9,812 matches
-
ascunde grăbită-ntre unghere Și noaptea își mânjește capcanele cu miere. Prin căi crepusculare, un suflet de omidă Se întrupează-n flutur în cuib de crisalidă. Prin zariști carpatine sub tulnice de vânt Se-aude frunza-n codru pe ramuri tremurând. Pe-aici își duse turma, desaga de poveri Spre Tara Românească, străbunii mei, oieri. Din vale urcă luna pe dealuri și poeni Și soarele apune în Munții Apuseni. Oprește să visăm această zi de drumuri Că-mi murmură în oase
AMURG ḮN APUSENI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 2121 din 21 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1477058831.html [Corola-blog/BlogPost/382900_a_384229]
-
se înfige în trupul de sticlă în zbor dezarticulat cu aripi risipite. Bolnav pasărea sapă în cercul înfierbântat al aerului otrăvit, se rup cuvintele pământului care frânge cerul rănit în compasul incandescent. Inimi planează și se strivesc de betonul încins tremură carnea lăsată să curgă cu izvor tăcut se împlinește destinul plecării din trup. Cei ce devin zi rup groaza în silabe sunt fiii neajunși ai tăcerii se nasc în oceanul de ochi cu brațe desprinse, turnați în cenușă vocile lor
UNSPREZECE SEPTEMBRIE de OVIDIU DINICĂ în ediţia nr. 1371 din 02 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ovidiu_dinica_1412233004.html [Corola-blog/BlogPost/353099_a_354428]
-
vânat-o-aseară ?! Din ochi de copilași, curgeau mărgele calde, Cădeau pe flori și iarbă, sclipind ca roua-n salbe. Să n-o lăsăm aici, căci mâine va fi moartă, Hai s-o luăm acasă, merită altă soartă”. Înfășurat în haine, puiuțul tremura. L-am coborît în urbe, dorind a-l vindeca. Era așa cuminte, în somn mai tresărea, “Cora” visa cum mama, boticul i-l lingea. Viața-n bloc, desigur, nu este ca-n pădure, Acolo nu e iarbă, ci doar parchete
CORA de AUREL LUCIAN CHIRA în ediţia nr. 1981 din 03 iunie 2016 by http://confluente.ro/aurel_lucian_chira_1464944620.html [Corola-blog/BlogPost/380985_a_382314]
-
Postise, așa cum era datina celor cu credință în Cel de sus și, înainte de marea sărbătoare, trebuia să se împărtășească. Liniștea satului era atât de adâncă, încât auzea foșnetul fulgilor zdrobiți sub galoșii ei. Zări după un gard o cușmă brumărie, tremurând parcă într-un dans ciudat. - Ce faci, Petrică? - Ziua bună, mătușă! Iaca, înghit niște motorină cu zahăr, poate-mi mai trece durerea asta de gât, că mă omoară cu zile și-mi vine să-mi iau gâtul cu brișca. Dădu
AJUNUL CRĂCIUNULUI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1440 din 10 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1418185276.html [Corola-blog/BlogPost/363279_a_364608]
-
a făcut doar pentru unii să nu mai cunoască cărei spiritualități aparțin, îndepărtându-i de familie, de tradiții. În interiorul sufletului, sunt aceiași ca strămoșii lor pentru că gena le-a rămas fidelă genomului uman unde teama de necunoscut îi face să tremure în fața neștiinței. Cultura tehnică este o știință, o cunoaștere a lumii științifice materiale însă ea nu pătrunde în sufletul omului, sesnsibilizându-l ca arta literară, muzicală, plastică. Produsul tehnic este al minții minunate a omului și face parte din tradiție, unde
TAINE ALE IDENTITĂŢII ÎN SĂRBĂTORILE POPULARE ROMÂNEŞTI de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 2066 din 27 august 2016 by http://confluente.ro/stefan_lucian_muresanu_1472283804.html [Corola-blog/BlogPost/370040_a_371369]
-
domină. Iar frunzele își țes una lâng-alta un alt festin ales, nemeritându-și soarta. Amor în toamnă, frunzele iubesc să se atingă-ncet de tot ce-i omenesc. Decorul unui templu se stinge,fremătând cu șoaptele de vis, în săruturi tremurând... LILIA MANOLE Referință Bibliografică: AMOR ÎN TOAMNĂ / Lilia Manole : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1771, Anul V, 06 noiembrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Lilia Manole : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă
AMOR ÎN TOAMNĂ de LILIA MANOLE în ediţia nr. 1771 din 06 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/lilia_manole_1446842913.html [Corola-blog/BlogPost/373097_a_374426]
-
