13,881 matches
-
vecină cu biserica în care nu-și putuse împlini fericirea prin închinare la icoane. Vecinătatea devine simbolică. Ia bani din rezervele păstrate de mamă într-un loc ascuns și intră în tavernă, în vreme ce afară bat clopotele. Constată, iarăși justificativ, că localul era înțesat de lume comparativ cu biserica. Din crâșmă, coboară într-o pivniță, unde îl întâmpină un „gentleman” păzit de două namile îmbrăcate în negru și cu pistoale la brâu. Aceștia se gratulau cu termenul „frate”, de unde adolescentul nerăbdător deduce
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
se știe că și eu am unul, unul foarte solid, și că sunt în putere să mi-l folosesc după voie!” Și, însuflețit cu totul de concluzia aceasta pornită din ambiție, își străbătu înainte, până la capăt, traseul. Atunci când ajunse în fața localului public cu pricina, se opri câteva clipe și privi meditativ și tacticos, de parcă dorea să surprindă corect, cu privirea lui ageră, fiecare amănunt; încerca, pe cât putea, să țină minte bine totul: de la cele două porți mari și larg deschise de la
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
sfârșit, au părăsit arena distracției, și ultimele persoane cu atribuții organizatorice. Au mai rămas mirii. Mirele a încuiat caseta metalică în care fuseseră ascunși banii, mireasa o luase, o pusese la subsioară, și erau gata de a părăsi, și ei, localul. Atunci, cagularii au izbucnit din autoturismul în care se ascunseseră, au dat buzna peste miri, strigând, amenințător: banii! Dați banii. Unde iați ascuns? Aici, a răspuns repede, mireasa. Dăne cutia și căutăți-vă de drum. Cutia? Cutia cu bani, o vrei
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
armele erau strict interzise - chiar și maceta absolut obligatorie pe munte - și un polițist făcea de gardă în „port“ ca să amintească celor sosiți că trebuiau să-și lase „armele“ la debarcader. „Hotelul Santa Marta“ mirosea a mucegai și murdărie, a local închis, a bârne de lemn putrezite, a ploșnițe și a dezinfectant ieftin și era ținut de un metis cu mutra acră și uniformă albastră, care purta pe haină un mic ecuson pe care scria „Manager“, deși funcțiile lui mergeau de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
calculeze prețul. Își continuă plimbarea și, oprindu-se în fața următoarei vitrine, uită de haină. Dincolo de geam, o sută de chipuri prietenoase îl observau: Huxley, Steinbeck, Dos Passos, García Márquez, Gary, Sartre, Camus, Humboldt, Hermann Hesse... O femeie, care din fundul localului își ridicase chipul din cartea pe care o citea, îl privi cu interes. Să tot fi avut puțin peste treizeci de ani și ar fi putut fi frumoasă fără ochelarii cu sticle groase de miop și aerul ei de lehamite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
unde oamenii stau de vorbă și cu cîinii. Ultima haltă Era un separeu cu o deschidere largă înspre o sală mare, cu o mulțime de clienți surprinzător de tăcuți. O muzică plăcută răzbea prin toate colțurile și, lucru neobișnuit în localurile românești, nu-ți spărgea timpanul. Chelnerii se mișcau alert printre mese și dispăreau frecvent după o ușă batantă. După niște geamuri, fără sticlă, se vedea personalul, care robotea la niște plite uriașe, preparînd bucatele, fiecăruia după poftă și gust. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Întîmpine. — Nu pot să stau. În orice caz nu aici. Mă tem să nu mă cunoască cineva. De asta am Întîrziat. Am ezitat să vin, mai ales că — Vrei să mergem În altă parte? — Da, adică nu, nu Într-un local. — Atunci unde? În Herăstrău? Înțeleg că nu vrei să fii văzută poate cel mai nimerit ar fi la Bellu. Glumesc. Acum vreo douăzeci de ani mă plimbam pe acolo cu — Perfect. Ne Întîlnim peste o oră pe aleea principală. Plouase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
un pavilion la altul; buna dispoziție și lipsa de griji sînt la ele acasă, pentru că moartea este prea ocupată de neurochirurgie ca să mai aibă timp să se mai abată din drum și pe la celelalte secții mai puțin importante. Clientela acestor localuri mai mult de securitate civică decît de asistență medicală e formată În deobște din indivizi teferi și robuști a căror boală nu se prea vede. De fapt, nici nu e propriu zis o boală, ci mai degrabă o ușoară deviație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
