14,765 matches
-
cu Ilona... În secunda când o văzu, gândurile i se risipiră, ca alungate de o putere irezistibilă, și în inimă îi rămase numai bucurie. ― Unde umbli pe aici, Ilona? îi zise el cu lăcomie, parcă ar fi vrut să-și verse tot sufletul în niște vorbe care altfel n-ar însemna nimic. Cum te-ai ascuns de nici nu te-ai mai arătat de aseară? ― Mi-e frică de d-ta, murmură fata plecând ochii și ocolindu-l. ― Șireato, șireato! făcu
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
parcă în sufletul lui s-ar fi coborât aievea o călăuză fără greș. Atunci intră în cerdac preoteasa, aducând în mână un coșuleț cu pâine prăjită, iar după ea, servitoarea bătrână, pășind cu mare băgare de seamă ca să nu se verse ceștile pline, așezate pe o tavă de lemn înflorit. ― Pune-o colea binișor! șopti preoteasa după ce zâmbi cu sfială spre Bologa. ― Încă n-ai cunoscut pe preoteasa mea, Apostole? întrebă deodată preotul cu mândrie. Poftim, privește-o și spune-mi
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
pentru procuror sau pentru tânăra domniță, nu mai știu. Îi dădeam corespondența, iar dânsul o tria. Nu am lăsat niciodată scrisorile lui Barbe sau Gravului, în definitiv dânsu-i stăpânul acolo, nu? Marcel Crouche își scufundă nasul mare și ciupit de vărsat în paharul cu rachiu, inspirând lichidul ca și cum ar fi fost vorba despre o chestiune de viață și de moarte. Băurăm în tăcere toți trei, primarul, poștașul și cu mine. După aceea a mai venit un rând. Nimeni nu a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
mică. După cinci zile, era țeapăn și vânăt ca o statuie de marmură, din cap până-n picioare. Ai fi spus că e un sălbatic din Africa, vopsit, dar fără părul lor creț sau suliță. Nu avea moștenitori. Nimeni nu a vărsat o lacrimă pentru el. Nu că ar fi fost detestat, nu, nici vorbă, dar un om care nu era interesat decât de aur și nu se uita niciodată la nimeni, nu merita să fie plâns. Avusese tot ce-și dorise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
a vedea dacă un câine a crăpat de-a binelea. Țâncul încercă să prindă cizma, pentru a cerși îndurare, fără îndoială, însă Matziev îl împinse strivindu-i fața cu cizma. Micul breton gemu, apoi scoase alte urlete, când colonelul îi vărsă pe piept conținutul unei găleți cu apă pe care o avea în mână. Vocea, trebuia să-i auziți vocea, care nici nu mai era cu adevărat o voce, iar ceea ce spunea erau cuvinte care nu ma însemnau nimic, ci erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
uneori. Îmi ziceam în gând: - Au ce au cu Ceaușeștii, dar cu țara lor ce au? La Moscova beam zilnic Pepsi rece de la aparatele de pe stradă, la noi așa ceva nu există, dar asta nu înseamnă că eu trebuie să-mi vărs mânia pe țara mea, fiindcă nu pot eu să beau Pepsi când vor mușchii mei. Curând Lăură a primit vestea că avea musafiri din Elveția. O fostă prietena, cu care coresponda de mult și pe care o cunoscuse de prin
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
vei scăpa de mine. Cu palmele grele îmi acopăr fața, este ca și când ar fi aruncat în mine cu pietre, din pat, o lopată de pietriș plină de silabele unor vorbe murdare, cum îndrăznește să îmi invadeze intimitatea și să își verse acolo gunoiul, cum îl voi mai scoate dinăuntrul meu, cum îi voi putea demonstra că a greșit față de mine, dar de ce ar trebui eu să îi demonstrez lui ceva, în definitiv, mereu trebuie să mă justific, să îmi cer scuze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
unde aerul devine foarte rece și totul se preschimbă cu o viteză uriașă, apa se transformă din nou în aburi, foarte repede, iar aburii se transformă în gaze, și eu întreb, iar dacă cine știe ce nor nu se nimerește să-și verse ploaia înainte de a ajunge la Ierusalim, se va usca pur și simplu, Udi aprobă printr-o clătinare a capului, da, norul se va micșora puțin câte puțin până ce va înceta să mai fie un nor. Și ce va fi atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
viața mea este în pericol, trebuie să o salvez, tu de ce crezi că a venit boala aceasta asupra mea? Nimic nu vine din senin, m-am îmbolnăvit din pricina muntelui de furie acumulat împotriva ta și din cauză că nu îndrăzneam să îl vărs asupra ta, îl vărsam asupra mea, m-am pedepsit pe mine, pentru că nu este posibil să înfurii o înțeleaptă ca tine, iar mie nu îmi vine să îmi cred urechilor, pe mine ești furios? Mai ai nerușinarea să fii furios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