destine moarte Spre viață ademenește? Amorul e misterul Care lent te împresoară, E acum și menestrelul Ce prin noi ușor coboară. ................. Sunt furat de gânduri negre - Apogee menstruale. Mi-s pierdut în vagi tenebre, Labirinturi genitale. O nălucă se scoboară Tremurând de dor adică, Mă privește, mă-nconjoară, Mă strivește, mă ridică. Vreau s-o prind, s-o am alături, Vreau s-o cern prin sita cărnii Și s-o port prin zeci de paturi, Posedând-o în feluri varii. Dar
IUBIREA NU E DOAR UN ZÂMBET, NU E DOAR O FLOARE, IUBIREA E UN SUFLET RĂNIT ȘI APOI VINDECAT DE UN DOCTOR ROMANTIC… de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1611 din 30 mai 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1433000513.html [Corola-blog/BlogPost/373196_a_374525]
-
de pasărea-și mai are cântul și vino de mă atinge, mușcă-mi sfârcul, și lasă-ți limba ta să curgă lin, pe sânul meu, ești diabolic și felin, dar derbedeu, vezi, sânul meu e ca o lună plină și tremură când îl atingi, ca o felină, te uită în ochii mei, nu-ți fie teamă și vino de mă mușcă, să-mi lași rană, fi derbedeu, golan, fi haimana vino de mă pătrunde,că în codrii luna-i stea, de
FATA DIN TABLOU de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2043 din 04 august 2016 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1470321459.html [Corola-blog/BlogPost/383834_a_385163]
-
ea să o prindă în brațe, putea să se lovească în cădere și să se accidenteze foarte grav. A stropit-o cu apă de la chiuvetă și tânăra și-a revenit după câteva minute, însă nu se putea ține pe picioare. Tremura din tot corpul. Stătea așezată pe un scaun, privea în podea și murmura cuvinte fără a fi înțelese de cineva, delira. Paznicul a alertat salariații fermei și a fugit să-l anunțe pe director sau pe inginerul șef. Și așa
DESTINE PARALELE CAP.IV de STAN VIRGIL în ediţia nr. 376 din 11 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Destine_paralele_cap_iv_stan_virgil_1326284963.html [Corola-blog/BlogPost/361921_a_363250]
-
dinți puternici urechile mari și blegi și o figură flegmatică de câine fără complexe. Eu dimpotrivă începusem să mă simt foarte stingherită și complexată, trezindu-mă tam-nisam cu el în brațe. Stătea nepăsător ca un pașă pe genunchii mei ce tremurau de frică și de toate căldurile ce simțeam că mă asaltaseră, copleșită de acea instantanee familiaritate nedorind s-ăi provoc agresivitatea și să-i devin antipatică. Mauro fiul doctorului un tânăr simpatic de vreo douăzeci de ani mi-a zis
CÂND VINE TOAMNA LA CURTIS DE VADO de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1962 din 15 mai 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1463339968.html [Corola-blog/BlogPost/383633_a_384962]
-
era. Grasul a început să râdă ca un nebun și să strige: -Tovarășa învățătoare, fata asta a murdărit de cerneală banca, dușumeaua și uniforma, veniți repede! O să mă murdărească și pe mine. Când învățătoarea a ajuns lângă mine, barba îmi tremură, iar capul îmi ardea de privirea celor 39 de copii. Care mai de care scoteau cele mai crunte exclamații pe seama mea. Era o adevărată tragedie: caietele erau pătate, deci nu se mai puteau folosi, iar atât de prețuitul abecedar pentru
GLORIE COPILĂRIEI VI de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vi_mihaela_arbid_stoica_1335189729.html [Corola-blog/BlogPost/357090_a_358419]
-
o pereche de palme peste obrajii palizi de frică . Nini ne povestea adesea despre el cu frica în sân. De teama profesorului de matematică evita să treacă chiar pe strada lui, care se învecina cu a noastră. Dacă copiilor le tremurau și hainele pe ei când îl vedeau, nici părinților nu le mergea mai bine cu o noapte ininte la ședințele cu el. -Ce faci, cucoană, toată ziua, de nu-ți educi odrasla? începea conversația cu o amărâtă de mamă chemată
GLORIE COPILĂRIEI VI de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vi_mihaela_arbid_stoica_1335189729.html [Corola-blog/BlogPost/357090_a_358419]
-
mai bine cu o noapte ininte la ședințele cu el. -Ce faci, cucoană, toată ziua, de nu-ți educi odrasla? începea conversația cu o amărâtă de mamă chemată la școală. Bineanteles că nu avea timp să se justifice săraca și tremurând și înjurându-și “odrasla”, se scuza pentru amândoi și numai ajunsă în stradă reușea să respire ușurată. -Să nu faci ceva, să mă cheme la școală tovarășul Cristescu! mi-a spus mami în prima zi, deja informată de mama lui
