3,441 matches
-
funcția literaturii, dezvoltă o excrescență îngrozitoare, literatura! mă închin în fața bisericii lui Ștefan cel Mare, pe dîmbul depășit la Borzești, secolul al XV-lea în păcate, bine că știm de cînd trage de ele biserica! bomboane colorate becurile pe sate, priveliștea ar fi mișcătoare după legea care face și din desenul animat mișcare, ajung eu însumi mișcînd funcția, să-i zicem a mea, text al cărei călătorii știi cît durează, ieri a ajuns procedeul literar ieri, conturul de ieri azi, pe cale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
dată cînd vezi că face cu mîna, salută spre tren, s-a deghizat filo-țigancă în propaganda etniei? DN 12 A paralel, șoferul încastrat în tablă gonește foc în patru timpi, aberațiile tehnologice dau coerență prezentului, eroul intrat ca aberație, largă priveliștea de vale, casele mărunte cu țiglă, Subcarpații golași, coaste împădurite din nou și trupul vechi de pădure pe muntele cu eroi, de cînd cu nemții și cu ungurii! Tîrgu Ocna pe lîngă lotul de morminte mozaice eternizate în număr, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
dealurile, agricultură în casele pămîntului, Sagna lăsătura între locuri rele, pantă degradată, gunoiște, rambleu purtat pe lunca Siretului, povestea căutată gîlmă cu gîlmă printre dealuri ieșind cu autoritatea Luna, taie terasele inferioare ale Moldovei, sub Roman depozit de fier vechi, priveliștea orășenească în lipsă de inițiativă, prea aproape de text, prea mari contradicțiile cu el. Ora 5,50, Roman, holul gării în renovare, moloz, scînduri, grup familial cu observator fata. Ora 6,00, în personalul Pașcani Adjud, în stația Roman, cît eram
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
încă mă mai descurc! cartea și mobilul la îndemînă, Borzești biserica, acte de cult, spațiul venerat amenajările dimprejur, timpul îl poți invoca în rugăciune, spectacolul mașinii ce rulează paralel cu ea însăși, Adjud în luciri pe etaje și blocuri, nenumite priveliști ale indiferenței, expresul Suceava București, locomotiva avertizează necontenit, în caz de iminență sensul s-ar năpusti ca semnal, ultima frază înainte de inevitabilul real, cel închipuit, liniștea ulterioară la fel, trei trenuri lasă gara pustie fără plecarea lor, închipuirea hartă fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
anul trecut, petice de mușchi și brădui în centimetri, decît iarna mai sus! halta Bolovăniș destul de sus izbîndă ca să tocmim mișcare, să întoarcă pămîntul lucrat în ființe, brazii smulși din rădăcină, șosea, pe taluzuri brumă, spațiază ideal ca să ții în priveliști convenția peisaj, Lunca de Mijloc lume cu martorii ei de vagon, mîndru-și plînge-un cerb în codru martor, am prins un cerb, avea piciorul rupt, se uita și l-au împușcat, se uita așa! pojghița de gheață pe care calcă porumbel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
verde crud, vară ploioasă, viaduct, stația de betoane incintă betonată, ordinea de la Sînpaul, peticele de cîmp din nuanțe, paloarea ierbii pe țepușe de miriște, dacă numărul a tins la infinit rămîne cu putință numai iluzia așezărilor în adevăr, aici cu priveliște de țară de-nceput Andrei Ciurunga, Ajută-i, Doamne, îndîrjirii sfinte /să se prefacă-n plopii din Cahul! Ajută-i, Doamne, bunătății mele /să se prefacă-n pîine pe Bugeac! Ajută-i, Doamne, bucuriei mele /să se prefacă-n țară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
ce au avut de tencuit se ține în sfîrșit alb, urcă lucrători cu dezafectarea, vesta portocalie de gunoier, iar Balcanii nume de război pe alveolele retrase ale Ardealului, izvoarele lui, primenite să curgă iar la lume, halta Măceu România îndesată priveliști inventează țări densitate, grele dor, de aceea și el inventat, nestrăbătute nume de pitoresc în toate părțile, Valea Streiului cu una din căile regelui, nu drepte sînt căile cele scurte, cum greșit calculează elinii, ci îndrumate pe sub Nor, Subcetate masă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
strămoșii, nu cu aceia actuali, pe limba lor tracă, în mitul berzei, iar salcia zgripțuroaică, dublate falangele uscate de altele verzi, stația Pui limbajul, cît e om, se pune pe semne vremelnice, că de pregătirea de război ducii daci ai priveliștii n-au habar, cum n-au avut știre de prelungirea lor pe timp de lovire al stației Azi, acoperișul îndoit la coamă, peretele magaziei prăbușit în sine, mai sus e lumea! Masivul Retezat aburos de nori, vîrfuri cerurile de sud-vest
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
