8,392 matches
-
O LACRIM-A RĂMAS Autor: Paula Diana Handra Publicat în: Ediția nr. 1738 din 04 octombrie 2015 Toate Articolele Autorului Un zâmbet s-a topit, o lacrim-a rămas Când am plecat, bunico, chiar după primul pas Un zâmbet s-a topit, o lacrim-a rămas... Dar știu, măicuță dragă, o să m-aștepți în prag Numărând picuri moi ce-n streșini curg șirag. Cu gândul te-nfășoară dragi amintiri trecute Durerea ți-o alină prin frunzele căzute. Căci eu, cu dor de tine
UN ZÂMBET S-A TOPIT, O LACRIM-A RĂMAS de PAULA DIANA HANDRA în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/paula_diana_handra_1443954895.html [Corola-blog/BlogPost/362297_a_363626]
-
fost odată Cu dragoste le porți pe tâmpla-ți azi brumată. Sfioasă-ți lași amprenta ce-ai presărat prin vremuri, Aceeași ți-e iubirea, duioasă, în refrenuri. Pe-o filă de poveste - cu dor în orice ceas - Un zâmbet s-a topit, o lacrimă a rămas... Paula Diana Handra Referință Bibliografică: Un zâmbet s-a topit, o lacrim-a rămas / Paula Diana Handra : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1738, Anul V, 04 octombrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Paula Diana Handra
UN ZÂMBET S-A TOPIT, O LACRIM-A RĂMAS de PAULA DIANA HANDRA în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/paula_diana_handra_1443954895.html [Corola-blog/BlogPost/362297_a_363626]
-
ce-ai presărat prin vremuri, Aceeași ți-e iubirea, duioasă, în refrenuri. Pe-o filă de poveste - cu dor în orice ceas - Un zâmbet s-a topit, o lacrimă a rămas... Paula Diana Handra Referință Bibliografică: Un zâmbet s-a topit, o lacrim-a rămas / Paula Diana Handra : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1738, Anul V, 04 octombrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Paula Diana Handra : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu
UN ZÂMBET S-A TOPIT, O LACRIM-A RĂMAS de PAULA DIANA HANDRA în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/paula_diana_handra_1443954895.html [Corola-blog/BlogPost/362297_a_363626]
-
a început să râdă În cercuri concentrice Sub atingera degetelor mele. Privește, Apa a început să tremure Atinsă de piatra Plecată din mâna meaa Ca aruncată din praștie Privește , Apa zilelor și nopților mele Țiitoare fidelă A început să -mi topească ființa În imensiatea ei. COPACUL A înflorit zarzărul de la fereastră Anul acesta a mai pierdut un ram Era tocmai ramul care-mi bătea în geam De-acum văd tot mai mult cerul De-acum văd tot mai înfricoșat Cum se
GEORGHE NEAGU + APĂ ŞI LACRIMI (POEME) de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2286 din 04 aprilie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1491318021.html [Corola-blog/BlogPost/362748_a_364077]
-
despletite îi trezesc „gândurile toropite/ De plăcerile rapace” și, mai ales, „Dorurile lumii toate:/ Dor de mamă, dor de tată”, fericitul cantonat de milenii în tinerețe veșnică redescoperă neliniștea muritorului revoltat de altădată. Cele trei zâne, văzându-l cum se topește pe picioare, conchid, în cele din urmă că „Nemurirea-i/ Visul viselor deșarte” și-l lasă să plece. Cal și călăreț, străbat în sens invers „ani-lumină/ În făptura unei clipe”. Natura sălbatecă și ostilă de altădată a făcut loc civilizației
RESCRIEREA – O FORMĂ DE INTERTEXTUALITATE de ION ROŞIORU în ediţia nr. 942 din 30 iulie 2013 by http://confluente.ro/Ion_rosioru_rescrierea_ion_rosioru_1375165509.html [Corola-blog/BlogPost/364215_a_365544]
-
