1,728 matches
-
tensiunile interne ale partidului, iar un număr mare de membri marcanți, printre care se numără Karim van Overmeire, Koen Dillen, Francis Van der Eynde, Franck Vanhecke sau Jurgen Ceder, au părăsit partidul. Astfel, în acest moment, viitorul celor trei partide populiste belgiene este mai degrabă sumbru. Numeroși cercetători au studiat succesul electoral al VB-ului și au stabilit profilul electoratului partidelor populiste de dreapta radicală și motivația acestuia. Astfel, votantul VB este bărbat, muncitor calificat (blue-collar), cu un nivel scăzut de
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Van der Eynde, Franck Vanhecke sau Jurgen Ceder, au părăsit partidul. Astfel, în acest moment, viitorul celor trei partide populiste belgiene este mai degrabă sumbru. Numeroși cercetători au studiat succesul electoral al VB-ului și au stabilit profilul electoratului partidelor populiste de dreapta radicală și motivația acestuia. Astfel, votantul VB este bărbat, muncitor calificat (blue-collar), cu un nivel scăzut de educație și fără o afiliere religioasă. El este fie relativ tânăr (cu o vârstă cuprinsă între 19 și 34 de ani
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
1995; Billet și DeWite, 1995, 2001; Coffé, 2005 c; Lubberrs et al., 2000; Rink et al., 2009; Swyngedouw & Billiet, 2002). Din punctul de vedere al demografiei și a caracteristicilor socio-economice, profilul alegătorului VB este cel al suporterului tipic al partidelor populiste de dreapta radicală. La începutul anilor 1990, VB-ul își recruta votanții cu precădere de la centru (CVP și VU) și de la stânga (SP); în ultimii ani alegătorii au fost atrași, cu precădere, de la dreapta (VLD) (DeWitte și Scheepers, 1997). Până
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
pentru VB poate fi definit cel mai bine drept un vot anti-imigrație, mai degrabă decât un vot de protest politic (Billiet și de Witte 1995, 2008) și asta deoarece acești electori sunt mai atrași de autohtonismul VB decât de fibra populistă a partidului. 2.2 Populismul VB Numeroși cercetători au examinat în detaliu ideologia VB (Gijsels, 1992, 1994; Lucardie, 2010; Spruyt, 1995, 2000, Swyngedouw și Ivaldi, 2001). Pare să există un consens între aceștia potrivit căruia ideologia VB se sprijină pe
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
valonă. În ideologia VB poporul se conturează atât pe orizontală (naționalism flamand și autohtonism), cât și pe verticală (populism). Jagers (2002, 2006) a examinat publicațiile, programele și celelalte materiale propagandistice ale partidului apărute în perioada 2003-2004, câutând acel element specific populist care domină ideologia partidului. Concluzia autorului este că VB-ul este un partid pe deplin populist care se referă în mod insistent la poporul flamand ca la o entitate, în același timp omogenă și caracterizată de atribute morale pozitive 1
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
pe verticală (populism). Jagers (2002, 2006) a examinat publicațiile, programele și celelalte materiale propagandistice ale partidului apărute în perioada 2003-2004, câutând acel element specific populist care domină ideologia partidului. Concluzia autorului este că VB-ul este un partid pe deplin populist care se referă în mod insistent la poporul flamand ca la o entitate, în același timp omogenă și caracterizată de atribute morale pozitive 1. Flamanzi sunt priviți drept oameni cu bun simț, onești, muncitori, atribute care nu se regăsesc și
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
că se luptă cu clasa politică în funcție, atât pentru puterea reală, cât și pentru cea imaginară. Chiar dacă ideologia VB-ului este în mod clar una populistă, partidul are puține din acele caracteristici organizaționale care sunt de obicei asociate partidelor populiste. Unul dintre liderii partidului, Filip Dewinter este descris adesea drept un individ carismatic, însă poziția sa în partid este contestată. El împarte puterea cu președintele partidului Bruno Valkeniers și cu Gerolf Annemans, șeful grupului parlamentar din Parlamentul federal. De asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
un individ carismatic, însă poziția sa în partid este contestată. El împarte puterea cu președintele partidului Bruno Valkeniers și cu Gerolf Annemans, șeful grupului parlamentar din Parlamentul federal. De asemenea, VB nu are caracterul unei mișcări, precum numeroase alte partide populiste. Partidul este deosebit de centralizat, puterea de decizie fiind concentrată în mâinile unei elite, iar nivelul de instituționalizare crescut. Membrii au foarte puține ocazii să influențeze lista de candidați sau programul partidului. 2.3 Relația VB-ului cu democrația liberală Populismul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
elite, iar nivelul de instituționalizare crescut. Membrii au foarte puține ocazii să influențeze lista de candidați sau programul partidului. 2.3 Relația VB-ului cu democrația liberală Populismul VB-ului marchează relația partidului cu democrația. El afirmă ideea unei democrații populiste, în care voința generală reprezintă elementul cel mai important. Pentru a pune în aplicare un asemenea tip de democrație în Belgia, VB propune o serie de reforme instituționale cum ar fi desființarea unor instituții intermediare, cum sunt provinciile sau senatul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