de mătănii! șaizeci! Pălărie intră și începe printr-o glumă, e liber? pe banchete și în tot vagonul gol, da, ar mai fi loc, continuăm pe logica absenței dialogului din conversație, atunci e grav, supraveghez cu strășnicie partea mea de priveliște, m-ai pus santinelă și pălăria maronie îmi ține de uniformă, șoimul pînă în cîțiva metri de sol, de gras ce e, belșugul sfîrșitului de vară, păpușile porumbului mai crude, și mai spre munte și mai spre nord, vorbele întîmplătoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
limbi de apă, vapoare, cu fiecare mai mic pavilionul administrativ, podul peste ecluză, cea golită uscată pe fund, canalul iese în port între bucăți de pămînt și apă, au rămas stabilopozi pe mal cu dubița părăsită, barjă, remorcherul împingător în priveliștea de machetă, taie vagoanele de cărbune kilometri portuari, lumină Constanța-Sud cărbunele, mineralierul, viaducte, vagoanele-cisternă cu imobilele ritmic, urbanizarea este perfectă în deșert, răspunde doar de ea, urbaniștii au calculat-o, semăna cu ei, farul nou Constanța 1975-1980, talie de viespe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
lui pe lume, vale secundară în fund cu peretele moment înzăpezit prin Călimani, rupt în starea singurei primăveri Stînceni gară, doi gîndaci de tren se depărtează, P.O. Ciobotani, puntea pe cabluri în apă, viața are și moarte, are sigur priveliște, încăperile de Mureș neatinse de suflet, scamele nori de brazi, vînt tot din amonte lărgit cu depresiunea Giurgeul, biserica albă trei turle, corp de blocuri Toplița, troițe la case, lemnul halele de prelucrare, cu retorici de rezervă: (1) barbaria urbanizare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
s-a mai potolit, dar la primăvară trebuie scopit! să-l avertizăm, să-i spunem să evadeze! ați și dormit un pic înainte de Adjud, în compartimentul liber din capăt, lipite una de alta, tot pe cearșaf, bine că am prins priveliștea! ați revenit, draga mea! nu sînt draga ta! meciul oficial l-am încheiat cam aici, oglindă una alteia în loc de pereche cu cearșaful pe banchetă, multe precauții și alintăceli, cum s-a terminat? am ieșit triumfătoare! controlorul care umblă cu țigara
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
mă! schimb la Huedin, schimbă la Huedin! m-ai făcut iar puștiul tutuit, nici amuzamentul nașului nu l-am anticipat, cele mai recente locomotive de la "Faur" București, alte regionale n-au achiziționat modelul, senin de stele în pustia cu cartoanele priveliștea, nici vorbă să oprească, a trecut de Baciu-Triaj și de altă stație, halta Rădoaia depășită, regim de accelerat, Mera trecută, un călător pe trei vagoane, 125 de tone de fier, 16 tone pe vagon, locomotiva la 80 km/h, cui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
dă sensul și în banalul operației stă vorbirea! vulpea și cioara în cîmp asociate din fabulă, nu-mi răspunzi la telefon, Dănești stilul romanic în cărămida aparentă, rozariul, Cîrțani, Cîrța, Ineu nu mă pot obișnui cu noua formulă a lumii, priveliștea își desprinde cel mai greu privitorul, personalul Izvorul Oltului Brașov prea ușor pentru cîte lasă în urmă sfărîmate, curbe de nivel noua ridicare în complicații intime, cerul timpului rupînd în spațiu omul începuse să vorbească singur nimic! tunel doi meri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
peisaj vin în cute de brad, încremenită marea cădere, cît sare de pe vulpe în sus, m-am repezit la jumătate cărarea, întorc din bot cu trenul dedesubt, sticloși sînt pașii mei în ochi, explicație pe sucirea cozii, în Ghimeș resemnată priveliștea, cu neputință să iei psihologia linear, vezi ce panaramă îi fac babii! ți-am zis că am o mînă subțire! hai afară! vezi ce-ți fac eu ție! acceleratul Suceava Brașov vapori de turboreactor taie pe roz, a doua dîră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
august, în personalul Tîrgu Mureș Deda, în stația Tîrgu Mureș, cu Nuțu cu mașîna, am știut, sigur, c-am știut! perdealăle cîn' le plătești? numa' că zîua nu-i nici o garnitură, vagonul din față astupă gara pe mijloc, condiția oricărei priveliști, pălăria la copil cu talpa îndoind-o pe dungă, degeaba i te înghesui în brațe, cine sărută pe cine? mijlocelul și părul cîrlionțat pe el, Gheorghieni Războieni personal, "Biroul de mișcare", "Brașov Secția de întreținere Tîrgu Mureș", o cîștigat la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
Schunda cânta frumos din ghitară. Altădată am fost invitată cu mama la masă la Comino, care locuia alături de casa D-lui Ciurea. Tot altădată plecam cu Dl. Comino și Aurel Băeșu, În trăsurica D-lui Comino, ca să pictăm toți trei priveliști de pe malul Moldovei. Aurel Băeșu mi-a făcut portretul după natură, eu cu o pălărie mare albă pe cap. Nu mai știu de soarta lui. În fața tuturor ofertelor, eu rămâneam indiferentă, dar cu gândul la... Dl. Roman 138. De Costescu
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
