4,917 matches
-
aflat că ea era legată chiar pe toată viața și că ar fi vrut să se întoarcă acolo de unde încercase să evadeze. Lovitura pe care aș fi primit-o ar fi fost mai greu de suportat decât doi ani de pușcărie... ... Dar să presupunem, îmi spuneam iarăși și iarăși, că ipoteza aceasta a damnării ei (neputința de a-l părăsi pe dipsoman), cu tot corolarul ispititor al oricărei ipoteze de a închide o existență într-o idee, este falsă în întregime
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
altcineva, sau, și mai bine spus, se gândește la altcineva, chiar dacă acest altcineva nu există. Nu există încă! Dacă continui, va pleca, și desigur definitiv. Continuai, fiindcă, îmi spuneam, dacă nici după ce prin nesinceritatea ei și-a trimis iubitul la pușcărie, nu înțelege că numai sinceritatea mai poate salva ceea ce a fost frumos între noi și să putem astfel să ne construim un viitor, înseamnă că ea va continua să-și ascundă sufletul în care nu vrea să intru și să
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ca nici eu să n-o mai iubesc. Îi apăruse poate în suflet vechea și secreta ei panică de fată că nu va fi iubită, la care se adăugaseră eșecul în căsătorie și apoi o noua iubire care eșuase în pușcărie? Acum era liberă și venise să-și vadă iubitul și iată cum o primise el! " Bineînțeles, zisei, de astă dată aproape în șoaptă și avui o bruscă tandrețe care mă copleși, o să-mi pară rău. Bineînțeles, repetai, te iubesc și
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
săi, îl are cu munca de creație! (Spre exemplu: Blaga era transformat în custode la Biblioteca Universității unde fusese profesor; Arghezi își vindea mobila din casă ca să nu moară de foame și nu-i mai pomenim pe cei aflați prin pușcăriile politice). Nu numai mie, ci și multor scriitori și poeți li s-a întîmplat ca punctul de plecare al unei opere să fie îndemnul partidului de a contribui cu condeiul în victoria unei bătălii împotriva dușmanului de clasă, sau a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
sovietică și în întreg lagărul socialist și nu numai și multe alte avantaje și facilități. În tot acest timp, floarea intelectualității românești era închisă în temnițele comuniste și supusă la un regim de exterminare și spălare a creierelor. Dacă în pușcării spălarea creierelor era în sarcina călăilor de partid și de stat, în viața civilă (observați că evit să scriu liberă) această misiune au îndeplinit-o, între alții, poeții de partid și de stat. Despre Lenin, Nicolae Tăutu scria că-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
în spațiul românesc a realismului socialist ca "venind dintr-o stîngă scriitoricească interbelică solidă". Afirmația este cel puțin hazardată și ruptă total de contextul real de după invadarea țării de tancurile sovietice. Se scapă din vedere interzicerea, marginalizarea sau închiderea în pușcăriile comuniste a scriitorilor care nu și-au "însușit ideologia marxist-leninistă" sau/și promovarea politicii partidului unic. În concluzie, singurii cu acces în presă și edituri erau cei de stînga sau proaspeții convertiți prin recompense grase de noua ideologie. Geo Bogza
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
cei de azi, este important să știm și să ne reamintim că scriitori exemplari pentru națiune au fost triste exemple de colaboraționism, în fond, antinațional. Să nu uităm că alți scriitori, cel puțin la fel de valoroși ca Sadoveanu sau Arghezi, înfundau pușcăriile comuniste, în timp ce ei își păstrau proprietățile, primeau lefuri grase, își publicau operele etc. Dacă ne-am referi numai la Vasile Voiculescu, care va și muri din cauza regimului de detenție, sau la Lucian Blaga, alungat de la catedră, scos din viața literară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
EXILULUI Pentru români, pentru toți cei din țară supuși abuzurilor fără de număr ale dictaturii, vocile Monicăi Lovinescu și a lui Virgil Ierunca, ascultate totdeauna pe ascuns (să nu uităm că pentru astfel de gesturi s-au executat ani mulți de pușcărie politică) la singurele posturi de radio unde puteam auzi adevărul, altul decît cel servit de Ministerul orwellian al Adevărului, reprezentau glasul suprem al conștiinței civic-morale și estetice. Virgil Ierunca este unul din puținii critici aflați în exil care a monitorizat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
