13,489 matches
-
nu uităm că majoritatea religiilor s-au fondat pe profeții sau au avut profeți fondatori. Or, acest fapt face ca, indiferent de atitudinea religiei față de divinație, profeția să dobândească un statut superior, ieșit cumva de sub incidența legilor divinatorii. Profetul este "purtător de cuvânt al lui Dumnezeu" și "are autoritate pe toată scara socială de la rege la omul de rând"13. O interesantă caracterizare a profetului este făcută de germanul Joachim Wach în lucrarea sa Sociologia religiei. Autorul face o evaluare a
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
fi sănătos toată vara și vor fi roade bogate. Alte credințe care se mai păstrează sunt cele care au în atenție prezența și cântecul cucuvelei. Semn al nocturnului, al întunericului și al morții în lumea tradițională sătească, cucuveaua devine un purtător sigur al unor prevestiri îngrozitoare. Celui ce i se arată i se dă astfel semn că sfârșitul său ori al unei rude este apropiat. Ornitomanția se remarcă în cadrul divinației prin interpretarea semnelor instinctive ale păsărilor. Este socotită ca fiind metodă
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
așază într-un pahar cu apă scoasă la miezul nopții din fântână și, la lumina lumânărilor, tânăra poate să distingă din jocul de lumini și umbre din interiorul verighetei chipul ursitului.86 Dacă în acest caz obiectul, respectiv verigheta, este purtător de semnificații, vom observa, în cele ce urmează, că și apa poate fi învestită cu calități asemănătoare. 3.1.2.4. Hidromanția Este acel procedeu divinatoriu care are drept obiect principal de "analiză" apa. Într-o formulă sumară s-ar
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
Diferența dintre cei doi este că profețiile au deseori un caracter religios și/sau imperativ. În plus, în cazul profeției, cunoașterea survine în chip direct, neașteptat, ea nefiind provocată într-un fel. Max Weber vede, de altfel, în profet un "purtător exclusiv personal al harismei care, în virtutea misiunii sale, propovăduiește o concepție religioasă sau o poruncă divină"106. Profetul nu este însă numai un propovăduitor al cuvântului lui Dumnezeu, ci și un model exemplar pentru comunitate, susține sociologul religiei. Mai toate
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
de valurile vieții" (T.L., 50 ani, Iași). Răspunsurile la chestionare arată că această reprezentare este una actuală. Peste 50% dintre respondenți consideră dă cei care practică divinația sunt oameni care fac parte din categoriile marginale ale societății. 9.1.5. Purtătorii stigmatului Printre cei aleși pentru a se specializa în arta divinatorie sunt și persoanele ce poartă cu ele povara stigmatului fizic (fie că este înnăscut, fie că este dobândit) sau psihic (epilepticii, nebunii). Stigmatul devine un semn al unei predispoziții
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
au provocat despărțirea dintre cei doi îndrăgostiți par a fi depășite, iar Maria este hotărâtă săși părăsească soțul pentru a fi alături de Gelu, acesta se sinucide, repetând astfel destinul tatălui său. Eroii acestei drame întruchipează scenic ipostaze existențiale și devin purtători ai unor valori, idei, atitudini supraindividuale. Item 4: susținerea unei opinii despre modul în care se reflectă o idee sau o temă în drama pentru care ai optat Arhetipul eroului dramatic modern este schițat de către Camil Petrescu în Addenda. În
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
și stiluri de viață. De exemplu, o cunoaștere fără bariere culturale, fără prejudecăți și complexe este benefică pentru orice tânăr care călătorește sau studiază în străinătate. Cunoscând și respectând cultura celorlalți, el este la rândul său respectat și apreciat ca purtător al unor valori culturale cei conferă identitate, unicitate. Astfel, români precum Brâncuși, Eugen Ionescu, Emil Cioran, Mircea Eliade etc. sau afirmat în spațiul altor culturi tocmai prin ceea ce le conferea unicitate. În concluzie, multiculturalitatea este singurul model viabil în lumea
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
arsă de noapte, urmă a trecerii sale prin lume, a vieții trăite ca „devenire întru ființă“. Personajsimbol, Iona e o voce a umanității, e un erou dramatic care se revoltă superior împotriva limitărilor ontologice. Privit din acest unghi, Iona este purtătorul viziunii despre lume, al concepțiilor și al reprezen tărilor autorului. ÎNCHEIERE Eroul lui Marin Sorescu se încadrează perfect în paradigma personajelor din teatrul contemporan, în care eroii nu mai reprezintă individualități, „caractere“ unitare, ci valori, idei, atitudini supraindividuale. El este
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
care face parte din domeniul D". (Bochenski, 1992, p. 57) Să precizăm că P îl desemnează pe deținătorul autorității, S pe subiectul în raport cu care P își exercită autoritatea, iar D se referă la domeniul de expertiză (deci de autoritate) al purtătorului. Pentru luminiști, doar autoritatea epistemică legitimează accesul la putere, deci conferă autoritate deontică; cu alte cuvinte, doar știutorul poate deține o funcție, poate fi conducător (iar dacă avem în vedere limitarea autorității doar la domeniul de expertiză al purtătorului devine