duce 1 Orthotex - „cea mai veche agenție de anchete particulare din Metropolă“ - continua să-și ducă existența la capătul Încă neatins de bombe al străzii Chancery Lane, Într-o clădire situată lîngă un anticariat, Între o librărie juridică și un local care În timp de pace fusese renumit pentru bufetul lui rece. Agenția se afla la etajul al patrulea, și imobilul nu avea ascensor. La primul etaj era un notariat, la etajul al doilea se afla redacția unei publicații lunare, intitulată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
de justiția Majestății Sale, Rowe avusese sentimentul că pătrunde Într-o lume necunoscută; o lume misterioasă, populată de oameni cu nume de Împrumut, care se ascund unul de altul și trăiesc În umbră ferindu-și fața, care părăsesc discret un local cînd alții intră și caută Îndeosebi camere mobilate, adică locurile unde se pun cele mai puține Întrebări. Era o lume pe care nici n-o bănuiesc cei ce-și trăiesc viața În tihnă, frecventînd garden-party-urile, asistînd regulat la liturghie, petrecîndu-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
ăștia”, observă mașinal Bruno. În societățile contemporane, o viață umană trece obligatoriu prin una sau mai multe perioade de criză, de puternică autocontestare personală. Prin urmare, e normal să ai la dispoziție, În centrul unei mari capitale europene, măcar un local deschis toată noaptea. Comandă o tartă bavareză cu zmeură și două pahare de kirsch. Christiane Îl ascultase cu atenție; tăcerea ei avea ceva dureros. Trebuiau acum să revină la plăcerile simple. 16 PENTRU O ESTETICĂ A BUNĂVOINȚEI „De cum se arată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
se ducă la un hotel; apoi se hotărî să facă curat, s-o ia de la capăt. Noyon era un oraș murdar, anost și periculos; Christiane Își făcu obiceiul să vină la Paris În fiecare weekend. Aproape săptămânal, mergeau Într-un local pentru cupluri: 2+2, Chris și Manu, Les Chandelles. Prima lor seară la Chris și Manu avea să-i lase lui Bruno o amintire extrem de vie. Lângă ringul de dans erau mai multe săli, scăldate Într-o stranie lumină mov
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
majoritatea aveau penisul mult mai mare decât al lui. Christiane Îi repeta că nu conta, că pentru ea nu avea nici o importanță. Bruno o credea, era Îndrăgostită, evident; În același timp i se părea că majoritatea femeilor Întâlnite În acele localuri erau ușor dezamăgite când el Își scotea sexul. Nimeni nu făcu niciodată nici o remarcă, toți dovedeau o curtoazie exemplară, ambianța era amicală și politicoasă; dar anumite priviri nu puteau să Înșele și, puțin câte puțin, Își dădea seama că nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
să bată prea tare, transpira mult dintr-odată, iar lui Bruno i se făcea frică. Atunci se opreau; ea se ghemuia În brațele lui, Îl săruta, Îi mângâia părul și gâtul. 21 Desigur, nici asta nu era o soluție. Obișnuiții localurilor pentru cupluri, bărbați și femei, renunță rapid la căutarea plăcerii (care cere finețe, sensibilitate, răbdare), pentru o activitate sexuală bazată pe fantasme, destul de nesinceră În esența ei, În fapt copiată direct după scenele de gang bang din filmele porno la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
unui proces de seducție, punând pe primul plan noutatea, pasiunea și creativitatea individuală (calități cerute de altfel și În viața profesională). Lichidarea criteriilor de seducție intelectuale și morale În profitul celor pur fizice Îi ducea Încetul cu Încetul pe clienții localurilor pentru cupluri la un sistem ușor diferit, care putea fi considerat fantasma culturii oficiale: sistemul sadian. Într-un asemenea sistem, pulele sunt toate la fel de rigide și de enorme, sânii siliconați, pizdele epilate și băloase. Clientele localurilor pentru cupluri, care adesea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
cu Încetul pe clienții localurilor pentru cupluri la un sistem ușor diferit, care putea fi considerat fantasma culturii oficiale: sistemul sadian. Într-un asemenea sistem, pulele sunt toate la fel de rigide și de enorme, sânii siliconați, pizdele epilate și băloase. Clientele localurilor pentru cupluri, care adesea erau cititoare de Connexion sau de Hot Video, Își propuneau pentru serile lor un obiectiv simplu: să fie penetrate de cât mai multe penisuri enorme. Etapa următoare, pentru ele, era În general constituită de cluburile SM
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