toți, cum pe drept acuză Virgil Ierunca, se constată o grozavă lipsă de măsură toate se pot înțelege: regimul, contextul etc., dar prostituirea ideologică fără sfîrșit este de neacceptat, mai ales că sînt scriitori cu mult mai mulți ani de pușcărie ca Vladimir Streinu și care scriu "fără concesii, fără alunecări, fără umbre chiar". Și toate acestea sînt relatate "nu pentru a da lecții, ci pentru a ne întrista". Atent la fenomenele politice, sociale și culturale din țară, va analiza atent
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
Este aberant cînd afirmă senin că "fenomenul îngrădirii oficiale a unor valori literare autentice este azi în realitate imposibil". S-ar putea, în sistemul său de valori, să fie adevărat. În timp ce vorbea la tribuna Congresului, un Vasile Voiculescu era în pușcăria politică, iar un Radu Gyr, condamnat inițial la moarte pentru poezia Ridică-te Gheorghe, ridică-te Ioane, își ispășea pedeapsa, comutată la închisoare pe viață. Închisorile gemeau de scriitori, intelectuali, muncitori, țărani etc. nealiniați la politica și ideologia comunistă, cei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
teritoriul imperiului bolșevic. Nu altfel s-a întîmplat în România de dincoace de Prut, comunizată de tancurile Armatei Roșii. După cum declara, în iunie a.c., Marius Oprea într-un interviu: "Pînă acum am găsit 573.000 de condamnați și băgați în pușcării, anchetați de Securitate, închiși fără vreo sentință de judecată, trimiși în lagăre, în colonii de muncă, deportați sau cu domiciliu obligatoriu. Mă refer la persoanele efective. Dacă la asta mai adăugăm familiile lor, deci încă trei persoane, ajungem la peste
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
hainele rupte. Între noi era și un invalid, de loc din Bîrlad, cu piciorul amputat, din genunchi". Va fi eliberat de la Periprava Delta Dunării, în 1964, după 13 ani și 9 luni de detenție. Între cele prezentate din anii de pușcărie își va aminti de un băiat din Apuseni: "O victimă. Stătea pe munte, la niște odăi. Au trecut pe acolo doi fugari și i-au luat din mîncare. În urma lor, au venit securiștii. "Mă, au trecut pe aici doi?" "Au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
după patruzeci și doi de ani de muncă, își pierde pensia pentru că fiul era deținut politic. Marcat de moartea părinților, datorată și condamnării sale, cu amărăciune își amintește: "Momente în care mi-a părut rău că n-am murit în pușcărie. Pentru că acolo era vai de mine, iar afară era vai de noi! Cîteodată, am suferit afară, mai mult decît în pușcărie. Lucram în fabrica de confecții. Primeam, o dată pe lună, un premiu de 80 de lei. Un imbecil, un analfabet
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
și condamnării sale, cu amărăciune își amintește: "Momente în care mi-a părut rău că n-am murit în pușcărie. Pentru că acolo era vai de mine, iar afară era vai de noi! Cîteodată, am suferit afară, mai mult decît în pușcărie. Lucram în fabrica de confecții. Primeam, o dată pe lună, un premiu de 80 de lei. Un imbecil, un analfabet, mi-a tăiat premiul. Acasă mă aștepta o soție bolnavă și un copil, căruia trebuia să-i dau de mîncare... O
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
de la capăt ceea ce îmi era imposibil. Cîndva, m-am gîndit să scriu o carte. Dar n-am povestit totul nici copiilor mei. Mi-am zis să duc în groapă cîte le-am pățit și le știu. Poate că, după atîta pușcărie, și mintea trebuie să meargă altfel. Cîndva, am întrebat, pe unul, pe altul: "Vă par normal?". Pușcăria mi-a marcat toată viața. Decembrie 1989 m-a revigorat un pic. Dar m-am întrebat: cînd noi stăteam în fundul închisorii, toți ceilalți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
povestit totul nici copiilor mei. Mi-am zis să duc în groapă cîte le-am pățit și le știu. Poate că, după atîta pușcărie, și mintea trebuie să meargă altfel. Cîndva, am întrebat, pe unul, pe altul: "Vă par normal?". Pușcăria mi-a marcat toată viața. Decembrie 1989 m-a revigorat un pic. Dar m-am întrebat: cînd noi stăteam în fundul închisorii, toți ceilalți ce făceau?" Vasile Balanovici (n. 1927), din Ionășești-Trușești, membru în organizația Pui de lei, de nuanță liberală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
în țara asta! Păi comuniștii au realizat deja acest lucru! Ce rost ar mai avea lupta noastră?". Au primit pedepse exemplare, fapt recunoscut și de procuror: Voi ați fi meritat o bătaie la cur sau, cel mult, trei luni de pușcărie. Dar nu vă putem lăsa așa. Pedeapsa voastră trebuie să fie un exemplu pentru cei de afară. Altfel, toți ar face ca voi". Am avut ocazia să verific acest lucru. Unul din Arad, care făcuse cam ce făcusem și eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