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
al purtătorului. Pentru luminiști, doar autoritatea epistemică legitimează accesul la putere, deci conferă autoritate deontică; cu alte cuvinte, doar știutorul poate deține o funcție, poate fi conducător (iar dacă avem în vedere limitarea autorității doar la domeniul de expertiză al purtătorului devine limpede că ideile lor nu trimit la doctrina platonică a filosofului-rege). Este adevărat că astăzi, deși recomandabil, autoritatea superiorului nu este mereu dublată de autoritatea știutorului. Pentru Bochenski, "P este o autoritate deontică pentru S în domeniul D atunci
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
P sub forma aserțiunii și care țin de domeniul D sunt o condiție necesară a acestei realizări". (Bochenski, 1992, p. 84) O problemă cheie a autorității este aceea a întemeierii ei, deci a motivelor pentru care un subiect recunoaște autoritatea purtătorului; în cazul autorității epistemice, Bochenski afirmă: "în primul rând, trebuie să fiu convins că purtătorul își cunoaște într-adevăr domeniul, că așa cum se mai spune, este competent în acel domeniu. În al doilea rând, trebuie să fi acceptat ideea că
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
acestei realizări". (Bochenski, 1992, p. 84) O problemă cheie a autorității este aceea a întemeierii ei, deci a motivelor pentru care un subiect recunoaște autoritatea purtătorului; în cazul autorității epistemice, Bochenski afirmă: "în primul rând, trebuie să fiu convins că purtătorul își cunoaște într-adevăr domeniul, că așa cum se mai spune, este competent în acel domeniu. În al doilea rând, trebuie să fi acceptat ideea că știe măcar în vreun fel mai mult decât mine. În al treilea rând, trebuie să
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
-mi spune ceea ce știe într-adevăr". (Bochenski, 1992, p. 60) În cazul autorității deontice, autorul trimite în mod explicit la existența unui scop al subiectului și la convingerea că acest scop va fi atins mai ușor dacă acesta respectă directivele purtătorului. Despre motivele pentru care un subiect ar recunoaște și ar accepta autoritatea purtătorului, ca și despre implicațiile practice ale deciziilor sale vom discuta în două contexte diferite: sala de clasă și mediul on-line. 6.1. Relația purtător-subiect al autorității în
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
deontice, autorul trimite în mod explicit la existența unui scop al subiectului și la convingerea că acest scop va fi atins mai ușor dacă acesta respectă directivele purtătorului. Despre motivele pentru care un subiect ar recunoaște și ar accepta autoritatea purtătorului, ca și despre implicațiile practice ale deciziilor sale vom discuta în două contexte diferite: sala de clasă și mediul on-line. 6.1. Relația purtător-subiect al autorității în sala de clasă În sala de clasă termenii relației de autoritate se concretizează
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
și despre implicațiile practice ale deciziilor sale vom discuta în două contexte diferite: sala de clasă și mediul on-line. 6.1. Relația purtător-subiect al autorității în sala de clasă În sala de clasă termenii relației de autoritate se concretizează astfel: purtătorul autorității este profesorul, subiectul autorității sale este elevul, iar domeniul de autoritate se confundă cu aria de expertiză a profesorului și cuprinde două componente: una este reprezentată de obiectul de studiu pe care acesta îl predă și care este incontestabilă
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
în planul constatărilor privitoare la subiectivitatea elevului. Această deplasare din plan logic în planul încărcăturii afective a relației profesor-elev constituie și punctul slab al unei analize de acest tip; în același timp, să observăm că profesorul poate dobândi calitatea de purtător al autorității prin manipularea afectivă a elevului; cu alte cuvinte, poate dobândi încrederea acestuia (planul subiectivității) chiar dacă nu este un expert în domeniul său de competență. Acest proces este favorizat și de particularitățile condiției de profesor: astfel, prin simpla sa
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
critic și de a opta în cunoștință de cauză). În al doilea rând, trebuie abordată o problemă pe care gânditorul polonez o amintește în treacăt, fără a-i analiza implicațiile (și fără a o numi ca atare), problema ignorării autorității purtătorului: "Autoritatea poate fi contestată (ceea ce presupune o luare de poziție explicită din partea elevului) sau ignorată (ceea ce presupune că, deși elevul ignoră autoritatea profesorului nu-l (mai) interesează domeniul sau profesorul respectiv -, el nu face public acest lucru). Să zicem că
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
