1,334 matches
-
fină, vorbe puține, somnolență postorgasmică. Și iarăși, plăcerea de a se copilări cuibărindu-se în brațele lui, mângâindu-l cu timiditate (sau poate cu mascată repulsie față de ceea ce are dizgrațios corpul masculului?), în fine, feminitatea ce susură ca un izvor vrăjit în toată ființa ei, revărsat generos în pulsațiile vaginului ca și în șoaptele și gemetele „spuse” ca un descîntec menit să rețină forța virilă ce trezește în ea energii devoratoare, necunoscute până acum ( Și l-ar fi dorit profesor și
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
și la râu, Mi-ai luminat bancă pe care așteptăm timid clipele împlinirii... M-ai ajutat sa gasesc printre aștri luceferii iubirii... M-ai învățat să iubesc amurgul, când totdeauna, ai fost învingătoare și ai devenit stăpâna întunericului... M-ai vrăjit cu razele tale aurii și uneori, adormeam căutându-te, printre hoardele de nori care se năpusteau asupra ta... Luna, Cum ai acceptat să fii mângâiata de mână omului ?...
DECEP?IE by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83782_a_85107]
-
nefăcută. * * * A fost un popas în timp cu iubiri și tinerețea adusă în memoria care a rămas cu geamurile înghețate în zidul de acasă. Târziu privirea a descoperit că totul a împietrit. A coborât seceta din cer, ca un șarpe vrăjit în adâncul neasemuit. Tot nu am înțeles din îndărătnica viață ce s-a ales? Sau poate fiecare urcă stelele sus, în zenit și-apoi moare. Nu pot fi doamna munților din poveste, nici stavilă privirilor în cohorte de brazi, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
în vechime purta nostalgia învingătorilor din statul Hitiților ei, intrați în declin. Se închina la soare, plantele tresăreau sub pasul ei, ardeau, bărbatul era zeul furtunii, cetatea era puternică sub mâna ei de scântei. Așa s-au născut, sub pânza vrăjită de regi, reginele rare, în belșugul verde al femeilor de viță mare. Așa a venit ea, nepoata mea, cu numele ei, din iubirea încoronată de zei. Niciodată nu am fost atât de obosită, ca o pasăre cu aripa rănită, coborâtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
mai iubesc? Nu; mi se părea că o iubesc, numai atât. Înțelesei pentru a suta oară că mă atrăgea altceva în Maitreyi: iraționalul ei, virginitatea ei barbară și, mai presus de toate, fascinul ei. Îmi lămurii perfect aceasta; că eram vrăjit, nu îndrăgostit. Și, ciudat, înțelegeam nu în ceasurile mele de luciditate, ― multe-puține câte mai aveam ―, ci în clipele din pragul experiențelor decisive, în clipele reale, când începeam să trăiesc. Reflecția nu mi-a relevat niciodată nimic. Pusei mâna pe un
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
cu Paralene, care se cațără cu unsprezece picioare deodată, ca păianjenii, deși are ochii mari, albaștri de domnișoară, și genele atât de lungi încît... - Ne-ai tras o spaimă! îi spuneau mai târziu. Tăceam toți, înlemniserăm, parcă ne-ai fi vrăjit, și nimeni nu îndrăznea să strige la tine, să te oprească. Nici măcar Generăleasa, precizase o dată, mult mai târziu, Antim. Împietrise și ea fermecată. - Dar ce-am spus, Oncle Vania? Ce v-am spus? întrebase atunci, cu aceeași exasperare în glas
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
capătu’ străzii e un război din care poți pleca pentru a intra aici. — Și pe urmă ieși de aici și te Întorci În război. — Ce-ai zice de-o fată? SÎnt două americance la Florida. Corespondente de război. Poate-o vrăjești pe una. — N-am chef să stau să vorbesc cu ele. SÎnt prea obosit. — Uite, la masa aia din colț sînt două maure din Ceuta. Le privi. Amîndouă erau Închise la culoare și cu părul vîlvoi. Una era grasă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
o bea în ficare seară. Îi o fiertură de buruieni. Nu-i nici o otravă.” Ceva parcă a împins-o să ia sticla și s-o ascundă cât mai repede sub ștergarul înflorat ce îl purta mereu la cingătoare. Parcă era vrăjită. Nu mai putea să se împotrivească de fel. Făcea totul ca purtată de o mână nevăzută... Cu gura uscată, bătrânul s-a oprit să-și mai tragă sufletul și să soarbă ultima picătură de vin de pe fundul ulcelei. A dat
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