GLORIE COPILĂRIEI VI de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vi_mihaela_arbid_stoica_1335189729.html [Corola-blog/BlogPost/357090_a_358419]
-
când obrajii i se înroșeau sub palmele tovarășului Cristescu. -Dacă mai aud de tine a doua oară, te închid în pivnița școlii cu șobolanii! i-a spus cu vocea lui răgușită. -Nu, nu! se ruga grasul de el. Dacă acesta tremura, nici eu nu stăteam mai bine la gândul că dacă grasul ar fi acceptat să ne batem în poartă școlii în mod sigur aș fi fost în locul lui acum, cu palmele încasate și rușine în fața copiilor, care făcuseră cerc în jurul
GLORIE COPILĂRIEI VI de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vi_mihaela_arbid_stoica_1335189729.html [Corola-blog/BlogPost/357090_a_358419]
-
ochilor că se înfrupta cu atâta poftă din ce le era destinat pisicilor și despre care îmi povestea în fiecare zi cât de mari au crescut și cât de fericite îl așteptau în fiecare zi, când se întorcea de la școală. Tremuram de indignare și nu știam dacă trebuia să-l strig sau să trec totul cu vederea. O dată intrat în clasă, nu i-am dat nicio atenție și cu toate că risca să stea la colț din cauza tentativei de a-mi vorbi în
GLORIE COPILĂRIEI VI de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vi_mihaela_arbid_stoica_1335189729.html [Corola-blog/BlogPost/357090_a_358419]
-
avea să se miște din lipsă celor pentru care existau cu toții. Am stat așa numai știu cât, mă simțeam oricum bine cu căldură pe gât și palmele calde cu frigul de prin jur ce dădea ocol picioarelor ce începuseră să tremure după umblat. După ce am terminat de savurat căldură ce m-a întremat, m-am ridicat și am inceput sa colind tacticos târgul în lung și-n lat. Trecuse deja de amiază bine, când am realizat că nu avea să vină
TÂRGUL de BORCHIN OVIDIU în ediţia nr. 1068 din 03 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Targul_ovidiu_borchin_1386095952.html [Corola-blog/BlogPost/363018_a_364347]
-
dar nici măcar n-ar primi în gândul lor aceasta, temându-se de verdictul și condamnarea neascultării. Despre acești evlavioși adevarați spune Duhul Sfant prin prorocul Ilie: Spre cine voi privi, dacă nu spre cel blând, smerit și liniștit și care tremură la cuvintele Mele?" (Ios. 66, 2). Observația a patra Unii promovează ideea conform căreia Sfânta Cuvioasă Maria Egipteanca și mulți alți pustnici și asceți s-au împărtășit o singură dată în toată viața lor și această întârziere nu i-a
DESPRE PROBLEMA DESEI SAU RAREI ÎMPĂRTĂŞANII ÎN CONCEPŢIA SFÂNTULUI NICODIM AGHIORITUL de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 28 din 28 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_problema_desei_sau_rarei_impartasanii_in_conceptia_sfantului_nicodim_aghioritul.html [Corola-blog/BlogPost/342451_a_343780]
-
Dumnezeu aceste jertfe, chiar dacă avem unele scăderi omenești, putem să ne apropiem de Sfintele Taine cu frică și cu cutremur, cu străpungere și mărturisire, ca femeia care avea scurgere de sânge care s-a apropiat de Iisus Hristos plângând și tremurând (cf. Mat. 9,20); căci este păcat spre moarte și este păcat spre pocăință; iar pocăința adevarată poate vindeca toate; căci altă iertare are cel ce se apropie de Sfintele Taine cu frică și cu cutremur, cu mărturisire și străpungere
DESPRE PROBLEMA DESEI SAU RAREI ÎMPĂRTĂŞANII ÎN CONCEPŢIA SFÂNTULUI NICODIM AGHIORITUL de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 28 din 28 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/Despre_problema_desei_sau_rarei_impartasanii_in_conceptia_sfantului_nicodim_aghioritul.html [Corola-blog/BlogPost/342451_a_343780]
-
dragostea ta misterioasă, surâzi și amândoi vorbim sfidător despre moarte. Ne prindem de mâini și mergem prin păduri uneori prea verzi, alteori prea luminoase, dar ne ținem în minte imaginile acestea, ca subiecte de povestiri frumoase la vreme de iarnă. Tremur când taci, s-ar putea să-ți fie rău, să te pustiască tristețea din toamnă și-atunci după perdeaua iluzorie, plâng din neputință. - Ce faci dragoste deznădăjduită? - Îți caut păzitori! Te rog, devii normală, altfel nu găsesc remedii nici pentru
