13,489 matches
-
p. 38) În acest caz, cunoașterea se compune prin agregarea unor părți de informație, unele cu totul neașteptate, ceea ce ridică două probleme: una a autorității, cealaltă a adevărului cunoașterii obținute. În ceea ce privește autoritatea, Bochenski analizează posibilitatea ca un grup să fie purtător al autorității și în urma unor argumente mai degrabă metafizice, ajunge la concluzia că acest lucru este imposibil: "Purtătorul autorității este un individ". (Bochenski, 1992, p. 35). Dacă în ceea ce privește lumea reală acest lucru este cu siguranță adevărat, în ceea ce privește lumea virtuală, lucrurile
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
ceea ce ridică două probleme: una a autorității, cealaltă a adevărului cunoașterii obținute. În ceea ce privește autoritatea, Bochenski analizează posibilitatea ca un grup să fie purtător al autorității și în urma unor argumente mai degrabă metafizice, ajunge la concluzia că acest lucru este imposibil: "Purtătorul autorității este un individ". (Bochenski, 1992, p. 35). Dacă în ceea ce privește lumea reală acest lucru este cu siguranță adevărat, în ceea ce privește lumea virtuală, lucrurile se nuanțează, fiind cunoscute multiple cazuri în care a fost recunoscută autoritatea deontică a unor grupuri (ex. L0pht
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
este o autoritate pentru primul elev și pentru al doilea și așa mai departe [...]. Autoritatea asupra grupului poate fi descompusă în autorități exercitate asupra indivizilor și poate fi definită prin aceste autorități individuale". (Bochenski, 1992, p. 30) Cu alte cuvinte, purtătorul colectiv al autorității (formulare cu care Bochenski nu este de acord) se (poate) descompune în relația pe care fiecare membru al comunității care oferă partea sa de cunoaștere o stabilește cu acela care are nevoie de cunoașterea respectivă, subiectul autorității
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
însăși adică pentru satisfacția pe care aceasta o oferă". (Kohn, 1999, p. 290) Astfel, sunt asigurate condiții perfecte atât pentru recunoașterea autorității epistemice, cât și (mai ales) pentru recunoașterea autorității deontice; cum aminteam, ignorarea sau suspendarea autorității epistemice a unui purtător este consecința lipsei de interes a subiectului în raport cu domeniul de competență al purtătorului autorității (în exemplul nostru, elevul ca subiect al autorității ignoră autoritatea profesorului ca purtător în cazul în care obiectul de studiu pe care acesta îl predă nu
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
Astfel, sunt asigurate condiții perfecte atât pentru recunoașterea autorității epistemice, cât și (mai ales) pentru recunoașterea autorității deontice; cum aminteam, ignorarea sau suspendarea autorității epistemice a unui purtător este consecința lipsei de interes a subiectului în raport cu domeniul de competență al purtătorului autorității (în exemplul nostru, elevul ca subiect al autorității ignoră autoritatea profesorului ca purtător în cazul în care obiectul de studiu pe care acesta îl predă nu prezintă interes pentru el); de aici un contrast evident între sala de clasă
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
pentru recunoașterea autorității deontice; cum aminteam, ignorarea sau suspendarea autorității epistemice a unui purtător este consecința lipsei de interes a subiectului în raport cu domeniul de competență al purtătorului autorității (în exemplul nostru, elevul ca subiect al autorității ignoră autoritatea profesorului ca purtător în cazul în care obiectul de studiu pe care acesta îl predă nu prezintă interes pentru el); de aici un contrast evident între sala de clasă constituită (mai mult sau mai puțin) în funcție de criteriul vârstei și comunitățile on-line, constituite în funcție de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
joacă un rol. Implicarea în dezbaterile de pe forum este semnificativă pentru că el a ales să participe și pentru că răspunde unei nevoi interioare (de aici diferența față de utilizarea resurselor rețelei pentru a rezolva teme școlare); totodată, disponibilitatea de a accepta directivele purtătorului autorității este indubitabilă: purtătorul autorității (în jocurile on-line, de exemplu) asigură succesul echipei, conferă credibilitate membrilor acesteia și răspunde nevoii de respect de sine (dar și nevoii de afiliere) a subiectului autorității: "când un jucător aparține unei ghilde, iar șeful
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
în dezbaterile de pe forum este semnificativă pentru că el a ales să participe și pentru că răspunde unei nevoi interioare (de aici diferența față de utilizarea resurselor rețelei pentru a rezolva teme școlare); totodată, disponibilitatea de a accepta directivele purtătorului autorității este indubitabilă: purtătorul autorității (în jocurile on-line, de exemplu) asigură succesul echipei, conferă credibilitate membrilor acesteia și răspunde nevoii de respect de sine (dar și nevoii de afiliere) a subiectului autorității: "când un jucător aparține unei ghilde, iar șeful acestui grup îți dă