îl asculte pe profesorul care explică. În majoritatea școlilor chiar este interzis să ai telefonul pornit, chiar și atunci când sunetul este oprit". (Veen/Vrakking, 2011, p. 56) Tot Wim Veen ilustrează perfect (în Homo Zappiens...) fenomenul suspendării autorității profesorului ca purtător prin lipsa de interes a elevilor: "Ei bine, tată (spune un absolvent de liceu tatălui său n.a.), nu clădirea școlii este în neregulă și nici profesorii. Mulți dintre ei încearcă să facă tot ce pot și sunt chiar OK. Dar
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
compatibile cu cele existente în spațiul extern școlii, existența unui curriculum inadecvat etc. Interesul (sau motivația) elevului reprezintă elementul cheie și în ecuația raportării sale la autoritatea deontică a profesorului; în cazul acestui tip de autoritate, acceptarea (și deci legitimitatea) purtătorului (profesorul) presupune existența unui interes practic din partea elevului: "[...] acceptarea autorității deontice este întotdeauna legată de un obiectiv practic: este o acceptare care vizează rezultate practice, ceea ce nu este cazul autorității epistemice, unde lucrurile nu se prezintă în acest fel". (Bochenski
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
tineri care au reușit ignorând sau părăsind școala (a se vedea discursul lui Steve Jobs de la Stanford University din anul 2005). În al treilea rând, trebuie avut în vedere fenomenul abuzului de autoritate, înțeles ca (încercare de) extindere a autorității purtătorului (profesorul): "Purtătorul unei autorități o folosește abuziv atunci când încearcă s-o exercite în raport cu un subiect sau un domeniu pentru care, respectiv în care, autoritatea sa este neîntemeiată". (Bochenski, 1992, p. 46) Abuzul de autoritate în raport cu domeniul este favorizat de transferul
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
au reușit ignorând sau părăsind școala (a se vedea discursul lui Steve Jobs de la Stanford University din anul 2005). În al treilea rând, trebuie avut în vedere fenomenul abuzului de autoritate, înțeles ca (încercare de) extindere a autorității purtătorului (profesorul): "Purtătorul unei autorități o folosește abuziv atunci când încearcă s-o exercite în raport cu un subiect sau un domeniu pentru care, respectiv în care, autoritatea sa este neîntemeiată". (Bochenski, 1992, p. 46) Abuzul de autoritate în raport cu domeniul este favorizat de transferul implicit de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
s-au modificat, ceea ce presupune că fundamentarea relației de autoritate în aceste condiții noi va fi (cel puțin) diferită (ne referim aici, cu precădere, la specificul mediului virtual). Cu alte cuvinte, acea încredere a subiectului autorității, care constituie baza autorității purtătorului, va fi (cel puțin) diferită. În acest sens, o primă diferență se referă la absența contactului vizual, ceea ce restrânge drastic posibilitățile de manipulare aflate la dispozitia purtătorului autorității, care nu mai poate utiliza limbajul nonverbal în scopul obținerii încrederii; totodată
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
virtual). Cu alte cuvinte, acea încredere a subiectului autorității, care constituie baza autorității purtătorului, va fi (cel puțin) diferită. În acest sens, o primă diferență se referă la absența contactului vizual, ceea ce restrânge drastic posibilitățile de manipulare aflate la dispozitia purtătorului autorității, care nu mai poate utiliza limbajul nonverbal în scopul obținerii încrederii; totodată, prin utilizarea avatarului ca substitut pentru persoanele reale, se (poate) extinde câmpul de manifestare al purtătorului și al subiectului autorității, fiecare dintre ei având libertatea asumării unei
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
contactului vizual, ceea ce restrânge drastic posibilitățile de manipulare aflate la dispozitia purtătorului autorității, care nu mai poate utiliza limbajul nonverbal în scopul obținerii încrederii; totodată, prin utilizarea avatarului ca substitut pentru persoanele reale, se (poate) extinde câmpul de manifestare al purtătorului și al subiectului autorității, fiecare dintre ei având libertatea asumării unei identități fără nici o legătură cu peroana reală: "[...] jucătorul își construiește personajul cum vrea el. Îi alege sexul și rasa imaginară: elf, pitic sau troll, de exemplu. Apoi îi definește
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
mare, chiar dacă nu din punctul de vedere al caracteristicilor menționate mai sus, ci numai din punctul de vedere al manifestărilor verbale, acționale și interrelaționale. Putem vorbi astfel de o relație de autoritate cu totul nouă, care se stabilește între avatarul purtătorului și avatarul subiectului, limitată la domeniul jocului, perturbată de (posibilele) reflecții ale persoanelor din spatele avatarurilor cu privire la trăsăturile reale ale celuilalt; în mod evident, perturbarea majoră se produce atunci când persoanele se întâlnesc față în față, eveniment care (poate) pune în umbră
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]