1,563 matches
-
cu totul. Ceasul funcționa, umbrele aveau atitudine, răzmerița de grup se terminase sau așa i se părea deocamdată, făceau gălăgie într-o limbă necunoscută, dar parcă vorbeau din spatele unui perete, așa de înfundat le auzea vorbele dacă erau vorbe scâncetele, râsetele dacă erau scâncete sau râsete -, vorbeau de parcă ar fi scris indescifrabil sunetele desenate în cuvinte străine. Pictogramă sonoră? Cod? Din difuzor, un violoncel leșina violet. Mișcarea o simți când se agăță neputincioasă cu privirea de tavan. Era un amurg lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
aveau atitudine, răzmerița de grup se terminase sau așa i se părea deocamdată, făceau gălăgie într-o limbă necunoscută, dar parcă vorbeau din spatele unui perete, așa de înfundat le auzea vorbele dacă erau vorbe scâncetele, râsetele dacă erau scâncete sau râsete -, vorbeau de parcă ar fi scris indescifrabil sunetele desenate în cuvinte străine. Pictogramă sonoră? Cod? Din difuzor, un violoncel leșina violet. Mișcarea o simți când se agăță neputincioasă cu privirea de tavan. Era un amurg lung atunci când Mioara Alimentară se hotărî
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
s-a evaporat de-atunci, se cutremurau geometric desenele de pe covorul de iută, camera râdea cubic și cu clinchete roz, așa cum era tapetul, paharele de șampanie râdeau în alto, ficusul acompaniat de fagotul cactusului care intermitent râdea în sol major, râsete de coloratură auzeai de la figurinele emailate și viu colorate, indecent râdea strămoțapul și obraznic anticul Amoraș cu săgeata boantă, sacadat, ceasornicul, cucul pendulului de acum dar fără cuc, gros, dicționarele, gențile, penarele cu râs înfundat, pernele, fulgii din plăpumi, câlții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
surf pe valurile de grâne și într-o clipă ajungeam la Brăila înecată în grâu. Unii mor de matematică, alții de grâu! spuse Gagu. Orașul e victimă a grâului adăugă Tomaida ba nu, pentru că de sub grâu se auzeau mașini, cântece, râsete de copii. Orașul sufocat trăia în comuniune cu grâul, în sala de cinematograf am văzut Scaramouche cu capul în jos, viața se desfășura firesc, oamenii și animalele respirau grâu, peștii își depuneau icrele în grâu, iar Căpcăunu ne pierduse definitiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
țesute pe tavanul străzilor se sufoca sub mulțimea lor, zidurile blocurilor erau mânjite de lacrimi murdare, coaja copacilor de șiroaiele de lumină ale norilor mânjiți de sânge bolnav, în canalizări bolboroseau șuvoaie de iarnă zoioasă. Cu sunetele din orga copilăriei, râsete, foșnet păstrat în moleculele înghețate, nostalgia zilelor de vară din atomii de gheață, notele școlare puse la păstrare în fuioarele de aburi ale vremurilor de atunci, strigătele victorioase ale băieților către frumoasele privind de la geamuri. A șa i-am cunoscut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
școală. Apoi vine problema mâncării și a armamentului. Nu putem lupta cu Pacificatorii sau cu Armata aruncând în ei cu bănci și scaune. În spatele clasei s-au auzit câteva chicoteli. Două fete erau roșii de atâta râs. Și nici cu râsete din spatele sălii, zise enervat Paul. Ideea ta e bună. Are cineva una mai grozavă? Tăcere. Era aceeași liniște care domnea și înaintea venirii șefilor de clasă. Soarele se pregătea să apună. Umbrele se lungeau pe zidurile gri, de ciment, ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
iar cei din sală nu continuară. Elevii care m-au însoțit și care i-au dat afară pe suporterii lui Govar veniră fără să se grăbească, discutând: Cine l-a făcut pe Govar să tacă? Eu, zise o voce groasă. Râsete decente izbucniră în grupul lor. Vă rog să așteptați afară, zisei în momentul în care intrară în sală. Toți. Nu mai avem de ce ne teme acum, că toți cei care ne-au fost împotrivă au fost evacuați, spusei cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
a mai întâmplat. Oare plecase camionul? Se închiseseră porțile? Trebuia să mă uit pe geam înainte de a părăsi ultimul etaj, dar acum era prea târziu. Eram deja la etajul doi și mă apucasem să cobor spre unu. Multă zarvă! Câteva râsete izbucneau ici, colo. Cineva spunea glume, poate. Nu se mai auzeau trilurile păsărilor. Mulți elevi care încă se perindau, aparent fără scop, dar și mai mulți care strigau pe nume pe alții, trimițându-i în diverse locuri. Mergând încet, nefiind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