pericol, trebuie să o salvez, tu de ce crezi că a venit boala aceasta asupra mea? Nimic nu vine din senin, m-am îmbolnăvit din pricina muntelui de furie acumulat împotriva ta și din cauză că nu îndrăzneam să îl vărs asupra ta, îl vărsam asupra mea, m-am pedepsit pe mine, pentru că nu este posibil să înfurii o înțeleaptă ca tine, iar mie nu îmi vine să îmi cred urechilor, pe mine ești furios? Mai ai nerușinarea să fii furios pe mine? Mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
al lui, îmi amintește de el, de degetele lui, de limba lui, ce am eu în comun cu el, fug la baie, mă aplec deasupra vasului de toaletă și eliberez un val de griș fierbinte, ca un dragon ce-și varsă focul urii împotriva celor ce vin să-l nimicească. Capitolul cincisprezecetc "Capitolul cincisprezece" El nu va mai urina niciodată aici, îi spun eu gurii deschise a vasului de toaletă, care îi înghițise lichidele zi după zi, an după an, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
și tac, toate trei tăcem în cea mai mare parte a timpului, numai cuvintele strict necesare își croiesc greu drum prin gura mea uscată, asemenea vinului printr-o sticlă cu gâtul foarte subțire, preferând să se evapore decât să se verse. Chiar și mașina de spălat tace, și telefonul aproape că a amuțit, iar dacă se întâmplă cumva să sune, mai ales de la serviciu, mama îi anunță imediat că sunt bolnavă, convingându-mă chiar și pe mine, apoi mă întind și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
asistat la Mesa altui Suveran catolic, dar n-am mai avut aceeași pătrundere în toată ființa, a ideii de Divinitate. Ca amănunt picant, pentru că am urcat scările Catedralei repede, pe rondoul de sus am leșinat, mi-am pierdut cunoștința, am vărsat tot, n-am mai știut de mine vreo 30 de minute. Puteau să-mi ia toți banii, camera video, aparatul foto, tot. Dar m-a păzit un Viking, nici acum n-am aflat de unde era și cum l-ar chema
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
care nu-i dojenesc: vor regreta ei, toată viața (dacă au suflet și minte) că și-au dat frâu la ,,bube, mucegaiuri și noroi”, din ei, relativ la un om care a muncit susținut toată viața. Sunt mâhnit că unii frustrați varsă venin când ar trebui să viseze să ajungă ca mine. Și nu cu limbajul suburban se ajunge la respect și performanță ! Filmul ,,A FOST SAU N-A FOST?” cu TV Vaslui, sau o secvență a existenței mele, nu induce clar
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
Au trebuit să se adapteze foarte repede la economia de piață și la competiția pentru slujbe, fie la fața locului, fie în vestul Europei. Ele sunt, la ora actuală, forța de muncă principală a sistemului capitalist. Banii publici s-au „vărsat” însă prin execelență bărbațilort care iau de regulă partea leului. Nici în junglă „leii” nu se omoară cu vânatul. Așteaptă ca leoaica să doboare animalul și se înființează primii la „pradă”, lăsând-o pe ea și puii cu ce o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
fel ca lichidul întunecat care curgea din el. Despre gogoși, nici să nu mai vorbim. ― I-ai aranjat, declară Burke nădăjduind să-i mai ridice moralul. Ea îi fu recunoscătoare, chiar dacă nu reușise. Dar nu avea nici un motiv să-și verse focul pe acest bărbat. Mai multe bucăți de zahăr și puțină frișcă sintetică reușiră să-i dea un oarecare gust simulacrului de cafea. ― Au dat verdictul înainte de intrarea mea în sală. Mi-am pierdut toată dimineața. Ar trebui să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
sunt mari, se ivesc micile bisnisuri ale unor femei sau bărbați cu inițiativă. Compania nu considera astfel de activități deosebit de lucrative, dar vindea degrabă concesiuni celor îndrăzneți. Dincolo de colonie se înălța primul epurator de atmosferă. Alimentat de către o centrală termonucleară, vărsa întruna aer purificat spre cerul întunecat. Materiile pulverulente și gazele periculoase erau eliminate prin combustie sau disociere chimică fiind înlocuite cu oxigen și azot. Intra aerul nociv, ieșea aerul curat. Principiul era simplu, dar procesul era și lent și costisitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
