2,893 matches
-
INDICAȚII: - se poate utiliza secvența 5 (inspirație)-4(expirație)5(inspirație)-4(expirație) sau secvența 7-2-7-2, dar este indicat să urmărim sfatul terapeutului nostru. - dacă una dintre nări este înfundată, urmărim să realizăm următoarele: câteva minute înainte de exercițiu, rulăm un prosop sau o revistă în forma unui cilindru strâns și îl așezăm la subsuoara opusă nării înfundate. Dacă nara dreaptă e înfundată, punem prosopul rulat sub subsuoara stângă. Acesta presează un meridian, care energizează căile nazale și blocajul ar trebui să
Momentele zilei : oportunităţi de vindecare şi armonizare a inimii şi a minţii : exerciţii practice by Moisoiu Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/91878_a_92803]
-
nostru. - dacă una dintre nări este înfundată, urmărim să realizăm următoarele: câteva minute înainte de exercițiu, rulăm un prosop sau o revistă în forma unui cilindru strâns și îl așezăm la subsuoara opusă nării înfundate. Dacă nara dreaptă e înfundată, punem prosopul rulat sub subsuoara stângă. Acesta presează un meridian, care energizează căile nazale și blocajul ar trebui să dispară. AFIRMAȚII POZITIVE: De fiecare dată când se manifestă în ființa mea o stare de panică, reușesc imediat să mă relaxez și să
Momentele zilei : oportunităţi de vindecare şi armonizare a inimii şi a minţii : exerciţii practice by Moisoiu Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/91878_a_92803]
-
zic, terifiată. O să stau cu tine în permanență, Suze. Îi iau mâinile și i le țin strâns. O să facem asta împreună. — Știi ceva despre naștere? — Ăă... da, mint. Tone! — Ca, de pildă? — Ca, de pildă... ăă... că ai nevoie de prosoape fierbinți... și... Brusc, zăresc un colț dintr-o cutie cu lapte pentru bebeluși ieșind din sacoșă... și că mulți copii au nevoie de injecție cu vitamina K, imediat după naștere. Suze mă privește, impresionată. — Uau. De unde știi asta? — Mai știm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
E o zi însorită și caldă. Lumea se vântură încoace și-ncolo în tricou și șort, făcând lucruri normale cum ar fi să închirieze trăsuri trase de cai și să arunce cu monede în fântână. Iar eu, înfășurată într-un prosop, cu părul de nerecunoscut, tapat à la „Frumoasa din pădurea adormită“ și cu fața tencuită cu un strat de machiaj gros de un deget, mă plimb încoace și-ncolo cu pantofii de satin cu tocul cel mai înalt pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
a avea mâna dreaptă liberă și a putea lua, de pe o măsuță cu trei picioare, plasată în stânga fiecărui pat, mâncare și băutură. Serviciul era asigurat de sclavi - care aduceau nu numai mâncărurile și carafele cu vin, ci și lighenele și prosoapele, parfumurile, cununile etc. În mijlocul sălii se afla un altar, întrucât orice symposion era asociat unui patron-zeu. De asemenea, un vas mare, numit krater, în care vinul (de regulă, foarte tare) era amestecat cu apă. Rostul său era să prevină îmbătarea
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
spăla pe dinți în fiecare zi, se juca cu păpușa încedînd cu a doua lună a experimentului, iar în a zecea lună Washoe și-a spălat una dintre păpuși exact cum era ea spălată în baie, ștergând-o cu un prosop și uneori săpunind-o... Dezvoltarea limbajului său a fost destul de rapidă: de-a lungul primelor șapte luni, a învățat patru semne, în următoarele șapte luni, au fost învățate alte nouă semne, iar peste alte șapte luni - douăzeci și unu. La patru ani
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
bancnotă de 5 lei în buzunar, și-l rog să se roage și pentru mine. Stați să vă scriu, îmi spune bărbatul, apoi scoate din geantageamantan (cu această ocazie văd că înăuntrul ei este un talmeș-balmeș teribil, mere amestecate cu prosoape, bani, sticle mici cu ulei, biscuiți, pixuri) un caiet școlăresc de matematică. „Haideți să vă scriu. Numele !”, îmi spune acesta, aproape militărește. „Cu ce boală să vă trec ?” Eu ezit, așa că bărbatul scrie „suferind” în dreptul numelui meu. Întreb la rândul
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de la Cernica, măturată de sute de batiste, sărutată, mângâiată, atinsă cu fruntea, mâinile, buzele, urechile sau alte locuri vătămate de boală și suferință de către pelerini. Pe capacul desfăcut al raclei, pe un colț al acesteia mai exact, se află un prosop de plastic roz, depozitat acolo pentru a se îmbiba de mana vindecătoare a moaștelor. Particularitatea expunerii raclei în acest pelerinaj este că accesul la capacul desfăcut al acesteia este oarecum liber, neîngrădit de forțe de ordine, ceea ce face ca în