nimeni pisicile în călduri care fac dragoste-n pod și care scot țipăte viscerale nimeni nu se dă-n vânt după iarnă în afară de tine care stai cuminte sub plapumă și mă aștepți în capotul tău gros fără nasturi să-mi topești toate ghețurile din inimă iarna este clar anotimpul femeilor cei mai mulți copii se concep iarna de la geamul înflorit de Crivăț totul pare frumos dacă n-ai prins crucea aruncată în Dunăre de Bobotează și dacă nu ți-a înghețat sângele mulțumește
ÎNFRIGURĂRI de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2216 din 24 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1485294324.html [Corola-blog/BlogPost/374216_a_375545]
-
care leagă viața de moarte. Prima strofă a poeziei transcrie un peisaj halucinant, de sfârșit de lume, peisajul secetei și al morții de după al doilea război mondial, în impresionante imagini: „Seceta a ucis orice boare de vânt. / Soarele s-a topit și a curs pe pământ. / A rămas cerul fierbinte și gol. / Ciuturile scot din fântână nămol. / Peste păduri tot mai des focuri, focuri, / Dansează sălbatice, satanice jocuri”. Strofele următoare sunt scene ale vânătorii, prin care se trece de la evocarea faptelor
AURUL DIN POEZIA LUI NICOLAE LABIŞ de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 1067 din 02 decembrie 2013 by http://confluente.ro/_aurul_din_poezia_lui_nicola_vavila_popovici_1385960487.html [Corola-blog/BlogPost/362904_a_364233]
-
relaxa în această senzație de vid. Accept tăcerea dintre cuvinte, privesc intervalul dintre inspirație și expirație... Este clipa când învăț a prețui fiecare moment de vid: simt sacrul în apropierea lui. Imaginea „integrării” este fuziunea contrariilor. Ceea ce este dual se topește unul în celălalt... Acesta este simbolul „renașterii”, al creației de sine și a fuziunii mistice - este simbolul „alchimiei” interioare... Referință Bibliografică: Aceasta înseamnă să fii stăpânul propriului tău destin! / Floarea Cărbune : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 823, Anul III
ACEASTA ÎNSEAMNĂ SĂ FII STĂPÂNUL PROPRIULUI TĂU DESTIN! de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Aceasta_inseamna_sa_fii_st_floarea_carbune_1364895642.html [Corola-blog/BlogPost/366062_a_367391]
-
și când taci Doar sevele să strige, tu să țipi Din mugurii ce mai mustesc ușor Pe creanga mea de vise... și lăstar Să-ți fiu și zâmbet cald de merișor Când primăvară-n brațe îți răsar... Eu te-oi topi în mine ca pe-un dor Și-n lacrima de seară te-oi gusta Un bob de rouă va-nflori ușor Când, să-mi atingi nemărginiri, voi vrea... Și-n nedeschise-adâncuri să mă știi Doar tu să mă citești, topind
EU, CER SE ALBE PLOI de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/Eu_cer_se_albe_ploi_violetta_petre_1363716617.html [Corola-blog/BlogPost/345331_a_346660]
-
topi în mine ca pe-un dor Și-n lacrima de seară te-oi gusta Un bob de rouă va-nflori ușor Când, să-mi atingi nemărginiri, voi vrea... Și-n nedeschise-adâncuri să mă știi Doar tu să mă citești, topind zăpezi Eu, mugure de verde-n care vii Doar sevele tăcerii să îmi vezi... Vom înflori durere albă iară Și azi, mereu ca-n ploile de gând Tu-n brațe cu un cer de primăvară Eu, cu un cer de
EU, CER SE ALBE PLOI de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/Eu_cer_se_albe_ploi_violetta_petre_1363716617.html [Corola-blog/BlogPost/345331_a_346660]
-
