2,316 matches
-
-ți explic genul de viață pe care o duci. Eu sunt inactivă. Muzeele sunt făcute pentru cei de felul meu. -Și ce muzeu o să vizitezi? -Muzeul de Artă modernă și cel din vecinătate, Palatul Tokyo. În mod rușinos, mă simții ușurat că scăpasem de așa ceva. În clipa în care plecă, mă întrebă dacă îmi fuseseră pe plac cornurile de dimineață. Hotărâi să fiu odios până la capăt: -Prefer brioșele cu stafide. Bine, zise ea, deloc șocată, înainte de a dispărea în camera sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
treacă Înainte să vadă ce era de văzut. În Încăperea cu războiul de țesut, Încă În lucru se afla un preș țesut din zdrențe, cum se Flora Stănescu - mai poartă Încă prin casele de oameni săraci dar curați. A răsuflat ușurat inspectorul, că nu-i plăcea să tot facă la procese verbale de constatare și impuneri pe orice fleac. Și-a terminat controlul financiar pentru care venise În comună și a plecat. În mintea lui și astăzi stăruie acea Întâmplare și
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
brațele și picioarele. Am așezat trunchiul și membrele în cufăr, în ordine, le-am acoperit cu hainele Ei, aceleași haine negre. În sfârșit, am tras capacul, am încuiat cufărul și am pus cheia în buzunar. Când am terminat, am respirat ușurat. Am ridicat cufărul și l-am cântărit în mână. Era greu. În viața mea n-am mai simțit o astfel de oboseală. Nu, n-aș fi putut pentru nimic în lume să car singur cufărul. Afară se înnorase din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
o agilitate deosebită. Biciul șfichiui în aer, caii porniră spumegând. Zurgălăii de la gâtul lor răsunau în aerul umed cu un timbru special. Pe nesimțite, atelajul dispăru în întregime într-un nor de ceață. Deîndată ce am rămas singur, am răsuflat ușurat. Mi se părea că tocmai m-am eliberat de o greutate apăsătoare care îmi strivea pieptul. O acalmie plăcută mă cuprinse din cap până-n picioare. Privii în jur. Mă aflam într-un loc înconjurat de coline și munți albaștri. Pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
reapariția vieții. Încet, se auzi un oftat, ca o adiere de vant. Tiptiltiptil, inima reîncepu să bată. Electrocardiograma desena o curbă tot mai armonioasă. Ochii pacientului erau înca închiși, dar pe fața lui se așternu o liniște divină. Doctorii răsuflară ușurați. Viața e o minune!’’ -și-au spus ei. Un pacient reîntors din înalt, pentru ei valora mai mult decât un nounăscut. -Mai mult ca sigur a venit cu învățăminte prețioase de acolo de Sus - zise unul dintre doctori. -Păi da, sigur
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
o pășune alpină sau o creastă de munte până la care urcaseră mai demult, oftă, pentru că nu mai avea să poată face asta și era conștient, pentru o clipă, că nu va mai ajunge niciodată acolo. Fratele meu se simți aproape ușurat că în vale nu se schimbase mai nimic, așa cum crezuse la început. La oficiul poștal și la restaurant, de unde începea urcușul până la treapta de stâncă și la hotelul montan, fuseseră amenajate un loc larg de parcare și o stație de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
pe una pe care o dorești și o savurezi. Acolo a murit Nic. În brațele mele a murit. M-a rugat să-i aduc o sticlă de bere, i-am adus-o, a dat o dușcă pe gât, a respirat ușurat și a murit zâmbind, lăsându-se ușor, plutind parcă. A fost un fel de relanti, ca într-un film despre clipe trăite și care lasă un gol imposibil de umplut. Moartea lui Nic a rupt vraja acelui loc, căci la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
zdrăngănit declanșat de pîrghia care ridică clopotul, șuvoiul de apă eliberat din rezervorul suspendat se sparge în cascade în ovalul de porțean, cîrnăciorii maronii se dezintegrează în vîrtejul de apă și spume. Abia acum se simte domnul Președinte puțin mai ușurat, nu se mai aude decît țîrîitul jetului care face umplerea, în cîteva secunde însă o să înceteze și el, plutitorul funcționează perfect, urcă milimetru cu milimetru, închizînd garnitura. Ceea ce nu știți voi e că un mare strateg joacă întotdeauna un rol
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