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
prezintă semne vizibile de boală, suferință. Totul se petrece firesc, neforțat, ceremonia are un ritm al ei, bine exersat în timp. Când afluența publicului este mai redusă și apar pauze, preotul sau unul dintre ajutoarele sale scoate de sub masă un prosop și o soluție de șters geamuri, în sticlă de plastic cu pulverizator, apoi șterge protecția de plastic a raclei și icoanele din jur, intens sărutate de credincioși cu gesturi rapide, dar măsurate. Mărturisesc că pe moment sunt destul de bulversat de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de ultimă generație, mărci prestigioase. Par noi-nouțe, nu cred că sunt folosite prea des. Prețul prohibitiv al unei ore de „fitness” ? Lipsa de apetit a clienților pentru asemenea activități ? Oricum, florile de plastic așezate în vaze transparente pe pervazul înalt, prosoapele înflorate și diverse afișe decupate din reviste de profil îi dădeau acestei săli care fusese gândită inițial ca o încercare de schimbare, de „occidentalizare” a vechii băi, un aer de „cameră bună”, așa cum se poate vedea în casele de la țară
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
caserole de plastic. Cu ce se protejează de ploaie : umbrele, saci de rafie, fețe de masă (mușamale), cartoane, impermeabile, pături, halate de casă, combi nezoane integrale de protecție antichimică, pelerine de plastic inscripționate electoral, pelerine de ploaie inscripționate „Pelerin Ortodox”, prosoape înfășurate în jurul capului. Așa cum stau așezat pe scaunul meu și notez tot ce defilează prin fața mea, atrag atenția a doi tineri fotoreporteri de la un cotidian local din Iași, care mă întreabă ce fac acolo. Este pentru prima oară când sunt
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
într-un conflict ireconciliabil. Arătam asemenea unui pugilist amator făcut K.O. de lovitura tehnică a unui profesionist și salvat de intervenția rapidă și salutară a arbitrului de colț oprind meciul dintre doi adversari inegali, prin gestul simbolic al aruncării prosopului peste rugii care mă trântiseră la pământ rânjind într-o satisfacție meschină. Acum ne îndreptam obosiți spre casă, călcând tot prin miriștea dușmănoasă, agresivă și inconștientă, împiedicându-ne frecvent de rugii de mure care se întindeau pe toată suprafața miriștii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
să se întâmple nimic. Apoi becul de la dușuri s-a aprins. Inima ne bătea asurzitor, ochii ne erau ieșiți din orbite. Prin geamul din partea de sus, am zărit o fată cu cozi negre, în cămașă de noapte și cu un prosop în mână. Mamă, e o zi mare, am nimerit-o chiar pe Carmen! a exclamat Cornel și a adăugat pentru cei neinițiați: Carmen e o minune, e cea mai frumoasă. Fata și-a dat jos de pe ea cămașa, a agățat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
-o chiar pe Carmen! a exclamat Cornel și a adăugat pentru cei neinițiați: Carmen e o minune, e cea mai frumoasă. Fata și-a dat jos de pe ea cămașa, a agățat-o într-un cui, a pus de-o parte prosopul, a deschis robinetul, a luat săpunul și s-a așezat sub jetul din care ieșeau aburi, a început să se frece cu mișcări lente, lente, lăsându-se în voie, toropită de căldură și de plăcere. O, da, Cornel avusese dreptate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
și să ne vedem cu bine, Victor. Apoi, după miezul nopții, când s-a convins că Vlad și mama dorm, s-a strecurat pe ușă ținând în mână geanta sa de elev în care înghesuise ceva de-ale gurii, un prosop, un săpun, două perechi de ciorapi și un schimb de lenjerie de corp. La marginea orașului, lângă spital, s-a întâlnit cu Stan. El avea un rucsac de pânză, mai încăpător și mai bogat: pe lângă pistolul cel grozav, mai deținea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
cu oamenii, de o cinste rară. Probabil că încă de pe atunci, din perioada clujeană a cunoștinței noastre, suferea de unele scrupule și suspiciuni exagerate care, cu timpul, s-au accentuat și, amestecându-se cu însușirile devenite ticuri și manii (un prosop de care te-ai folosit așezat „frumos” pe tăblia patului, „să se usuce”, o scandaliza ca un grav atentat la sănătatea și viața - pe care o dorea cât mai lungă firește - a mobilei respective) au făcut din ea o persoană
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