obișnuită, ceva special, O căldură ce imi orbește sufletul. Nu te mai pot vedea, Doar aștept, ars de căldură ta, Pe dinăuntru - pe dinafară. Cine sau ce ești? Ești o ființă? O stea? O planetă? Încerc să te ating... Mă topesc încet, Din cauza ta nu mai sunt om, Sunt doar praf stelar... Dar ce ești tu? Acum pot sa imi deschid ochii și să te privesc, Esti o cometă... o iluzie. ILLUSIONS I look at you, Then I look at myself
LANSARE DE CARTE GEORGE NICOLAE STROIA – ILUZII/ ILLUSIONS (ARMONII CULTURALE, ADJUD, 2015) de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 1778 din 13 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_stroia_1447397950.html [Corola-blog/BlogPost/342738_a_344067]
-
Mențiune - Dan Norea noapte de april - în balta încrețită tremură luna Etapa 65 - 16 II 2009 Locul I - Virginia Popescu seară de vară - adunate-n căpițe raze de soare Locul II - Valeria Tamaș aburii calzi - în ochiul de geam copil topind luna Locul III - Daniel Iordan Dorobanțu Un rest de iarnă în curtea înverzită - părul bunicii Mențiune - Mahmoud Djamal foșnet în pustiu - încolăcite pe nisip razele lunii Mențiune - Cornel Beldiman Oameni în piață - pe aceeași tarabă urzici și ghiocei Etapa 66
ROMANIANHAIKU de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 244 din 01 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Romanianhaiku.html [Corola-blog/BlogPost/355989_a_357318]
-
oarbă poetul picură foc peste stoluri de gheață și speră. Acolo unde apar vlăstari începe eternitatea. Focul a picurat vlăstari ieri. Se oprește din scris.) Dar astăzi? Astăzi iarna este atât de înverșunată, încât gheața geme și refuză să își topească trupul pe altarul artei. (Scrie din nou.) Din când în când se aude sufletul deșertului pustiit de viscol și poetul se adâncește mai mult în noaptea zăpezilor și nimeni nu-i mai întinde mâna. (Ridică creionul de pe coala caietului.) Părăsit
VOLUMUL „ÎN COLIVIE“ de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1940 din 23 aprilie 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1461437074.html [Corola-blog/BlogPost/370727_a_372056]
-
despre biografia doctoriței, ci mai ales ca o expresie a priorității sentimentale. Pentru că este un om frumos, sensibil, cu lumină în suflet și într-un surâs în stare să biruie noaptea unei lumi, cu o căldură a vocii capabile să topească o întreagă lume glacială. Soțul este originar din țara întinderilor deșertice ale Peninsulei Arabice, Yemen. Opt ani a locuit în Orientul Mijlociu, dr. Cătălina Lăzăroiu urmându-și soțul, Al Aqil Abdulwali, de asemenea doctor, cu studii universitare absolvite în România, unde
DR. CĂTĂLINA LĂZĂROIU. INTERIORIZAREA APTITUDINII RAPORTABILE LA ADMIRAŢIE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1075 din 10 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Dr_catalina_lazaroiu_int_aurel_v_zgheran_1386673839.html [Corola-blog/BlogPost/363295_a_364624]
-
Acasa > Strofe > Atasament > UMBRE Autor: Cristina Crețu Publicat în: Ediția nr. 1884 din 27 februarie 2016 Toate Articolele Autorului Sunt recunoscătoare pentru ochi când marea se topește înainte-mi în trei culori ritmate, sparte de albul pescărușului cu tânguiri de zbateri către înalt. Nu știu ce să aleg, calmul, starea de bine a culorii sau zborul în aerul sugrumat de ființa ta ce a trecut pe aici când nu
UMBRE de CRISTINA CREȚU în ediţia nr. 1884 din 27 februarie 2016 by http://confluente.ro/cristina_cretu_1456565915.html [Corola-blog/BlogPost/367672_a_369001]
-