treisprezece centimetri și cu erecțiile rare (erecții prelungite nu avusese niciodată, poate În prima adolescență, iar de atunci perioada dintre două ejaculări se lungise considerabil: apoi, nu mai era foarte tânăr), Bruno nu era omul potrivit pentru acest gen de localuri. Totuși era fericit să aibă la dispoziție mai multe vulve și guri decât ar fi Îndrăznit să viseze vreodată; iar asta simțea că i-o datora Christianei. Cele mai plăcute momente erau acelea când ea mângâia alte femei; tovarășele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
asculta cu atenție. Discuțiile despre bani și despre raportul calitate-preț Îi interesează Întotdeauna pe oameni, e o trăsătură caracteristică a lor. — A, uite-l pe Bulache! făcu Bruno pe un ton jovial, arătând spre un tânăr care tocmai intrase În local. Părea să aibă vreo douăzeci și doi de ani. Purta o haină militară de camuflaj și un tricou Greenpeace, avea tenul mat, părul negru Împletit În codițe; pe scurt, stilul rasta. — Salut, Bulache, făcu Bruno cu avânt. Ți-l prezint
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
va ocupa gratis de ei. Băieții au mai cerut un rând, după care au urcat la etaj și au dat gata parfumurile lui Molly și mercurul din termometru. O’Mallory le-a propus apoi un pocheraș pe cinci cenți deschiderea. Localul se numește acum Harașo. Comunicat oficial NASA. „Încă o dată, agenția noastră a avut dreptate. Metoda presupunerilor abstracte, prin care am prevăzut În 1953 că Saturn se află undeva Între Jupiter și Uranus, și-a dovedit din nou eficiența. În privința meteoritului
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
a început să calce, pe toloacă, chirpici. Treaba încă nu se isprăvise cînd oamenii din sat și-au însușit chirpicii. De fapt îi vînduse chiar Fărocoastă, pentru fonduri la cămin, să cumpere gaz și mături ca să întrețină și să lumineze localul ce urma să se ridice. Într-un anume fel, ascensiunea lui Costică fusese eclatantă. Adesea oamenilor importanți li se întîmplă să se afirme în acest chip întîrziat. S-a căsătorit cu o educatoare. Soția fiind cadru didactic, musai și Costică
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
neînțeleasă de nimeni altcineva, pe care ea s‑o poată explica. Dar ce se aude la tonomat? O melodie trăsnet cu Elvis, Tuttifrutti, care măcar din motive de cultură și tot trebuie respinsă. Fetele se tăvălesc de râs pe podeaua localului, proastă mai e și colega noastră Anna, să creadă ea că dintr‑un Wurlitzer răsună acorduri de Bach și nu ceea ce place tineretului. Anna este o elevă ciudată care‑și pierde timpul liber cântând la pian. În cazul Annei e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
lasă și ceața de seară care te face să nu mai vezi chiar nimic. De pe cal se vede un alt fel de câmp deschis decât atunci când o vizitez pe mătușa Mali, la țară. Poate mă duc mai târziu la un local de jazz. Când mă uit la tine, mi se pare că am trăit degeaba, iar tatăl tău a murit degeaba. Dar când mă uit la cei doi tovarăși care au fost adineauri aici, știu că viața a avut totuși un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
vă povestesc. Dar ceva mai Încolo. Deocamdată, trebuie să găsesc un bar. Repede, mă așteaptă cineva În celălalt capăt al orașului. Dar nu capătul ales drept primă țintă. O să văd eu cum o să fac, ajung și acolo. Acum caut un local, sper să găsesc ceva deschis. La o cafenea, prima În drum, ușile Închise, vitrinele Întunecate. O inscripție cu marker negru: ÎNCHIS - CAZ DE BOALĂ. Caz de necaz. Găsesc alt loc, scump ca naiba, plin totuși de lume. Până să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Ungureanu conduce căci, timișorean fiind, e și un pic arădean. Totuși, ajuns lângă Cătă, după ce-i zâmbește, Ungureanu salută, Întreabă: - Unde e ProTV-ul? Pe-aici pe-aproape, nu-i așa? Cătălin e fericit că știe unde e ProTV-ul local. Le zice și lor. Ce face? E bine, păzește intrarea. Turcește. Cu țigara În mână. Dar ei? Domnul Manolescu, faceți cunoștință, are de filmat emisiunea, o face aici, cu Konrad Gyorgy, faceți cunoștință. Cătă e la pământ, tremură de emoție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
deschis cafeneaua literară, s-a oferit să mă ajute, i-am dat și acțiuni În firmă, bine am făcut. Clienții se mirau văzând la pult o bătrânică albită, dar cu ținută, elegantă și amabilă. Părea un fel de mascotă a localului, nu aveau de unde să știe că ea ținea de fapt afacerea. O simpatizau Însă, era femeie deșteaptă, citită. În plus, părea atât de inofensivă că, vreme de trei ani, cât am funcționat Împreună, n-am avut parte de nici un control
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]