concret al cuvântului, devine soțul: după o încercare timidă de revoltă, când refuză să se spele și să se îmbrace cu haine curate pentru a se prezenta la „raport”, el se lasă dezbrăcat, spălat, sau, mai bine zis, șters cu prosopul ca o bucată de lemn și apoi îmbrăcat de cele două femei. Toate personajele stau sub hipnoza puterii: călăi și victime deopotrivă. Unele prin voluptate, aplicând-o, altele prin abrutizare, suferind-o, ele uită în egală măsură (dar nu și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
care își revine la viață atunci când cineva îi umezește buzele cu apă. O căldură bruscă îi străbătu trupul ca un fior inexplicabil ce semăna cu un drog puternic injectat intravenos. După câteva minute se învioră cu un duș rece lăsând prosopul alb să-i cadă alene din mâini. Ar fi vrut să dea cu piciorul în ceva de pe jos, dar nu găsi nimic. Apa de la duș o trezi la realitate. Ar fi vrut să doarmă, să lenevească, să viseze, să acționeze
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
de parcă toate astea ar copleși-o și în clipa aceea se simțea ca o lebădă albă pe masa unui bucătar. Fuseseră pe rând la baie, dar mai întâi fusese ea. Se spălă cu mult săpun, apoi se șterse cu un prosop alb imaculat din lenjeria lui. Se cercetă într-o oglindă și părea o mașină abandonată după un accident, expusă privirilor curioase. Valentin procedase la fel. Când se privise în oglindă, observă că arăta mototolit și nici un fir de păr nu
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
fugărită de un demon. Apucându-se de cel mai apropiat lucru din baie, se rezemă de chiuveta de sub oglindă, se privi în interior fără să se vadă, iar apoi intră sub duș. După ce se spălă, se șterse meticulos și aruncă prosopul pe jos la întâmplare, mormăind fel de fel de insulte la adresa prostiei pe care o făcuse, dar o făcuse. Regretul era de prisos. Se opri din nou în fața oglinzii, iar când se văzu se simți atât de vinovată încât oftă
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
când se văzu se simți atât de vinovată încât oftă amar și trase aer în piept, mai mult ca de obicei și într-un fel neobișnuit. Când ieși din baie observă că Leon stătea exact în același loc. Aduse un prosop din baie, îl aruncă în fața lui și-i spuse: - Se pare că și tu ai nevoie de un prosop. - Mulțumesc, spuse el scurt, îngropându-și fața în țesătura flaușată și absorbantă. Își ținu câteva secunde fața ascunsă în prosop după
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
de obicei și într-un fel neobișnuit. Când ieși din baie observă că Leon stătea exact în același loc. Aduse un prosop din baie, îl aruncă în fața lui și-i spuse: - Se pare că și tu ai nevoie de un prosop. - Mulțumesc, spuse el scurt, îngropându-și fața în țesătura flaușată și absorbantă. Își ținu câteva secunde fața ascunsă în prosop după care alintă prosopul ca un copil, trecându-l apoi repede peste față înainte de a se spăla. Când blondul se
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
un prosop din baie, îl aruncă în fața lui și-i spuse: - Se pare că și tu ai nevoie de un prosop. - Mulțumesc, spuse el scurt, îngropându-și fața în țesătura flaușată și absorbantă. Își ținu câteva secunde fața ascunsă în prosop după care alintă prosopul ca un copil, trecându-l apoi repede peste față înainte de a se spăla. Când blondul se întoarse în cameră, zise: - Îmi cer scuze pentru cele întâmplate. Dorințele noastre sunt de vină. Ele vin și pleacă de
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
îl aruncă în fața lui și-i spuse: - Se pare că și tu ai nevoie de un prosop. - Mulțumesc, spuse el scurt, îngropându-și fața în țesătura flaușată și absorbantă. Își ținu câteva secunde fața ascunsă în prosop după care alintă prosopul ca un copil, trecându-l apoi repede peste față înainte de a se spăla. Când blondul se întoarse în cameră, zise: - Îmi cer scuze pentru cele întâmplate. Dorințele noastre sunt de vină. Ele vin și pleacă de obicei cu sau fără
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
fior de repulsie pentru ceea ce făcuse. Era mai mult ca sigură că acest sentiment și tot haosul din ea, erau doar în mintea ei. El nu-și dădea seama de nimic. Când se uită la el îl văzuse tot cu prosopul în mâini, ștergându-și părul blond și ciufulit. În acel moment aruncă prosopul, iar cu degetele lui destul de insensibile, vru s-o tragă pe Carlina spre el în timp ce un fulger era aproape de ei, urmat de un tunet puternic ca o
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]