IUBIREA MEA TANDRĂ de LILIOARA MACOVEI în ediţia nr. 1421 din 21 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/lilioara_macovei_1416551982.html [Corola-blog/BlogPost/384604_a_385933]
-
cinci mii de lei, iar pentru trasul gâlmei până la cotorul sulii... te mai costă zece mii, altfel... și a băgat țeava puștii pe fereastră și, îndreptând-o spre (criminal), adăgă cu îngâmfare: te fac să dai mâna cu sfântu' Petru! Pandele tremura ca varga, iar Didina plângea de-i rupea inima lui Năică blegul, care lăsă arma să-i cadă pe tocul ferestrei și-i privea aproape cu milă. - Dă-mi haina, Didina, că ăsta ne omoară pe-amândoi... Scoate de grabă
PARTEA A IX-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 769 din 07 februarie 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_ix_a_pariul_blestema_marin_voican_ghioroiu_1360225403.html [Corola-blog/BlogPost/341401_a_342730]
-
Cristina Petcu Publicat în: Ediția nr. 1093 din 28 decembrie 2013 Toate Articolele Autorului Mi-e frig ca noaptea destrămată de cer, de cuvinte, de timp asfințit mi-e zbor un cocor flămînd după zările tale cu drumuri pustii că tremur prin scripeții inimii ca o toamnă amară de mine, de ieri, de dor, de departe. Mi-e întuneric ca ziua învinsă de iluzii, de frig, de Cratylus captiv în fața unui perete fără ușă, mi-e tîrziu ca ploaia ce curge
ELEGIE de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 1093 din 28 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Elegie_luminita_cristina_petcu_1388184232.html [Corola-blog/BlogPost/353356_a_354685]
-
putea să însemne nimic altceva decât, „aici”. Și că acest „aici”, însemna, acasă. Și începea să se simtă ca fiind una cu acest aici, la fel ca lanul de grâu pe lângă care tocmai treceau, la fel ca macii cu petalele tremurând ușor în aburul cald al pământului, la fel ca lumina ce nu mai contenea să curgă, peste tot, peste toate. Nu s-ar fi mirat deloc, dacă ar fi văzut dintr-o dată, că picioarele îi cresc direct din pământ... Totuși
LUMINA de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 758 din 27 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Lumina_tania_nicolescu_1359278747.html [Corola-blog/BlogPost/364872_a_366201]
-
devenite lipicioase de la miere și luând apă dintr-un bidon le spălă îndelung, privindu-le cu atenție. Ele, ce vor fi în stare să facă? Soarele ajunsese demult în crucea cerului și era atât de cald, încât aerul părea că tremură în depărtare ca și cum văluri până atunci invizibile se legănau mișcate de un vânticel, care din păcate nu reușea să ajungă și peste umerii ei încinși. Zina își ridică palma dreaptă în dreptul ochilor, încercând să zărească soarele. Și atunci, în acea
LUMINA de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 758 din 27 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Lumina_tania_nicolescu_1359278747.html [Corola-blog/BlogPost/364872_a_366201]
-
să mai vină un Mântuitor care să-l scoată din robia impusă de „Stat”. Expresii ca: „trebuie să dau bani la Stat” sau „Statul mă obligă să...” sunt deja tradiționale. Dar cine este Statul? Enoriașii puterii politice - asta este Statul. „Tremurăm de frig și de foame, domnule Stat!”, zice poporul. Iar Statul „consfătuiește” cu opulența meselor întinse pe la Sinaia (să nu mai spunem de întâlnirile „Statului” în diverse țări exotice). Suntem la capătul răbdării. Am aflat că „Statul” nu ne poate
DIN ROMÂNIA (1) de ŞTEFAN DORU DĂNCUŞ în ediţia nr. 921 din 09 iulie 2013 by http://confluente.ro/Stefan_doru_dancus_din_ro_stefan_doru_dancus_1373356086.html [Corola-blog/BlogPost/343454_a_344783]
-
ceva uleios care se scurgea pe asfaltul murdar și peticit de plombe asfaltice în care, când și când, se mai împiedicau enoriașii care ieșeau de la sfânta slujbă. Stătea cu capul plecat, adus de umeri, cu corpul parcă încordat și care tremura convulsiv la intervale regulate, își înălța aritmic capul bolborosind scuze, probabil că nu le mulțumește îndeajuns generoșilor trecători sau enoriași care împărțeau, în dreapta și în stânga, „boțuri” de colivă învelite în hârtie velină ca să nu se scurgă pasta de zahăr, untedelemn
de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/Jurnalul_unui_om_neinsemnat_v_fragmente_.html [Corola-blog/BlogPost/369272_a_370601]