cimpanzeu și o să ne cățărăm în copaci. De unde-l ai, Jamie? — E al lui tati. — Nu mușcă? Nu auziră răspunsul lui Jamie, dar văzură pe fereastră cum ramurile copacului se mișcau și se legănau. De afară se auzeau chicoteli și râsete. — Ce-o să faci cu el? zise Lynn. — Nu știu, spuse Henry. — Ei bine, nu poate să rămână aici. Știu asta. — N-am vrut să am un câine în casă. În mod sigur nu o să vreau o primată. — Știu. — În plus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
critic la adresa Americii era perfect. — Firmele americane cheltuiesc pentru publicitate mai mult decât orice altă țară din lume, spuse Koss. Bineînțeles, este necesar să o facă, dată fiind calitatea produselor americane ... Din întuneric se auziră chicote. — Și inteligența publicului american ... Râsete temperate, înăbușite. — Așa cum remarca recent unul dintre redactorii noștri, majoritatea americanilor nu-și pot găsi nici dosul, cu propriile mâini. Râsete la scenă deschisă. Spectatorii se încălzeau la spusele lui. — Un popor primitiv și lipsit de cultură, care se felicită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
este necesar să o facă, dată fiind calitatea produselor americane ... Din întuneric se auziră chicote. — Și inteligența publicului american ... Râsete temperate, înăbușite. — Așa cum remarca recent unul dintre redactorii noștri, majoritatea americanilor nu-și pot găsi nici dosul, cu propriile mâini. Râsete la scenă deschisă. Spectatorii se încălzeau la spusele lui. — Un popor primitiv și lipsit de cultură, care se felicită reciproc, în timp ce se scufundă din ce în ce mai mult în datorii. Își spuse că era suficient și schimbă tonul. — Dar eu vreau să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
dublu mare, o cuvertură de blană și iluminare ambientală, era locul în care Barton își petrecea cea mai mare parte a zborului. Avea nevoie de o singură stewardesă, dar întotdeauna zbura cu trei. Îi plăcea să aibă companie. Îi plăceau râsetele și pălăvrăgelile lor. Îi plăcea pielea tânără și netedă pe blană, cu lumina ambientală redusă, caldă, roșiatică, senzuală. Și, la naiba, la doisprezece mii de metri în aer, era singurul loc în care putea fi sigur că nu-l prindea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
poezie. Prima întâlnire se pierde în negura vremilor... Într-un miez de septembrie invadat de un galben bacovian, am găsit în curtea școlii de cartier copiii perfect aliniați pentru festivitatea de deschidere a noului an școlar... Nici un zvon de glasuri, râsete sau șoapte... Doar adierea vântului prin frunzișul salcâmilor copleșiți de atâta risipă de culoare. Se zvonise că profesorul care stăpânea întreaga adunare numai din priviri, venise de la Școala de Corecție prin transfer, la noi... Altceva nu mai trebuia.. Om în
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Loredana Ţară () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_583]
-
iese? Habar n-aveți! Nimeni altul decât Bălineanu! Și uitați-vă la el ce amărât e că i-am tăiat ziua numai din cauza voastră, care ați jucat ieri mingea în curte, de nu avea omul dispoziție săși țină orele! La râsetele colegilor, eu, care după cum spuneam, deja mă cam consideram prieten cu directorul, am îndrăznit: - Bine dom' director, dar toată ziua? Gândeam că ... - Știu Gelule ce gândeai, dar vezi tu, n-ai decât să te superi pe mine, cu toate că nu poți
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
acuzaților”, nu mi-am putut înnăbuși râsul. - Poftim comportament! Ce-ai găsit de râs tovarășe Bălineanu? - Păi mă gândeam câți din colegii mei vor fi de acord cu comportamentul meu anarhic ... La remarca mea s-au mai făcut auzite câteva râsete înfundate. - Tovarăși, nu văd ce ați găsit de râs. Vă rog să fiți cu capul pe pământ și cu picioarele pe umeri! Discutăm o problemă de maximă seriozitate! De data aceasta râsetele nu au mai putut fi la fel de reținute, iar
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
remarca mea s-au mai făcut auzite câteva râsete înfundate. - Tovarăși, nu văd ce ați găsit de râs. Vă rog să fiți cu capul pe pământ și cu picioarele pe umeri! Discutăm o problemă de maximă seriozitate! De data aceasta râsetele nu au mai putut fi la fel de reținute, iar doamna secretară de partid, dându-și seama de gafă, abia stăpânindu-se să nu râdă și ea, continuă: - Haideți să fim serioși! Vă rog să ridicați mâna cei care sunteți de acord
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