monument dedicat lui Eminescu în Viena, iar cel de duminică despre cum șefa PSD Viena a ras cu șpaclul, peste noapte, numele Secureanu de pe piatră. Citiți toate detaliile pe tolo.ro. Cazul managerului de la Malaxa, conferențiar doctor Secureanu, care a topit banii spitalului pe cheltuieli personale și a fost susținut de Sorin Oprescu și Gabriela Vrânceanu Firea arată mafia feudală care afectează administrația, banii publici, învățământul universitar și spitalele. Investigația cu privire la cheltuielile lui Secureanu de la Malaxa se rostogolește pe rețelele sociale
Priviți acești oameni. Iată ce le-a făcut Soros by https://republica.ro/priviti-acesti-oameni-iata-ce-le-a-facut-soros [Corola-blog/BlogPost/339206_a_340535]
-
dor... Și mai greu și mai ușor, Și mai greu și mai ușor... Da’ dorul care-l am eu, Îi ca pământul de greu. Frunzuliță-a macului, Pe plaiul Banatului... Arde-n flăcări Timișoara, Și-mi cuprinde toată țara, Să topească iarna grea - Libertatea să ne dea. Surioare, și voi frați... Ghiocei însângerați! Primăvara ați vestit În clipa când v-ați jertfit. Dor nestins noi vă păstrăm, La Dumnezeu ne rugăm: Să îmi stați în rai de flori, Și să fiți
ARDE-N FLĂCĂRI TIMIȘOARA de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1809 din 14 decembrie 2015 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1450066283.html [Corola-blog/BlogPost/375084_a_376413]
-
nu e mai lungă decât o fereastră, dar nu putem cresta dorurile pentru că au numărul atomilor sforii! Dorul de Aurelian Andreescu nu e numai un dor, e de o mie de ori dor, și mai mult, pentru că Aurelian Andreescu a topit și ultimele sale clipe, ca să cânte! De numai patruzeci și patru de ori i-a fost ursit să-și numere anii, dar de cât de multe ori și cât de magnific mai avea de cântat gentlemenul cântecului de gustat cu
AURELIAN ANDREESCU. PRINŢUL UNEI GENERAŢII CU LUCEFERI de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1676 din 03 august 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1438592904.html [Corola-blog/BlogPost/374037_a_375366]
-
-acolo-n noapte te aștept când visele ne cheamă. Mă întrebam în gândul meu de ești doar o nălucă, sau înger de la Dumnezeu ce către cer se urcă. De câte ori te mângâiam simțeam că-mi ești aproape, și lângă tine mă topeam ca luna lin pe ape. Dar printre ramuri ce plutesc pe valuri de lumină, te-aștept să vii să te iubesc sub cer pe lună plină Referință Bibliografică: Chemarea viselor / Anton Viorel : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1096, Anul
CHEMAREA VISELOR de ANTON VIOREL în ediţia nr. 1096 din 31 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Chemarea_viselor_anton_viorel_1388449533.html [Corola-blog/BlogPost/347589_a_348918]
-
ceva de adăugat? Poate doar faptul că între data filmării și astăzi a căzut o importantă cantitate de zăpadă, inclusiv la Aciliu. Iar această zăpadă, pe deoparte presează greu pe masa deja în alunecare, iar pe de alta zilnic se topește și se infliltrează în deal, lubrifiind alunecarea. Dezghețul din această primăvară va fi un real pericol. Doar un pas a mai rămas... (În imagine - Amplă fractură nouă și front de alunecare avansat) (Frontul alunecării ajuns la autostradă) (Fractura principală amplificată
Tragedia Aciliu – Mai este doar un pas! Închideți de urgență traficul pe A1 Orăștie – Sibiu Lot 3, înainte să moară oameni îngropați de vii! by https://republica.ro/tragedia-aciliu-mai-este-doar-un-pas [Corola-blog/BlogPost/338783_a_340112]
-