susținere a elitei politice, conducând astfel la delegitimarea aspirației lor de a conduce (Jagers, 2006: 236). Numeroși comentatori, jurnaliști, politicieni și cercetători susțin că VB-ul reprezintă o provocare, dacă nu chiar o amenințare directă la adresa democrației, deoarece principiile democrației populiste promovate de acest partid intră în conflict cu principiile democrației liberale. Comentatorii opinează că partidul respinge așa- numita trias politica și nu respectă anumite libertăți și drepturi fundamentale înscrise în constituția belgiană, cum ar fi: libertatea de expresie sau dreptul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
statul sunt separate, că există libertatea fiecărui individ să se căsătorească cu cine dorește. Noi, în Flandra, considerăm toate aceste lucruri firești (VB, 2004b). Analizând aceste afirmați Jagers (2006: 249) conchide că: "discursul VB cu privire la democrație este, în mod explicit, populist, însă nu și anticonstituțional. În principiu, acest discurs susține domnia legii, însă adaugă că poporul este suveran și el este cel care are ultimul cuvânt despre drepturile care sunt pot fi puse în aplicare din punct de vedere juridic". Cu
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
ultimul cuvânt despre drepturile care sunt pot fi puse în aplicare din punct de vedere juridic". Cu toate acestea, anumiți oponenți ai VB-ului consideră că aceste luări de poziție nu sunt nimic altceva decât vorbe goale. Aceștia afirmă că populiștii flamanzi susțin principiile democrației liberale, doar pentru a evita o altă condamnare pentru încălcarea legislației antirasiste. În plus, criticii susțin că membrii VB nu-și pun în aplicare propriile discursuri. De exemplu, partidul a fost criticat pentru nerespectarea libertății de
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
belgiană. Alte propuneri, mai cu seamă cele care vizează limitarea drepturilor musulmanilor în Belgia, se pot afla în conflict cu articolul 19 al legii fundamentale care consfințește libertatea religioasă. 2.4. Efectele politice ale ascensiunii VB În democrațiile reprezentative, partidele populiste îndeplinesc o serie de roluri importante, cel mai semnificativ fiind acela de mecanism de avertizare. Potrivit lui Taggart (2002: 75), ascendența formațiunilor populiste indică: "defecțiuni fundamentale sau de altă natură în sistemul politic". Absența sau prezența partidelor populiste pot fi luate
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
al legii fundamentale care consfințește libertatea religioasă. 2.4. Efectele politice ale ascensiunii VB În democrațiile reprezentative, partidele populiste îndeplinesc o serie de roluri importante, cel mai semnificativ fiind acela de mecanism de avertizare. Potrivit lui Taggart (2002: 75), ascendența formațiunilor populiste indică: "defecțiuni fundamentale sau de altă natură în sistemul politic". Absența sau prezența partidelor populiste pot fi luate drept un "barometru care indică starea de sănătate a mecanismului politic bazat pe reprezentare" (ibid.). Alți cercetători au argumentat că emergența partidelor
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
democrațiile reprezentative, partidele populiste îndeplinesc o serie de roluri importante, cel mai semnificativ fiind acela de mecanism de avertizare. Potrivit lui Taggart (2002: 75), ascendența formațiunilor populiste indică: "defecțiuni fundamentale sau de altă natură în sistemul politic". Absența sau prezența partidelor populiste pot fi luate drept un "barometru care indică starea de sănătate a mecanismului politic bazat pe reprezentare" (ibid.). Alți cercetători au argumentat că emergența partidelor populiste este o consecință a "incapacității partidelor tradiționale de impulsiona diferite forme de identificare (politică
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
indică: "defecțiuni fundamentale sau de altă natură în sistemul politic". Absența sau prezența partidelor populiste pot fi luate drept un "barometru care indică starea de sănătate a mecanismului politic bazat pe reprezentare" (ibid.). Alți cercetători au argumentat că emergența partidelor populiste este o consecință a "incapacității partidelor tradiționale de impulsiona diferite forme de identificare (politică) în jurul unor alternative posible" (Mouffe, 2005a: 55) și, prin urmare, trebuie interpretată ca o manifestare a așa-numitei crize a reprezentării. Partidele consacrate din Belgia au
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
proprietar de local în Hasselt, a crezut că poate inversa trendul electoral, introducând o nouă formă de socialism, numită uneori și "socialismul prietenos" (cosy socialism). Numeroși jurnaliști și comentatori politici au remarcat că socialismul lui Stevaert avea un pregnant element populist, deoarece acesta și-a concentrat atenția asupra unor măsuri precum transportul public gratuit. De asemenea, el a modernizat partidul, înnoind conducerea și propunând mai multe femei și mai mulți tineri drept candidați în alegerile regionale sau naționale. Însă, aceste măsuri