să recunosc că sunt destul de Încântată de ideea că am venit aici. Restaurantul lui Antonio arată absolut nemaipomenit ! Fațada verde familiară e decorată cu lumini feerice, de acoperișul terasei sunt agățate baloane, și dinspre ușa deschisă se revarsă muzică și râsete. Mi se pare chiar că aud pe cineva care cântă. — De obicei nu e chiar atât de multă gălăgie ! spun râzând și pornesc spre ușă. Îl văd deja, foarte aproape de ușă. — Bună ! zic, deschizând ușa. Antonio ! — Emma ! spune Antonio, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Și-a lipit pur și simplu capul pe corpul altei fete ! Nu mă pot abține să nu izbucnesc În râs. — Fata asta e absolut incredibilă. Mă prăbușesc În scaun, brusc slăbită și, o clipă, e tăcere. În depărtare se aud râsete de la petrecere și cineva trece pe lângă ușa noastră, vorbind despre problema reală a sistemului judiciar actual... Deci nici măcar n-a vrut să te asculte ? spune Lissy Într-un final. — Nu. A plecat, pur și simplu. — Mi se pare o reacție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Oare el există? Cine îl cunoaște? Cei ce râd zgomotos pe terasele de pe plajă, dansând pe jumătate beți, extrem de „veseli” în țipetele trompetei, au mai multă dreptate decât cel ce doarme, beat mort, cu capul pe masă, indiferent la gălăgie, râsete și trompeta? Dacă și-ar spune fiecare povestea, am află o infinitate de povești. Nu este o singură piața, cu o singură tarabă. Tot ce pot spune că eu sunt într-o anumită piața, în spatele propriei mele tejghele. Și
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
Tigrul a vorbit animalelor despre democrație.« Pâna acum leul și-a judecat victima și apoi,a mâncat-o.Ei bine, eu,dacă vin la putere,voi proceda altfel.Voi mânca întâi victima și pe urmă,o voi judeca»”. Din nou râsete.Incă un rând de bere. Economistul inteveni cu elan. „Se spune ca iepurașul a ajuns rege.Vulpea l-a contestat.Urechiatul a invitat-o afară din palat,la luptă pe viață și pe moarte.Animalele erau îngrijorate.S-a întors
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
olandez sărbătorea căsătoria civilă. Mi-a fost dat să ascult multă muzică franțuzească de calitate, iar multe din melodii îmi aduceau aminte de primii ani ai tinereții. Norocul meu este că dopurile pentru urechi atenuează în bună parte muzica și râsetele de afară. Alături de ele, îmi gâdilă auzul murmurul pârâlui Le Gravezon, care curge pe lângă casă. Duminică, 12 august: Lunas-Saint Gervais sur Mare: 30 km La ora 7 servesc micul dejun împreună cu gazdele, după care îmi fac provizii de apă (5
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
cătune, unde nu-i niciun fel de magazin. Dar plouă, și apa de ploaie este bună de băut, așa că nu mă necăjesc prea tare. Cu aceste gânduri, ajung în alt cătun, Talazac, iar la ieșirea din el aud de departe râsete și muzică. Apropiindu-mă, văd un cort în curtea unei case. Imi fac curaj și intru, salutândui pe comesenii ce stăteau la o masă lungă plină cu mâncăruri și băuturi. Toți se uită curioși la mine. Imi cer scuze, dacă
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
frig, ți-era greață, Îți dispăruse orice nerăbdare, orice curiozitate, deloc, dar absolut deloc nu mai țineai să vezi, ca omul invizibil, ce se petrecea În clipa aceea În cameră la Lumi. * Deci Înăuntru să fie fum, gălăgie, mirosuri acre, râsete, bancuri, ei să se termine de râs și tu să pășești tot mai temător, afară, pe balustrada ta Îngustă, În frig, În beznă. Râsetele, glasurile lor să le auzi tot mai de departe și ultima frază care să mai ajungă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
petrecea În clipa aceea În cameră la Lumi. * Deci Înăuntru să fie fum, gălăgie, mirosuri acre, râsete, bancuri, ei să se termine de râs și tu să pășești tot mai temător, afară, pe balustrada ta Îngustă, În frig, În beznă. Râsetele, glasurile lor să le auzi tot mai de departe și ultima frază care să mai ajungă până la tine, clar repetată mereu, să fie cea a marelui șmecher de Gimmi: — Lăsați-l, bă, să degere puțin afară, În halul În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
că s-au adunat prea mulți, am evitat să Îi mai număr... O sclipire provocatoare a Întinerit privirea lui Traian Manu. Sub blândețea obosită a privirii - așteptarea, neliniștea. Pupila Îi pâlpâie o secundă, nesigură, apoi Întreaga față i se destinde: râsetele s-au grăbit să izbucnească. Mi-e teamă să nu fi trecut chiar o jumătate de secol de când am plecat de acolo ca să-mi Încep viața aici! Și, când te Întorci, totdeauna mergi ca În vis: aceleași case, aceleași străzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]