în viață. La auzul sentințelor, pronunțate în ușa celulei în care se aflau, povestește Capverde, " ne-am uitat unul la altul și am rîs ca la circ: cum se poate ca pentru niște vorbe să primești 25 de ani de pușcărie? Cea mai mică pedeapsă a fost pentru Sandu Jaucă: 7 ani pentru omisiune de denunț; nu-l denunțase pe frate-său! Cometariul securiștilor: "Uite, bandiții, mai și rîd!"" Au apelat la una din formele de rezistență prezentată de Steinhardt. În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
eliberat din arestul Securității. După zece zile, este iar arestat și eliberat în martie 1952. În toate aceste arestări nu a fost niciodată judecat. Deși nu a făcut niciodată politică (asta i-a fost și salvarea de ani grei de pușcărie), a declarat, într-un grup de prieteni: "Ăștia îs buni de împușcat!". Imediat, Securitatea a fost informată. Pînă la Revoluție a fost periodic chemat și anchetat. Dumitru Dragotă (n. 1942), din Dorohoi, n-avea 16 ani cînd, împreună cu alți trei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
ani! Iar pentru înfruntarea Curții și pentru altele, am ajuns la o condamnare de 21 de ani!". Va avea domiciliu forțat după, apoi va fi din nou dus în detenție la Periprava și va fi eliberat după 14 ani de pușcărie. Își încheie mărturisirea cu opinia: ca să fii anticomunist, cred că ajungea să fii român. Decebal Gavrilescu (n. 1930), din Igești, jud. Storojineț (azi Ucraina), este o altă victimă. Fiind din Bucovina, în 1951 va fi deportat în Bărăgan, la 15
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
Aspectul subversiv, fascist și paramilitar al organizației în care au activat acuzații din acest lot s-a stabilit în cursul dezbaterilor, atît prin măsurile organizatorice inspirate după tipicul legionar, cît și prin scopul urmărit". Judecata s-a petrecut în incinta pușcăriei din Suceava. Apărător, din oficiu, mi-a fost un evreu, Lazăr, care, în loc să mă apere, întărea acuzațiile. Au încercat să mă trateze luînd în considerație statutul meu de muncitor, de mecanic de locomotivă. Dar, pînă la urmă, au ajuns la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
vreți să luați pămîntul cu care tata a fost împroprietărit? Știți voi că tata a fost prizonier de război și este veteran și invalid?" Această frază îi va fi fatală: va suferi o condamnare de 3 ani petrecuți în cincisprezece pușcării. Îi va fi confiscată averea, inclusiv casa. Nevasta plătea chirie lunară pentru că locuia în casa ei. Olimpiu Scutelnicu (n. 1927), agricultor și meseriaș, un luptător, era membru în gruparea albastră, se ocupa cu multiplicarea manifestelor cu ajutorul unor matrițe sculptate artizanal
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
în astea trei zile care ne rămîn să nu-mi vorbești nici un cuvînt despre proces, Securitate, închisoare. Vreau să le petrecem împreună, plăcut și liniștit". Conform articolului 209 din codul penal comunist, pentru fapta sa se primeau ani grei de pușcărie. Tatăl e optimist, se gîndește că va primi opt ani, a fost optimist, a fost condamnat la 13. Se gîndește cum să-i asigure cîțiva bani la revenire va vinde mica lor agoniseală aparatul de radio, mașina de gătit, butelia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
primele fericiri afirmate de Steinhardt este Fericiți cei ce știu poezii. Ale știutorilor de stihuri din detenție sînt orele care trec pe nesimțite și-n demnitate, iar acela căruia îi place a le memora nu se va plictisi niciodată în pușcărie și nu va fi singur. La acest capitol viitorul monah se află între cei mai bogați. Știa în totul Luceafărul, Scrisorile, bună parte din Coșbuc și Topîrceanu, nenumărate versuri din Crainic și Gyr (ultimii fiind la rîndul lor în detenție
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
Iisus e unul din argumentele esențiale ce l-au îndemnat să treacă la creștinism, numai deznădejdea omenească de pe cruce dovedește integritatea și seriozitatea jertfei nu doar pilde și aforisme ne oferă Mîntuitorul, ci carne și sînge, chin și deznădejde. În pușcărie Îl simte aproape palpabil, prezent, pe Hristos, ca atare se consideră norocos, incredibil de norocos. În instanță, derularea procesului celor douăzeci și cinci de intelectuali din grupul mistico-legionar al lui Noica este narată cu acuitatea celui ce le-a trăit cu inima
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]