujitor din iubire by Michele Giulio Masciarelli () [Corola-publishinghouse/Science/100994_a_102286]
-
nevoie de satisfacție și atingere a unei stări de echilibru, fapt ce apropie sistemul său de concepția lui Freud. Ideea de personalitate pe care o vehiculează e însă abstractă, astfel încât sociologii de generație mai nouă au insistat asupra necesității de „personalizare” a sociologiei, chiar de inserție explicită a acțiunii sociale într-o persoană corporală reală. Personalismul a pătruns și în economie, în contextul dezbaterilor liberale privitoare la libera inițiativă. La acest nivel, sensurile juridice se întâlnesc cu cele etice, economice, politice
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]