simțindu-se dintr-odată mai fericit și parcă mai ușor cu cîteva kilograme, n-o să vă dezamăgim niciodată, de asta puteți fi sigur. Gata, ne-au căzut în laț Delfinașule, a ieșit mai bine decît mi-am imaginat, răsuflă Roja ușurat, ridicîndu-se de la locul său, privind la cele două cupluri proaspete care la celălalt capăt al coridorului nu mai contenesc să schimbe ocheade, fîșfîșfîș, tacatacataca, Delfinașule, nici s-o fi pus la cale în cele mai mici detalii nu ți-ar
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
cu ochii în patru să nu dai peste ceva aruncat pe jos, să te împiedici și să cazi în nas, începu să recapituleze. Apropie ușa cu mare grijă și o închise fără să facă nici cel mai mic zgomot. Răsuflă ușurat și, cînd în sfîrșit începu să respire normal, simți aerul îmbîcsit, putoarea din jur făcută de mirosurile amestecate de mîncare, băutură, parfumuri, rufe murdare și igrasie care veneau de peste tot, din baie, bucătărie, sufragerie, pereți, aerisiri și conducte. Cum e
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
scula? se aude și vocea lui Dendé, desfă-l cît poți de tare, se repede cu furculița știrbită spre limba Curistului, o înțeapă, o străpunge dintr-o parte în alta și i-o scoate afară printre dinți răsuflînd în sfîrșit ușurat. Asta da lucrătură, Potaie, ca pînă la urmă nimeni să nu iasă prea șifonat la capătul epopeii, cum a simțit că urma să intri într-o pasă proastă, Mortăciune l-a pus pe urmele tale pe Picioruș de Ghips, care
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ia pe domnul Președinte gura pe dinainte. Ce-ar fi să stați voi cu ochii pe el îndată ce apare? Ca să nu facă vreo prostie. Cît am așteptat să vorbesc cu cineva în care pot avea încredere totală! răsuflă în sfîrșit ușurat domnul Președinte, dar tot nu-i vine să creadă cînd Picioruș îl informează că Piticul și Scorpia sînt la doi pași de el puși sub supraveghere atentă, gata să li se facă vînt dintr-o clipă în alta. Elicopterul așteaptă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
limpede află că o să vin de cîte ori o să fie nevoie ca falimentul să fie complet, dacă nu cumva asta o să se întîmple chiar în seara asta. în cazul ăsta o să poți să-ți iei adio de la mine, să răsufli ușurat în sfîrșit, pentru că n-o să mai avem plăcerea să ne mai întîlnim niciodată față în față. De fapt Bătrînul nu făcuse altceva decît să-i pună totul pe tavă, să-i deschidă ochii că nu se putea porni la luptă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ce aveau pe suflet. Urca pînă la etajul doi pufăind ca un animal de povară, abia tîrîndu-și bagajele imense care-i tăiau palmele, frecîndu-se de pereți, izbindu-se de balustrade. Se oprea în fața ușii, le trîntea scîrbită pe jos, răsufla ușurată și își căuta cheia prin buzunarele pantalonilor. Înainte să o răsucească în broască, trăgea două, trei secunde cu urechea la ce se petrecea înăuntru, nu auzea nimic, așa că se hotăra să descuie și să intre. Casa fusese întotdeauna rece ca
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
în torpedoul gol, deasupra casetei volanului, în jurul contactului. — Cheile! Unde le-ai pus? Le-ai pierdut? La mine nu sînt, se sperie și Sena, începînd să-și scormonească prin buzunare fără să-și dea seama ce face. — Uite-le, răsuflă ușurat Dendé, era să mă scap pe mine, adăugă vîrînd cheia în contact și demarînd instantaneu. Ce s-a întîmplat? zise Sena punîndu-și centura de siguranță, începînd să înghită în sec. — E de belea, ne-am ars cu toții! țipă Dendé ca
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
spulberîndu-i în față praful de pe marginea drumului, încercînd parcă să-l provoace. Își ținu respirația și strînse din pleoape pînă ce răbufneala trecu de tot și numai după aceea se puse atent pe treabă. Cercetă mai întîi portiera și răsuflă ușurat descoperind că era descuiată. O deschise și, dintr-o mișcare se sui pe scaunul șoferului. Din păcate nu găsi cheia în contact, așa că misiunea i se complica puțin. Începu să pipăie cu palma dedesubtul volanului pînă ce dădu cu degetele
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ras În speranța că ar putea fi luată drept o cicatrice căpătată Într-un duel dintre studenți. Însoțit de un puternic miros de bere, intră la mine În hol, Închizând ușa după el. — Cum spui tu, băiete, i-am zis, ușurat să observ că nu se simțea deloc În largul său cu pistolul ăla În mână. M-ai păcălit servindu-mi povestea aia despre Fräulein Rudel. N-ar fi trebuit să mă las dus așa. — Nenorocitule! zbieră el la mine. — Te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