și să-i așteptăm. Ei au pus primii laba pe el. Eu l-am terminat, dar ei au pus primii laba pe el. Nu știu de ce, nu-mi pasă de ce, probabil numai fiindcă era acolo, poate fiindcă Încerca să le vrăjească pe puicuțele lor. Nu-mi pasă. Mie Îmi pasă numai de mine. PÎnă și asta e o minciună. Nu fă asta Bruce 0000000000000000000000000000Nu fă asta0000 000000000000000000000000000000000000000nu fă asta00000000 00000000000000000000000000ești mai bun decît atît 00000000000 000000000000000000000000000000000nu fă asta000000000000 000000000000000000000000000000mai e0000000000000000000 Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
Și apoi mi-a arătat cu Măsurătorul lui că aveam chiar 8 ani. Și prietenii mei de la Grădi au crescut. Dar prietenul meu Ștefan care era de 5 ani, avea acum doar 7 ani. Ei nu știau că am fost vrăjiți ca să creștem. Și atunci am vorbit cu prietenul meu Alexandru și i-am spus lui că am fost vrăjiți ca să avem această vârstă. Și eu știam ce mi se întâmplase în timp, dar ei n-aflaseră încă, adică nu știau
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
crescut. Dar prietenul meu Ștefan care era de 5 ani, avea acum doar 7 ani. Ei nu știau că am fost vrăjiți ca să creștem. Și atunci am vorbit cu prietenul meu Alexandru și i-am spus lui că am fost vrăjiți ca să avem această vârstă. Și eu știam ce mi se întâmplase în timp, dar ei n-aflaseră încă, adică nu știau că ei n-au trăit acel timp. Ei știau că au trăit, așa credeau ei. Și Alexandru a spus
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
a spus: Bine, bine, voi face. Și a făcut. Și totul a revenit la normal și apoi iam zis lui: Șterge amintirile astea din mintea tuturor sau rup bagheta! Și el atunci a făcut asta. Și toți care am fost vrăjiți ca să creștem mari, am uitat. ...Și atâta din vis! Am mai uitat din el, de aceea ți-am spus mai scurt. 6 ani și 7 luni Satul care a rămas fără culori / Satul din care au dispărut culorile / Satul fără
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
părea fascinant. (vineri) Azi Îmi cade În gheară profesorul S.V. Are o predispoziție permanentă către studente cu picioare lungi, pe care le ademenește la cercul de teorie. Acum a Înhățat-o pe V. chiar În spațiul meu de veghe; o vrăjește de mama focului, iar ea Își dă ochii peste cap, fâțâindu-și șoldurile apetisante la fiecare privire mai coborâtă a profului. „Dar bine dragă“, mă apropii eu, „ai uitat că azi am camera liberă numai până la ora 6?“. „Bună ziua, dom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Herdelea se spăimântă. Îl durea numai închipuirea că va rămâne iarăși singur, cu articolul neterminat, în căutarea frazei de efect. Acuma tot ce nu era Tanța i se părea fără importanță. Nimica-n lume nu poate înlocui încîntarea ce a vrăjit-o prezența ei în odăița năclăită de fumul țigărilor. În clipa aceasta tot rostul și toată înțelepciunea lumii se aflau pentru dânsul în verdele cald al ochilor ei, în glasul blând și șoptit care picura cuvinte misterioase, în corpul fierbinte
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
rămâneau doar câteva zeci de trupuri, unele zvîrcolindu-se și văitîndu-se, altele înțepenite cum le-a găsit moartea. Lângă șanțul șoselei, Anghelina zăcea cu fața-n sus nemișcată, lovită de un glonte în frunte; copilașul în brațele ei moarte plângea și vrăjea din mânuțele goale, parcă ar fi căutat să se smulgă de la pieptul mamei. Aproape de ea, un bătrân se zvârcolea între un băiețel ucis, cu fața strâmbată de spaimă, și Chirilă Păun, care horcăia nemișcat, vărsând la fiecare horcăit sânge negricios
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
de jos? — Urmează-mi sfatul și exersează, și atunci vei înțelege pentru ce e. Odată această artă stăpânită, îl vei îmbăta de plăcere pe bărbatul de sub tine, iar el își va aminti cu siguranță numele tău. Cuvintele ei m-au vrăjit. Da, aș vrea să-l fac pe împăratul Hsien Feng să-și aducă aminte de numele meu. Aș vrea ca Majestatea Sa să-și amintească atât plăcerea, cât și pe cea care i-a oferit-o. Privesc la fundurile ivorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
tu vei putea să-i golești buzunarele. Încerc să uit unde mă aflu, dar este greu. Fann Sora cea Mare îmi aruncă o privire care parcă vrea să spună „Eu n-am auzit“. An-te-hai se uită fix, cu îndrăzneală. E vrăjit de ceea ce vede. Fetele se ridică de pe ouă, iar trupurile lor lucesc de transpirație. — Ia uită-te la ce au făcut. Patroana îmi face semn cu mâna. Mă duc să văd. Patroana dă la o parte tava cu ouă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Kelly & Company, nu a acceptat să confirme, observatorii noștri insistă că prietenia iubitului ei, Philip Weston, cu rapperul, Înseamnă cu siguranță că el e invitatul misterios. Domnul Weston și prietenii săi au fost văzuți sâmbătă seara la o petrecere aniversară vrăjind niște manechine brazilience, dintre care cea mai tânără de-abia Împlinise paisprezece ani. N-aș fi putut fi mai fericită nici dacă dădeau o adresă de web la care se putea comanda noul BlackBerry: totul era exact așa cum cerusem și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