atunci când femeile sunt separateă a imaginii reale a celor doi soți... Un Howard care, cu 30 de ani în urmă, își cucerise soția fredonându-i Flautul fermecat sub balcon, incapabil acum să mai accepte ceva „cultural“, incapabil să nu-și verse veninul asupra establishmentului, unde înghesuie cam tot, de la Rembrandt la Mozart... Monty Kipps, propovăduind interzicerea homosexualității, o acceptă când e vorba despre un bun prieten preot... Și tot așa. Dar e vorba despre două femei care înghit până la un punct
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
o demonstrez cândva), iar limba În acest context nu poate fi tratată „căldicel“. La acest capitol, BOR a reacționat, ca de obicei, destul de căldicel, așa cum nu-i place Domnului: „...Fiindcă ești căldicel, nici rece, nici În clocot, am să te vărs din gura Mea“!, zice El Bisericii din Laodicia În Apocalipsa (Ap.3:16). Cred că dacă BOR-ul lua o atitudine consecventă cu propriul demers, nu ar fi Încercat să facă doar comerț cu comunicate de presă, ci ar fi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
ceva, dacă cineva și-ar fi sumețit privirea peste dealurile mângâiețe de dincolo de Vaslui, ar fi putut zări la o aruncătură de ochi două siluete mergând aplecate sub suflarea neostoită a crivățului de Crâm. Prima siluetă era înaltă, ciupită de vărsat, cu nasul coroiat și urechile clăpăuge ascunse sub pletele proaspăt retezate. A doua siluetă părea mai scundă, dar la o iscodire mai atentă se vădea a fi un tânăr extraordinar de înalt, cu picioarele rășchirate, pistruiat, cu părul cânepiu și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
se făcu lui Dărăban părul măciucă; abia acum își dădu el seama câte cărți citise Metodiu cu banii luați pe oile vândute. Vorba ceea: ai oi, ai parte; ai parte, ai carte; ai carte, mare brânză! După prânz, se despărțiră vărsând zece rânduri de lacrimi. Făgăduindu-i lui Dărăban cu jurământ să-l revadă cât mai curând, Metodiu și Iovănuț intrară în Moldova la ora cinci. O, dulce plai al Moldovei! Dacă din inima dealurilor Vasluiului o iei în sus pe lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
primire. Povestiți, ai? Ce povestiți, mă? Nu luați nimic? — Mulțumim frumos, păcatele noastre, dar nu servim - răspunse Surduc. Adică vinul meu nu e bun, ai? Păi ce povestitori sunteți voi dacă nu beți din vinul meu care pentru voi se varsă? Toarnă-i, mă! - zise ea către Buhuș. — Nu turna, amice! se feri Parnasie. Nu-i frumos să torni dacă omul nu gustă. Pe de altă parte, noi n-avem cum îți plăti decât cu povești. — Povești, ai? N-am eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
PATRU REPLICI îNTRE XIMACHI ȘI METODIU DE UNDE SĂ REZULTE CU UMOR CĂ NICIODATĂ PAPA N-O SĂ-ȘI POATĂ DA SEAMA CUM UN FLUVIU NĂSCUT îN NIȘTE MUNȚI PROTESTANȚI, TRECÂND PRINTR-O CÂMPIE CATOLICĂ, AJUNGE SĂ SE TURCEASCĂ PENTRU A SE VĂRSA îNTR-O TREIME DE BRAȚE ORTODOXE. 3î UN DIALOG DE TREI REPLICI îNTRE CĂPITANII JURAVCU, SPOICU ȘI BAȘOTĂ, DIN CARE SĂ REZULTE CU UMOR CĂ FLUVIUL RESPECTIV E DUNĂREA ȘI CĂ AR FI BINE SĂ-I SPUNĂ ASTA ȘI LUI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
adăsta în farfurii. Până și bunii noștri călugări, ale căror stomacuri nord-dunărene erau oarecum obișnuite cu desele năvăliri de foamete migratoare, păreau cuprinși de febra pofticioasă a celorlalți. Doar într-un târziu, una din cele două femei, ușor ciupită de vărsat, spuse: Ați pomenit adineauri, stimate căpitane Tresoro, un cuvânt care ne-a făcut pe mine și pe sora mea Amada să tresărim: cuvântul „pârlit”. Apăi, dacă es-o luăm p-aia dreaptă, mai pârlite ca noi nu e nimeni. — încântat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
e creștin. Mai mult, în amonte e catolic din mal în mal. — Să-mi faci o hartă și să-mi hașurezi porțiunile - sugeră papa. în ultimul timp am cam pierdut din vedere fluviul ăsta. Degeaba curge pentru noi, dacă se varsă la alții. — Am înțeles - răspunse cardinalul. Și cu vlahii ce fac? — îi primesc. Trimite-l pe Pedro încoace cu niște scaune și vezi, adă ceva, dulceață, miere, ceva ușor. — Miere - spuse Damiani. — Bine, miere - spuse papa, apoi fluieră scurt și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]