cer scuze, e un defect profesional, din păcate. O fire bănuitoare face casă bună cu această meseerie. Vă rog să nu vă simțiți jignit. Ei, trebuie să plec. Schiță un zâmbet și, pe când mă conducea la ușă, mi se păru ușurat; speram Însă că spusesem suficient Încât să-i tulbur apele liniștite. Hanomagului pare să-i ia o veșnicie să prindă viteză, așa că optimismul meu nu prea avea baze reale atunci când am decis să o iau pe „șoseaua rapidă“ Avus ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
tânărului Paul Schuster nu accepta să se despartă de ginecologul evreu dr. Antal, singurul În care avea absolută Încredere. „Ea micuță și slabă, el depășind-o cu un cap și jumătate. Dispăreau În camera de dormit, după care ea revenea ușurată, consolată, optimistă. Dacă nu exista antisemitismul feroce al nazismului, dr. Antal n-ar fi dobândit niciodată acea importanță iritantă: ori mama era trădătoare, ori antisemitismul era o eroare.” Apoi, mai era și sănătatea șubredă a tânărului nazist. Puștiul „plăpând, anemic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
pierduseră avionul! Izbutiseră să prindă, totuși, un alt zbor, urmau să ajungă pe aeroportul Kennedy cu o Întârziere de cam 5-6 ore. Adică, după miezul nopții. Asta Însemna reprogramarea limuzinei și a celor care urmau să-i aștepte. Am răsuflat ușurat când, după unu noaptea, administratoarea casei de oaspeți de la Bard mi-a anunțat sosirea năzdrăvanilor, iar colega mea, Nina Canizzaro, profesoara de italiană, aflată și ea acolo, confirma că totul este OK. Seara următoare am ajuns și eu la colegiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
și Domnului Zhao, niște nume de contact în Shanghai. Au fost îndeajuns de amabili să-mi dea un nume, un bărbat pe care-l cheamă Shi, un producător de film originar din Shan-dong. Yu Shan mi-a urat noroc. Părea ușurată că mă vede plecând. Nu mi-a spus că fratele ei era pe cale de a se căsători. După ce m-a părăsit, Yu Qiwei nu mi-a mai scris niciodată. Nici măcar un cuvânt. A fost ca și cum nu fuseserăm nicicând iubiți. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
o privire care spune Păstrează-ți calmul și apoi se furișează de pe locul lui. După un scurt răstimp, se întoarce. Îmi dă un bilețel: „Mao e pe drum.” Înainte să apuc să-i spun lui Kang Sheng cât sunt de ușurată, Mao apare lângă cortină. Aplaudând, își face loc pe scenă. Este recunoscut imediat. Mulțimea e în fierbere: Trăiască tovarășul președinte Mao! Îmi țin răsuflarea și strig cu mulțimea. Mao nu spune nimic. Nici măcar nu încetinește pasul. Merge și bate din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
îl considera abuziv: foarte corect. Adesea se temuse și el de aceeași posibilitate. Weber se uită pe fereastră, spre Common și cele două biserici coloniale cu frumusețea lor aspră, convinsă. După ce citise ce putea fi mai rău se simțea aproape ușurat. Nu există publicitate negativă, îl auzi pe Bob Cavanaugh șoptindu-i. Cartea era ceea ce era; nici o evaluare ulterioară n-avea să-i schimbe conținutul. O duzină de oameni în lumi năruite, care încercau să se adune - exista ceva într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
în fund. Filmul rula duminică dimineața la cinema, noi copiii râdeam până ne durea burta. Durerea de burtă apare adesea în cele mai frumoase momente, niciodată când te amenință o dictare. Francesco a intrat în sufragerie și toți au răsuflat ușurați. Paolo s-a ridicat de pe scaun și a dat televizorul mai tare. Francesco era înalt și frumos, un pic semăna cu tata. Când Francesco mă lua în brațe, mi se părea că m-am urcat într-un copac. Francesco n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Am sunat la ușă. Când am trecut pragul, încărcat cu cumpărăturile, tata și Ion stăteau în sufragerie. Doamna Sanowsky s-a apropiat de mine și mi-a luat sacoșele. N-a întrebat nimic de Toni, iar eu m-am simțit ușurat, pentru că nu trebuia să spun o minciună. Tata avea o gaură în mânecă. Ședea pe canapea, ținând receptorul la ureche. Doamna Sanowsky bătuse noaptea la noi în ușă: „Marius, un telefon de acasă”. Tata îmbrăcase puloverul pe bâjbâite, în întuneric
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]