desenate cu flori din gheață. Așa erau mai tot timpul până în primăvară, când razele soarelui începeau să mai prindă ceva putere. Ca să vadă ce se întâmplă pe afară trebuia să sufle cu gura aer cald pe sticla înghețată bocnă, ca să topească gheața. Grele vremuri a trebuit să mai trăiască fiecare familie, muncind doar pentru subzistență și nimic mai mult. Banii câștigați ajungeau doar pentru atâta. La rafinărie după câțiva ani, îl va cunoaște pe un tânăr ceva mai mare decât ea
DE-AS PUTEA VIATA INTOARCE (VIAȚA ȘTIUTĂ ȘI NEȘTIUTĂ A ÎNDRĂGITEI INTERPRETE DE MUZICA POPULARĂ DIN TÂRGU JIU, MARIA LOGA) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2132 din 01 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1478015749.html [Corola-blog/BlogPost/343116_a_344445]
-
lung, cu mult dor și, parcă atras ca de magnet, i-a mângâiat timid pulpele plinuțe, bine formate, cu dorință crescândă. Se înfiora la fiecare atingere și se abținea cu greu să nu o sărute cu patimă și să se topească în trupul ei atât de fraged și curat. Hotărât, s-a ridicat cu grijă și s-a îndepărtat ușor. A privit-o din nou, preț de câteva secunde lungi, s-a răsucit încet și a plecat la bucătărie. A rămas
DARUL DE CRĂCIUN (2) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1451 din 21 decembrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1419114120.html [Corola-blog/BlogPost/376700_a_378029]
-
RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Impact > Istorie > ARAD-ALBA IULIA-1918 Autor: Nicolae Nicoară Horia Publicat în: Ediția nr. 178 din 27 iunie 2011 Toate Articolele Autorului SĂ NU UITĂM SĂ NE ADUCEM AMINTE! ARADUL a fost creuzetul Marii Uniri ! Aici s-a topit într-un singur Gând Ideea Unirii Noastre Nationale! Aici a fost centrul primei guvernări românești asupra Transilvaniei, aici și-a desfășurat activitatea, timp de o lună, Consiliul Național Român Central, înființat la 30 octombrie 1918 la Budapesta de unde și-a
ARAD-ALBA IULIA-1918 de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 178 din 27 iunie 2011 by http://confluente.ro/Arad_alba_iulia_1918.html [Corola-blog/BlogPost/367255_a_368584]
-
o viață idolatră, În care ne hrănim doar cu himere. Și Te mai rog Preasfinte, fie-Ți milă, De-ai Tăi copii, ce-au hainele pătate, Căci mulți se duc la Adunări cu silă, Uitând ce-nseamnă har și pietate. Topește Doamne sloiurile firii Și Duhul Sfânt să-i umple pe vecie, Să înflorească iarăși trandafirii, Să Te slăvim mereu cu bucurie! Căci mult prea scurtă-i viața, trec decenii, Mai ieri eram un țânc, azi văd Iordanul, Doar câțiva pași
REVARSĂ-ȚI SFÂNTA BINECUVÂNTARE de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 2102 din 02 octombrie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1475392697.html [Corola-blog/BlogPost/375197_a_376526]
-
reflexele ce îl ajutaseră să evite o moarte iminentă. Ridică cu pioșenie șuvițele lungi de mătase ce ascundeau chipul acela angelic, șterse tăcut lacrimile ce șiroiau pe obrajii mai albi ca lumina palidă a lunii consternate și mânia lui se topi într-o cascadă de duioșie infinită. - Vino copilă! Dumnezeu a socotit că nu era timpul să pleci! Ce ți s-a întâmplat? Abia atunci observă cercul de bestii fioroase ce se strângea ca un cordon implacabil în jurul lor. Se opri
CAPCANA DESTINULUI de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2176 din 15 decembrie 2016 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1481805378.html [Corola-blog/BlogPost/375651_a_376980]