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
nivelul de tehnicitate al jocului și timpul consumat în medie cu jocul respectiv. Un nivel înalt de tehnicitate combinat cu un timp mare dedicat în medie de jucători jocului respectiv duc automat la apariția unor ghilde stabile în care și purtătorii de autoritate au poziții stabile (ex. Travian, World of Warcraft, EVE On-line). Dacă oricare dintre cei doi factori este la un nivel mai scăzut, ghildele/alianțele corespunzatoare jocului respectiv sunt mai instabile, mai friabile, iar nivelul maxim de autoritate atins
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
de autoritate atins de oricare individ este și el în mod corespunzător mai scazut (ex. Star Wars The Old Republic, City of Heroes) ajungând chiar la efemeritate (Diablo III). Este posibilă formarea de grupuri organizate în care anumiți indivizi devin purtători de autoritate (uzual denumite clanuri, dar și alte denumiri sunt utilizate pentru același concept linkshells pentru Final Fantasy XI, virtual airlines pentru Microsoft Flight Simulator etc.) și pentru jocurile care nu îndeplinesc condiția de tip enunțată mai sus (spre exemplu
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
sociale, ghilde de leveling, ghilde de raiding, ghilde mixte etc.). Din nou factorul nivel de tehnicitate își spune cuvântul, în sensul ca în ghildele a căror activitate este cea mai "tehnică" (uzual ghildele de raiding) nivelurile de autoritate atinse de către purtătorii de autoritate sunt maximale. Ținând cont de cele descrise mai sus, este vizibil faptul că guild master-ul, administratorul de forum (sau orice poziție echivalentă) și într-un grad mai redus ofițerii ghildelor și respectiv moderatorii de forum constituie autorități
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
în cazul școlii, al realității în general, cel mai răspândit pare a fi abuzul în raport cu un domeniu; în cazul jocurilor video, dincolo de faptul că de multe ori strategiile care urmează a fi aplicate se discută și se hotărăsc în grup, purtătorul autorității (șeful ghildei) încearcă să-și conserve poziția și eventual să obțină o recunoaștere și mai largă (ceea ce presupune eventuale noi adeziuni la ghilda pe care o conduce); pe de altă parte, în acest caz oricât ar părea de ciudat
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
nepoliticoase, rasiste, sexiste etc. care sunt cateodată utilizate abuziv ca metodă de pedepsire a unui "vinovat". Mecanismele de limitare au în vedere încrederea, care este un element esențial în mediile on-line: astfel, abuzurile sunt sancționate prin retragerea încrederii în cazul purtătorului autorității (șeful ghildei) care (poate) rămâne fără echipă, sau prin excluderea unui membru al grupului (subiect al autorității); în ambele cazuri se înregistrează o pierdere de prestigiu, deci de încredere care îl discreditează pe cel "vinovat" și printre membrii altor
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
practica utilizării unui avatar (a mai multor avataruri) sau a construirii unor identități fără legătură cu persoana reală; în plus, absența interacțiunilor față în față anulează posibilele mecanisme de limitare activate în cazul derapajelor în plan epistemic sau deontic ale purtătorului autorității. Cei care se lamentează în legătură cu efectele negative ale spațiului virtual ignoră un fapt simplu: acesta face parte din viața noastră și va face parte din ce în ce mai mult din viața noastră; ca atare, trebuie acceptată premisa că în viitor oamenii vor
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
proaspătă și inedită" contează, ci modul de a utiliza informațiile în spațiul virtual. Transformarea verticalei autorității într-o orizontală reprezentată de o comunitate ridică mai multe probleme din perspectiva discuției pe care Bochenski o face în jurul autorității. Astfel, pentru Bochenski, purtătorul autorității este întotdeauna "o ființă conștientă", adică un individ și nu un grup. În mod expres gânditorul polonez face referiri în analiza sa la consilii de administrație, la comitete, popoare sau parlamente, concluzionând că nu există autoritate de grup. Am
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
parlamente, concluzionând că nu există autoritate de grup. Am spune că modul de manifestare al autorității epistemice în spațiul virtual se află în afara concluziei lui Bochenski. Să plecăm încă o dată de la definiția pe care acesta o dă autorității epistemice. "P (purtătorul autorității n.a.) este o autoritate epistemică pentru S (subiectul autorității n.a.) în domeniul D atunci și numai atunci când probabilitatea fiecărei propoziții care ține de domeniul D raportată la nivelul de cunoaștere al lui S crește prin comunicarea acestei propoziții de către
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