de crudul lor avertisment - circa treizeci de lamentații pe motivele ubi sunt și fortuna labilis -, apare ca oglindă a deșertăciunii lumii, necropolă universală adăpostind regi și strategi, oșteni, poeți sau „măiestrele frumseți”: Priam, Ahile, Iudita și Elena, Brutus sau Pompei. Priveliștea nu e lipsită de grandoare și oarecum neașteptat de familiară cititorului de azi, trecut prin cartea de faimoase epitafuri, unde americanul Edgar Lee Masters va contempla vremelnicia altui veac, în dialogul, doar ceva mai liber, mai puțin aulic, cu morții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285139_a_286468]
-
Basarab Mărfuri, Calea Griviței grav lovite. Am văzut un tramvai surprins în mers ; conducătorul mort stătea căzut cu pieptul lipit pe comenzi. Ieri după-amiază am fost în cartierul Grivița. De la Gară la bulevardul Basarab nicio casă - nici una - n-a scăpat neatinsă. Priveliștea e sfâșietoare. Se mai dezgroapă încă morți, se mai aud încă vaiete de sub dărâmături. La un colț de stradă trei femei boceau cu țipete ascuțite, rupându-și părul, sfâșiindu-și hainele, un cadavru carbonizat, scos tocmai atunci de sub moloz. Plouase
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
cuie bătute în perete cu tocul pantofului. Nu avea un dulap, doar o măsuță pe post de birou, înghesuită între pat și geamul micuț prin care niciodată nu intra destulă lumină, deoarece vizavi începuse să se construiască un bloc imens. Priveliștea sa era un zid, cu locuri goale în care trebuiau să intre viitoarele ferestre. Un schelet gigantic de fier și beton în care nu locuia nimeni, fără nicio arhitectură interesantă, fără niciun stil romantic, fără culoare, drept de sus până
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
personale asupra „stării de poezie”. C. este și autorul unor volume de beletristică, dintre care două cuprind amintiri și foiletoane sub titlul Din viața scriitorilor (1937), iar celelalte adună aproape toate versurile publicate în periodice: Cântecele mele (I-II, 1922-1924), Priveliști și reverii (1929), Astrale (1931), Muguri (1935), Peisagii și simfonii (1936), De prin secoli... (1936). Convingerea lui C., mărturisită în paginile intitulate Din viața scriitorilor, este că poezia sa oferă literaturii române replica lirică a prozei sadoveniene, motiv pentru care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
graiului vechi” folosit în poeme. Sunt însă exerciții poetice modeste, elanului cu care se apropie de tematica istorică, religioasă, filosofică sau socială corespunzându-i doar în neînsemnată măsură performanța artistică. C. cultivă o poezie închinată pământului și permanențelor istoriei noastre (Priveliști și reverii), abordează meditația religioasă, pastelul și poezia de dragoste (Peisagii și simfonii), discursul filosofic, alimentat de reflecția referitoare la infinitul timpului și spațiului (Astrale). Autorul mânuiește un vers fără calități poetice notabile, în care apar tendințe de aliniere la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
pălării de damă de Paul Siraudin și A. Brentano (1926) și Tălmăciri din liricii germani contimporani (1926), o antologie mediocră din versurile a 63 de poeți germani. SCRIERI: Cântecele mele, I-II, București, 1922-1924; Graiul bănățean, I-II, Timișoara, 1926-1934; Priveliști și reverii, Timișoara, 1929; Studii asupra folclorului bănățean, I, Timișoara, 1930; Câteva note despre inducția poetică, Timișoara, 1930; Scriitorul bănățean Mihail Gaspar, Craiova, 1930; Astrale, Craiova, 1931; Muguri, Craiova, 1935; De prin secoli..., Craiova, 1936; Peisagii și simfonii, Craiova, 1936
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
le cercetez în voie. O caracteristică a falezei constă în faptul că, din loc în loc, apa a scobit în stâncă văgăuni, cărora nu le-aș face onoarea de a le numi grote, dar care, văzute cu ochiul înotătorului, oferă o priveliște uimitoare și vag sinistră. Într-un anumit punct, lângă casa mea, marea a construit chiar un pod de stâncă, arcuit, pe sub care se zvârcolește mugind într-un soi de îngrăditură adâncă, descoperită, cu pereți foarte abrupți. Încerc o plăcere ciudată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
transporte cu automobilul oriunde aș fi dorit să mă duc. De ce să latri tu, când ții câini? Dedesubtul digului rutier, de o parte și de alta, e o îmbulzeală de bolovani, îngrămădiți talmeș-balmeș de natură și neatinși de valuri. O priveliște mai puțin atrăgătoare, din care nu lipsesc câteva cutii de conserve, goale și ruginite, precum și cioburi de sticlă. Într-o zi va trebui să cobor și să curăț locul. Dincolo de drumeag, se ridică iar stâncile galbene, cocoșate, unele dintre ele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]