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
ajusteze pozițiile. Este un lucru demonstrat, că numeroase asemenea partide în Europa de Vest s-au mutat către dreapta, atât în raport cu axa ideologică stânga/dreapta, dar și în raport cu chestiunea imigrației și a integrării străinilor, încercând să răspundă insatisfacțiilor cetățenești, care susțin partidele populiste de dreapta și contracarând succesul electoral al acestora (Bale, 2003; Carter, 2005; Meguid, 2005; Norris, 2005; Van Spanje, 2010). Figura 2.2 Poziționarea partidelor flamande pe axa stânga/dreapta, 1985-2005 Sursa: Benoit & Laver (2006), Castles & Mair (1982), Huber & Inglehart (1993
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
multe partide din Belgia au reacționat într-o manieră similară la succesul electoral al VB. În ultimii ani, CD&V, N-VA și VLD s-au deplasat gradual la dreapta, micșorând distanța care separă partidele consacrate de dreapta de cele populiste de dreapta radicală. Excepție au făcut Groen! și SP.A care nu și-au propus să contracareze reușita electorală a VB, copiindu-i atitudinile. Mai degrabă, aceste partide au adoptat o poziție de adversitate (cf. Meguid, 2005) deplasându-se și
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
antrenat și o creștere a polarizării politice 5. În ciuda acestui impact al VB asupra programelor partidelor consacrate, elaborarea politicilor publice belgiene nu poartă amprenta acestei formațiuni. Partidele cu tradiție nu s-au grăabit să schimbe acele politici asupra cărora partidul populist de dreapta radicală deține monopolul ideologic. Ele s-au străduit din răsputeri să se acomodeze cu aceste cereri impuse de VB și de votanții săi. Este vorba de solicitări privind transferul de autoritate către instituțiile locale, reforma instituțională și o
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
principale pentru care influența VB asupra politicilor publice a fost una redusă, este legată de faptul că partidele consacrate l-au tratat ca pe un paria. De la succesul electorat din 1989, partidele consacrate au ținut departe de putere acest partid populist de dreapta radicală folosind un cordon sanitar. Acestea au căzut de acord să nu coopereze în domeniul electoral cu VB (fără carteluri electorale, fără conferințe sau declarații comune de presă), în domeniul parlamentar (fără activități legislative comune, fără înțelegeri privind
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
introduse de VB) sau în domeniul executiv (fără coaliții guvernamentale) (Damen, 2001). Prin urmare, VB nu a putut să pună în aplicare niciuna dintre propunerile de politici publice, iar democrația belgiană nu arată nici a etnocrație și nici a democrație populistă. În același timp, cordonul sanitar a făcut ca partidele consacrate să fie mult mai vulnerabile la atacurile VB. Odată cu excluderea VB, partidele de stânga sau de dreapta au fost obligate să coopereze în interiorul unor coaliții eterogene ideologic, de tip curcubeu
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Mouffe, 2005b). Astfel, chiar dacă cordonul sanitar limitează, întrucâtva, influența populismului VB-ului asupra calității democrației, în același timp contribuie la legitimarea și la întărirea discursului acestei formațiuni. 2.5 Efectele sociale ale ascensiunii VB Pentru examinarea corespunzătoare a consecințelor partidelor populiste este necesară și analiza impactului pe care aceste partide îl au asupra societății. În definitiv, ascensiunea partidelor populiste nu afectează numai politicile și sistemul de partide, dar și atitudinea și comportamentul votanților. Partidele populiste fie canalizează sentimentele de neîncredere și
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
contribuie la legitimarea și la întărirea discursului acestei formațiuni. 2.5 Efectele sociale ale ascensiunii VB Pentru examinarea corespunzătoare a consecințelor partidelor populiste este necesară și analiza impactului pe care aceste partide îl au asupra societății. În definitiv, ascensiunea partidelor populiste nu afectează numai politicile și sistemul de partide, dar și atitudinea și comportamentul votanților. Partidele populiste fie canalizează sentimentele de neîncredere și insatisfacție politică, fie întăresc aceste sentimente cu discursul lor anti-establishment. Cercetările existente sugerează faptul că acest din urmă
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Pentru examinarea corespunzătoare a consecințelor partidelor populiste este necesară și analiza impactului pe care aceste partide îl au asupra societății. În definitiv, ascensiunea partidelor populiste nu afectează numai politicile și sistemul de partide, dar și atitudinea și comportamentul votanților. Partidele populiste fie canalizează sentimentele de neîncredere și insatisfacție politică, fie întăresc aceste sentimente cu discursul lor anti-establishment. Cercetările existente sugerează faptul că acest din urmă efect este în general mai puternic în cazul cetățenilor care încep să voteze partidele populiste (Bélanger
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]