de domeniul D raportată la nivelul de cunoaștere al lui S crește prin comunicarea acestei propoziții de către P lui S". (Bochenski, 1992, p. 59) Ce reiese din această definiție? În primul rând, că ar trebui să existe o corelație între purtător și domeniu, adică purtătorul ar trebui să dețină competențe (cel puțin mai mari ca acelea ale subiectului) în domeniul respectiv. În al doilea rând, fie subiectul ar trebui să se adreseze de fiecare dată specialistului în domeniul de care este
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
la nivelul de cunoaștere al lui S crește prin comunicarea acestei propoziții de către P lui S". (Bochenski, 1992, p. 59) Ce reiese din această definiție? În primul rând, că ar trebui să existe o corelație între purtător și domeniu, adică purtătorul ar trebui să dețină competențe (cel puțin mai mari ca acelea ale subiectului) în domeniul respectiv. În al doilea rând, fie subiectul ar trebui să se adreseze de fiecare dată specialistului în domeniul de care este interesat, fie specialistul ar
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
este solicitat pentru domeniul în care este competent. Dar lucrurile nu stau deloc așa, dacă avem în vedere că Bochenski vorbește de "abuzul de autoritate" care, în ultimă instanță înseamnă un transfer ilicit de autoritate de la un domeniu la altul: "Purtătorul unei autorități o folosește abuziv atunci când încearcă s-o exercite în raport cu un subiect sau un domeniu pentru care, respectiv în care, autoritatea sa este neîntemeiată". (Bochenski, 1992, p. 46) Să luăm acum următorul exemplu: un individ utilizează o rețea de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
medic printre cei implicați în negociere ar schimba cu ceva datele problemei). Într-o astfel de situație de fapt (vrem să spunem tipică pentru persoanele care frecventează cu regularitate mediul on-line) nu credem că se mai poate vorbi de un purtător al autorității care să poată fi identificat (doar) cu o persoană conștientă; dimpotrivă, credem că se impune acceptarea unui purtător colectiv al autorității, iar autoritatea pe care acesta o deține ar putea fi numită autoritate slabă; denumirea ne-a fost
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
să spunem tipică pentru persoanele care frecventează cu regularitate mediul on-line) nu credem că se mai poate vorbi de un purtător al autorității care să poată fi identificat (doar) cu o persoană conștientă; dimpotrivă, credem că se impune acceptarea unui purtător colectiv al autorității, iar autoritatea pe care acesta o deține ar putea fi numită autoritate slabă; denumirea ne-a fost sugerată de ceea ce Gianni Vattimo și Pier Aldo Rovatti au denumit "gândire slabă": "Este un mod de a spune provizoriu
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
Este un mod de a spune provizoriu, poate chiar contradictoriu" (Rovatti/ Vattimo, 1998, p. 8), dar care se dovedește adecvat unei epoci a "rațiunilor multiple" (Rovatti, 1998, p. 43), deoarece "gândire "slabă" înseamnă pluralism" (Rovatti, 1998, p. 43). Autoritatea unui purtător colectiv aflat în rețea este o autoritate slabă; purtătorul și expertiza sa stau sub semnul "provizoratului", subiectul autorității nu mai are nevoie de argumente pentru a recurge la un purtător, iar domeniul nu se mai identifică decât aproximativ cu expertiza
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
contradictoriu" (Rovatti/ Vattimo, 1998, p. 8), dar care se dovedește adecvat unei epoci a "rațiunilor multiple" (Rovatti, 1998, p. 43), deoarece "gândire "slabă" înseamnă pluralism" (Rovatti, 1998, p. 43). Autoritatea unui purtător colectiv aflat în rețea este o autoritate slabă; purtătorul și expertiza sa stau sub semnul "provizoratului", subiectul autorității nu mai are nevoie de argumente pentru a recurge la un purtător, iar domeniul nu se mai identifică decât aproximativ cu expertiza purtătorului. Evoluția copilului în spațiul virtual presupune, așa cum afirmă
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
gândire "slabă" înseamnă pluralism" (Rovatti, 1998, p. 43). Autoritatea unui purtător colectiv aflat în rețea este o autoritate slabă; purtătorul și expertiza sa stau sub semnul "provizoratului", subiectul autorității nu mai are nevoie de argumente pentru a recurge la un purtător, iar domeniul nu se mai identifică decât aproximativ cu expertiza purtătorului. Evoluția copilului în spațiul virtual presupune, așa cum afirmă Wim Veen, câteva trăsături caracteristice: implicarea activă, dorința și voința de a deține controlul asupra inițiativelor și evenimentelor și imersiunea sau
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
colectiv aflat în rețea este o autoritate slabă; purtătorul și expertiza sa stau sub semnul "provizoratului", subiectul autorității nu mai are nevoie de argumente pentru a recurge la un purtător, iar domeniul nu se mai identifică decât aproximativ cu expertiza purtătorului. Evoluția copilului în spațiul virtual presupune, așa cum afirmă Wim Veen, câteva trăsături caracteristice: implicarea activă, dorința și voința de a deține controlul asupra inițiativelor și evenimentelor și imersiunea sau absorbirea acestuia de activitățile dezvoltate on-line. Specificul mediului virtual derivă din
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]