care era universul de credințe, practici, gesturi și reprezentări cu valoare religioasă, specifice acestor latinofoni din nordul Dunării, situați în afara Romaniei, și aflați în pragul creștinării. Astfel, "a amăgi" (arhaic), adică "a face semne cabalistice cu mâna, a descânta, a vrăji", din latinul vulgar admagire (de la magus-mag, vrăjitor și magia-magie, vrăjitorie), apoi "a fermeca" (popular fărmăca, fărmeca), de la latinul pharmacum, "a descânta", de la discantare, "soarte, soartă" din latinul sors, sortem, sau "altar", "vărgură", "păcat", "drac", "închina", "rugă", "ajuna" sau termenul provenit
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
bărbaților. În pletele ei lungi și negre ca abanosul străfulgeră reflexe arămii, aproape roșii. În lumina apusului, ochii de un albastru întunecat capătă strălucirea chihlimbarului. Albeața mată, opacă a tenului apare în toată splendoarea sa. Fiecare părticică a ei uluiește, vrăjește... și amăgește. Căci deși pare a întruchipa, prin frumusețea ei, esența feminității, Maud este exact opusul acesteia. La început, Maud de Rouvre pare să corespundă prototipului tinerei dezmoștenite care își așteaptă Făt-Frumosul: tatăl său, un gentilom ușuratic, risipise averea familiei
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
cu singura calitate adevărată, acea calitate rară pe care ți-o conferă un nume cu vechime, un latifundiu consistent, o familie fără pată și relații fără cusur", Maud se aruncă în luptă cu tot arsenalul. Intuiția îi spune că este vrăjit de ea, că trezește în el fiorul dragostei romantice. Într-adevăr, Maxime de Chantel arde "să-i spună ce simte, să se arunce la picioarele ei și, târându-se prin praf să strige: "Te iubesc! Te iubesc! Sunt al tău
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
amorului propriu pe care i-o oferea acesta, ci "marea dragoste mistuitoare". O dragoste pe care și-o dorea la fel de fulgerătoare, la fel de nimicitoare precum "Attila și atacurile lui pustiitoare". "Voiam să-mi simt inima debordând, voiam ca totul să mă vrăjească precum concertul pentru clarinet, ca totul să se reverse ca în Appassionata, să fiu orbită de o lumină scânteietoare ca în Sonata lunii... Voiam "să-i trăiesc" pe Mozart și Beethoven". În căutările ei, Dominique Desanti a avut parte de
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
să fie curtenitori. De asemenea, tinerele de la țară nu vor să mai îndure ciupituri, îmbrânceli, suceli de braț și alte manifestări ceva mai fruste de tandrețe. Ele vor mângâieri, vorbe dulci și săruturi ca acelea din filme. Cer să fie vrăjite, nu înghesuite. După cum confirma un contemporan în 1932, în satele Franței începuse o nouă eră: țărăncile se adresează cataloagelor "Samar" pentru a învăța să se îmbrace elegant și discurilor lui Maurice Chevalier pentru a deprinde arta de a vorbi frumos
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
crude. Pe de o parte, conformismul social le somează să seducă. America nu numai că încetase a fi puritană, dar devenise pe deasupra hollywoodiană, capitala mondială a industriei cinematografice, această imensă cutie de visuri. O țară întreagă aclamă, celebrează frumusețea care vrăjește, strălucirea starurilor și a sex-simbolurilor sale, al căror arhetip este, desigur, Marilyn Monroe. Cum să nu fie tinerele tentate să le imite atunci când flirtează? În plus, tinerele americance nu se lasă întotdeauna legănate de iluzia iubirii. Ele știu că, în
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
bărbații să continue și în alcov jocurile și subtilitățile seducției învățate cu prilejul flirtului. Dezbracă-mă Dezbracă-mă... cântă rebela Juliette Gréco în 1968. Da, dar nu chiar acum Nu chiar oricum Învață să tânjești... Să mă dorești... Să mă vrăjești [...] În timp ce mă curtezi Nu vreau să mă bruschezi Ori să te pierzi cu firea... Sfâșie-mă din priviri Dar vai, nu mă zori Vreau a m-obișnui Încet-încet [...] Dezbracă-mă Dezbracă-mă Cu delicatețe Dovedind suplețe Și tact Alege-ți
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]